Αναδημοσιεύσεις

27
04

Πάνος Λάμπρου: Λύσεις κεντρώες, μεσαίες δεν μπορούν να υπάρξουν

Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το μαζικό κόμμα της ριζοσπαστικής Αριστεράς» και παραδέχθηκε ότι «υπάρχουν παραφωνίες», αλλά «τα χιλιάδες μέλη του δεν πρασινίζουν, παραμένουν κόκκινοί, όχι από δογματισμό, αλλά επειδή πρέπει να μπορέσουμε κάποια στιγμή να κάνουμε βήματα για τον ελεύθερο και δημοκρατικό σοσιαλισμό. Δεν μπορεί να πασοκοποιηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ και για ιστορικούς λόγους και για πολιτικούς λόγους. Είναι τόσο μεγάλες οι αντιθέσεις, είναι τόσο διαφορετικοί οι κόσμοι, που λύσεις κεντρώες, μεσαίες δεν μπορούν να υπάρξουν. Δεν έχουμε άλλο δρόμο. Πρέπει να επιμείνουμε στο δρόμο των συγκρούσεων και όχι στο δρόμο της υποταγής και της ένταξης σε ένα θολό προοδευτικό κέντρο ή όπως αλλιώς το ονομάσει κανείς.
27
04

Το «Άγιο Φως» ως κακοδοξία

Οι δογματικές – φιλοσοφικές – πολιτικές διαφορές των χριστιανών αποτελούν μια άκρως ενδιαφέρουσα υπόθεση στην ιστορία του πνεύματος –για όσους βέβαια δεν ακολουθούν το γράμμα του ενός ή του άλλου νόμου. Ενδιαφέρον έχει επίσης πώς και για ποιους λόγους έγιναν, και ακόμα υφίστανται, οι διαχωρισμοί μεταξύ κακόδοξων και μη κακόδοξων. Η υπόθεση με την περιβόητη αφή του «Αγίου Φωτός» είναι ενδεικτική: ενώ οι ορθόδοξοι, βάσει της θεολογίας τους, θα έπρεπε να το αρνούνται –κτιστή ενέργεια σε τακτό χρόνο, άρα κακοδοξία- εντούτοις το συντηρούν και το πληρώνουν. Οι πάσης φύσεως αιτίες, λίγο πολύ, γνωστές.
26
04

26 Απρίλη 1937, ο βομβαρδισμός της Γκερνίκα

Η στήριξη του Χίτλερ στον Φράνκο αποτελούνταν από τη Λεγεώνα του Κόνδορα, παράρτημα της Λουφτβάφε. Η Λεγεώνα του Κόνδορα έδωσε στη Λουφτβάφε την ευκαιρία να αναπτύξει και να τελειοποιήσει τις τακτικές του εναέριου πολέμου που θα τροφοδοτούσαν το Γερμανικό blitzkrieg στην Ευρώπη κατά τη διάρκεια του 1939 και του 1940. Ο αρχηγός της Γερμανικής αεροπορίας Χέρμαν Γκέρινγκ κατέθεσε στη δίκη του μετά τον Β ' Παγκόσμιο πόλεμο: «ο Ισπανικός εμφύλιος πόλεμος ήταν μια ευκαιρία να δοκιμάσω τη νεαρή αεροπορία μου, και ένα μέσο για να αποκτήσουν εμπειρία οι άνδρες μου». Ορισμένες από αυτές τις πειραματικές τακτικές δοκιμάστηκαν εκείνη τη λαμπερή ανοιξιάτικη μέρα με καταστροφικά αποτελέσματα -η πόλη της Γκερνίκα καταστράφηκε ολοσχερώς με 1.650 νεκρούς. Ο κόσμος σοκαρίστηκε και η τραγωδία απαθανατίστηκε από τον Πάμπλο Πικάσο στην Γκερνίκα.
26
04

Οι θρήσκοι και οι άθεοι

Μπορεί κανείς να είναι και άθεος και θρήσκος; Η απάντηση συναρτάται με τη σημασία που αποδίδει ο καθένας στους όρους θρησκευτικότητα και πίστη, κυρίως δε με το αν χρειάζεται ή όχι την ύπαρξη υπερφυσικού Δημιουργού για να αποδεχθεί ότι το σύμπαν έχει νόημα ότι, απλούστερα, η ίδια η ζωή, η δική μας και όλων των πλασμάτων, έχει νόημα και δεν είναι μια ουρανομήκης φάρσα, η σκιά του κενού.
26
04

