Αναδημοσιεύσεις

29
07

Κύρκος Δοξιάδης: Περί εσωκομματικών τάσεων

Η τάση των «53» είχε εξ αρχής ένα στίγμα που την τοποθετούσε στην πιο αριστερή πλευρά του κόμματος. Στην προκειμένη περίπτωση, αυτό δεν σήμαινε τίποτε άλλο από την επιμονή στη διατήρηση του αριστερού χαρακτήρα του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς και στην τήρηση της εσωκομματικής δημοκρατίας. Ακριβώς όμως επειδή οι διαφορές μιας τάσης από το υπόλοιπο κόμμα ως προς τις θέσεις της δεν είναι τόσο κραυγαλέες, η πρακτική διαφοροποίησή της ενδέχεται να χαρακτηρίζεται από κάποια ασάφεια, που μπορεί να είναι «δημιουργική» μεν, αλλά προς λάθος κατευθύνσεις. Συγκεκριμενοποιώ λοιπόν τους κινδύνους της εν λόγω ασάφειας (που φαίνεται ότι στην περίπτωση των «53» δεν παρέμειναν απλώς «κίνδυνοι»). Ο πρώτος κίνδυνος είναι η διαφοροποίηση ως προς τις ιδεολογικο-πολιτικές θέσεις να υποκατασταθεί στην πράξη από ένα παιχνίδι εσωκομματικών συσχετισμών και ισορροπιών που επικεντρώνεται στα πρόσωπα - στο πόσα και ποια πρόσωπα από κάθε τάση θα στελεχώσουν όργανα ή θα εκλεγούν σε ηγετικά αξιώματα. Η πείρα έχει δείξει πως κάθε άλλο παρά είναι αυτονόητο ότι τα εν λόγω πρόσωπα θα υποστηρίζουν σταθερά τις θέσεις της τάσης που εκπροσωπούν. Αν η «ισορροπία» κρίνεται ικανοποιητική ως προς την εκπροσώπηση της κάθε τάσης, όλοι μένουν ευχαριστημένοι και υποβαθμίζονται ουσιαστικά στον εσωκομματικό διάλογο και στην κομματική πρακτική οι αληθινές ιδεολογικο-πολιτικές διαφοροποιήσεις. Τοιουτοτρόπως, πεδίον δόξης λαμπρόν ανοίγεται για οποιοδήποτε «καπέλωμα» που προαποφασίζεται κεκλεισμένων των θυρών. Ενας άλλος κίνδυνος, που συνδέεται άμεσα με τον προηγούμενο. Τούτο τον καιρό, είναι πάρα πολλά τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ που διαφωνούν με την πασοκοποίηση καθώς και με τη συνακόλουθη υπονόμευση των εσωκομματικών δημοκρατικών διαδικασιών διά μέσου της λεγόμενης «διεύρυνσης» σε επίπεδο κορυφής. Για τα καθεστωτικά ΜΜΕ, αλλά και για τους γνωστούς αντι-ΣΥΡΙΖΑ «φίλους» του ΣΥΡΙΖΑ, αυτή η διαφωνία περιορίζεται κυρίως στους «53», τους οποίους τα ίδια αυτά μέσα ταυτίζουν με τον «ΣΥΡΙΖΑ του 3%». Το χειρότερο όμως είναι ότι και για τα ίδια τα μέλη του κόμματος η συσπείρωση γύρω από αυτήν τη διαφωνία καθίσταται δυσχερής λόγω ακριβώς της προσωποπαγούς εικόνας που έχει επικρατήσει για τις τάσεις. Μήπως λοιπόν ήρθε η ώρα για την υπέρβαση των υπαρχουσών τάσεων και για τη δημιουργία συσπειρώσεων με βάση τα αληθινά κρίσιμα διακυβεύματα;
Περισσότερα »
29
07

