Ενρίκε Σαντιάγκο: Η Αριστερά στηρίζει στη Βουλή την αντιστροφή της λιτότητας
Για εμάς, είναι σημαντικό να ξεπεράσουμε τη λιτότητα και τα θεσμικά κατασκευάσματα του Ραχόι.
Ιδιώνυμο για τους κομμουνιστοσυμμορίτες
«Ο Κυριάκος Μητσοτάκης πρέπει να κάνει παρεμβάσεις στο κράτος και στους θεσμούς για να μην ξαναέρθει η Αριστερά στην εξουσία, γιατί οι ιδέες της είναι ελαττωματικές», λέει τώρα ο Βορίδης. Προτρέπει, δηλαδή, σε ένα νέο ιδιώνυμο ή, ίσως ίσως, και στην επαναφορά του παλαιού: η θεσμική παρέμβαση που ονειρεύεται μπορεί να είναι να θέσει ξανά την αριστερά στην παρανομία. Και να αναδημιουργηθούν οι «Παρθενώνες» της Γυάρου και της Μακρόνησου.
Γι’ αυτόν, ότι οι Untermenschen, δεν φτάνει που «αποστερούν την κοινωνία από τη δύναμή της», πήραν κι εκείνο που δικαιωματικά και εκ καταγωγής ανήκει στην τάξη του, δεν καταπίνεται. Το κόμμα του, μόλις ξαναπιάσει το νήμα που έσπασε το 2015, οφείλει να πράξει ό,τι χρειάζεται.
Ο κόσμος της Εργασίας και η διαιρετική τομή στο πολιτικό σκηνικό
Τέλος των Μνημονίων σημαίνει επαναφορά των δικαιωμάτων, επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων και αύξηση του κατώτατου μισθού.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟΝ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ
Ένα τέτοιου είδους συμπαγές αφήγημα της «καλής κοινωνίας» είναι θεμελιώδες για τον ιστορικό προσανατολισμό μιας κοινωνίας. Και εάν η ατζέντα της ΝΔ είναι «ακραίος νεοφιλελευθερισμός – στρατηγική αποδημοκρατικοποίηση – επενδύσεις χωρίς οικολογική μέριμνα», τότε η ατζέντα 2021 ας μετατραπεί σε παραγωγική, δημοκρατική, οικολογική επανάσταση. Αν το εγκλωβισμένο μικροαστικό μας φαντασιακό στέκεται εμπόδιο σε κάθε νέο ιστορικό προσανατολισμό, θα πρέπει να αναρωτηθούμε: προτιμάμε την γενικευμένη καθοδική προλεταριοποίηση που μας επιφυλάσσει το σχέδιο της ΝΔ περί ανταγωνιστικής οικονομίας ή τη συνεργασία σε ένα ανώτερο επίπεδο που θα δώσει νέες δυνατότητες στο ανθρώπινο δυναμικό της κοινωνίας μας; Δε χρειάζεται βιασύνη λες και είναι κάποιο τεχνικό ζήτημα. Την εποχή της ψηφιακής επανάστασης και της ρομποτοποίησης θα χρειαστούμε άλλες θέσεις εργασίας και άλλες επιθυμίες. Θα ζήσουμε σε άλλο περιβάλλον. Δεν μπορούμε όμως με την ίδια νοοτροπία να πάμε πουθενά. Πρέπει να σκεφτούμε αυθεντικά και να πράξουμε όχι «σαν άλλοτε», αλλά «σαν πρώτη φορά». Η ανάπτυξη των ανθρωπίνων σχέσεων και νέων τρόπων ζωής και εργασίας πρέπει να γίνει ο νέος ιστορικός μας προσανατολισμός. Γιατί ο καπιταλισμός συσσώρευσης προϊόντων και συρρίκνωσης του νοήματος της ζωής πρώτα μαραίνεται (δηλαδή καθίσταται αχρείαστος) και μετά ανατρέπεται. Χαρισματικοί ηγέτες αναδείχθηκαν σε λιγότερο κρίσιμες περιόδους από τη δική μας. Το χάρισμα όμως το γενούν οι κοινωνίες και το αποδίδουν σε όσους/ες τολμούν να προτείνουν κάτι καινούργιο που να λύνει το γόρδιο δεσμό. Η ίδια κοινωνία που φοβόταν ή δεν ήθελε να βγει από την ευρωζώνη και την ΕΕ, θέλει πάντα μια νέα, πιο βιώσιμη και ενδιαφέρουσα ζωή.
