Υγεία

17
11

Ούτε ο Θεός δεν μπορεί!

Όλοι τους αποδεικνύονται μικρής πολιτικής αξίας. Άνθρωποι που του έχουν «αγοράσει» η αλαζονεία, η έπαρση, η πεποίθηση μιας αδιανόητης ex officio αθωότητας, η θωρακισμένη παντοιοτρόπως και πανταχόθεν μεγαλωνυμία του λαιμοδέτη και του μανικετόκουμπου. Κλεισμένοι στον μικρόκοσμό τους δεν άκουσαν (κι αν άκουσαν, θεώρησαν πως δεν τους αγγίζει και προσπέρασαν πηγαίνοντας για τένις) τη φοβερή φράση του Νίτσε «Αυτός που αγοράζεται είναι μικρής αξίας». «Αγορασμένοι» λοιπόν από τα θέλγητρα που παρέχει η στρεβλή χρήση εντολής από τον λαό, ας μη χαμηλώνουν κι άλλο την ήδη μικρή τους αξία. Αλλά βέβαια. Όταν ο ένας έχει ξεχάσει ότι οι οροθετικές γυναίκες ήταν άνθρωποι και τις διαπόμπευσε, ο άλλος πανηγυρίζει ότι τα αδικήματα παραγράφηκαν «τακτοποιώντας» τον νόμο στα μέτρα του για την «κατά νόμους» αθωότητά του, ενώ ο τρίτος αποτελεί την επιτομή εκείνου που αδυνατεί να κατανοήσει ότι «ουκ αεί άρχει», τότε μάλλον ματαιοδοξεί όποιος ελπίζει σε περισσότερα πράγματα.
24
02

Η Novartis και ο ασκός του Αιόλου

Στοιχεία ζητούν όλοι. Στοιχεία πέρα από τις καταθέσεις των «κουκουλοφόρων». Στοιχεία που να αποδεικνύουν την εμπλοκή πρώην κυβερνητικών παραγόντων. Με τη συνήθη πρακτική τού «φταίει η εταιρεία», «φταίνε οι υπηρεσιακοί παράγοντες», «οι επίορκοι δημόσιοι υπάλληλοι», «οι γιατροί που έπαιρναν τα δωράκια» κ.λπ. Παρατηρείται ξανά η γνωστή (και από άλλα μεγάλα σκάνδαλα) προσπάθεια να θολώσουν τα νερά για τις ευθύνες των πολιτικών ηγεσιών, των ηγεσιών των υπουργείων Ανάπτυξης και Υγείας, που είχαν χρέος να εποπτεύουν όλες τις διορισμένες από τους ίδιους διοικήσεις των φορέων Υγείας. Να λησμονηθούν οι υπουργικές αποφάσεις που ευνόησαν τα συμφέροντα των φαρμακευτικών και οδήγησαν εν τέλει το δημόσιο ταμείο στη ζημιά των 23 δισ. Ας μιλήσουμε λοιπόν με στοιχεία.
21
02

H Novartis και το ΠΑΣΟΚ

Η κ. Φώφη Γεννηματά φαίνεται αμήχανη σε σχέση με το σκάνδαλο της Novartis. Από τη μια πλευρά, χρειάζεται να επικοινωνήσει πως το κόμμα της πλέον δεν έχει καμία σχέση με το κόμμα του σκανδάλων μιας προηγούμενης εποχής και πλέον έχει αναβαπτιστεί ηθικά και πολιτικά σε κάτι καινούργιο. Από την άλλη, πρέπει να αναζητήσει τρόπους υπεράσπισης του πολιτικού της προσωπικού που φαίνεται να εμπλέκεται. Η πλοήγηση ανάμεσα σε αυτή την αντίφαση είναι επικίνδυνη. Κατά πόσο η ηγεσία του Κινήματος Αλλαγής μπορεί να αισθάνεται σίγουρη ή και να γνωρίζει χωρίς αμφιβολίες πως τα στελέχη της, κ. Βενιζέλος και κ. Λοβέρδος, δεν εμπλέκονται στην υπόθεση; Ακόμα κι αν γνωρίζουν ή εικάζουν τη συμμετοχή τους στο σκάνδαλο, κατά πόσο μπορούν να αποποιηθούν τις πράξεις αυτών τους των στελεχών και τι αντίκτυπο θα έχει η ενδεχόμενη διαγραφή τους;
21
02