Νάσος Ηλιόπουλος: Η Αθήνα μπορεί και πρέπει να αλλάξει

Οι παρεμβάσεις που βλέπουμε αυτές τις μέρες στο κέντρο της πόλης κακοποιούν την ιδέα της αλλαγής. Γι αυτό τον λόγο στην χθεσινή συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου καταψηφίσαμε τη συνέχιση της πιλοτικής εφαρμογής του Μεγάλου Περιπάτου. Καταψηφίσαμε το καψόνι, την προχειρότητα και την ασυδοσία. Γιατί είναι καψόνι ο περιορισμός της πρόσβασης στο κέντρο χωρίς την ενίσχυση των ΜΜΜ. Είναι προχειρότητα οι επιλογές που έγιναν σε παγκάκια/ζαρντινιέρες/πράσινο και ο σχεδιασμός ποδηλατοδρόμου πάνω στις γραμμές του τραμ. Είναι ασυδοσία η δαπάνη τεράστιων ποσών για εξοπλισμό που δεν χρειάζεται η πόλη και η απουσία μιας δομημένης και ανοιχτής διαβούλευσης. Ταυτόχρονα όμως, καταθέσαμε εννιά συγκεκριμένες προτάσεις για ένα ζωντανό κέντρο. Για ένα κέντρο που θα στηρίξει την κατοικία, το λιανεμπόριο, τη μεταποίηση και δεν θα βουλιάξει στην μονοκαλλιέργεια της εστίασης και του τουρισμού. Συγκεκριμένα προτείναμε: • Περιορισμό της βραχυχρόνιας μίσθωσης. • Δημιουργία απαραίτητων υποδομών (όπως παιδικοί σταθμοί) και κίνητρα για την επαναφορά και στήριξη της κατοικίας. • Θεσμοθέτηση ποσόστωσης που θα περιορίζει την εστίαση και θα αφήνει χώρο στις υπόλοιπες χρήσεις. • 24ωρη λειτουργία του Μετρό Παρασκευή και Σάββατο, πύκνωση των δρομολογίων των ΜΜΜ. • Επαναχρησιμοποίηση των άδειων δημόσιων κτηρίων για αναπτυξιακούς και κοινωνικούς σκοπούς. • Επαναλειτουργία των κινηματογράφων Αττικό/Απόλλων. • Ανάπλαση της Περιοχής γύρω από το Πολυτεχνείο (υπάρχουν ήδη σχετικές προμελέτες από το ΕΜΠ). • Ακύρωση της ανέγερσης άλλης μιας τεράστιας ξενοδοχειακής μονάδας απέναντι από το Αρχαιολογικό Μουσείο. Απαλλοτρίωση του οικοπέδου για τις ανάγκες του Αρχαιολογικού Μουσείου. • Να προχωρήσει η ομόφωνη απόφαση του προηγούμενου Δημοτικού Συμβουλίου για την δημιουργία δικτύου ποδηλατοδρόμων στην Αθήνα.
Περισσότερα »
29
07

Δημήτρης Καρέλλας: Ένας χρόνος ΝΔ και δεν έγινε τίποτα για την αναδοχή και υιοθεσία

Αντί να προσπαθείς να διορθώσεις αστοχίες το να θριαμβολογείς για πράγματα που δεν έκανες είναι η χείριστη υπηρεσία για έναν νόμο ο οποίος δεν σηκώνει αντιπαλότητες. (...) Είτε δεν ξέρουν, είτε δεν θέλουν, είτε δεν μπορούν, είτε και τα τρία. Δεν θέλουν λειτουργικά πλαίσια για να καλυφθούν τα ευάλωτα κομμάτια της κοινωνίας, έχουν συνηθίσει στη λογική το επίδομα και τελειώσαμε.
Περισσότερα »
29
07

