Αναδημοσιεύσεις

18
06

Η ονομασία Βόρεια Μακεδονία ως φασιστόμετρο

Το είδος εκείνο του εθνικισμού που στηρίζεται στην έννοια της καταγωγής και της κληρονομιάς, είναι εκείνο που από τη φύση του βρίσκεται πιο κοντά στην ακροδεξιά. Τούτο είναι κάτι που τείνουμε να παραμελούμε. Ο εθνικισμός της «αποκλειστικής καταγωγής», ή της «καταγωγής εξ αίματος», όπου το «αίμα» μπορεί να έχει και συμβολικό χαρακτήρα, είναι ο φυλετικός εθνικισμός: η περίπτωση όπου εθνικισμός και ρατσισμός ενώνονται εις σάρκα μίαν. Υπό αυτή την έννοια, η εμμονή –εξ αρχής και ακόμη από πολλούς- στην πλήρη απαγόρευση της χρήσης του όρου «Μακεδονία» από τη γείτονα χώρα δεν συνίσταται σε έναν φετιχισμό του ονόματος. Το ότι τα σχετικά επιχειρήματα που συνήθως ακούγονται κυμαίνονται μεταξύ αξιοθρήνητης μικροπρέπειας και αποστομωτικής βλακείας, δεν έχει να κάνει με το διανοητικό επίπεδο ή τον χαρακτήρα εκείνων που τα αρθρώνουν. Μάλλον οφείλεται στο ότι προσπαθούν να συγκαλύψουν το μοναδικό αληθινό επιχείρημα που στηρίζει αυτή τη θέση. Ας μη λησμονούμε τον πασιφανώς ρατσιστικό και αποκαλυπτικότατο χαρακτηρισμό «γυφτοσκοπιανοί» που εξαπολυόταν εναντίον των γειτόνων μας κατά την πρώτη περίοδο έξαρσης του ζητήματος. Το σταθερά υφέρπον επιχείρημα για την αποκλειστικότητα του όρου «Μακεδονία» είναι: ας μην τολμήσει κανείς κατώτερος λαός να μαγαρίσει την κληρονομιά του βασιλιά Αλέξανδρου, που ανήκει στους γνήσιους απογόνους του και μόνον.
17
06

Ποιος ταΐζει το τέρας;

Ποιος δικαιούται να κάνει τον έκπληκτο όταν οι λούμπεν με τις αρβύλες και τα ναζιστικά τατουάζ φωνάζουν για κρεμάλες και στρατιωτικά αποσπάσματα από το βήμα της Βουλής; Αυτή ακριβώς είναι η δουλειά τους. Και γι' αυτό ακριβώς τους ψήφισαν 380.000 άνθρωποι. Ας μην πέφτουμε λοιπόν από τα σύννεφα. Και ας μην αντιδρούμε, μετά από κάθε τους πρόκληση, σαν να είναι η πρώτη. Η δημοκρατία πρέπει να είναι έτοιμη να υπερασπιστεί αποφασιστικά την κυριαρχία της. Και βεβαίως θα το κάνει.
17
06

Εθνικόν, ό,τι μας γουστάρει!

Η δήλωση του Καραμανλή ότι «η Μακεδονία είναι μία και ελληνική» δεν είναι και ό,τι καλύτερο έχει πει ο αποκαλούμενος εθνάρχης. Η Μακεδονία δεν είναι μία και δεν είναι μόνο ελληνική. Στον γεωγραφικό χώρο της Μακεδονίας υπάρχουν τρία κράτη: η Ελλάδα, η Βουλγαρία και η ΠΓΔΜ. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Επιπλέον δεν αναρωτιέται ο κ. Σαμαράς μήπως αυτή η ατυχής και ανιστόρητη δήλωση του Καραμανλή, την οποία απέσυρε ο ανιψιός του το 2008, δημιουργήσει πρόβλημα στην Ελλάδα εάν παρουσιαστεί ως επίσημη θέση; Από οποιονδήποτε τρίτο (σύμμαχο ή αντίπαλο) δεν θα εισπραχτεί ως δείγμα επιθετικού αλυτρωτισμού; Ψιλά γράμματα.
17
06

