Αναδημοσιεύσεις

20
01

Ρωσικές σταθερές

Το στοίχημα της παλινόρθωσης της ρωσικής ισχύος από τον Πούτιν παραμένει ημιτελές, καθώς παραμένει ζητούμενη μια θεσμικά προσδιορισμένη εσωτερική σταθερότητα που να εγγυάται ότι δεν θα επαναληφθεί μια άλλη διαχρονική παράδοση της ιστορίας της χώρας: Μια αυταρχική σταθερότητα που δεν μπορεί να εκτονωθεί μέσω διαδικασιών θεσμικής δημοκρατικής πολιτικής ζωής, συσσωρεύει τις εντάσεις και οδηγεί σε ανεξέλεγκτες ανατροπές που άλλοτε έχουν τη μορφή ηφαιστειακής έκρηξης, άλλοτε σύντηξης, με συνέπεια να βραχυκυκλώνουν τη διεθνή παρουσία της χώρας. Το πιο πρόσφατο παράδειγμα είναι η εικοσαετής αυταρχική σταθερότητα του Μπρέζνιεφ που κατέστησε αδύνατη τη μεταρρύθμιση του συστήματος και οδήγησε σε διάλυση την ΕΣΣΔ. Η απόφαση του Πούτιν να διαμηνύσει -μέσω κυβερνητικής αλλαγής και συνταγματικής μεταρρύθμισης- ότι θα είναι παρών και μετά τη λήξη της δεύτερης εξαετούς θητείας του το 2024 δεν αρκεί για να απαντήσει στη μεγάλη πρόκληση της κοινωνικής και πολιτικής σταθεροποίησης της χώρας.
20
01

Νίκος Φίλης: Ο νόμος για κολέγια παρακάμπτει το αρ. 16 του Συντάγματος και πρέπει να αποσυρθεί

Το Δίκαιο της Ε.Ε. αναγνωρίζει στα κράτη-μέλη την ευθύνη άσκησης εκπαιδευτικής πολιτικής. Ακόμα κι όταν προβάλλονται ζητήματα ανταγωνισμού, υπάρχουν δυνατότητες να διασφαλιστεί το επίπεδο σπουδών και η ισχύς των πτυχίων των αναγνωρισμένων πανεπιστημίων, και ειδικότερα των δημόσιων. Πχ. Ο Δικηγορικός Σύλλογος έχει καθιερώσει εξετάσεις διαπίστωσης των επαγγελματικών προσόντων προκειμένου οι απόφοιτοι μη αναγνωρισμένων πανεπιστημίων να εγγραφούν για άσκηση στο σύλλογο. Επιπλέον, για ποιο δίκαιο της ΕΕ μιλά το υπουργείο, όταν φυτεύει διάταξη που αφορά και τρίτες χώρες; Το υπουργείο, επικαλούμενο τα επαγγελματικά δικαιώματα επιχειρεί την ακαδημαϊκή αναγνώριση πτυχίων που δίδουν τα κολέγια, τα οποία είναι αδιαβάθμητα, δεν ελέγχεται η αξιοπιστία των προγραμμάτων τους ούτε το επίπεδο των διδασκόντων τους και βεβαίως εκεί δεν γίνεται καν λόγος περί βάσης του δέκα για την εισαγωγή. Όταν μάλιστα η κυβέρνηση καθιερώνει την τιμωρητική αξιολόγηση των δημοσίων ΑΕΙ θεσπίζοντας ακόμα και κατά 20% μείωση της ήδη χαμηλής κρατικής χρηματοδότησής τους, σπεύδει χωρίς κανόνες να αναγνωρίσει τα ιδιωτικά κολέγια και να στείλει εκεί χιλιάδες νέους ως πελάτες. Το άρθρο που περιλαμβάνεται στο συζητούμενο νομοσχέδιο και παρακάμπτει το άρθρο 16 του Συντάγματος, πρέπει να αποσυρθεί
20
01

Ράνια Σβίγκου: Η χώρα μας χρειάζεται άμεσα άλλη κατεύθυνση στην εξωτερική πολιτική

