Αναδημοσιεύσεις

19
03

Πάνος Λάμπρου: Ποιος πιστεύει ότι η Τουρκία είναι ασφαλής τρίτη χώρα για τους πρόσφυγες;

Δεν είναι τα δισ. ευρωπαϊκών κονδυλίων που θα κάνουν την Τουρκία ασφαλή για τους πρόσφυγες, όταν καταπατά τα ανθρώπινα δικαιώματα ακόμη και για δεκάδες χιλιάδες δικούς της πολίτες, η Ελλάδα πρέπει να σηκώσει ακόμη περισσότερο το ανάστημά της για την άρση των αποκλεισμών, είπε ο επικεφαλής του τμήματος Δικαιωμάτων του ΣΥΡΙΖΑ Πάνος Λάμπρου, με αφορμή τη νέα τραγωδία στο Αιγαίο.
18
03

Φτώχεια και «εθνο-ταξικότητα»

Η φτώχεια έχει πολλές διαστάσεις, όπως και ο κοινωνικός αποκλεισμός. Οι μορφές και οι διαστάσεις τους συγκροτούν ένα αλληλοδιαπλεκόμενο δίκτυο αποκλεισμών. Η κατάσταση της φτώχειας έχει συναισθηματικές συνέπειες και δημιουργεί μια μόνιμη ανασφάλεια και αίσθηση «μη ανθρωπινότητας», την οποία είναι δύσκολο να διακρίνει κάποιος τρίτος. Όταν οι συνέπειες της φτώχειας συνδυάζονται με τον αποκλεισμό που δημιουργεί η διαφορετική γλώσσα, η θρησκεία ή το χρώμα, τότε το μείγμα μπορεί να γίνει εκρηκτικό και οι κοινότητες των διπλά αποκλεισμένων -των φτωχών και διαφορετικών- να μην έχουν διέξοδο και προοπτική μεταβολής των όρων του αποκλεισμού τους. Η εθνο-ταξικότητα είναι έννοια που δεν έχει χρησιμοποιηθεί αρκετά, μπορεί όμως να βοηθήσει στην κατανόηση της εθνοτικής / πολιτισμικής διάστασης της φτώχειας και του αποκλεισμού. Γι’ αυτό και ένα άρτιο κοινωνικό κράτος δεν αποτελεί από μόνο του τη λύση, όπως συνήθως πιστεύεται. Αυτό δεν είναι αρκετό να καταπολεμήσει αφενός την ανασφάλεια και τα αίτια της φτώχειας, αφετέρου την πολιτισμική διάσταση του αποκλεισμού που τη γεννά.
18
03

«Κάντε όσο πιο γρήγορα μπορείτε»

Ένας παλιότερος σοσιαλιστής υπουργός Οικονομίας, ο οποίος αργότερα θα δημιουργούσε ένα φιλελεύθερο κόμμα κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσή του, κάποια στιγμή είχε περιγράψει λεπτομερώς την τέχνη και τον τρόπο να δημιουργήσεις μια κοινωνία της αγοράς: «Μην προσπαθήσετε να κινηθείτε βήμα-βήμα. Καθορίστε σαφώς τους στόχους σας και πλησιάστε τους με ποιοτικά άλματα προς τα εμπρός, ώστε τα κλαδικά συμφέροντα να μην έχουν χρόνο να κινητοποιηθούν και να σας σταματήσουν. Η ταχύτητα είναι σημαντική, θα πρέπει να κάνετε όσο πιο γρήγορα μπορείτε. Μόλις ξεκινήσει το πρόγραμμα εφαρμογής των μεταρρυθμίσεων, μη σταματήσετε πριν ολοκληρωθεί: τα πυρά των αντιπάλων σας χάνουν την ακρίβειά τους όταν πρέπει να σημαδεύουν έναν κινούμενο στόχο».
17
03

“ΛΗΣΤΡΙΚΟΙ ΒΑΡΟΝΟΙ”, ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΚΑΙ ΜΜΕ

Το φαινόμενο, δεν είναι, φυσικά, μοναχά ελληνικό. Οι καπιταλιστικές δομές στερεοποιούνται όχι μοναχά με την αρπαγή της υπεραξίας των εργαζομένων: οι κάτοχοι του κεφαλαίου αύξησαν την ευελιξία τους, παίρνοντας τη μερίδα του λέοντος και στα θέματα της διάχυσης της κουλτούρας. Οι οπαδοί είναι το προνομιακό τους κοινό. Η παράγκα των μεγαλοεπιχειρηματιών που εμπλέκονται με το ποδόσφαιρο είναι από κατασκευής προβληματική και με σαφή, συγκεκριμένη πολιτική (ή α-πολιτική) στόχευση. Μια στόχευση που δεν αφορά, εννοείται, τη στενή κομματική στράτευση με τα παραδοσιακά κόμματα, αλλά την αναπαραγωγή της εξουσίας των συγκεκριμένων κέντρων επί του κοινωνικού συνόλου. Συχνά δε αναφύονται πολιτικοί – κομματικοί σχηματισμοί με πρωταγωνιστές τους ίδιους (Μπερλουσκόνι) ή αδιαμφισβήτητους εκπροσώπους τους.
17
03