Το παρελθόν ως πολιτική παρακαταθήκη

Η επανεκμάθηση της πληθυντικής Αριστεράς είναι μια υπόθεση που αφορά όλους ανεξαιρέτως. Παλιοί σύντροφοι του κατασυκοφαντημένου πυρήνα του 3%, σύντροφοι που εγκατέλειψαν για να συνταυτιστούν με τη λεγόμενη «Αριστερά της ευθύνης», η οποία, με τη σειρά της, οδηγήθηκε στη συγκυβέρνηση με Σαμαρά - Βενιζέλο, σύντροφοι από το αριστερό όριο της Σοσιαλδημοκρατίας (ΠΑΣΟΚ, ΚΙΝ.ΑΛΛ. κ.ο.κ.) διαθέτουν διαφορετικές αισθήσεις, αντιλήψεις και αντανακλαστικά. Η εμπειρία τους, εμπειρία οδηγός για τα επόμενα βήματα, εμπειρία για την αποφυγή ολέθριων ή λιγότερο ολέθριων λαθών και παλινωδιών, είναι η προίκα, τρόπον τινά, για τη μεγέθυνση της Αριστεράς του μέλλοντος. Έτσι, οι προερχόμενοι από τη Σοσιαλδημοκρατία σύντροφοι, έχοντας εσωτερικεύσει τη φθορά της διολίσθησης που σταδιακά έφερε ανά τον κόσμο τα κόμματά της σε τριτοτέταρτες θέσεις, μπορούν να διδάξουν πώς, με ποιον τρόπο, αποφεύγοντας τι ο νέος σχηματισμός δεν θα εκπέσει όπως ο προηγούμενος. Είναι σαφές ότι οι ψηφοφόροι την περίοδο 2012-2015, όπως και τα νέα μέλη σήμερα, ήρθαν στον ΣΥΡΙΖΑ όχι εκ των ουρανών, αλλά αναζητώντας συγκεκριμένο, αριστερό πρόσημο το οποίο εξέλειψε από το ΠΑΣΟΚ. Πολιτικές τεχνικές και συμπεριφορές, ιδεολογικές οπισθοχωρήσεις, σταδιακή εγκατάλειψη των στρωμάτων που παραδοσιακά εκπροσωπούσαν, ψευδολογίες και αισθητική που πόρρω απείχε από εκείνην της Αριστεράς, σε συνδυασμό με τον «μεγάλο συμβιβασμό», όχι α λα Μπερλινγκουέρ, αλλά με το κεφάλαιο και τη διαφθορά που αυτός εμπεριέχει, έτρεψαν σε φυγή κάθε υγιές κύτταρο. Έτσι, η πολιτική πείρα των συντρόφων/ισσών που έζησαν όλα ετούτα στο πετσί τους είναι συνεισφορά ύψιστης σημασίας ώστε ο ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία να μην εκπέσει σε τέτοια παρόμοια.
Περισσότερα »
27
07

Γιάννης Δραγασάκης: Για τη στρατηγική της Αριστεράς σε συνθήκες πολλαπλών κρίσεων

