Ο Ραχόι κρατά το μαχαίρι από την πλευρά της λαβής
Σε συνεδριακούς ρυθμούς οι Ciudadanos, Ποδέμος και Λαϊκό Κόμμα. Ο Ραχόι απειλεί με το ενδεχόμενο επαναληπτικών εκλογών.
Τασία Χριστοδουλοπούλου: «Εάν οι 8 συμμετείχαν ή όχι στο πραξικόπημα, είναι νομικά αδιάφορο»
Η δημοκρατία και η νομιμότητα δεν είναι αλά καρτ. Όταν μπεις στο πειρασμό να ανοίξεις χαραμάδα στη σκοπιμότητα, τότε είναι ιστορικά αποδεδειγμένο ότι η σκοπιμότητα θα κυριαρχήσει. Αντίθετα η τήρηση της νομιμότητας εξασφαλίζει διεθνείς συμμαχίες, κοινωνικές συμμαχίες και κατά συνέπεια συσχετισμό που επιτρέπει τη σθεναρή υπεράσπιση της εκάστοτε στάσης, ακόμα και σε περίπτωση δύσκολων επιλογών. Αν μια κυβέρνηση εμφανιστεί πρόθυμη να κάνει ρωγμές στο κράτος δικαίου και να υποχωρήσει σε θέμα νομιμότητας, ακόμα κι όταν θελήσει να υπερασπίσει κάποια στιγμή τη νομιμότητα, δεν θα έχει πειστικά επιχειρήματα έναντι πιέσεων από τους ισχυρούς. Θα έχει αυτο-υπονομεύσει το στέρεο έδαφος αντίστασης, που παρέχει η νομιμότητα έναντι όλων. Όταν παραβλέπεις το Σύνταγμα και τις διεθνείς συμβάσεις απέναντι σ’ ένα συντριπτικό συσχετισμό, δικαιολογώντας μάλιστα τη στάση σου, ως ρεαλιστική, τότε ο κατήφορος δεν έχει τέλος.
Πάνος Σκουρλέτης: Το πρόγραμμα μπορεί να προχωρήσει και χωρίς το ΔΝΤ
«Δεν ξέρω αν (το ΔΝΤ) ήταν επί της ουσίας σύμμαχός μας. Διότι εάν ήταν σύμμαχός μας πραγματικά, τότε δεν θα ζητούσαν μέτρα που δυσκολεύουν την αποπληρωμή και την εξυπηρέτησή του -εννοώ τα πρωτογενή πλεονάσματα. Άρα, υπάρχει μία αντίφαση που μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι δεν ξέρουμε τι πραγματικά θέλει»
Επιστολή στη Ρόζα Λούξεμπουργκ
Η Ρόζα Λούξεμπουργκ δολοφονήθηκε, όπως και ο Καρλ Λίμπκνεχτ, από τα Frei Korps στο Βερολίνο, στις 15 Ιανουαρίου 1919, κατά τη διάρκεια της εξέγερσης των Σπαρτακιστών. Το 2015 ο Τζων Μπέρτζερ της απεθύνει αυτή την επιστολή.
Χειραφέτηση από τις ΗΠA;
Σήμερα η καγκελάριος Μέρκελ, αλλά και η πολιτική ελίτ της Γερμανίας πλειοψηφικά βλέπουν την ανάληψη της προεδρίας από τον Τραμπ σαν ευκαιρία νομιμοποίησης μιας συνολικής χειραφέτησης από την Ουάσιγκτον.