Νάσος Ηλιόπουλος: Η Αθήνα δεν χρειάζεται άλλον έναν δήμαρχο που θα είναι κοντά στην πλατεία Συντάγματος και μακριά από τις γειτονιές

Αυτή τη στιγμή στην Αθήνα, το 2019, υπάρχει γειτονιά, ένα κομμάτι στον Κολωνό, που δεν έχει ακόμα αποχέτευση. Οι άνθρωποι μου λένε πως αισθανόμαστε ότι δεν ανήκουμε στο δήμο. Εδώ και πάρα πολλά χρόνια η Αθήνα έχει δημάρχους που ήταν πάρα πολύ κοντά στην πλατεία Συντάγματος, πάρα πολύ κοντά στο κεντρικό πολιτικό σύστημα και πάρα πολύ μακριά από τις γειτονιές της Αθήνας. Και το λέω ως ένας άνθρωπος που έχω γεννηθεί και έχω μεγαλώσει στα Κάτω Πατήσια, εκεί μένω και σήμερα και υπήρχαν πολλές φορές που αισθανόμουν ότι δεν ήμουν στο δήμο της Αθήνας. Δεν ασχολείται κανένας με αυτές τις γειτονιές. Υπάρχει πάντως μια δημοκρατικότητα στην εγκατάλειψη. Και με τους κατοίκους στο Κολωνάκι να συζητήσετε και αυτοί εγκαταλειμμένοι νιώθουν. Η Αθήνα είναι 7 μικροί δήμοι. Αν δε μεταβιβάσουμε ουσιαστικές αρμοδιότητες στα κοινοτικά συμβούλια, η πόλη δεν θα μπορεί να λειτουργήσει ούτε με τον καλύτερο δήμαρχο. Δε γίνεται σε ένα δημοτικό συμβούλιο να αποφασίζεις ταυτόχρονα για ζητήματα στο Παγκράτι και στο Νέο Κόσμο, στα Σεπόλια και στον Κολωνό και να αποφασίζουν άνθρωποι που μπορεί να μη ξέρουν αυτές τις γειτονιές. Πρέπει να αποφασίζει ο κόσμος της δημοτικής κοινότητας για τον προϋπολογισμό και τα έργα που πρέπει να γίνουν στην περιοχή τους.
25
04

Η σημασία της απουσίας συναίνεσης στον νομικό ορισμό του βιασμού

Η έννοια της συναίνεσης σε μία σεξουαλική πράξη είναι θεμελιώδης. Ως βιασμός ορίζεται, με βάση την ισχύουσα διατύπωση του Π.Κ., η συνουσία ή άσκηση άλλης ασελγούς πράξης με την άσκηση φυσικής βίας ή με την απειλή άμεσου και σπουδαίου κινδύνου. Αυτός ο ορισμός αφήνει εκτός βιασμού περιπτώσεις όπου δεν ασκείται σωματική βία και δεν τεκμηριώνεται απειλή, αλλά ταυτόχρονα δεν υπάρχει συναίνεση. Για παράδειγμα, έρευνες έχουν δείξει ότι το 70% των θυμάτων βιασμού «παγώνουν» και δεν αντιστέκονται, μια ψυχολογική αντίδραση φυσιολογική και πολύ συνηθισμένη. Άρα άσκηση φυσικής βίας δεν υπάρχει σε αυτή την περίπτωση, με δεδομένο ότι το θύμα δεν αντιστέκεται, αλλά ταυτόχρονα δεν υπάρχει και συναίνεση. Αντίστοιχα, σε περιπτώσεις π.χ. μέθης, όπου το θύμα δεν έχει επαρκή συνείδηση και εξαναγκάζεται σε σεξουαλική πράξη χωρίς τη συναίνεσή του, δεν μπορεί να τεκμηριωθεί ο βιασμός με βάση τη φυσική βία ή την απειλή. Μία χαρακτηριστική τέτοια περίπτωση είναι αυτή της φοιτήτριας από την Ξάνθη, για την οποία οι κατηγορούμενοι αθωώθηκαν παρ’ όλο που δεν είχαν τη συναίνεση του θύματος.
25
04

Η οικιακή κομποστοποίηση μπορεί να λύσει ευκολότερα και φθηνότερα αυτό που δεν μπορούν οι γραφειοκρατίες, οι επιχειρηματίες, και τα κονδύλια χωρίς τέλος

