Αναδημοσιεύσεις

06
10

Υπουργικό συμβούλιο: Σκηνοθετημένο πλην αποκαλυπτικό

Πώς αντιδρά η κυβέρνηση σ΄ αυτή τη μουντή προοπτική; Συνεχίζει την ίδια πολιτική σε αμήχανη ανησυχία. Έτσι μπορεί να ερμηνεύσει κανείς μέτρα, πράγματι ασπιρίνες αν ισχύουν αυτά που μόλις αναφέραμε. Να γίνει, για παράδειγμα, μη επιστρεπτέο μέρος της επιστρεπτέας ενίσχυσης ή να αναβιώσουν οι 120 δόσεις σε όσους είχαν χάσει το δικαίωμα αυτό λόγω πανδημίας. Και για να μην ξεχνάμε ότι η κρίση είναι ευκαιρία για περαιτέρω απορρύθμιση της εργασίας, τώρα όσοι ενταχθούν στο μέτρο της επιστρεπτέας δεν θα δεσμεύονται από τον όρο της μη απόλυσης! Η κυβέρνηση, όπως ήδη σημειώθηκε, αντιδρά, και με αυταρχισμό, καταστολή. Το πιο αυθεντικό παράδειγμα είναι η κ. Κεραμέως στην παιδεία. Να σημειωθεί, όμως, πριν μιλήσουμε για το μέτρο της τιμωρητικής – απεργοσπαστικής τηλεκπαίδευσης, ότι οι προχθεσινές αποφάσεις σκλήρυνσης έναντι των μαθητών πάρθηκαν σε σύσκεψη υπό τον Κ. Μητσοτάκη και συμμετέχοντες τους κ. Σκέρτσο, Γεραπετρίτη, Κεραμέως, Ζαχαράκη. Προφανώς, ο πρωθυπουργός δεν προήδρευε σ’ αυτή μόνο. Τα μέτρα αυτά είναι μια προκλητική έκφραση ενός βαθιά συντηρητικού και αυταρχικού μοντέλου εκπαιδευτικού συστήματος, που έχει ως αντίληψη η υπουργός. Ξεκίνησε από την προσευχή και το κατηχητικό, αλλά τώρα απαιτεί από τους διευθυντές των σχολείων να φτιάξουν προσωπικά τους καταλόγους των παιδιών που συμμετέχουν στην κατάληψη!
06
10

Η εποχή των χειροκροτημάτων έλαβε τέλος

Να αποτολμήσουμε μια πρόβλεψη: Δεν πρόκειται να πέσει η κυβέρνηση λόγω κορονοϊού. Πιο πιθανό είναι να πληρώσει ακριβά τις οικονομικές συνέπειες από τη διαχείριση της υγειονομικής και της παρεπόμενης οικονομικής κρίσης. Ωστόσο, η περίοδος αυτή υπήρξε και θα συνεχίσει να είναι γεμάτη από αποδεικτικά στοιχεία του ισχυρισμού ότι δεν είναι τα λάθη αυτής της κυβέρνησης που επιβαρύνουν τα λαϊκά στρώματα και, τώρα, τα εκθέτουν σε τόσο σοβαρούς κινδύνους. Είναι η εφαρμογή του πυρήνα του νεοφιλελεύθερου πολιτικού σχεδίου της. Κι αυτό δεν πρόκειται να διορθωθεί. Μόνο να επιχειρηθεί η συγκάλυψή του μπορεί. Γιατί όταν αυτό συνειδητοποιηθεί από ευρύτατα στρώματα, ένα μόνο πράγμα θα μπορεί να την κρατήσει όρθια: η ενδεχόμενη και απευκταία δυσκολία της αντιπολίτευσης να πείσει ότι θέλει και μπορεί να πορευθεί αλλιώς, σε άλλους δρόμους, με διαφορετική προοπτική, διαφορετικό όραμα.
06
10

