Αναδημοσιεύσεις

09
10

ΚΥΠΡΟΣ: Επικίνδυνες πτήσεις… αμφισβητώντας την ανεξαρτησία

Το αί­τη­μα ό­λων δη­μο­κρα­τι­κών προο­δευ­τι­κών δυ­νά­μεων σχε­τι­κά με την ε­πί­λυ­ση του κυ­πρια­κού α­να­φέ­ρε­ται στη δη­μιουρ­γία προϋπο­θέ­σεων συ­γκρό­τη­σης ε­νός κα­νο­νι­κού, α­νε­ξάρ­τη­του, σύγ­χρο­νου ευ­ρω­παϊκού κρά­τους χω­ρίς ξέ­νες στρα­τιω­τι­κές δυ­νά­μεις, πα­ρεμ­βα­τι­κά δι­καιώ­μα­τα και εγ­γυή­σεις. Ει­δι­κά για την α­ρι­στε­ρά έ­χει ι­διαί­τε­ρη πο­λι­τι­κή και α­ξια­κή ση­μα­σία να α­πο­δειχ­θεί ό­τι εί­ναι δυ­να­τόν να συ­νυ­πάρ­ξουν ε­ντός ε­νός ο­μό­σπον­δου κρά­τους Ελλη­νο­κύ­πριοι και Τουρ­κο­κύ­πριοι.
Περισσότερα »
09
10

Αννέτα Καββαδία: Τα δικαιώματα, είτε αφορούν λίγους είτε πολλούς, μας προστατεύουν όλους

Να ξεκαθαρίσουμε εξαρχής ότι για τον αξιακό κώδικα της Αριστεράς δεν έχει καμία σημασία αν ένα δικαίωμα αφορά λίγους ή πολλούς. Η δημοκρατική και ευνομούμενη Πολιτεία είναι υποχρεωμένη να προστατεύει τα δικαιώματα όλων των συμπολιτών μας, δείχνοντας μάλιστα ιδιαίτερη προσοχή σε ευπαθείς ομάδες. Στο άρθρο 5 του συντάγματος, το οποίο προβλέπει το δικαίωμα της ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας, δεν υπάρχουν εξαιρέσεις.
Περισσότερα »
08
10

Πολύς γαρ ο φιλελευθερισμός λίγοι δε οι φιλελεύθεροι

Βασική αρχή του φιλελευθερισμού κατά τον Καντ είναι ότι οι άνθρωποι πρέπει να αντιμετωπίζονται ως σκοποί και όχι ως μέσα. Οι πολιτικοί που καταλαβαίνουν την ανάγκη επέκτασης των δικαιωμάτων, αλλά καταψηφίζουν, είτε για να τα έχουν καλά με την κοινωνική τους βάση, είτε για να δημιουργήσουν προβλήματα στην κυβέρνηση, αντιμετωπίζουν τα τρανς άτομα ως μέσα για τις πολιτικές τους επιδιώξεις και όχι ως ισότιμα μέλη της κοινωνίας. Για αυτό λέω ότι στις συζητήσεις μέχρι τώρα έχουμε ακούσει πολύ περί φιλελευθερισμού, αλλά λίγους πραγματικά φιλελεύθερους.
Περισσότερα »
07
10

Η Κεντροαριστερά και το “Survivor”

Οι δέκα υποψήφιοι για την αρχηγία θα κριθούν από το τηλεοπτικό κοινό, καθώς αποφασίστηκε η διοργάνωση δύο τηλεοπτικών ντιμπέιτ, ένα στην Αθήνα κι ένα στη Θεσσαλονίκη. Εκεί οι δέκα υποψήφιοι θα κληθούν να δώσουν τον καλύτερό τους εαυτό προκειμένου να πείσουν το φιλοθεάμον κοινό να τους ψηφίσει. Μέχρι τότε, ο καθένας τους θα διεξάγει την προσωπική του καμπάνια, με όποιον τρόπο νομίζει αυτός καλύτερα, ώστε να πείσει τους... θεατές. Οι δέκα υποψήφιοι αναμετρώνται με σκοπό να κερδίσουν το έπαθλο της αρχηγίας, όπως ακριβώς οι παίκτες του “Survivor” αγωνίζονταν για το χρηματικό έπαθλο, εφόσον ο πολιτικός σχηματισμός στον οποίο σκοπεύουν να ηγηθούν δεν υφίσταται. Θα σχηματιστεί μετά την εκλογή του αρχηγού.
Περισσότερα »
07
10

Χρήστος Μαντάς: Πρέπει να ρυθμιστούν οι σχέσεις Κράτους Εκκλησίας (Video)

Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ δήλωσε τόνισε ότι η κυβέρνηση μετά την επέκταση του συμφώνου συμβίωσης, προχωρά στην χορήγηση του δικαιώματος του αυτοπροσδιορισμού στα διεμφυλικά άτομα με το νομοσχέδιο αυτό, που προσθέτει στα δικαιώματα.
Περισσότερα »
07
10

Νόμπελ Ειρήνης: Η ICAN καλεί τα κράτη να απαγορεύσουν «τώρα» τα πυρηνικά όπλα

«Είναι μια στιγμή μεγάλης έντασης στον κόσμο, την ώρα που πύρινες δηλώσεις θα μπορούσαν να μας οδηγήσουν εύκολα, αμείλικτα προς μια φρίκη χωρίς όνομα. Το εύρος μιας πυρηνικής σύγκρουσης πλανάται και πάλι. Αν υπήρξε κάποια στιγμή που τα κράτη θα έπρεπε να δηλώσουν την απερίφραστη αντίθεσή τους στα πυρηνικά όπλα, αυτή η στιγμή είναι τώρα», επεσήμανε η Μπέατρις Φιν σε ανακοίνωσή της.
Περισσότερα »
06
10

Αννέτα Καββαδία: Όλοι έχουμε δικαίωμα να ζούμε στο φως, η Αριστερά πρέπει να τραβάει την κοινωνία μπροστά

«Σκεφθείτε μια ουρά σε δημόσια υπηρεσία. Στο γκισέ φτάνει μια ωραία ψηλή γυναίκα. Της ζητά ο υπάλληλος την ταυτότητα. Και η ταυτότητα γράφει Γιώργος τάδε. Φαντάζεστε τη συνέχεια; Από ειρωνικό χαμόγελο , μέχρι διαπόμπευση, ξεφώνημα που λέμε. Και αυτό είναι ένα μικρό, καθημερινό, παραδειγματάκι. Η πραγματικότητα είναι απείρως σκληρότερη».
Περισσότερα »
05
10

Ο Γκράμσι και η Ρωσική Επανάσταση

Πριν ογδόντα χρόνια, στις 27 Απριλίου 1937, πέθανε ο Αντόνιο Γκράμσι, έχοντας περάσει την τελευταία δεκαετία της ζωής έγκλειστος σε φασιστική φυλακή. Η συμβολή του στη διανόηση αναγνωρίστηκε μετά θάνατον, όταν δημοσιεύτηκαν τα «Τετράδια Φυλακής». Ωστόσο, η συμβολή του στην πολιτική ξεκίνησε κατά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν ήταν φοιτητής της Φιλολογίας στο πανεπιστήμιο του Τορίνο. Ακόμα και αυτά τα πρώτα του άρθρα στο σοσιαλιστικό Τύπο αμφισβήτησαν όχι μόνο τον πόλεμο, αλλά την ιταλική, φιλελεύθερη, εθνικιστική και καθολική κουλτούρα.
Περισσότερα »