Κάθε χρόνο ορισμένες πόλεις «πνίγονται» στα σκουπίδια, η δε αποκομιδή τους αναδεικνύεται στο μεγαλύτερο αστικό πρόβλημα της χώρας μας. Η δημόσια συζήτηση που αναπτύσσεται είναι σταθερά προσανατολισμένη στο «που θα πάμε τα σκουπίδια;» και στο ποιος φταίει που τα σκουπίδια είναι στην πόρτα μας. Δεν μας περνάει από το μυαλό να μην κάνουμε σκουπίδια, δηλαδή να μην μετατρέπουμε τα υπολείμματα των δραστηριοτήτων μας σε σκουπίδια. Θεωρούμε αναφαίρετο δικαίωμά μας να κάνουμε όσο περισσότερα σκουπίδια μπορούμε και αναφαίρετη την υποχρέωση του κράτους να τρέχει από πίσω μας να τα μαζεύει, όσο και αν αυτό κοστίζει. Η ελληνική κοινωνία διακατέχεται στην πλειοψηφία της από τη λογική «not in my backyard» («όχι στην αυλή μου»), «μακρυά από μένανε και όπου θέλει ας είναι», ενώ η ελληνική πολιτεία (κυβέρνηση και τοπική αυτοδιοίκηση) διακατέχεται από την ιδέα ότι τα σκουπίδια είναι θέμα της κρατικής γραφειοκρατίας, των ΟΤΑ και των εθνικών καπιταλιστών που καλούνται να κερδοσκοπήσουν επί αυτών. Τα σκουπίδια, με άλλα λόγια, θεωρούνται ζήτημα διαχείρισης πραγμάτων, όχι ανθρώπων.
25
04

ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ: Η ολοκλήρωση των πολιτικών θέσεων αυξάνει τη σύγκρουση

Το ενδιαφέρον είναι ότι ενώ έως λίγο καιρό πριν υπήρχε ένας συγκρατημός σε πολλούς από τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ του 2015, αποστασιοποίηση ή ακόμη και δυσαρέσκεια, το κλίμα τώρα αλλάζει. Ο καθένας και καθεμία, στην τελική ευθεία για τις κάλπες, κάνει τους λογαριασμούς του, υποχρεωτικά, με τον απαραίτητο ρεαλισμό και συγκρίνοντας τους δυο πόλους. Σε αυτό λειτουργεί θετικά το γεγονός ότι όσο περνάει ο καιρός, τόσο περισσότερο γίνεται πειστική η θέση του ΣΥΡΙΖΑ ότι μετά το τέλος των προγραμμάτων και των άμεσων καταναγκασμών του μνημονίου, θα υπάρχει περιθώριο για μέτρα, πια, ελάφρυνσης, για μια βαθμιαία ανάκτηση δικαιωμάτων, μικρή άνοδο του βιοτικού επιπέδου. Οι τόνοι προπαγάνδας και καταστροφολογίας της αντιπολίτευσης, καθώς δεν επαληθεύονται η μια μετά την άλλη, λειτουργούν ενισχυτικά για το κύρος της κυβέρνησης. Συγκροτούνται, συνολικά, τα χαρακτηριστικά ενός αριστερού πόλου έναντι μιας συντηρητικής, νεοφιλελεύθερης, και σε πολλά σημεία βαθιά οπισθοδρομικής, δεξιάς.
24
04

Η αυτοματοποίηση της παραγωγής και η διατήρηση των θέσεων εργασίας δεν είναι ασύμβατες

Τις τελευταίες τρεις δεκαετίες, οι συνοδευτικές αλλαγές που απαιτούνται για την αντιστάθμιση των επιδράσεων της αυτοματοποίησης στην εργασία λάμπουν δια της απουσίας τους. Το αποτέλεσμα είναι ότι η αύξηση των μισθών και της απασχόλησης παρέμεινε στάσιμη και η αύξηση της παραγωγικότητας αναιμική. Δυστυχώς, η τεχνητή νοημοσύνη φαίνεται να επιδεινώνει αυτό το μοτίβο, οδηγώντας σε ακόμη μεγαλύτερη ανισότητα και πολλές ακόμη δεκαετίες αργής αύξησης των μισθών και μείωσης της συμμετοχής στην αγορά εργασίας. Αλλά δεν υπάρχει τίποτα σχετικά με την τεχνητή νοημοσύνη που απαιτεί αυτό το αποτέλεσμα. Αντιθέτως, οι εφαρμογές τεχνητής νοημοσύνης θα μπορούσαν να αναπτυχθούν για την αναδιάρθρωση των εργασιών και τη δημιουργία νέων δραστηριοτήτων όπου η εργασία μπορεί να αποκατασταθεί, δημιουργώντας τελικά ευρύτατα οικονομικά και κοινωνικά οφέλη.