Ο ΣΥΡΙΖΑ, είτε ως κυβέρνηση, είτε τώρα, ως αντιπολίτευση, εργάζεται για την ειρήνη, τη συνύπαρξη  και τις σχέσεις καλής γειτονίας. Ταυτόχρονα, όμως, απαιτεί την τήρηση και την εφαρμογή του Διεθνούς Δικαίου και όλων των διεθνών συμφωνιών και συμβάσεων. Στηρίζει κάθε προσπάθεια για να παραμείνουν ανοιχτοί οι δίαυλοι επικοινωνίας με την Τουρκία, το διάλογο για ΜΟΕΑ, κάθε προσπάθεια για επανέναρξη των διερευνητικών συνομιλιών,  και αν αυτές αποτύχουν, την προσφυγή στη Χάγη. Ταυτόχρονα, όμως, καταγγέλλει την παράνομη συμφωνία Λιβύης-Τουρκίας, όπως και κάθε παράνομη και προκλητική ενέργεια. Διότι, αντίθετα με τη ΝΔ, και πολλές ακροδεξιές φωνές στο εσωτερικό της, εμείς θεωρούμε ότι η ειρήνη και η συνεργασία είναι η μόνη σωστή επιλογή, γιατί έτσι υπηρετούνται πραγματικά τα συμφέροντα  του ελληνικού λαού. Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, με Υπουργούς Εξωτερικών, τον Ν. Κοτζιά και τον Γ. Κατρούγκαλο, ουδέποτε θεώρησε τις διεθνείς σχέσεις, απλώς και μόνο ως ένα πεδίο προβολής του συσχετισμού δυνάμεων. Κινήθηκε  σε συνάρτηση με τις αξίες της Αριστεράς, αλλά και με τον αναγκαίο ρεαλισμό, από τη στιγμή που τους γείτονες και  τους συμμάχους δεν τους επιλέγεις. Ούτε και τις κυβερνήσεις τους. Στάθμισε όλες τις κινήσεις της, στην εξωτερική πολιτική, με γνώμονα τα συμφέροντα της κοινωνίας και της χώρας, συντασσόμενη με την ειρήνη και τη δικαιοσύνη, με ειλικρίνεια και με πνεύμα συνεργασίας προς όλους. Με αυτό το πνεύμα, σχεδίασε και ανέπτυξε ένα συνεκτικό και συνολικό σχέδιο, με το οποίο η χώρα μας ξαναβρέθηκε στο επίκεντρο κάθε διεθνούς πρωτοβουλίας στην ευρύτερη περιοχή,  αναβαθμίζοντας τη θέση της Ελλάδας ως παράγοντα σταθερότητας, συνεργασίας και  ειρήνης. Όλα τα παραπάνω ανατράπηκαν άρδην. Η αδράνεια και η πρόσδεση στον ισχυρό, δεν αποτελούν λύση για κανένα ζήτημα.  Ιδιαίτερα σε αυτήν την περίοδο, η χώρα μας χρειάζεται  άμεσα άλλη κατεύθυνση στην εξωτερική πολιτική.
20
01