Φούμο στο FoMO

Το πραγματικό κοινωνικό δίλημμα της εποχής το έθεσε -εν τη αφελεία της;- η γενική διευθύντρια του ΔΝΤ Κρισταλίνα Γκεοργκίεβα προ ημερών, διακηρύσσοντας ότι η πανδημία αποτελεί ευκαιρία να διορθώσουμε τον καπιταλισμό, «ενισχύοντας την αίσθηση δικαιοσύνης, χωρίς αποκλεισμούς». Α γεια σου, Κρισταλίνα, τώρα μας έσπρωξες στο σωστό ερώτημα, στο πυρηνικό δίλημμα: Διορθώνεται ο καπιταλισμός, καρδιά μου; Είναι συμβατός με την κοινωνική δικαιοσύνη; Μπορεί να αναπαραχθεί χωρίς να διευρύνει τις ανισότητες, χωρίς να αποκλείει κατά δισεκατομμύρια τους ανθρώπους όχι μόνο από τον ωκεανό της πληροφορίας, αλλά πολύ συχνά από τους στοιχειώδεις όρους αξιοπρεπούς διαβίωσης; Αν απαντήσουμε σ’ αυτό το κοινωνικό δίλημμα, νομίζω ότι μπορώ να ζήσω τις υπόλοιπες λίγες δεκαετίες της ζωής μου χωρίς να ξέρω όσα δεν ξέρω και χωρίς ενοχές που δεν τα ξέρω. Ρίχνοντας φούμο στο FoMO. Εξάλλου, ο πρώτος διδάξας Σωκράτης – Πλάτωνας, με το «εν οίδα, ότι ουδέν οίδα» (έστω κι αν δεν το είπε έτσι ακριβώς) μας υπενθυμίζει ότι η αποδοχή της άγνοιάς μας είναι μια καλή αρχή για να μάθουμε κάτι.
05
10

Ευκλείδης Τσακαλώτος: Να ορίσουμε τι είναι ριζοσπαστικό στο σήμερα

Με συνέντευξή του στην Αυγή, ο κ. Σταϊκούρας παραδέχτηκε ότι η ύφεση θα είναι πιθανώς μεγαλύτερη από τις σημερινές κυβερνητικές προβλέψεις και ότι η ανάκαμψη θα αργήσει. Ταυτόχρονα η κυβέρνηση αντιμετωπίζει το μαξιλάρι σαν αυτοσκοπό και όχι ως μέσον για την εξομάλυνση κρίσεων όπως η παρούσα. Και παρά την ύπαρξη μαξιλαριού παραδέχεται ότι οι προσλήψεις νοσηλευτικού προσωπικού αφορούν έκτακτο προσωπικό, ενώ στην παιδεία δεν έχει γίνει καν αυτό. Το χειρότερο όμως είναι ότι η ΝΔ κάνει μαθήματα δημοσιονομικής πειθαρχίας λέγοντας ότι δεν γίνεται τα μέτρα να είναι μόνιμα λόγω των δημοσιονομικών κανόνων. Είναι όμως ξεκάθαρο ότι οι στόχοι δεν θα επιτευχθούν εξαιτίας των νεοφιλελεύθερων πολιτικών στη φορολογία -παρά την ελπίδα τους ότι οι φοροαπαλλαγές στα ανώτερα στρώματα θα οδηγήσουν σε ανάπτυξη που θα αντισταθμίσει τις απώλειες εσόδων. Κάτι όμως που δεν έχει συμβεί ποτέ. Στη συνέχεια η ΝΔ θα ρίξει όλη την προσαρμογή στο σκέλος των δαπανών, όπως αυτές για το ασφαλιστικό, την παιδεία και την υγεία. Η πολιτική της ΝΔ είναι θέμα επιλογών. Για να απαντήσω λοιπόν στην ερώτησή σας. Εφόσον συνεχίζονται οι ίδιες πολιτικές, οδηγούμαστε σε νέα μνημόνια, de facto ή de jure. (...) Ποτέ κάποιος νεοφιλελεύθερος δεν είπε «ήρθε η ώρα της αναδιανομής». Μετά από τουλάχιστον 30 χρόνια που μας λένε ότι ο νέος πλούτος είναι προϋπόθεση για αναδιανεμητική δικαιοσύνη, και έχοντας δει τα αποτελέσματα, είναι ασφαλές να πούμε ότι αυτή η ανάπτυξη είναι θνησιγενής και ο όποιος πλούτος είναι μόνο για τους λίγους. Μπορώ να φανταστώ τους 10 πλουσιότερους ανθρώπους στον κόσμο (που αθροιστικά ο πλούτος τους είναι μεγαλύτερος από το ΑΕΠ 175 κρατών)να χαμογελάνε με αυτό το δίλλημα και να υποστηρίζουν ότι πρέπει να προηγηθεί η παραγωγή νέου πλούτου, καθώς καταθέτουν τα υπερκέρδη τους στις τράπεζες κάποιου εξωτικού νησιού. (...) Έχω πει πολλές φορές ότι δεν πιστεύω στις κεντρώες λύσεις. Και για να μην παρεξηγηθώ, δεν λέω ότι αρνούμαι τη διεύρυνση του κόμματος και με κόσμο που προέρχεται από το κέντρο. Αλλά μεσοβέζικες λύσεις που δεν σπάνε αυγά, τύπου Μπλερ, Σημίτη, Πρόντι έχουν ιστορικά αποτύχει και τις έχει απορρίψει ο κόσμος και εδώ αλλά και στην Ευρώπη. Εμείς θέλουμε να αντιμετωπίσουμε από την αρχή τις ανισότητες και αυτό δεν μπορεί να γίνει χωρίς ριζικό μετασχηματισμό της οικονομίας που θα αυξήσει το συσχετισμό δύναμης υπέρ του κόσμου της εργασίας.
05
10