Έφη Αχτσιόγλου: Δεν υπάρχει δίκαιη ανάπτυξη χωρίς συμβάσεις εργασίας
“Συστατικό στοιχείο της δίκαιης ανάπτυξης είναι η επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας και σε αυτή την κατεύθυνση εργαζόμαστε”
Η Ρόζα δολοφονήθηκε… η μικρή κόκκινη Ρόζα
Η Λούξεμπουργκ και ο Λίμπκνεχτ συνελήφθησαν στο Βερολίνο από τα Φράικορπς στις 15 Ιανουαρίου του 1919 και δολοφονήθηκαν την ίδια μέρα. Η Λούξεμπουργκ σφυροκοπήθηκε μέχρι θανάτου με χτυπήματα τουφεκιών και ρίχτηκε σε ένα κοντινό ποτάμι και ο Λίμπκνεχτ πυροβολήθηκε στο πίσω μέρος του κεφαλιού του και έπειτα τοποθετήθηκε ως άγνωστο σώμα σε κοντινό νεκροφυλάκιο. Εκατοντάδες μέλη του KPD εκτελέστηκαν με παρόμοιους τρόπους, και τα συμβούλια κατεστάλησαν.
Για ένα συμβιβασμό με θετικό πρόσημο – συνέντευξη με τον Χρήστο Μαντά
Το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης είναι σαφώς κομβικό στοιχείο για το πώς θα προχωρήσουν οι υπόλοιπες εξελίξεις. Στόχος της ελληνικής κυβέρνησης είναι να κλείσει η αξιολόγηση στο Eurogroup της 26ης Ιανουαρίου αφού προηγηθεί συμφωνία σε τεχνικό επίπεδο στο Euroworking group στις 12 Ιανουαρίου. Είναι γενικά γνωστό ότι υπάρχει αρκετά μεγάλη σύγκλιση σε τεχνικό επίπεδο. Ταυτόχρονα, όπως αποκαλύφθηκε και από τις τελευταίες εξελίξεις, με αφορμή το έκτακτο βοήθημα στους συνταξιούχους, ότι υπάρχουν δυνάμεις, όπως είναι το ΔΝΤ και ο γερμανός υπουργός Οικονομικών, που θέλουν τη συνέχιση της πολιτικής της λιτότητας, ακόμα και μετά τη λήξη του προγράμματος το 2018 και λειτουργούν με τιμωρητική λογική. Από την άλλη, αναδείχθηκαν και ευρωπαϊκές δυνάμεις, με προεξάρχουσα τη Γαλλία και τον γάλλο επίτροπο Πιέρ Μοσκοβισί, που κινούνται στην αντίθετη κατεύθυνση. Από τα παραπάνω είναι φανερό ότι η στάση στο «ελληνικό ζήτημα» θα προσδιορίσει σε ένα βαθμό και το που πάει η Ευρώπη. Από τη δική μας πλευρά, πρέπει με προσήλωση και σταθερά βήματα να συνεχίσουμε την προσπάθειά μας. Να εξασφαλίσουμε, όσο το δυνατόν περισσότερες συμμαχίες και να κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν για έναν συμβιβασμό με θετικό πρόσημο.
Richard Seymour: Η νυχτερινή πλευρά της λογικής
Το πρόβλημα με την αντίληψη περί μιας «πολιτικής τής μετα-αλήθειας» δεν έγκειται μόνο στο τι υπονοείται για την προγενέστερη της μετα-αλήθειας πολιτική. Εάν μιλήσουμε σοβαρά, η συγκεκριμένη αντίληψη αποτελεί κατηγορικό λάθος. Δεν είναι η αλήθεια, αλλά γεγονότα που αποδείχθηκαν ανεπαρκή.
Περί «λαϊκισμού»
Η δυσκολία να εξηγηθεί στον κόσμο γιατί είναι κακός ο «λαϊκισμός» από τη σκοπιά της Αριστεράς αφήνει ανοιχτό το πεδίο στις καθεστωτικές δυνάμεις να παίζουν το ιδεολογικό παιχνίδι με τους δικούς τους όρους. Για εκείνες, τα πράγματα είναι «απλά». Από τη μια, ο «λαϊκισμός» (που σημαίνει: ο εθνικισμός, ο ρατσισμός, ο φασισμός, από κοινού με τις άλλες «ακραίες» δυνάμεις, δηλαδή με τη ριζοσπαστική Αριστερά), και από την άλλη, ο «εκσυγχρονισμός» (που σημαίνει: ο νεοφιλελεύθερος καπιταλισμός).