Πάνος Σκουρλέτης: Η απλή αναλογική εμβαθύνει και αναβαθμίζει τη δημοκρατία

Με την προβλέψιμη πρόταση που κατέθεσε η κυβέρνηση για την επαναφορά μιας μορφής ενισχυμένης αναλογικής υποτιμά αλλά και υπονομεύει την αρχή της γνήσιας αντιπροσωπευτικότητας. Ακριβώς όπως έκαναν όλα εκείνα τα πλειοψηφικά εκλογικά συστήματα που εφαρμόστηκαν στη χώρα τις τελευταίες δεκαετίες, υπακούοντας αυστηρά στις ανάγκες της συγκυρίας και σε μικροπολιτικές σκοπιμότητες με αρνητικά αποτελέσματα. Τα συστήματα που διευκόλυναν την αναπαραγωγή του δικομματισμού και της διαπλοκής, καθώς και την υλοποίηση μιας πολιτικής που οδήγησε τη χώρα στην οικονομική κρίση με μια πλαστή ανάπτυξη, με ένα παρωχημένο οικονομικό μοντέλο και με μηδενικές αντοχές της οικονομίας. Οι αρνητές της απλής αναλογικής ισχυρίζονται ότι αδυνατεί να επιφέρει σταθερές κυβερνήσεις. Πρόκειται για συνειδητή διαστρέβλωση της πραγματικότητας. Η απλή αναλογική μπορεί να μας απαλλάσσει από στενά μονοπαραταξιακές και μονοκομματικές επιλογές, δεν αποτρέπει όμως τη συγκρότηση κυβερνήσεων προοπτικής. Αυτό έχει να κάνει κυρίως με τη στάση των πολιτικών κομμάτων απέναντι στη λαϊκή εντολή. Για παράδειγμα, ένα κόμμα μπορεί να επιδιώξει ειλικρινά μια προγραμματική συμφωνία κι ένα άλλο, όπως η ΝΔ, κατά δήλωση του πρωθυπουργού, μπορεί να θελήσει να εκφυλίσει την εκλογική διαδικασία για να «κάψει» την απλή αναλογική με την προκαταβολική επιδίωξη μιας διπλής εκλογικής αναμέτρησης. Στην προκειμένη περίπτωση δεν είναι το εκλογικό σύστημα που καταδικάζει την προοπτική συγκρότησης κυβέρνησης, αλλά η προαποφασισμένη στάση της ΝΔ. Η απλή αναλογική θέτει τις προγραμματικές ταυτότητες στο προσκήνιο. Παράλληλα, δίνοντας χώρο στις απόψεις που αποκλείονταν συστηματικά λόγω της «δημιουργικής λογιστικής» των ενισχυμένων συστημάτων, μπορεί να αποκαταστήσει την κλονισμένη εμπιστοσύνη των πολιτών προς το πολιτικό σύστημα, δημιουργώντας μια νέα κουλτούρα επιλογής των κυβερνήσεων που θα λαμβάνει προκαταβολικά υπόψη και τις ανάγκες για σταθερή διακυβέρνηση. Κυρίως όμως μπορεί να επηρεάσει τις πολιτικές δυνάμεις ως προς τη σχέση τους με την εξουσία και τους ψηφοφόρους. Είναι μια απόλυτη διαδικασία εμβάθυνσης και ποιοτικής αναβάθμισης της δημοκρατίας.
17
01

Θανάσης Καμπαγιάννης: Με τις μέλισσες ή με τους λύκους;

Το συγκλονιστικό τέλος της αγόρευσης του συνηγόρου Πολιτικής Αγωγής Thanasis Kampagiannis στη δίκη της Χρυσής Αυγής: "Στις πολλές ώρες αναμονής αυτής τη δίκης, μαθαίναμε πράγματα. Ένα από αυτά ήταν μια συνομιλία που είχε τυχαία, μεταγενέστερα, η μητέρα της Παρασκευής Καραγιαννίδου με την κυρία Φύσσα. Το βράδυ εκείνο, η Καραγιαννίδου επικοινώνησε με τη μητέρα της για να της πει ότι είναι σε ένα αστυνομικό όχημα, ότι υπήρξε αυτόπτης μάρτυρας μιας δολοφονίας και ότι πάει να καταθέσει. Και η μητέρα της είπε τότε: «κατέβα τώρα από το αυτοκίνητο όπου κι αν είσαι, πάρε ένα ταξί και γυρνά σπίτι σου»,. Και η Καραγιαννίδου της απάντησε: «αν ήταν κάτω πεσμένος ο αδελφός μου, θα έλεγες το ίδιο;». Και την αψήφησε. Και πήγε και κατέθεσε. Τι φοβερό επεισόδιο στη ζωή ενός ανθρώπου. Να έχεις κάνει ένα παιδί, ένα κορίτσι, να μεγαλώνει, να γίνεται μια νέα κοπέλα, να ενηλικιώνεται, να έρχεται η ώρα να απογαλακτιστεί, να σε αψηφήσει. Και να χτυπάει το τηλέφωνο μετά τα μεσάνυχτα, να ακούς το παιδί σου να σου λέει ότι χύθηκε αίμα, ότι εχει εμπλακεί σ αυτή την ιστορία και ότι πάει να καταθέσει. Και να σε αψηφάει έτσι. Σε μια τέτοια περίπτωση. Τι φόβο θα πρέπει να ένιωσε αυτή η μάνα εκείνο το βράδυ. Αλλά και τι καμάρι. Δεν ξέρουμε για σας κ. Πρόεδρε, αλλά για εμάς αυτές οι δυο νεαρές κοπέλες είναι ο λόγος που μπορούμε να κοιμόμαστε τα βράδια. Μέσα σε ένα ζοφερό τοπίο, για την κοινωνία, για τον κόσμο, αυτές οι δύο νεαρές κοπέλες εκτέλεσαν τα πολιτικά τους καθήκοντα, με την πραγματική έννοια του όρου «πολιτικά». Γιατί εκείνη την άγρια νύχτα, δεν έδρασε μονο ο κοσμος των λύκων, γιατί αγέλη λύκων ήταν αυτοί που χίμηξαν πάνω στον Παύλο Φύσσα. Αλλά έδρασε, αναδύθηκε και ο κόσμος των μελισσών, ο κόσμος της αλληλεγγύης, της ανθρωπιάς, ο κόσμος που βλέπει κάτω πεσμένο έναν άνθρωπο και δεν λέει «να ένας ξένος», αλλά λέει «να ο αδελφός μου». Γι' αυτό το λόγο περισσότερο από κάθε άλλο μάρτυρα, στην περίπτωση αυτών των δύο νεαρών γυναικών, καλείστε όχι μόνο να κρίνετε την αξιοπιστία τους, αλλά καλείστε κυρίες και κύριοι δικαστές να τοποθετηθείτε: Κι εσείς κ. Πρόεδρε, με ποιόν είστε. Με τις μέλισσες ή με τους λύκους;"
17
01