Δημήτρης Τζανακόπουλος: Τα αιτήματα των μαθητών είναι σήμερα όχι απλώς δίκαια αλλά και αυτονόητα

Καθόλου χαμηλός δεν είναι ο αριθμός των ημερήσιων κρουσμάτων. Σας θυμίζω το «η Aττική δεν πάει καθόλου καλά» του κ. Τσιόδρα. Και πώς, αλήθεια, να πάει καλά όταν η κ. Κεραμέως άνοιξε τα σχολεία χωρίς καμία εγγύηση ασφάλειας, με περισσότερους μαθητές σε κάθε τάξη, λιγότερους δασκάλους και καθηγητές και καμία απολύτως προετοιμασία; Πώς να πάει καλά όταν καθημερινά παρακολουθούμε αδιανόητες προσβλητικές εικόνες στα μέσα μαζικής μεταφοράς λόγω της μείωσης των δρομολογίων; Πώς να πάει καλά όταν στο ΕΣΥ δουλεύουν αυτή τη στιγμή πέντε χιλιάδες γιατροί και νοσηλευτές σε σχέση με πέρσι και όταν η δημόσια δαπάνη για τα νοσοκομεία μειώθηκε το 2020, εν μέσω πανδημίας, σε σχέση με το 2019. Η κυβέρνηση έχει χάσει πλήρως τον έλεγχο της διαχείρισης της πανδημίας και αυτό είναι πανθομολογούμενο. Τώρα, σε σχέση με τα ιδιωτικά συμφέροντα, είναι δεδομένο πια πως αξιοποιώντας την κρίση ως ευκαιρία η κυβέρνηση έχει αποδυθεί σε ένα όργιο απευθείας αναθέσεων σε εταιρείες που ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια, δίνει χρήματα στις ιδιωτικές κλινικές αντί να ενισχύσει το ΕΣΥ, ενώ τα σκάνδαλα πληθαίνουν διαρκώς: από το «σκόιλ ελικίκου», στο φιάσκο με τις μάσκες και στις λίστες Πέτσα, η κυβέρνηση αυτή αποδεικνύεται πρωταθλήτρια στη διαφθορά και στην αδιαφάνεια. Και όλα αυτά χωρίς να αναφερθούμε καθόλου στην οικονομία: στη στρατηγική, δηλαδή, της πλήρους απορρύθμισης της αγοράς εργασίας, της οριζόντιας μείωσης μισθών, του κανιβαλισμού μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, της ιδιωτικοποίησης του επικουρικού πυλώνα της κοινωνικής ασφάλισης, με μόνο στόχο μια συνολική αναδιάρθρωση προς όφελος των μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων και ομίλων.
05
10

