Αννέτα Καββαδία: Να μη συνηθίσουμε το τέρας
Νέα «κανονικότητα».
- Μια κανονικότητα στην οποία η εισαγγελία Πρωτοδικών διεξάγει, ύστερα από μήνυση του γνωστού και μη εξαιρετέου Φαήλου Κρανιδιώτη, προκαταρκτική έρευνα εναντίον τριών πολιτικών αρχηγών -Τσίπρα, Κουτσούμπα, Βαρουφάκη- για σειρά αδικημάτων, μεταξύ των οποίων και η «υποκίνηση σε απείθεια».
- Μια κανονικότητα στην οποία η πλειοψηφία της επιτροπής δεοντολογίας της Βουλής (ΝΔ, Ελληνική Λύση), μετά από μήνυση της ένωσης αξιωματικών Κεντρικής Μακεδονίας, παραπέμπει στην Ολομέλεια με το ερώτημα της άρσης της βουλευτικής της ασυλίας τη βουλεύτρια του ΜέΡΑ25 Αγγελική Αδαμοπούλου, γιατί σε τοποθέτησή της σε σχετικό νομοσχέδιο είχε αναφερθεί στις γνωστές, και κραυγαλέα παράνομες, πρακτικές της ΕΛΑΣ να «φυτεύει» στις διαδηλώσεις τους λεγόμενους «γνωστούς-άγνωστους».
- Μια κανονικότητα, με άλλα λόγια, όπου κάθε αντιπολιτευόμενη φωνή θα επιχειρείται να φιμώνεται.
Γι΄ αυτό και σε αυτή τη συγκυρία, προκάλεσε τέτοια αλγεινή εντύπωση και τόσες σφοδρές αντιδράσεις η πρωτοβουλία των τομεαρχών Προστασίας του Πολίτη και Δικαιοσύνης του ΣΥΡΙΖΑ, βουλευτών Χ. Σπίρτζη και Θ. Ξανθόπουλου να καταθέσουν τροπολογία –η οποία τελικά αποσύρθηκε– όπου μεταξύ άλλων, προβλεπόταν οικονομική ενίσχυση για το προσωπικό της ΕΛΑΣ. Σε μια περίοδο που το σύνολο του πληθυσμού δοκιμάζεται σκληρά από τις συνέπειες της πανδημίας, που ο Κ. Μητσοτάκης «κρύβεται» πίσω από ρόπαλα και ασπίδες και που μέχρι και η Διεθνής Αμνηστία ξεκίνησε καμπάνια για τον τερματισμό της αστυνομικής βίας και αυθαιρεσίας στην Ελλάδα, είναι επιεικώς απαράδεκτο για ένα κόμμα της ριζοσπαστικής Αριστεράς να κάνει τέτοια λάθη(;). Που όχι μόνο απογοητεύουν, αλλά εγείρουν και ερωτηματικά ως προς την ιδεολογικοπολιτική τους στόχευση και την κοινωνική του απεύθυνση.
Ιστορική λεπτομέρεια με σημασία: ο πρύτανης του πανεπιστημίου της Σαλαμάνκα, διαπρεπής ελληνιστής και φιλόσοφος, Μιγκέλ ντε Ουναμούνο, ξεκίνησε την ομιλία του για την κατάληψη της πόλης από τους φρανκιστές πραξικοπηματίες το καλοκαίρι του 1936, απευθυνόμενος σε έναν από τους υπαρχηγούς του Φράνκο, με τη φράση: «Θα νικήσετε γιατί εκπροσωπείτε την κτηνώδη βία. Αλλά δεν θα κυριαρχήσετε...».
Απέναντι, λοιπόν, στην απόπειρα της κυβέρνησης να επιβάλλει μια νέα «κανονικότητα», με τα χαρακτηριστικά που περιγράφηκαν πιο πάνω, έχει μεγάλη σημασία η δημιουργία ισχυρών κοινωνικών αντισωμάτων. Μια κοινωνία που, βγαίνοντας από την πανδημία, δεν θα έχει συνηθίσει στην αποφορά του αυταρχισμού, δεν θα έχει εκπαιδευθεί να της φαίνεται αυτή η οσμή σαν κάτι φυσιολογικό, δεν θα της έχει γίνει η ανοχή δεύτερη φύση. Κι αυτό είναι ευθύνη όλων μας. Προκειμένου να μην κυριαρχήσουν…