Πολλοί και στο χώρο της Αριστεράς και του ΣΥΡΙΖΑ υποτιμούν το ρόλο και τη σημασία του κόμματος ως πολιτικού υποκείμενου για την υλοποίηση της αριστερής στρατηγικής. Συγχέουν το κόμμα άλλοτε με την παράταξη, άλλοτε με το ρόλο του ηγέτη, άλλοτε με τον εκλογικό μηχανισμό, ενώ υπάρχει και μια αριστερή παράδοση που φαντάστηκε τα κινήματα να καθιστούν το κόμμα περιττό. Όλα αυτά μπορεί να ήταν κατανοητά μετά την κατάρρευση του 1989 και τη σύγχυση που προκλήθηκε, όμως η συσσωρευμένη πείρα από τότε έχει απαντήσει τα σχετικά ερωτήματα και έχει επιβεβαιώσει τον αναντικατάστατο ρόλο του αριστερού πολιτικού κόμματος ως οργανωτή, επιτελικού συντονιστή και ενορχηστρωτή ενός αριστερού πολιτικού σχεδίου. Μέχρι σήμερα το κόμμα έχει περιγραφεί «εξωτερικά» με τρόπο που δύσκολα θα διαφωνήσει κάποιος ως προς την ανάγκη πχ για ένα κόμμα μεγάλο και αριστερό, δημοκρατικό, ανοιχτό, λαϊκό, νεανικό… Το κρίσιμο ερώτημα, όμως, ιδίως για ένα κόμμα που άσκησε και διεκδικεί κυβερνητική εξουσία, είναι πώς διευθετεί την εσωτερική του ζωή και τη δική του μικροεξουσία, πώς οργανώνει τις σχέσεις με το κράτος και τις άμυνές του απέναντι σε κινδύνους κρατικοποίησής του και συναφώς, πώς οργανώνει τις σχέσεις με την κοινωνία, πώς αγκιστρώνεται μέσα στα λαϊκά στρώματα, πώς στηρίζει κοινωνικές αντιστάσεις και κινήματα, πώς εκπαιδεύει τα μέλη του στη δημοκρατία, τη συλλογικότητα, το διάλογο, ώστε να δρουν ως κόμμα στο χώρο τους, πώς λειτουργεί ως ένα κόμμα που ακούει την κοινωνία και πριν απ’ όλα τα ίδια τα μέλη του, πώς μαθαίνει από την πείρα ακόμη και τα λάθη του. Σε όλα αυτά ο ΣΥΡΙΖΑ πέτυχε πολλά και σε ορισμένα πρωτοποριακά, όμως έχει και μεγάλα ελλείμματα. Γύρω από αυτά διατυπώνονται στο δημόσιο διάλογο γόνιμες ιδέες, που μαζί με την πείρα του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και όσων προέρχονται από άλλα κόμματα και έχουν άλλες εμπειρίες, θα μπορούσαν να προσδιορίσουν το νέο μοντέλο κόμματος που φιλοδοξούμε να δημιουργήσουμε και αυτό να ψηφιστεί από το συνέδριο ως δεσμευτικό σχέδιο δράσης. Επειδή, όμως, πολλά από όσα ο τρέχων διάλογος προτείνει, προβλέπονται ήδη στο υφιστάμενο καταστατικό του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά δεν εφαρμόζονται, και επειδή η ευθύνη γι’ αυτό διαπερνά, κατά τη γνώμη μου, οριζόντια όλο το ηγετικό στρώμα του ΣΥΡΙΖΑ, η λέξη κλειδί στα παραπάνω είναι η «δεσμευτικότητα», η οποία είναι προϋπόθεση για τη δημοκρατική λειτουργία του κόμματος και για την εμπιστοσύνη των μελών, αλλά και της κοινωνίας προς αυτό. Και ο μόνος τρόπος για να διασφαλισθεί αυτή είναι να γίνει ανυποχώρητη και διαρκής απαίτηση των μελών του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία. Είναι ελπιδοφόρο το γεγονός ότι τα νέα μέλη που έρχονται στον ΣΥΡΙΖΑ κατά κανόνα δείχνουν να έχουν υψηλά αυτήν την απαίτηση. Η διεύρυνση, λοιπόν, του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να αποτελέσει το κατάλληλο πλαίσιο για την αντιμετώπιση προβλημάτων που για χρόνια δεν μπορέσαμε να λύσουμε. Και αυτή θα είναι η καλύτερη δικαίωσή της.
Περισσότερα »
27
07