Νίκος Βούτσης: Εξ όνυχος…

Ο αρχηγός της Αξιωματικής  Αντιπολίτευσης Α. Τσίπρας, στην πρώτη κιόλας συζήτηση σε επίπεδο αρχηγών κομμάτων μετά την μικρή διακοπή της Βουλής τον Αύγουστο, έθεσε το ζήτημα όπως και οι υπόλοιπο αρχηγοί των κομμάτων. Είπε δε κάτι επιπλέον, προκάλεσε  απολύτως θεσμικά τον Πρωθυπουργό, γιατί βεβαίως δεν είναι μόνο ζήτημα της υπουργού κας Κεραμέως, να καταθέσει στη Βουλή τα πρακτικά των κρίσιμων συσκέψεων του συμβουλίου των καθηγητών επιδημιολόγων, για το διάστημα μετά τη λήξη της καραντίνας και σε ό,τι αφορά κυβερνητικές αποφάσεις, τόσο και κυρίως για την προετοιμασία για τη νέα σχολική περίοδο, αλλά βεβαίως και για τα πρωτόκολλα που αφορούσαν την πληρότητα στα Μ.Μ.Μ. και τα αντίστοιχα στις πύλες εισόδου για το αναμενόμενο τουριστικό ρεύμα. Ήταν μια πολύ σοβαρή πρόταση, καθώς εκτενή ρεπορτάζ έγκυρων φιλοκυβερνητικών εφημερίδων, έδιναν από τότε το σήμα ότι πέραν και της στάσης του ιδίου του κ Σ. Τσιόδρα, η κυβέρνηση δεν είχε ακολουθήσει τις συστάσεις των ειδικών, με προφανή κίνδυνο βλάβης στη δημόσια Υγεία. Δεν θα αναλύσω το προφανές ζήτημα της κυβερνητικής ευθύνης για την έξαρση του δεύτερου κύματος της πανδημίας που βρίσκεται σε εξέλιξη, ιδιαίτερα στην Αττική. Είναι σαφές όμως, ότι αποτελεί εγκληματικό λάθος πολιτικής το ότι δεν υπήρξε καμία προετοιμασία για να ανοίξουν τα σχολεία με τον μικρότερο δυνατό μαθητικό πληθυσμό ανά τάξη, μέσω της εφαρμογής πολιτικών για νέες αίθουσες, για βάρδιες, για προσλήψεις εκπαιδευτικών και για ότι άλλο θα χρειαζόταν με οποιοδήποτε κόστος για να προφυλαχτούν τα παιδιά μας και βεβαίως όλη η κοινωνία, στην αναμενόμενη από τότε έξαρση της πανδημίας, για το φθινόπωρο που ήδη τώρα διανύουμε.
05
10

Νίκος Φίλης: Ο ΣΥΡΙΖΑ χρειάζεται να επανασυστηθεί στην κοινωνία, αποφεύγοντας την εύκολη αντιπολίτευση του καταγγελτισμού