Ένας κήρυκας του νόμου του ισχυρού

Η αθώωση του Μητροπολίτη Καλαβρύτων Αμβροσίου, για το κήρυγμα μίσους και την προτροπή σε βία κατά ομοφυλόφιλων, αλλά και την κατάχρηση της εκκλησιαστικής του θέσης, είναι από μόνη της μια απόφαση – ντροπή για την ελληνική Δικαιοσύνη. Περισσότερο ντροπιαστικό όμως, είναι ότι ήταν λίγο – πολύ αναμενόμενη. Είθισται στην Ελλάδα, η δικαιοσύνη να σηκώνει λίγο το μαντήλι που καλύπτει θεσμικά τα μάτια της, να κοιτάει ποιον έχει απέναντί της και να αποφασίζει ανάλογα. Όχι τυφλή πλέον, αλλά τυφλωμένη.
16
03

Αφροδίτη Σταμπουλή: Να ενδυναμώσουμε τις φωνές των γυναικών και των κοριτσιών της υπαίθρου

Στις εργασίες της Ετήσιας Κοινοβουλευτικής Συνάντησης του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών για την Ισότητα των Φύλων και την Ενίσχυση των Γυναικών (UNWOMEN), που πραγματοποιήθηκαν στη Νέα Υόρκη, στις 13-14 Μαρτίου, στο πλαίσιο της 62ης Συνόδου της Επιτροπής του ΟΗΕ για το Καθεστώς των Γυναικών (Commission of Status of Women), συμμετείχε η βουλεύτρια Αφροδίτη Σταμπουλή.
15
03

Ο πιο έντονα μισητός και συκοφαντημένος άνθρωπος

"Να γιατί, ο Μαρξ ήταν ο πιο έντονα μισητός και συκοφαντημένος άνθρωπος του καιρού του. Οι κυβερνήσεις, και απολυταρχικές και δημοκρατικές, τον απέλαυναν από τα εδάφη τους. Οι αστοί, είτε συντηρητικοί είτε υπερδημοκρατικοί, συναγωνίζονταν μεταξύ τους ποιος θα τον δυσφημίσει περισσότερο. Όλα αυτά τα παραμέριζε σαν να ήταν ιστός αράχνης, αγνοώντας τα, και απαντώντας μόνο όταν ήταν μεγάλη ανάγκη. Και πέθανε αγαπημένος, τιμημένος, τον θρήνησαν εκατομμύρια επαναστάτες σύντροφοι και συνεργάτες του, από όλη την Ευρώπη και την Αμερική – από τα ορυχεία της Σιβηρίας ως την Καλιφορνία, σε όλα τα μέρη της Ευρώπης και της Αμερικής– και τολμώ να πω ότι αν και μπορεί να είχε αποκτήσει πολλούς αντιπάλους, δεν είχε σχεδόν καθόλου ούτε έναν προσωπικό εχθρό. Το όνομα του, όπως επίσης και το έργο του, θα ζήσουν δια μέσου των αιώνων."
13
03

Φεμινιστικές προκλήσεις στα χρόνια της καπιταλιστικής κρίσης

Ακόμη και σήμερα, σε όλον τον κόσμο, οι γυναίκες εξακολουθούν να υπεραντιπροσωπεύονται στους πέντε παραδοσιακούς γυναικείους κλάδους: καθαριότητα, τροφοδοσία, φροντίδα, γραμματείς, ταμίες. Ενώ οι αντίστοιχοι ανδρικοί τομείς είναι η διοίκηση, το χρήμα, τα υλικά και οι μηχανές.
12
03

Αλέξανδρος Κιουπκιολής: Ρητορική των κοινών και συλλογικές πλατφόρμες, μοχλοί εξέλιξης

Η διαφορετική ερμηνευτική αλλά και πολιτική προσέγγιση του λαϊκισμού είναι μια θεώρηση που την συναντάμε κυρίως στο έργο του Λακλάου, ο οποίος είχε ως πηγή έμπνευσης τον Γκράμσι. Σύμφωνα με αυτή, λαϊκισμός δεν σημαίνει μόνο ό,τι εννοείται στην καθομιλουμένη, δηλαδή δημαγωγία και οπορτουνιστικές πολιτικές, αλλά ένα διαφορετικό σχήμα πολιτικής οργάνωσης και στρατηγικής, το οποίο έχει ως κεντρική του αναφορά το υποκείμενο του λαού ή των πολιτών, συνδέεται με τη δημοκρατία και δεν έχει στενό εθνικό ή ταξικό προσδιορισμό. Ένα δεύτερο χαρακτηριστικό είναι ότι το συλλογικό υποκείμενο βρίσκεται σε μια συνθήκη είτε περιθωριοποίησης είτε ανέχειας, υφίσταται συνέπειες της κρίσης και συνειδητοποιεί ότι η σημερινή δημοκρατία έχει γίνει αντικείμενο οικειοποίησης και διαστρέβλωσης από πολιτικές και οικονομικές ελίτ, οι οποίες αυτή τη στιγμή έχουν γίνει ένα κατεστημένο που αγνοεί την κοινωνική πλειοψηφία. Αυτό είναι το σχήμα του προοδευτικού ή αριστερού λαϊκισμού. Δεν προϋποθέτει την ύπαρξη κάποιου ισχυρού ηγέτη, αλλά τη μαζική κοινωνική απεύθυνση και μια πολιτική στη λογική κοινωνικού ανταγωνισμού, δηλαδή διαίρεσης του κοινωνικού συνόλου στα δύο και αντιπαράθεσης των πολλών με τους λίγους.