Η απειλή του Ορούτς Ρέις και η γερμανική, αντί ευρωπαϊκή, πρωτοβουλία

η κυπριακή κυβέρνηση, σύμφωνα με τις πληροφορίες που υπάρχουν στο νησί, εισπράττει μηνύματα απαξίας και κούρασης της διεθνούς κοινότητας σχετικά με το Κυπριακό. Το κλίμα έχει αλλάξει, καθώς το ναυάγιο του Κραν Μοντανά, πριν τρία χρόνια, έγινε με ευθύνη του κύπριου προέδρου, ο οποίος -σε αντίθεση με τον τ/κ ηγέτη- κωλυσιεργεί διαρκώς. Δυστυχώς, η ατολμία και η αδιέξοδη στρατηγική προσκόλλησης στο Ισραήλ, το οποίο, να σημειωθεί, αναζητά διέξοδο βελτίωσης της σχέσης του με την Τουρκία, έχει φέρει την Κύπρο σε δυσχερή κατάσταση. Η Τουρκία δρα ανεξέλεγκτα εντός της κυπριακής ΑΟΖ, ενώ αποδεικνύεται ότι τα κοιτάσματα εντός της κυπριακής ΑΟΖ είναι μικρότερα από το προβλεπόμενο και τα σχέδια για τον EAST MED προσκρούουν στις οικονομικές και τεχνικές δυσκολίες του έργου, κυρίως όμως στη στροφή της Ευρώπης στην εναλλακτικές μορφές ενέργειας. Η αριστερά, ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, εκκινώντας από τη λογική και το πνεύμα της συμφωνίας των Πρεσπών, οφείλει να σταθεί ενάντια στις ανεύθυνες φωνές, να υπερασπισθεί την ανάγκη διπλωματικής λύσης στη βάση του διεθνούς δικαίου, με ρητή αναφορά στη Χάγη. Να απομακρυνθεί από τη λανθασμένη θέση της «μιας και μοναδικής διαφοράς» με την Τουρκία, να προτάξει την ανάγκη της επωφελούς λύσης για τις δύο χώρες, αλλά και την επίλυση του κυπριακού (είναι το κλειδί των εξελίξεων), στη βάση των προσεγγίσεων που είχαν πετύχει οι δυο κοινότητες. Καθώς η ΝΔ, όντως, δεν έχει στρατηγική, το κενό έχει και ευκαιρία και καθήκον να το καλύψει η Αριστερά, απομακρυνόμενη πλήρως από τα επικίνδυνα αναβλητικά και λανθασμένα δόγματα εξωτερικής πολιτικής του παρελθόντος.
Περισσότερα »
27
07