Ήρθε λοιπόν η ώρα να μπούμε ορμητικά σε μια συναρπαστική και υπέροχη περίοδο της ιστορίας μας μακρυά από την τοξικότητα και τη μιζέρια του Παλαιού Καθεστώτος.
Στο μυαλό του Σουλτάνου
Πολλοί - οικονομολόγοι, επενδυτές και αναλυτές - προσπαθούν να κατανοήσουν τις κινήσεις του προέδρου της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και πώς οδήγησε τη χώρα στο σημερινό οικονομικό αδιέξοδο, που μοιάζει με οικονομική αυτοχειρία. Πώς γίνεται ο ηγέτης μιας οικονομίας 850 δισεκατομμυρίων δολαρίων να ακολουθεί μια τόσο απερίσκεπτη οικονομική στρατηγική και ταυτόχρονα να αρνείται, μέχρι σήμερα, οποιαδήποτε «διορθωτική κίνηση» σε οικονομικό αλλά και διπλωματικό επίπεδο, ώστε να αμβλύνει τις αντιδράσεις και να περιορίσει την ελεύθερη πτώση της λίρας. Σύμφωνα μάλιστα με τις εκτιμήσεις οι πιέσεις προς την Τουρκική οικονομία θα ενταθούν το επόμενο διάστημα.
Μετά την απόδραση από τα Βούρλα: Η επικήρυξη και τα αντίποινα
Η απίστευτη απόδραση 27 αγωνιστών της Αριστεράς από τις φυλακές των Βούρλων, που έγινε στις 17 Ιουλίου του 1955, είναι μία από τις πιο γνωστές σελίδες στην πολιτική Ιστορία της μετεμφυλιακής Ελλάδας. Κάπως λιγότερο γνωστά είναι η υπόθεση της επικήρυξής τους και ο πολιτικός θόρυβος που είχε προκαλέσει.
Γιούλε Γκοβρίν: Αφουγκρατείτε την Αριστερά αντί να συνομιλείτε με την Ακροδεξιά
Είναι καιρός να χαράξουμε έναν νέο δρόμο, ο οποίος θα καταπολεμά την κρίση στη ρίζα της: την κοινωνική αδικία. Ενώ οι οικονομολόγοι υπολογίζουν πόσο επωφελείται η Γερμανία από το χρέος των φτωχότερων κρατών-μελών, ο ελληνικός λαός συνεχίζει να υποφέρει από την οικονομική καταστροφή που έχουν προκαλέσει εκείνα τα μέτρα λιτότητας που η Ε.Ε. έχει επιβάλει παρά τις προειδοποιήσεις των οικονομολόγων. Εν τω μεταξύ, ένας αριστερός κυβερνητικός συνασπισμός στην Πορτογαλία οδήγησε με επιτυχία τη χώρα εκτός κρίσης και μάλιστα με σοσιαλδημοκρατικά οικονομικά μέτρα, τα οποία καταφανώς έρχονται σε αντίθεση με τα μέτρα λιτότητας της Ε.Ε. Αντί να παραδεχτεί αυτοκριτικά ότι η φιλελεύθερη οικονομική πορεία είναι επιβλαβής για την πλειονότητα των πολιτών στην Ευρώπη, η Ε.Ε. επιμένει σταθερά στο νεοφιλελεύθερο δόγμα της ότι δεν υπάρχει εναλλακτική.