Τα αιτήματα [των μαθητών] ταυτίζονται με τη γνώμη των ειδικών και τη φωνή τη λογικής. Όπως αποκαλύπτεται, η γνωστή επιτροπή ειδικών είχε θέσει από την Άνοιξη το ζήτημα της αραίωσης των τάξεων. Εμείς, ως ΣΥΡΙΖΑ, την ίδια περίοδο ζητούσαμε επίσης περισσότερες αίθουσες και εκπαιδευτικούς. Η κυβέρνηση, εν μέσω έξαρσης της πανδημίας άνοιξε τα σχολεία όπως έκλεισαν, με τις γνωστές μάσκες και το παγουρίνο… Κι ακόμα χειρότερα, ψήφισαν αύξηση του αριθμού των μαθητών δημοτικού ανά τάξη! Περίμεναν στα σοβαρά ότι δεν θα υπήρχαν αντιδράσεις; Αν ναι, πρόκειται για μεγάλη πολιτική αφέλεια. Αν χαθούν ώρες, δεν θα είναι πρωτίστως λόγω των κινητοποιήσεων. Θα είναι από το αυξημένο υγειονομικό ρίσκο, από τα οργανικά κενά και από τις αχρείαστες απειλές κατά των μαθητών, που ρίχνουν λάδι στη φωτιά. Ανοιχτά τα θέλουμε τα σχολεία. Μια δεύτερη χρονιά με κλειστά σχολεία, φοβάμαι ότι θα έχει επιπτώσεις στα παιδιά. Για αυτό είναι μεγάλες οι ευθύνες της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου που δεν προσπάθησε. Είδατε τον τρόπο που σκέφτονται. Για το μείζον ζήτημα της αραίωσης των τάξεων, η υπουργός είπε πρώτα το αμίμητο «ο μέσος όρος είναι 15 μαθητές», διαπίστωση που νομίζω έχει πλέον κερδίσει θέση στην ιστορία. Μετά ότι ήταν αδύνατο να βρεθούν αρκετές αίθουσες. Θαρρείς κι εμείς λέγαμε... να σπάσουν όλα τα τμήματα. Να ξεκινήσουν, είπαμε, από τα πυκνότερα, των 25 και πάνω μαθητών, και να δουν πόσα θα μπορέσουν να «σπάσουν» αξιοποιώντας διαθέσιμες αίθουσες, που υπάρχουν πολλές. Ας μην το κατάφερναν στο σύνολό τους, ας έσπαγαν τα μισά. Ας προγραμμάτιζαν εναλλασσόμενες βάρδιες, με μικρότερης διάρκειας ακαδημαϊκή ώρα. Το θέμα είναι ότι δεν προσπάθησαν καθόλου. Δημόσιες σχέσεις έκαναν όλο το καλοκαίρι, μοιράζοντας εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ των φορολογούμενων. Και τώρα, με την απογείωση των κρουσμάτων κατάντησαν -κατάντια είναι- να λένε ότι μόλις… το 3% των τάξεων έχουν από 26-30 μαθητές! Μα δεν ντρέπονται; Τι είναι οι 45.000 μαθητές αυτών των τμημάτων, καμιά στατιστική ασημαντότητα; Κι εφόσον είναι μόνο το 3%, γιατί δεν μπόρεσαν να σπάσουν έστω αυτό το μικρό ποσοστό; Πόση ικανότητα χρειαζόταν; Και γιατί φέτος προσλήφθηκαν λιγότεροι αναπληρωτές από πέρσι, ενώ προφανώς χρειάζονται περισσότεροι; Συνιστούν τα παραπάνω, όλα αυτά δηλαδή που δεν έγιναν, φθηνή αντιπολιτευτική τακτική; Ή ήταν κατά τεκμήριο τα καθήκοντα μιας υπεύθυνης κυβέρνησης; Η υπόθεση των τεστ, πού κατατάσσεται; Είναι δυνατό, τη στιγμή που μπαίνουμε στην εποχή των κοινών ιώσεων, να στέλνουμε το γονιό να πληρώσει πανάκριβα σε ιδιώτη για το τεστ του παιδιού του, ώστε να διακριβωθεί αν έχει κορονοϊό ή όχι; Καμιά πια μέριμνα; Όλοι γαλαζοαίματοι νομίζουν ότι είναι, που μπαινοβγαίνουν με τον οδηγό τους στις ιδιωτικές κλινικές; Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ επί πέντε έτη, λαμβάνοντας υπόψη όσο το επέτρεπε οικονομικά η μέγγενη των μνημονίων τα αιτήματά μαθητών και εκπαιδευτικών, πέτυχε την ηρεμία στις αίθουσες και τη δημιουργική συνύπαρξη και συνεργασία όλων των παραγόντων που συνθέτουν τη σχολική ζωή. Αυτή είναι η εικόνα σήμερα; Αποβολή σε όσους συμμετέχουν στις καταλήψεις δεν νοείται
05
10