Προφάσεις εν αμαρτίαις

Το Μακεδονολογικό, αντίθετα με τις προβλέψεις του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, συνεχίζει να κερδίζει πρωτοσέλιδα, εξαιτίας και της απόφασης του Κυριάκου Μητσοτάκη να πατροκτονήσει αυτοακυρωνόμενος. Είτε εμφυλιοπολεμικά, όπως το μακελάρικο του χυδαίου Χίου, είτε αποκαλυπτικά της πλήρους συγχύσεως και της χονδροειδούς αμάθειας. Ηθελαν να βάλουν τον Μεγαλέξανδρο ματωμένο στο πρωτοσέλιδό τους οι «αληθινοί πατριώτες» της «Ελεύθερης Ωρας» κι έβαλαν έναν ωραιότατο Δαβίδ, σμιλεμένο από τον Μιχαήλ Αγγελο. Ενας Εβραίος, δηλαδή, δοξάστηκε από το εβραιοφαγικό κιτρινόφυλλο. «Σιωνιστικός δάκτυλος» προφανώς. Από χέρι Εκατόγχειρα.
17
06

Δημήτρης Χριστόπουλος: Το δικαίωμα στη μνήμη δεν πρέπει να τροφοδοτεί δικαίωμα στο μίσος αλλά στην περισυλλογή και τον στοχασμό

«Ο τρόπος με τον οποίο ασκούνται σήμερα οι κυρίαρχες πολιτικές στον δυτικό κόσμο, και κυρίως στην Ευρώπη, δυστυχώς τροφοδοτεί τα ρεύματα εθνικιστικής, ακροδεξιάς κλπ. αναδίπλωσης. Συνηθίζω να αποκαλώ «μέτρια» την Ευρώπη διότι έχει υπάρξει χειρότερη (π.χ. στις δεκαετίες ‘30 και ‘40), έχει υπάρξει και καλύτερη (π.χ. ‘70 και ’80). Είναι μέτρια, δεν εμπνέει κανέναν, έχει τους γραφειοκράτες της που βαριόμαστε όταν τους ακούμε κλπ. Αυτή η πλαδαρότητα στον λόγο αφήνει αδιάφορο το κοινό των ευρωπαϊκών λαών. Αν η Ευρώπη δεν κοιταχτεί λίγο αυτοκριτικά απέναντι στις πολιτικές που ασκήθηκαν μέχρι σήμερα, τότε το κακό παραμονεύει, διότι το κακό, σε αντίθεση με την μετριότητα και τον χυλό-αντίλογό της, μπορεί να εμπνεύσει και να αποτελέσει θρυαλλίδα ακόμα μεγαλύτερων κακών».
16
06

To αυτονόητο ως υπέρβαση

Με τη συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και ΠΓΔΜ, μεταξύ άλλων, παίρνουμε θέση απέναντι στη σύγχρονη ευρωπαϊκή και παγκόσμια κρίση. Συναινώντας σε μια κοινώς επωφελή λύση, λέμε όχι στον εθνικισμό, στον ανταγωνισμό, στον αλυτρωτισμό. Λέμε όχι στον φόβο. Η καλύτερη απόδειξη του σεβασμού μας στους προγόνους μας είναι η υιοθέτηση του ανήσυχου πνεύματός τους, που εξάλλου θεμελίωσε το σύγχρονο Δυτικό πολιτισμό. Επιλέγουμε την πρόοδο από τη συντήρηση, την εξωστρέφεια από την περιχαράκωση. Η επιλογή της πολιτικής αδράνειας δεν είναι προς όφελος της χώρας μας. Η διαιώνιση των διασυνοριακών διαφορών δεν προσφέρει λύσεις. Και σίγουρα δεν εξυπηρετεί τον πρωταγωνιστικό ρόλο που επιδιώκουμε να διαδραματίσουμε ειδικά στη Νοτιοανατολική Ευρώπη.
16
06

Ιδού τι έλεγαν για την πΓΔΜ Σαμαράς – Αβραμόπουλος, το 2012

Διαφωνεί κανείς πως, εδώ και καιρό, η ηγεσία της ΝΔ διολισθαίνει συστηματικά σε ακροδεξιά μονοπάτια έχοντας παραδώσει, επί της ουσίας, τα ηνία του κόμματος στα, εκ του ΛΑΟΣ προερχόμενα στελέχη; Διαφωνεί κανείς πως με τη στάση, τη συμπεριφορά και τον τρόπο άσκησης των καθηκόντων της ως αξιωματική αντιπολίτευση, απελευθερώνει τα πιο αντιδραστικά αντανακλαστικά ακραίων κύκλων, νομιμοποιώντας το τέρας του εθνικισμού; Ας αναλογιστεί, μόνο, η ΝΔ πως η επένδυση στην πατριδοκαπηλία, μόνο δεινά έχει επιφέρει όσες φορές έχει επιλεγεί ως τρόπος πολιτικής αντιπαράθεσης. Και πως αυτή η επιλογή, αυτή η ρητορεία που ταυτίζεται με το νεοναζιστικό λόγο, δίνει συγχωροχάρτι στη φασιστική, εγκληματική συμμορία της Χρυσής Αυγής. Σήμερα, λοιπόν, περισσότερο παρά ποτέ, φαντάζει επιτακτική η ανάγκη για τη δημιουργία ενός μετώπου -από όλους τους δημοκρατικούς πολίτες της χώρας, σε όποια πολιτική παράταξη και αν βρίσκονται- κατά της ακροδεξιάς, του εθνικισμού και των νοσταλγών του κατάμαυρου παρελθόντος της χώρας.
16
06