Ανάπτυξη με… δωρεάν εργασία

Για περίπου 150 χρόνια, ώς την κατάργηση της δουλείας στις ΗΠΑ, εκατομμύρια Αφρικανοί έγιναν με τη βία δωρεάν εργατικά χέρια προκειμένου να «αξιοποιηθούν» στις μεγάλες φυτείες βαμβακιού, ζάχαρης και καπνού του αμερικανικού Νότου και των νησιών της Καραϊβικής. Η εργασία των Αφρικανών σκλάβων συνετέλεσε στην εγκαθίδρυση εκτεταμένων αγροτικών εκμεταλλεύσεων στις αποικίες του αμερικανικού Νότου, στην οικοδόμηση της πανίσχυρης οικονομίας του βαμβακιού στον 18ο αιώνα, καθώς και κωμοπόλεων και πόλεων που σταδιακά εξελίχθηκαν διαμορφώνοντας τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής.
16
01

Πόσο Λυκαβηττό ν’ αντέξουμε

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι εξπέρ στην άσκηση πολιτικής όπου, κατά τη διατύπωσή του, το ενδιαφέρον είναι «η επικοινωνία και όχι η ουσία». Αγώνες μπάσκετ στην Ουάσιγκτον, αγώνες τένις στην Αγγλία, Σαββατοκύριακα στη Βοστόνη, τριήμερο στην Αγγλία, Χριστούγεννα στο Μέτσοβο και φωτογραφίες. Πολλές φωτογραφίες. Στο αεροπλάνο της γραμμής να μας κουνάει το πρωθυπουργικό ζεύγος τα εισιτήρια - καθρεφτάκια για τους ιθαγενείς, αλλά όχι και το πρωθυπουργικό σκάφος που ακολουθούσε εις υγείαν των κορόιδων ιθαγενών, φωτογραφίες ηλιοκαμένες, φωτογραφίες οικογενειακές, φωτογραφίες με mountain bike και κοντοβράκι, φωτογραφίες πάνω απ’ όλα ενός αθεράπευτα ερωτευμένου ζεύγους, φωτογραφίες μέχρι σκασμού.
16
01

Μερόπη Τζούφη: Αιτία πολέμου η ιδιωτικοποίηση των πάντων και η συντηρητική παλινδρόμηση

Η κυβέρνηση, μέσω του υπουργείου Παιδείας, εξαπολύει μια επίθεση που έχει στόχο την ιδιωτικοποίηση των πάντων και την συκοφάντηση των ΑΕΙ όπως και πριν την κατάργηση του ασύλου που χαρακτηρίζονταν «άνδρα ανομίας». Έτσι, επιβάλλει την αξιολόγησή τους με χρηματοοικονομικά κριτήρια σύμφωνα με το βρετανικό συντηρητικό μοντέλο και από την άλλη πλευρά ανοίγει διάπλατα την πόρτα προς τις ιδιωτικές σχολές, χωρίς αξιολόγηση σπουδών (εδώ ξεχνάει τα περί αριστείας), δίνοντας στους αποφοίτους τους την δυνατότητα ακόμη και να γίνουν εκπαιδευτικοί. Ο σχετικός διαγωνισμός έχει ήδη ξεκινήσει, από την Δευτέρα 13 Ιανουαρίου, ενώ αντιτίθενται όλοι οι φορείς όπως τα ίδια τα ΑΕΙ, η ΟΛΜΕ, η ΟΙΕΛΕ κλπ. Εμείς ζητάμε από την κοινωνία να σταθεί απέναντι σ’ αυτές τις μεθοδεύσεις. Όλα αυτά είναι αιτία πολέμου.  
16
01