Μια υπουργός Πολιτισμού αναρμόδια για τον Πολιτισμό

Οι εργαζόμενοι στον Πολιτισμό δεν ζητάνε μόνο επιδόματα και αποζημιώσεις. Ζητάνε να μπορέσουν να δουλέψουν. Βρισκόμαστε ήδη στον Οκτώβριο και ακόμα δεν έχει ανακοινωθεί το πλαίσιο λειτουργίας των χειμερινών αιθουσών. Αν επιβεβαιωθούν οι διαρροές, πολλοί από τους «μικρούς χώρους» δεν θα μπορέσουν να ικανοποιήσουν τα υγειονομικά πρωτόκολλα και θα παραμείνουν κλειστοί. Αν τα υγειονομικά μέτρα δεν συνοδευτούν από γενναία οικονομική βοήθεια στις μικρές επιχειρήσεις, ο Πολιτισμός θα μετατραπεί σε ολιγοπώλιο όσων έχουν τη δυνατότητα να επιβιώσουν: των μεγαλοπαραγωγών, των ιδρυμάτων και των κρατικών οργανισμών. Η καταστροφή στον δημιουργικό ιστό θα είναι ανυπολόγιστη, κάτι που υπερβαίνει το ζήτημα της επιβίωσης των εργαζομένων και αφορά ολόκληρη την κοινωνία. Ζωτικής σημασίας είναι και η στήριξη του κοινού με δωρεάν εισιτήρια, στα πρότυπα των εργατικών εισιτηρίων. Μπορεί κανείς να αναρωτηθεί εάν υπάρχει ο δημοσιονομικός χώρος για τέτοιου είδους μέτρα. Η χώρα μας ζήτησε από την Ε.Ε. ελάχιστα χρήματα ως κοινοτικό βοήθημα. Παράλληλα, τα 15 εκατ. που εξαγγέλθηκαν λόγω της πανδημίας, αλλά ακόμα δεν έχουν διατεθεί ούτε καν αυτά, δεν είναι παρά η αναπλήρωση της περικοπής του προϋπολογισμού που έκανε το 2020 σε σχέση με αυτόν του 2019. Πενιχρή χρηματοδότηση, που ωχριά μπροστά στις πραγματικές ανάγκες της πανδημίας. Η στήριξη του Πολιτισμού δεν είναι απλώς θέμα στήριξης εργαζομένων που πλήττονται. Αφορά όλη την κοινωνία. Τώρα, σε αυτή τη δύσκολη για όλους συγκυρία, πρέπει να στραφούμε στην τέχνη για παρηγοριά, ελπίδα, ακόμη, για να βρούμε την ενσυναίσθηση που θα γίνει το αντίδοτο στον κοινωνικό αυτοματισμό και τα επιθετικά ένστικτα που ξυπνούν ο φόβος και η ανασφάλεια. Η επιβίωση του Πολιτισμού είναι θέμα επιβίωσης ολόκληρης της κοινωνίας.​​​​
05
10

Επισημάνσεις

η Κεραμέως ανακοίνωσε ότι για κάθε μαθητή που συμμετέχει σε κατάληψη θα εξαναγκάζονται δέκα σε τηλεκπαίδευση. Βρήκε μια σχετική εγκύκλιο του υπουργείου Παιδείας από την Κατοχή και έκανε ορισμένες τροποποιήσεις. Οι μαθητές που συμμετέχουν στις καταλήψεις δεν θα έχουν δικαίωμα συμμετοχής στην τηλεκπαίδευση και θα επιβαρύνονται με απουσίες. Είναι η πρώτη περίπτωση παγκοσμίως που απουσία θα παίρνουν αυτοί που πάνε σχολείο και παρόντες θα θεωρούνται αυτοί που κάθονται σπίτι τους. Το εντυπωσιακό είναι ότι μπορούν να κάνουν τηλεκπαίδευση και δεν έχουν καταφέρει ακόμα να δώσουν στα σχολεία ανθρωπίνων διαστάσεων μάσκες. Όχι τίποτα άλλο, θα βρουν καμιά τέτοια μάσκα σε δύο εκατομμύρια χρόνια οι ανθρωπολόγοι και θα οδηγηθούν σε εντελώς λανθασμένα συμπεράσματα. Για το μέγεθος των κρανίων στην κοκακολική εποχή. Δεν μπορούν, λέει, να βρουν τις σωστές προδιαγραφές. Λογικό είναι, πού να τα βρει αυτά το επιτελικό κράτος. Το ενδεχόμενο να πάρουν μια μάσκα και να την μετρήσουν δεν το έχει σκεφτεί κανένας. Βρήκαν κάποιες προδιαγραφές αλλά είναι εγγλέζικες και είναι σε ίντσες ανά τετραγωνική γιάρδα και βαριούνται να κάνουν τις μετατροπές. Άσε που έχουν και το τιμόνι δεξιά.
04
10