Έφη Αχτσιόγλου: Δεν μπορεί να ξεχνάμε βασικές αρχές του δικαίου (βίντεο)

Η σύμβαση της Βιέννης, που ορίζει το δίκαιο των διεθνών συνθηκών, ορίζει ότι διεθνής σύμβαση που προβλέπει διαδικασία κύρωσης καθίσταται διεθνώς δεσμευτική μόνο από την κύρωσή της σε διεθνές επίπεδο. Η σύμβαση μπορεί να περιέχει επιπλέον βήματα τα οποία πρέπει να εκπληρωθούν ώστε η διεθνής σύμβαση να τεθεί σε ισχύ και να παράγει έννομα αποτελέσματα. Μόνη η υπογραφή διεθνούς σύμβασης προ της κύρωσης της και της θέσης σε ισχύ, καθόλου δεν δεσμεύει τα μέρη ούτε δημιουργεί διεθνή ευθύνη σε περίπτωση μη τήρησης των όρων.
16
06

Ευκλείδης Τσακαλώτος: «Τι ξέρουν για την Ελλάδα αυτοί που μόνο για την Ελλάδα ξέρουν;» (βίντεο)

Ξέρουμε κάτι για την πΓΔΜ; Ξέρουμε, έχουμε μελετήσει ποιο είναι το κατά κεφαλή εισόδημά της; Το 2016 ήταν 4.600 το κατά κεφαλή εισόδημα, όταν το δικό μας, τον ίδιο χρόνο ήταν 17.400, δηλαδή τέσσερις φορές παραπάνω; Ξέρετε πόσο είναι το ΑΕΠ της FYROM; είναι 10 δισ. Δηλαδή, πολύ λιγότερο από το buffer, το μαξιλάρι που θα προσπαθήσουμε να έχουμε στις 21 Ιουνίου. 10 δισ. ΑΕΠ! Γι αυτή τη χώρα μιλάμε, δεν μιλάμε για άλλη χώρα!", είπε ο Ευκλείδης Τσακαλώτος και πρόσθεσε "ξέρετε τα τεράστια προβλήματα αυτής της χώρας; τις διαφορές τους μεταξύ Αλβανών και Σλάβων; Τους πολέμους που έχουν περάσει; τις επιθέσεις που έχουν υποστεί; τις προσπάθειες της Τουρκίας να μπουν μέσα; Τα έχουμε αναλύσει αυτά; είναι μέρος αυτής της συζήτησης;
16
06

Γιατί τα παιδιά μας δεν μαθαίνουν Ιστορία;

Εάν σε άλλες εποχές τα βιβλία προορίζονταν για το χτίσιμο του εθνικού μας μύθου, δηλαδή μιας αφήγησης σύμφωνα με την οποία οι Ελληνες δώσαμε τα φώτα του πολιτισμού στους άγριους της Δύσης και ο πολιτισμός μας έχει μια τρισχιλιετή αδιάσπαστη συνέχεια, σήμερα έχουν έναν περισσότερο μεταμοντέρνο χαρακτήρα, ο οποίος πολλές φορές καταλήγει στην ασυναρτησία. Ποιος κερδίζει απ’ αυτό; Μα φυσικά οι «φρουροί» της εθνικής ορθότητας. Οταν η «άλλη» διδασκαλία της Ιστορίας κλονίζει τις υπάρχουσες και εδραιωμένες πεποιθήσεις περί έθνους και εθνικής αποστολής δίχως ένα καινούργιο νόημα, τότε το σταθερό σημείο ξαναγίνεται ο εθνικός μύθος και το ένδοξο παρελθόν. Ετσι όμως αφήνουμε τη νεολαία στο έλεος των κατ’ επάγγελμα πατριωτών, των εθνικιστών, των παπάδων και, τελικά, της Χρυσής Αυγής.