Νίκος Παρασκευόπουλος: Όταν δικάζουν υπουργοί

Αν το αίτημα των βουλευτών ΝΔ και ΚΙΝΑΛ γινόταν δεκτό, στο μέλλον κανείς μάρτυς δεν θα βρισκόταν να καταθέτει με κρυμμένα χαρακτηριστικά. Ποιος δεν θα φοβόταν για την ασφάλειά του, με την απειλούμενη αποκάλυψη και την πιθανότατη εκδίκηση των εντός ή εκτός εισαγωγικών μαφιόζων; Πώς θα μπορούσε έτσι να καταπολεμηθεί το σοβαρό έγκλημα; (...) Ούτε η ελευθερία, λοιπόν, ούτε η ασφάλεια ενδιαφέρουν πραγματικά τη σημερινή κυβέρνηση. Κατ’ ακολουθία ούτε η δικαιοσύνη που τις υπηρετεί ως αξίες. Τότε όμως τί; Και γιατί; Αντικειμενικά στόχος της παραπάνω πολιτικής μπορεί να είναι μόνο η εμπέδωση και διαιώνιση μιας ολιγαρχίας χωρίς δικαιικά όρια. Αυτό επιβεβαιώνουν οι προσπάθειες χειραγώγησης (δίωξης, εκφοβισμού ή αντίστροφα προαγωγής) δικαστών και ιδίως εισαγγελέων, καθώς και οι διαρκείς υπενθυμίσεις της κυβερνητικής βούλησης ως προς την έκβαση επίδικων υποθέσεων. Εκτός όμως από το γενικό στόχο, διάφανοι πολιτικά είναι και οι ειδικότεροι. Η εκδικητικότητα όσων πολιτικών λαχτάρησαν με το σκάνδαλο Novartis έχει σ’ αυτό το σημείο δευτερεύουσα θέση. Το κύριο είναι ο παραδειγματισμός και ο εκφοβισμός του μέσου εισαγγελέα και του δικαστή ενώπιον μελλοντικών δικαστικών κρίσεων. Φθάνουμε έτσι στην τηλεγραφική απάντηση του παραπάνω ερωτήματος (γιατί;): ● Οι πολίτες, με τη νεοφιλελεύθερη πολιτική, την ανεργία και το νέο δανεισμό της χώρας, θα πιεστούν σκληρά. Οι διαδηλώσεις και οι λαϊκές συγκεντρώσεις θα έχουν συχνότητα και ένταση. Πολλές υποθέσεις θα φθάσουν στη δικαιοσύνη, κι αλίμονο αν ακολουθήσουν καταδίκες αστυνομικών για καταχρηστική καταστολή ή αθωώσεις διαδηλωτών! Οι δικαστές πρέπει να πάρουν το μήνυμα να είναι στοργικοί με το τον αυταρχισμό και βαρήκοοι με τις συνταγματικές επιταγές. ● Επίκεινται πλέον οι πρόσθετες οικονομικές εισροές από την Ευρώπη. Ο λαός θα πληρώσει με λιτότητα το νέο μεγάλο χρέος, αλλά εν τω μεταξύ η κυβέρνηση θα έχει το όφελος της διαχείρισης. Οι ευκαιρίες της θα είναι πλουσιοπάροχες: οι απευθείας αναθέσεις σε αρεστούς, οι λίστες προνομιούχων «δικαιούχων», τα μυστικά κονδύλια που εξαπλώνονται, θα αποτελέσουν εργαλεία ή στην καλύτερη περίπτωση συνθήκες διαφθοράς. Αλίμονο (και πάλι) αν η ανεξάρτητη δικαιοσύνη θα σπεύδει διαρκώς να ελέγχει, προκαλώντας φθορά στην κυβέρνηση και στα συμφέροντα που θα την στηρίζουν. Κυρίως γι’ αυτό σπεύδουν σήμερα και (προ)δικάζουν υπουργοί.
Περισσότερα »
26
07

Νίκος Φίλης: Με το νέο νόμο οι εκπαιδευτικοί μπορούν να απολύονται αναιτιολόγητα!

Πρέπει να υπάρχει διάλογος και σύνθεση. Εδώ για διάλογο ακούμε μόνο στα λόγια, η κα Κεραμέως νομοθετεί αιφνιδιαστικά για όλα, κατ’ εξακολούθηση «επειγόντως». Ούτε καν την ηλεκτρονική διαβούλευση δεν σέβεται, προσθέτοντας κάθε φορά νέα άρθρα στο νομοσχέδιο που λίγες μέρες αργότερα καταθέτει. Το νέο νομοθέτημα απορρυθμίζει και υποβαθμίζει τα ιδιωτικά σχολεία. Είναι ένα νέο μνημόνιο για αυτά. Να έχουμε κατά νου, τα ιδιωτικά σχολεία δεν είναι μια τυπική ιδιωτική επιχείρηση. Με βάση το Σύνταγμα, η εκπαίδευση, δημόσια και ιδιωτική, υπόκειται στην εποπτεία του κράτους. Είναι για αυτό ιδιαίτερη η εργασιακή σχέση των ιδιωτικών εκπαιδευτικών. Δεν μπορείς να τους απολύεις, για παράδειγμα, επειδή δεν συμμορφώνονται στην πίεση ενός γονιού που πληρώνει και απαιτεί -υπάρχουν και τέτοιοι- να δει καλό βαθμό. Με το νέο νόμο οι εκπαιδευτικοί μπορούν να απολύονται αναιτιολόγητα! Το δίκαιο των σχολαρχών επιβάλλεται, μαζί με την πλήρη εμπορευματοποίηση. Για αυτό και ο μόνος φορέας που στηρίζει την κα Κεραμέως σε αυτό το νομοθέτημα είναι το σωματείο των ιδιοκτητών. Πιο καθαρό δεν γίνεται. Ακόμα και στο σύλλογο των καθηγητών μπορεί να συμμετέχει πλέον ο ιδιοκτήτης, πρώτη φορά, εφόσον έχει κάποια ιδιότητα εκπαιδευτικού. Καταλαβαίνετε πώς μπορεί να παρεμβαίνει και να επηρεάζει το αμιγώς εκπαιδευτικό έργο, αυτός ένας επιχειρηματίας. Οι αλλαγές πλήττουν τους πάντες. Όχι μόνο μαθητές και εκπαιδευτικούς στα ιδιωτικά, αλλά σκεφτείτε, και τους μαθητές των δημοσίων σχολείων, που θα διαπιστώσουν με αρνητικό τρόπο την εμπορευματοποίηση του βαθμού που θα κατακτήσουν άλλοι. Γιατί ως γνωστό, το απολυτήριο παίζει ρόλο στην εισαγωγή στα ΑΕΙ.
Περισσότερα »
26
07

