Newsique

Κύριε Σκουρλέτη, το προσχέδιο του προϋπολογισμού, που κατέθεσε η κυβέρνηση, δείχνει ότι ακολουθεί μία νέα…

Κυρία Καββαδία, πιστεύετε ότι η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη έχει χάσει τον έλεγχο με την…

Η συζήτηση για τον προϋπολογισμό ήταν πολύ σημαντική και έφερε στην επιφάνεια το κεντρικό ζήτημα της διαφοράς στη στρατηγική με την ακραία νεοφιλελεύθερη και αυταρχική διακυβέρνηση σε όλες της τις εκφάνσεις. Φωτίστηκε, με τη βοήθεια και του ίδιου του εισηγητού της ΝΔ επί του θέματος, η εκτίμηση ότι τόσο η αντίληψη που διαπερνά τον προϋπολογισμό του ‘21 όσο και η πρόταση της ελληνικής κυβέρνησης προς την Ε.Ε. για το Σχέδιο Ανάκαμψης και Ανάπτυξης σε σχέση με την πανδημία διαπνέονται απολύτως και εναρμονίζονται με το σχέδιο Πισσαρίδη. Αυτό είναι κομβικό ζήτημα, γιατί δείχνει με ενάργεια την επιλογή της κυβέρνησης να αξιοποιήσει τη μακρά φάση της πανδημίας με απολύτως μεροληπτική αντίληψη σε βάρος των δυνάμεων της εργασίας και του κοινωνικού κράτους, με υποτίμηση των δημόσιων υποδομών, με συρρίκνωση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων (μμε), με συνεχείς μειώσεις στο εισόδημα και βεβαίως με στραγγαλισμό των εγγυήσεων και των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Το δεύτερο κομβικό ζήτημα το οποίο αναδείχτηκε είναι ότι για την κυβέρνηση δεν υπάρχει περίοδος πανδημίας, που κατά τα αλλά όλοι αναγνωρίζουν ότι είναι ιστορικό ορόσημο που επιφέρει πολλές ανατροπές στις κοινωνίες, αλλά θα επιμείνει μέχρι κεραίας στην εφαρμογή των προγραμματικών της δηλώσεων με σειρά νομοσχεδίων και παρεμβάσεων που οξύνουν τις ανισότητες τόσο σε αυτές που παράγονται από την επιδημιολογική κρίση, όσο και σε αυτές που δημιουργεί η παρατεταμένη οικονομική κρίση, επιπροσθέτως μάλιστα και σε ζητήματα δημοκρατικής και κοινοβουλευτικής τάξης, δηλαδή αυτό που αποκαλέσαμε «Δημοκρατία σε Καραντίνα». Πριν και μετά τον προϋπολογισμό οι νόμοι που ψηφίστηκαν και τα ερωτήματα που πληθαίνουν στον τομέα της δημοκρατίας καταδεικνύουν το ασφαλές συμπέρασμα και για τις δυο προηγούμενες καίριες επισημάνσεις τις οποίες κάναμε, όχι μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά και άλλες δυνάμεις της αντιπολίτευσης μέσα στη Βουλή. Σημειώνω ιδιαίτερα τις ακραίες αναχρονιστικές και αντιδημοκρατικές παρεμβάσεις για τα ΑΕΙ που ψηφίζονται σε αντίθεση με όλους του φορείς της εκπαίδευσης ακόμα και συνταγματικών άρθρων. Επίσης το νομοσχέδιο για το πτωχευτικό δίκαιο και για τα σωφρονιστικά καταστήματα που οριοθετούν αφενός ένα αμέσως προσεχές μέλλον οριζόντιας φτωχοποίησης φυσικών προσώπων και επιχειρήσεων και αφετέρου αντιδημοκρατικές μεθοδεύσεις που καταργούν δικαιώματα που είχαν επί δεκαετίες αναγνωριστεί απ’ όλες τις κυβερνήσεις για τις άδειες και τις αγροτικές φυλακές. Η πρόταση του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ για να γίνει άμεσα προ ημερησίας συζήτηση και για τα ζητήματα της δημοκρατίας, της διαφάνειας, των συμβάσεων, της κοινοβουλευτικής λειτουργίας θα είναι μια ακόμα ευκαιρία για να καταδειχτεί το εύρος και το βάθος αυτής της αντιδημοκρατικής αναδίπλωσης στην οποία συνειδητά εν καιρώ πανδημίας έχει προσχωρήσει η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη. Εν προκειμένω θέλω να σημειώσω επίσης την πρωτοφανή για τα ιστορικά δεδομένα του κοινοβουλίου άρση ασυλίας για τη βουλευτή κα Αδαμοπούλου του Μέρα 25 και για τον Παύλο Πολάκη για θέσεις και απόψεις που από βήματος της Βουλής εξέθεσαν.

