Αναδημοσιεύσεις

08
04

Ποια ακριβώς είναι η σχέση του κρατισμού με το σοσιαλισμό;

Μια κομμουνιστική απάντηση δεν μπορεί να εδράζεται στην ψευδο-διαμάχη ανάμεσα στους φιλελεύθερους και την άκρα Δεξιά, ούτε στο ερώτημα «περισσότερο ή λιγότερο Κράτος». Αν είσαι ταγμένος στην πάλη για την χειραφέτηση των ανθρώπων και της κοινωνίας, δεν μπορείς να προτείνεις «περισσότερο Κράτος» ως εναλλακτική στο «νεοφιλελεύθερο Κράτος», αλλά οφείλεις να θέσεις το ερώτημα ποια θα είναι η φύση του Κράτους αυτού και με ποιο τρόπο θα οργανωθεί. Δεν μπορούμε να υποστηρίζουμε ότι έχουμε ανάγκη από ένα Κράτος οργανωμένο από την αστική τάξη για να διασφαλίσουμε την κυριαρχία του κεφαλαίου.
07
04

Η επίθεση της φαρμακοβιομηχανίας στην ψυχιατρική

Μπροστά στην πραγματικότητα του «ψυχικού πόνου» -μιας από τις σημαντικότερες σύγχρονες παθολογίες- δημιουργήθηκε, τις τελευταίες δεκαετίες, ένας εντελώς νέος διαγνωστικός μηχανισμός που έχει σκοπό να αποκομίσει οφέλη από αυτή τη δυνητικά τεράστια αγορά Η εμπορική τακτική του DSM είναι απλή: αρκεί να επινοούνται, σε τακτά διαστήματα, νέες διαταραχές που θα αναμειγνύουν το παθολογικό με το υπαρξιακό. Πράγμα αρκετά εύκολο, καθώς η ύπαρξη, για να προχωρήσει μπροστά, στηρίζεται σε ό,τι χωλαίνει.
06
04

Ignacio Ramonet: Η νεοφιλελεύθερη πολιτική δεν ενδιαφέρεται για την πρόοδο της κοινωνίας

Ο κόσμος μας αλλάζει. Στη Λατινική Αμερική η Αριστερά δίνει τη μάχη της αναδιανομής του πλούτου διεκδικώντας να κερδίσει τις εκλογές στη Βενεζουέλα, τη Βραζιλία και όχι μόνο. Ο προοδευτικός κύκλος δεν έκλεισε. Η Ευρώπη δεν έχει αξιόλογη πολιτική ηγεσία και οράματα και πιέζεται από τη Ρωσία και τις ΗΠΑ, ενώ το μεταναστευτικό χωρίς γενναίες αποφάσεις θα τροφοδοτεί την Άκρα Δεξιά, τον ρατσισμό και την ξενοφοβία. Η νίκη του Ασάντ στη Συρία μπορεί να οδηγήσει στην επιστροφή πολλών προσφύγων. Βρισκόμαστε σε μια νέα κοινωνία όπου η διαρκής επιτήρησή μας από το Ίντερνετ αλλάζει τον πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό ρόλο των ατόμων, των κομμάτων, των συνδικάτων και της γενικότερης κοινωνικής οργάνωσης, με τον μεγαλύτερο ατομικισμό και την κοινωνικότητα που μας προσφέρει.
04
04

Προϋποθέσεις της συζήτησης για το αριστερό πολιτικό κόμμα: Για ένα «σύγχρονο κόμμα μαζών»

Η εσωκομματική δημοκρατία είναι κεντρικό επίδικο και για έναν ακόμα λόγο: ο τρόπος λειτουργίας ενός κόμματος στο εσωτερικό του προοικονομεί και τον τρόπο διαχείρισης της κυβερνητικής εξουσίας, είτε με την έννοια της προετοιμασίας είτε με την έννοια της προ-διαμόρφωσης αρχών διακυβέρνησης που θα κατοχυρώνουν μια διακριτή σχέση του κόμματος με την κυβέρνηση.
04
04