Τα έμβρυα στο μετρό

Την «ημέρα του αγέννητου παιδιού», την πρώτη Κυριακή μετά τα Χριστούγεννα (ώστε να διευκολυνθούν και οι συνειρμοί, και μάλιστα σε μια χώρα όπου πολλοί πιστεύουν ακόμα ότι όσα παιδιά γεννιούνται στις 25 Δεκεμβρίου είναι καταραμένα, οι δε γονείς τους αμαρτωλοί) την ανακήρυξε προ μηνών η Ιερά Σύνοδος. Δικαίωμά της. Αλλά δεν είναι δικαίωμά της να αντιστρατεύεται με κάθε τρόπο την πολιτεία και τους νόμους της, εκμεταλλευόμενη στυγνά το μεταφυσικό κεφάλαιο που διαθέτει και τους φόβους του πληρώματός της για το επέκεινα. Δεν είναι δικαίωμά της να αξιώνει να γίνουν δικά της και τα του παπά και τα του ζευγά. Η Εκκλησία (όπως άλλωστε και τα πρωτοσέλιδα του κατακίτρινου εθνικιστικού Τύπου) εξακολουθεί να πιστεύει στα θαύματα, τα οποία βεβαίως συντελούνται μόνο υπέρ των Ελλήνων και κανενός άλλου χριστιανικού λαού. Δυστυχώς, όμως, τα θαύματα δεν είναι τόσο συχνά ώστε να πείθουν την κυοφορούσα να μην προχωρήσει σε άμβλωση, αν το έμβρυο διαγνώστηκε ανίατα άρρωστο.
16
01

Μαργαρίτα Συγγενιώτου: Τα δικαιώματα και πώς συζητάμε γι’ αυτά

Αν το δούμε πολιτικά, το περιβαλλοντικό ζήτημα είναι θέμα ανθρώπινων δικαιωμάτων. Είναι το καθολικό δικαίωμα πρόσβασης σε καθαρό νερό, γη και αέρα. Και είναι ένα θεμελιώδες δικαίωμα για την Αριστερά, όπως η πρόσβαση σε δωρεάν Υγεία και Παιδεία. Μια τέτοια θεώρηση παράγει αποτελέσματα σε μια σειρά ζητημάτων, όπως η ιδιωτικοποίηση των φυσικών πόρων, το πλαίσιο λειτουργίας των επιχειρήσεων, η στρατηγική των επενδύσεων, η επίτευξη της ενεργειακής επάρκειας, και, φυσικά, η νομοθεσία που θα εξασφαλίζει την ύπαρξη καθαρού νερού, γης και αέρα και με την ενθάρρυνση “καλών πρακτικών”. Η Αριστερά καλείται να επαναφέρει τη συζήτηση για τα δικαιώματα στη σωστή βάση. Οφείλει να επεξεργαστεί ένα σχέδιο που να τα περιλαμβάνει όλα ταυτόχρονα, ένα σχέδιο ρεαλιστικό και υλοποιήσιμο, χωρίς όμως να υποχωρεί από τις βασικές της αρχές. Είναι δύσκολο και, πολλές φορές, η ισορροπία ανάμεσα στη διασφάλιση των θέσεων εργασίας και των εργασιακών δικαιωμάτων -ή ανάμεσα στην ενεργειακή επάρκεια και την προστασία του περιβάλλοντος φαίνεται αδύνατη. Πρέπει όμως να ανοίξει αυτή η συζήτηση και να ανοίξει με σωστό τρόπο. Γιατί τα δικαιώματα ή θα είναι καθολικά, δηλαδή για όλους και σε όλους τους τομείς εξίσου, ή δεν θα υπάρχουν καθόλου.