Είναι μια επίθεση με κοντά ποδάρια. Νομίζω λίγους, ελάχιστους πείθει ανάμεσα στο πιο φανατικό κοινό της ΝΔ, παρά έξω δε, κανέναν. Θα μου πείτε, εδώ πείστηκαν κάποιοι με το άθλιο φωτομοντάζ που εμφάνιζε τον Βούτση να φιλάει το χέρι του Μιχαλολιάκου! Για αυτούς τους ανθρώπους όμως δεν μπορείς να κάνεις πολλά. Οι συγκεκριμένοι με το κατάλληλο photoshop θα πίστευαν και ότι κέρδισα τον ποδηλατικό γύρο της Γαλλίας. Αλλά ότι μες τη γελοιότητά της, η επίθεση υπακούει σε ένα αφήγημα, το αφήγημα των «δύο άκρων», είναι σαφές και δεν το υποτιμώ καθόλου. Λειτουργεί σε ένα μέρος του κοινού ως πλυντήριο μνήμης για τις πραγματικές σχέσεις της Χρυσής Αυγής με το υπόγειο της Νέας Δημοκρατίας. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Δεν ξεχνάμε τον Μπαλτάκο, που ως γραμματέας του Υπουργικού Συμβουλίου επί Σαμαρά, συνομιλούσε με τη Χρυσή Αυγή -όχι φυσικά με δική του πρωτοβουλία, αλίμονο. Δεν ξεχνάμε αυτό που επανέλαβε τις προάλλες ο Αντώνης Ρουπακιώτης, ότι όταν ως υπουργός Δικαιοσύνης έφερε το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο στη Βουλή, του το έστειλε πίσω ο Σαμαράς γιατί «δεν περνάνε αυτά». Και ανέλαβε να το ξαναγράψει… ο Μπαλτάκος. Κάπου, έλεος. Δεν ξεχνάμε επίσης ποιοι απέφυγαν να καταθέσουν κατά της Χρυσής Αυγής στο Εφετείο. Μας το θύμισε προχτές ο συνήγορος των θυμάτων της ΧΑ, Θανάσης Καμπαγιάννης, που με τα άλλα μέλη της πολιτικής αγωγής έδωσε θαυμαστή μάχη. Όταν κλήτευσαν, ως μάρτυρες, βουλευτές από όλα τα κοινοβουλευτικά κόμματα, με σκοπό να επαναβεβαιώσουν το ναζιστικό και εγκληματικό χαρακτήρα της ΧΑ, προσήλθαν οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, του ΚΚΕ, του Ποταμιού και του ΚΙΝΑΛ… Δεν εμφανίστηκε μόνο από τη ΝΔ βουλευτής, ο «άφαντος» Βασίλης Κικίλιας: «Ας μαζευτούν λοιπόν κάποιοι, γιατί δεν είμαστε λωτοφάγοι» έγραψε ο Καμπαγιάννης και είχε δίκιο.