Ο Σπύρος Ασδραχάς και η αλλαγή της μεταπολιτευτικής Ιστορίας

Ο Ασδραχάς δεν πίστεψε ποτέ στον ιδεολογικό αναχωρητισμό, στην ευκολία της καταγγελίας των θεσμών, σε μια εξωθεσμική παρέμβαση που θα διατηρούσε την καθαρότητα των θέσεών του ή θα απέτρεπε τους συμβιβασμούς. Αντιθέτως, σε μια βαθύτατα πολιτική επιλογή και κουβαλώντας τη βιωματική εμπειρία του αποκλεισμού της ιστορικής αντίληψης που ο ίδιος έφερε για χρόνια από την κυρίαρχη ακαδημαϊκή ιστοριογραφία διεκδίκησε παραδειγματικά την εγκαθίδρυσή της πλέον μέσα από τους θεσμούς. Ο στόχος ήταν να μετακινήσει τα όρια, αυτά τα όρια που λειτούργησαν περιοριστικά, τα όρια που θύμιζε ο Φίλιππος Ηλιού, όταν τη στιγμή της ανακήρυξής του ως επίτιμου διδάκτορα στο Πανεπιστήμιο της Κρήτης, μνημόνευε τη βιβλική ρήση, την τόσο προσφιλή στους Πατέρες: Μή μέταιρε όρια αιώνια, α έθεντο οι πατέρες σου. Αυτά τα όρια θέλησε να μετακινήσει ο Ασδραχάς και οι συνοδοιπόροι του, διεκδικώντας την ασέβεια ως βασικό χαρακτηριστικό της δράσης τους.
04
04

Mόνο στο βαθύ σκοτάδι μπορείς να δεις τα άστρα

«Αν δεν βοηθήσω αυτό τον άνθρωπο, τι θα απογίνει εκείνος;» Αυτό να σκεφτείτε κι εσείς απόψε. ‘Οχι, «τι θα απογίνει η δουλειά μου αν βοηθήσω τους εργάτες καθαριότητας». Ούτε, «αν βοηθήσω τους εργάτες καθαριότητας, τι θα απογίνει η δουλειά μου ως πάστορας κι όλες οι ώρες που τρώω στο γραφείο». Το ερώτημα δεν είναι, «τι θα απογίνω αν βοηθήσω αυτόν που έχει ανάγκη». Το ερώτημα είναι: «Αν δεν βοηθήσω τους εργάτες καθαριότητας» «τι θα απογίνουν εκείνοι;» Να ποιο είναι το ερώτημα!
03
04

Κοινοτικός προϋπολογισμός και άνιση γεωγραφική ανάπτυξη

Μέχρι τον ερχόμενο Ιούνιο πρέπει να έχει αποφασιστεί ο νέος Κοινοτικός Προϋπολογισμός για το διάστημα 2021-2027. Θα έχει σημαντικές περικοπές λόγω της αποχώρησης του Ηνωμένου Βασιλείου που δημιουργεί έλλειμα περίπου 14 δισ. ευρώ ετησίως, ένα από τα επιχειρήματα των Βρετανών υπέρ του Brexit. Όπως συμβαίνει πάντα σε αυτές τις περιπτώσεις –μην ξεχνάμε ότι ο κάθε προϋπολογισμός αντανακλά τον ταξικό, πολιτικό και γεωγραφικό συσχετισμό των δυνάμεων που τον συντάσσουν– οι αντιθέσεις μεταξύ των χωρών και μεταξύ των μερίδων των ευρωπαϊκών κεφαλαίων θα είναι μεγάλες. Το σχέδιο που έχει παρουσιάσει μέχρι σήμερα η Κομισιόν στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο προτείνει σημαντικές περικοπές στο Ταμείο Συνοχής, αλλά και άλλες βαθύτερες περικοπές στα Διαρθρωτικά Ταμεία ύψους 124 δισ. ευρώ. Υπάρχουν κάποιες προτάσεις για εισαγωγή του φόρου Τόμπιν (στις χρηματιστηριακές συναλλαγές) και ενός περιβαλλοντικού φόρου, αλλά έχω αμφιβολίες αν και πόσο θα υλοποιηθούν. Από την άλλη πλευρά, η Επιτροπή προτείνει αύξηση στον αμυντικό προϋπολογισμό, περίπου 150 δισ., για τη «θωράκιση των εξωτερικών συνόρων», με αγορά νέων εξοπλισμών και προσωπικό 100.000 ατόμων (!), μια άμεση χρηματοδότηση των επιχειρήσεων και των χωρών που τα παράγουν και μια επιβεβαίωση για την στρατιωτικοποίηση της Ευρώπης.
03
04

ΣΥΡΙΖΑ: Τα βαρίδια της ηγεσίας, των ενδιάμεσων στελεχών, των μελών

Κρίση αντιπροσώπευσης την εποχή του διαδικτύου δε σημαίνει λοιπόν ότι δε θέλω αυτόν για αντιπρόσωπο αλλά θέλω αυτήν. Σημαίνει ότι δε θέλω να με αντιπροσωπεύει κανένας. Θέλω να συμμετέχω αυτοπροσώπως σε οριζόντιες δομές. Η οριζοντιότητα, όμως, έπαψε να αποτελεί μέριμνα για το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ, παρόλο το γεγονός ότι αποτελεί ένα από τα εμφανή αιτήματα των κινημάτων και των νέων ανθρώπων της εποχής μας.