Υπόθεση Sacco και Vanzetti
«Δεν θα ευχόμουν ποτέ σ’ ένα σκυλί, δεν θα ευχόμουν ποτέ σε ένα φίδι, δεν θα ευχόμουν ποτέ στο πιο χαμερπές και δυστυχισμένο πλάσμα της γης, να περάσει όσα υπέφερα εγώ, για πράγματα για τα οποία δεν είμαι ένοχος. Αλλά έχω πειστεί πως είμαι ένοχος για όλα όσα υποφέρω. Υποφέρω γιατί είμαι ριζοσπάστης και, αλήθεια, είμαι ριζοσπάστης. Υποφέρω γιατί είμαι Ιταλός και, αλήθεια, είμαι Ιταλός. Υποφέρω περισσότερο απ’ όλα για την οικογένειά μου και την αγαπημένη μου, παρά για τον εαυτό μου. Αλλά είμαι τόσο σίγουρος πως έχω το δίκιο με το μέρος μου, ώστε αν μπορούσατε να με εκτελέσετε δυο φορές, και αν μπορούσα να ξαναγεννηθώ ακόμα δύο, θα ζούσα την ίδια ζωή και θα έκανα ότι έχω ήδη κάνει». Bartolomeo Vanzetti
«Αν δεν είχε συμβεί αυτό, θα μπορούσα να είχα ζήσει τη ζωή μου ανάμεσα σε γελοίους ανθρώπους. Θα μπορούσα να είχα πεθάνει απαρατήρητος, άγνωστος, αποτυχημένος. Αυτό είναι η σταδιοδρομία μας και ο θρίαμβός μας. Ποτέ, σε όλη μας τη ζωή, δεν θα μπορούσαμε να ελπίσουμε να κάνουμε τόσα πολλά για την ανοχή στη διαφορετικότητα, τη δικαιοσύνη, την κατανόηση ανθρώπου από άνθρωπο, όπως κάνουμε τώρα, κατά λάθος. Τα λόγια μας – οι ζωές μας – οι πόνοι μας – είναι ένα τίποτα! Η αφαίρεση της ζωής μας, της ζωής ενός καλού παπουτσή κι ενός πωλητή ψαριών – είναι τα πάντα! Nicola Sacco
Ηγεμονική στρατηγική για την επόμενη ημέρα
Η πρωτοβουλία βρίσκεται σήμερα στην πλευρά της Αριστεράς και αφορά τη συγκρότηση ενός προοδευτικού μετώπου με ξεκάθαρη στρατηγική για την επόμενη ημέρα. Λέγοντας προοδευτικό μέτωπο, δεν εννοούμε φυσικά ούτε ευκαιριακές πολιτικές συμμαχίες μεταξύ κομμάτων -για τις οποίες, άλλωστε, δεν υπάρχουν σήμερα στοιχειώδεις προϋποθέσεις- ούτε μετεγγραφές άστεγων πολιτικών παραγόντων, αρκετοί από τους οποίους κινούνται με βάση το προσωπικό τους όφελος... Προοδευτικό μέτωπο μπορεί να συγκροτηθεί μόνο στη βάση μιας ηγεμονικής γραμμής. Επομένως, αυτό που προέχει είναι να προσδιοριστούν με ακρίβεια οι άξονες που θα καθορίζουν το πρόγραμμά του και οι οποίοι ανταποκρίνονται στις μεγάλες αλλαγές που έχει ανάγκη σήμερα η ελληνική κοινωνία.
Σε κάθε περίπτωση, το ζητούμενο δεν είναι απλώς να διατυπώσεις τους στόχους. Το κρίσιμο για τη συγκρότηση ενός προοδευτικού μετώπου, είναι η Αριστερά -εκ των πραγμάτων βασικός κορμός του μετώπου αυτού- να πείσει για την αποφασιστικότητα, την ειλικρίνεια και την εντιμότητα με την οποία είναι διατεθειμένη να υπηρετήσει μια τέτοια ηγεμονική στρατηγική.
Uri Avnery: Η πολιτικοποίηση μπορεί να αλλάξει τον κόσμο όχι το facebook!
Δεν κάνεις πολιτική μέσω facebook. Ούτε καν μέσω διαδηλώσεων. Η πολιτική συντελείται από τα πολιτικά κόμματα που παλεύουν μέσα στη Βουλή για την εξουσία. Όσο οι προοδευτικοί νέοι άνθρωποι είναι ικανοποιημένοι να παρεμβαίνουν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και δεν παίρνουν μέρος στον πραγματικό πολιτικό αγώνα, δεν θα αλλάξουν τα πράγματα στη χώρα τους.