Νάσος Ηλιόπουλος: Η δύναμη του ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι παραμένει ένα “μη κανονικό” κόμμα

Υπάρχει άβυσσος ανάμεσα στη δική μας αντιπολιτευτική στρατηγική και σε αυτήν που ζήσαμε από τη Ν.Δ. Δεν ποντάρουμε στην κοινωνική καταστροφή για να έχουμε μικροπολιτικά οφέλη. Η Ν.Δ. παρακαλούσε τους ευρωπαϊκούς θεσμούς να επιβάλουν σκληρή λιτότητα στον ελληνικό λαό για να τιμωρήσει τον ΣΥΡΙΖΑ. Εμείς αντίθετα αγωνιζόμαστε για μια Ευρώπη που θα αφήσει πίσω της τη λιτότητα και θα δώσει εργαλεία για δημόσιες πολιτικές. Το πρόγραμμα που καταθέτουμε συγκροτείται από προτάσεις άμεσα εφαρμόσιμες με στόχο τη στήριξη της κοινωνικής πλειοψηφίας. Οι προσλήψεις σε Υγεία και Παιδεία, η στήριξη της εργασίας και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων είναι ένα άμεσο πρόγραμμα αγώνα για να αντιμετωπίσουμε την κοινωνική χρεοκοπία που η κυβέρνηση φέρνει. (...)Την περίοδο 2010-2014 δεν ήταν αυτονόητο ότι η κατεύθυνση της λαϊκής δυσαρέσκειας θα πάρει ένα δημοκρατικό και αριστερό πρόσημο. Υπήρξαν και ανταγωνιστικές προσπάθειες όπως αυτές αποτυπώθηκαν στην επιθυμία για μια «σοβαρή Χρυσή Αυγή». Προφανώς προσδοκούμε μια δικαστική απόφαση που θα βάζει τέλος στη λειτουργία της συγκεκριμένης εγκληματικής οργάνωσης, αλλά θα είναι μεγάλο λάθος μας να θεωρήσουμε ότι αυτή η μάχη θα κριθεί μόνο στη δικαστική αίθουσα. Οι αντιφάσεις και τα αδιέξοδα που γέννησε η γραμμή της Ν.Δ. είτε στο ζήτημα της Συμφωνίας των Πρεσπών είτε στο προσφυγικό μπορούν εύκολα να τροφοδοτήσουν ακροδεξιές ή αντιπολιτικές κινήσεις. Ακριβώς γι' αυτόν τον λόγο η δουλειά της Αριστεράς σήμερα δεν είναι απλά να απαντάει στη Ν.Δ., αλλά να αναδείξει την εναλλακτική και να την παλέψει μέσα στην κοινωνία. Χρειαζόμαστε μια Αριστερά που θα μπορεί να σκεφτεί πέρα από την ήττα. Να κερδίσουμε τον καθημερινό αγώνα για την αλληλεγγύη απέναντι στο σκοτάδι που φαίνεται να πυκνώνει. Να μην επιτρέψουμε στην κυβερνητική μας θητεία, με τα σωστά και τα λάθη της, να ορίσει στενά τον πολιτικό μας ορίζοντα. Μόνο κερδισμένοι μπορούμε να βγούμε από μια ειλικρινή αυτοκριτική. Η κοινωνία απαιτεί, δικαίως, από τον ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία περισσότερα. Γιατί η κοινωνία απαιτεί ασφάλεια στη ζωή και την εργασία, δικαιοσύνη στην καθημερινότητα, μεγάλες τομές και ριζοσπαστικές αποφάσεις.