Τα πραγματικά επίδικα της υπόθεσης Novartis

Ενα όνομα θα πλανιέται πάνω από την πολιτική ζωή της χώρας τουλάχιστον μέχρι τις επόμενες βουλευτικές εκλογές. Και δεν είναι το όνομα της γειτονικής χώρας. Είναι η εταιρική ονομασία ενός από τα μέλη του κλειστού κλαμπ των πολυεθνικών φαρμακευτικών εταιρειών (των big pharma). Όπως και να εξελιχθούν τα πράγματα η υπόθεση της Novartis θα σφραγίσει το δεύτερο μισό της κυβερνητικής θητείας του ΣΥΡΙΖΑ και θα επισκιάσει άλλα ζητήματα ακόμη και την αλλαγή φάσης που σηματοδοτεί το τέλος της δημοσιονομικής επιτήρησης μέσω μνημονίων.
18
02

Ο ελέφαντας στο δωμάτιο

Στο σκάνδαλο Novartis συντρέχουν μερικές αξιοσημείωτες ιδιαιτερότητες, οι οποίες μπορούν να του προσδώσουν συστημικές διαστάσεις. Είναι σκάνδαλο υπαρξιακό για το πολιτικό προσωπικό που κυβέρνησε τις τελευταίες δεκαετίες. Στη δικογραφία υπάρχουν πρώην πρωθυπουργοί και υπουργοί πρώτης γραμμής. Αφορά και τα δύο κόμματα τα οποία έχουν στο παρελθόν αλληλοκαταγγελθεί για τα θέματα αυτά που έρχονται τώρα μπροστά τους ως δικογραφίες. Γι' αυτό άλλωστε ουδείς αμφισβητεί το πάρτι στην Υγεία, ιδίως δε στην κοινή γνώμη.
16
02

Επικαιρότητα και στρατηγική. Ηθικά σκάνδαλα ή πολιτική ουσία;

Ο νεοφιλελευθερισμός, υποτίθεται αντίθετος με το κράτος και τον κρατισμό, επιδιώκει κρατικές παρεμβάσεις και διακρατικές συνδρομές και συμφωνίες, ώστε να εξασφαλίσει "πολιτικά προστιθέμενη υπεραξία" για τα εμπορεύματά του. Ο νόμος της αξίας και της προσφοράς ζήτησης, δεν είναι ικανοί πλέον να εξασφαλίσουν την αναπαραγωγή του κεφαλαίου και την υψηλή κερδοφορία. Επιστρατεύονται λοιπόν πολιτικά μέσα για να εξασφαλίσουν μια ιδιότυπη "πρωταρχική συσσώρευση επικυριαρχίας", και αναδιανομή της παγκόσμια παραγόμενης υπεραξίας υπέρ συγκεκριμένων εταιρειών. Ώστε λοιπόν ο νεοφιλελευθερισμός μας επιφυλάσσει αυτό το μέλλον. Συνέχεια στα κέρδη στις εταιρείες και διαρκή υποβάθμιση των μισθών και του βιοτικού επιπέδου για την εργασία.
15
02

Χωρίς τις μεγάλες κουκούλες

Ο κόσμος δεν τρώει χόρτο. Ξέρει πώς δουλεύει το σύστημα. Ξέρει ποιοι το ανέχτηκαν και πόσο ακριβά πληρώσαμε την ανοχή αυτή. Όσο κι αν τα πρωτοσέλιδα φωνασκούν για «κουκουλοφόρους», ξέρουμε όλοι ποιοι φορούν την κουκούλα, όταν χρειάζεται να μείνουν στην κερδοφόρα ανωνυμία και το νομικό απυρόβλητο. Όταν, όμως, αυτό το δεδομένο υποδεικνύεται στους πολίτες φορτικά, μάλλον εξασθενίζει παρά ενισχύεται η κοινή πεποίθησή.
22
08

Συνωμοσία για την επιβίωση… των εντομοκτόνων

Πριν από μερικές εβδομάδες μια ομάδα ερευνητών (Center for Media and Democracy - Τhe Bioscience Resourse Project) δημοσιοποίησε στο διαδίκτυο έναν τεράστιο όγκο εγγράφων υπό την επωνυμία «The Poison Papers» (Τα έγγραφα του δηλητηρίου). Αριθμώντας ένα σύνολο 20.000 ντοκουμέντων συνολικού μεγέθους 200.000 σελίδων, τα Poison Papers ξεσκεπάζουν σε όλο της το μεγαλείο την άνομη κολεγιά μεταξύ χημικών βιομηχανιών και κρατικών υπηρεσιών των ΗΠΑ. Τα έγγραφα δείχνουν ότι χημική βιομηχανία και κρατικές αρχές των ΗΠΑ γνώριζαν από χρόνια την υπερβολική τοξικότητα αρκετών χημικών προϊόντων -που χρησιμοποιούνται έως σήμερα ευρέως στον κόσμο- και εργάζονταν από κοινού προκειμένου αυτή η πληροφορία να μη φτάσει ποτέ στο κοινό και τον Τύπο.