Κυπριακό, ελληνοτουρκικά: Σε λάθος δρόμο
Η δυναμική των εξελίξεων στην Ανατολική Μεσόγειο καθιστά πιθανή μια κρίση περί την Κύπρο στο όχι μακρινό μέλλον. Και από εκεί η απόσταση ως το Καστελόριζο δεν είναι μεγάλη. Επείγει συνεπώς η ενεργοποίηση για να αποτρέψουμε επικίνδυνες εξελίξεις. Πέρα όμως και από τη συγκυρία, η χώρα χρειάζεται μια στρατηγική συμβίωσης και συνεργασίας με τη μεγάλη μας γείτονα, στρατηγική που αναπόφευκτα θα περιέχει συμβιβασμούς και για τις δυο πλευρές, είναι όμως ζωτική για την ειρήνη και την απρόσκοπτη ανάπτυξή μας.
Η παγίδευσή μας στον κυπριακό απορριπτισμό και η αδιέξοδη στρατηγική στα ελληνο-τουρκικά είναι δυστυχώς αποτελέσματα διακομματικής συναίνεσης. Αλλά και οι αντιστάσεις σε αυτόν τον λάθος δρόμο υπάρχουν σε όλες τις ελλαδικές παρατάξεις, ακόμη και σε δυνάμεις στην Κύπρο.
Η στάση της κυβέρνησης Μητσοτάκη απέναντι στην Τουρκία δεν έχει ακόμη φανεί. Είναι όμως βέβαιο πως η ισχυρή ακροδεξιά, εθνικιστική της πτέρυγα θα θελήσει να παρεμποδίσει κάθε στροφή προς τον ρεαλισμό. Γι’ αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία η στάση που τηρεί η αξιωματική αντιπολίτευση. Αν δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ θα πιέζει, για μια υπεύθυνη και μετριοπαθή στάση που οδηγεί σε λύσεις, σύμφωνα εξάλλου με το διεθνιστικό DNA της Αριστεράς. Ή αν θα ακολουθήσει την εύκολη πεπατημένη της (ψευδο-)πατριωτικής αντιπολίτευσης, συμβάλλοντας αντικειμενικά στη διαιώνιση των αδιεξόδων, αν όχι και σε εθνικές περιπέτειες. Νομίζω πως το θάρρος που έδειξε στις Πρέσπες επιβάλλεται να το δείξει και εδώ.