Πάνος Σκουρλέτης: Η κυβέρνηση αντιλαμβάνεται την κρίση ως μια ευκαιρία αναδιάρθρωσης στην κατεύθυνση του οικονομικού μοντέλου που πρεσβεύει

Η παρουσία του κ. Μητσοτάκη στην σύνοδο κορυφής ήταν απολύτως διακοσμητική. Πέρα όμως από την παρουσία του ίδιου του πρωθυπουργού, οι αποφάσεις για το Ταμείο Ανάκαμψης είναι κατώτερες των περιστάσεων, παρόλο που για πρώτη φορά έσπασε η νεοφιλελεύθερη ακαμψία και υιοθετήθηκε έστω και περιορισμένα η λογική της αμοιβαιοποίησης. Η Ε.Ε θα βρεθεί σύντομα μπροστά σε υπαρξιακά δίλημμα αν δεν πάρει τις απαιτούμενες αποφάσεις. Όσον αφορά το πακέτο, που δεν είναι 72 δισ. όπως ψευδώς είπε ο πρωθυπουργός αλλά 32, μένει να διευκρινιστούν αρκετά ζητήματα. Σε κάθε περίπτωση δεν πρέπει να συσχετισθεί με μνημονιακά προαπαιτούμενα. (...) Η κυβέρνηση συνειδητά δεν αξιοποίησε τις υφιστάμενες δυνατότητες για την στήριξη των εργαζόμενων και των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων. Αντιλαμβάνεται την κρίση ως μια ευκαιρία αναδιάρθρωσης στην κατεύθυνση του οικονομικού μοντέλου που πρεσβεύει. Μια οικονομία με συγκέντρωση ισχύος σε λίγους και με εκτεταμένη αποδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων. Τα προβλήματα θα είναι μεγάλα για τους περισσότερους. Η έξοδος από την επερχόμενη βαθιά ύφεση προϋποθέτει τολμηρές επιλογές.
Περισσότερα »
26
07

Ράνια Σβίγκου: Η κυβέρνηση τρέχει πίσω από τις εξελίξεις-Να αλλάξει ρότα η ελληνική εξωτερική πολιτική (Video)

[Ο διάλογος με την Τουρκία] δεν μπορεί να γίνει υπό το καθεστώς απειλών, ή τετελεσμένων. Για αυτό, τα αντανακλαστικά, αυτή την περίοδο, θα πρέπει να είναι αρκετά αυξημένα, να αλλάξει ρότα η ελληνική εξωτερική πολιτική και να επιστρέψουμε στην ενεργητική και πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική των κυβερνήσεων του ΣΥΡΙΖΑ. Να υπάρχουν δίαυλοι επικοινωνίας, ενεργητική συμμετοχή της Ελλάδας στον ευρωτουρκικό διάλογο. Ο διάλογος θα πρέπει να εντάσσεται στο πλαίσιο μιας στρατηγικής η οποία υπερασπίζεται τα κυριαρχικά δικαιώματα, στη βάση του Διεθνούς Δικαίου.
Περισσότερα »