Μιχάλης Τρίκκας

Μια έρευνα που ήρθε στο φως την προηγούμενη εβδομάδα αποκαλύπτει την αλήθεια πίσω από το βασικό αφήγημα της φαρμακοβιομηχανίας: εκείνο που ανεβάζει διαρκώς τις τιμές των φαρμάκων δεν είναι τίποτε άλλο από τη δίψα για την μεγιστοποίηση του κέρδους. Η έρευνα που δημοσιεύεται στην αμερικανική ιατρική επιθεώρηση Neurology πραγματοποιήθηκε από το Πανεπιστήμιο του Όρεγκον και προσπάθησε να δώσει απαντήσεις σε ένα απλό ερώτημα. Τι θα μπορούσε άραγε να δικαιολογεί την ετήσια αύξηση σε επίπεδο 10% με 15% της τιμής των φαρμάκων για τη σκλήρυνση κατά πλάκας στη διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας; Για να δώσουν την απάντηση, οι ερευνητές του πανεπιστημίου πραγματοποίησαν μια σειρά από ενδιαφέρουσες συνεντεύξεις με τέσσερα άτομα τα οποία δεν κατονομάζονται και που εργάζονται ή εργάστηκαν τα τελευταία χρόνια ως διευθυντικά στελέχη φαρμακευτικών έχοντας άμεση ανάμειξη στον καθορισμό της τιμής των προϊόντων. Η ειλικρίνειά τους είναι αφοπλιστική. «Θα έλεγα ότι η λογική για τις αυξήσεις των τιμών βρίσκεται ξεκάθαρα στο τι είναι αυτό που μπορεί να αυξήσει τα κέρδη» δηλώνει ένας CEO. «Δεν υπάρχει άλλη αιτιολογία. Το κόστος για την παραγωγή του φαρμάκου δεν αυξήθηκε κατά 10% ή 15%. Θα έλεγα ότι μάλλον μειώθηκε». Είναι μια ομολογία που βέβαια αναιρεί το βασικό επιχείρημα των φαρμακευτικών ότι η άνοδος των τιμών οφείλεται στην προσπάθεια κάλυψης των αυξανόμενων εξόδων για την έρευνα και την παραγωγή των φαρμάκων. «Τα διοικητικά στελέχη λένε ανοιχτά αυτό που παραμένει ανομολόγητο: η αύξηση των τιμών έχει κεντρική θέση στο επιχειρησιακό μοντέλο της βιοηχανίας» σχολιάζει ο Ζέιν Ρίζβι από τη ΜΚΟ Public Citizen's Access to Medicines.