Δικαιοσύνη

25
11

Νίκος Παρασκευόπουλος: Επιείκεια

Eνα μεγάλο πλήθος πολιτών της εποχής μας ακούει «επιείκεια» και καταλαβαίνει χατίρι, προνομιακή μεταχείριση, παραθυράκι του νόμου υπέρ των ισχυρών. Oχι προσγείωση στην ανθρώπινη διάσταση της Δικαιοσύνης, «βέλτιον δίκαιον» όπως το δημιουργούσαν οι τότε δημοκράτες. Και αν πάλι ο σύγχρονος δεν καταλαβαίνει τίποτε, τότε πάλι καταψηφίζει με την καχυποψία της αμάθειας. Και θα αφεθεί ο θεατής της ιστορίας με την εντύπωση ότι αυτή η μάχη δεν χάθηκε για πολιτικούς λόγους, αλλά για λόγους –με κομψή διατύπωση– διαφοράς παιδείας. Αυτή η τροπή δείχνει και την κατεύθυνση της μελλοντικής διεξόδου. Καθώς για αρκετά χρόνια πλέον η αναθεώρηση του Συντάγματος θα είναι αδύνατη, ας προσέξουμε την παιδεία. Ως συνθήκη επιβίωσης, προκοπής και ανθρωπισμού.
25
11

Ταραγμένη ζυγαριά

«Σκληρός νόμος, αλλά νόμος». Μας το θύμισαν δα και οι αντιλαϊκισταί. Να το γράψουμε λοιπόν και λατινικά –«dura lex sed lex»–, γιατί σε αυτή την εκδοχή είναι πιθανό να το έχουν συναντήσει οι γονείς του Αμερικανού Μπακάρι Χέντερσον, που δολοφονήθηκε το 2017 στον Λαγανά της Ζακύνθου. Και οι οποίοι, όντως συγκλονισμένοι, άκουσαν το δικαστήριο να τιμωρεί έναν κατηγορούμενο με κάθειρξη 15 ετών για θανατηφόρα σκοπούμενη σωματική βλάβη κι έναν άλλον με πενταετή φυλάκιση για θανατηφόρα σωματική βλάβη. Λιγότερο, πολύ λιγότερο κοστίζει η συμμετοχή σε φόνο –ένας ξένος ήταν, ένας μαύρος– από την πλαστογράφηση ενός απολυτηρίου του Δημοτικού. Αυτό θα είδε και η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ξένη Δημητρίου. Και παρενέβη. Μήπως και περισώσει την ταραγμένη ζυγαριά.
18
11

Ενοικιαστές και ιδιοκτήτες

Τώρα φτάνετε στον Κ. Σημίτη, τον πρωθυπουργό της ΟΝΕ, του Ελσίνκι, της ένταξης της Κύπρου στην Ε.Ε., των μεγάλων έργων που άλλαξαν τη χώρα». Είπε ο Ευάγγ. Βενιζέλος: «Κάποιοι θέλουν να αμαυρώσουν το εμβληματικό πρόσωπο του ευρωπαϊκού κεκτημένου της χώρας. Ματαιοπονούν, αλλά εκτίθενται και εκθέτουν τη Δικαιοσύνη». Τι λένε, δηλαδή, η επικεφαλής του ΚΙΝ.ΑΛΛ. και ο πρώην αρχηγός του ΠΑΣΟΚ; Οτι ο Τσίπρας ζήτησε από κάποιον δικαστικό λειτουργό να δώσει εντολή ώστε να ανοίξουν οι λογαριασμοί του Κώστα Σημίτη προκειμένου να διασυρθεί η παράταξη. Εχουν στοιχεία; Δεν προσκόμισαν. Δικαιούμαι, λοιπόν, να ισχυριστώ ότι κρίνουν εξ ιδίων τα αλλότρια. Επειδή αυτοί όταν ήταν στα πράγματα κάπως έτσι συμπεριφέρονταν με τη Δικαιοσύνη, υποθέτουν ότι κάτι ανάλογο ισχύει και σήμερα: η εκτελεστική εξουσία διατάζει και η Δικαιοσύνη εκτελεί. Η ίδια αντίληψη υπάρχει και στην ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας.
04
09

Νίκος Παρασκευόπουλος: Θέμα της Δικαιοσύνης ο έλεγχος εφαρμογής του νόμου

Οι συζητήσεις και οι επιθέσεις στον «Νόμο Παρασκευόπουλου», έχουν ξεπεράσει κάθε όριο. Μάλλον, δεν έχουμε άλλο ανάλογο παράδειγμα πολεμοχαρούς εκστρατείας παραπληροφόρησης στην μεταπολιτευτική περίοδο. Η εμπάθεια μάλιστα οδηγεί ορισμένους να αποκαλούν «Νόμο Παρασκευόπουλου» ό,τι είναι φιλελεύθερο, δικαιοκρατικό και εγγυητικό για τα ανθρώπινα δικαιώματα! Έτσι όμως αυτό που βάλλεται είναι ο πολιτισμός του ανθρωπισμού και της δημοκρατίας. Αν οι λασπολόγοι είχαν την στοιχειώδη παιδεία, θα θυμόντουσαν ότι η ιδρυτική πράξη της δημοκρατίας συνδέεται με την εγκατάλειψη της εκδικητικής τιμωρίας και ανταπόδοσης. Αλλά ποιος από αυτούς έχει διαβάσει την Ορέστεια;
29
08

Πάνος Λάμπρου: Μία διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στην Δεξιά και την Αριστερά, ανάμεσα στο σκοτάδι και στο φως

Xρειάζεται εξορθολογισμός του Ποινικού Κώδικα, είναι απαραίτητος και ελπίζω να δρομολογηθεί σύντομα, ώστε να μπορείς να πεις ότι πλέον δεν χρειάζονται αυτές οι συγκεκριμένες διατάξεις του νόμου Παρασκευόπουλου. Μέχρι να υπάρξει όμως ο εξορθολογισμός, ο νόμος Παρασκευόπουλου είναι εντελώς απαραίτητος, δίκαιος και εξασφαλίζει σε μεγάλο βαθμό και την ασφάλεια των ίδιων των πολιτών, μειώνει την εκδικητικότητα, την βαρβαρότητα. Παράλληλα, οδηγεί με συγκεκριμένο τρόπο, με παρεμβάσεις στην Παιδεία και πολλά άλλα, προς μία "ομαλή" επανένταξη στην κοινωνία, αν και απέχουμε ακόμη σε πολύ μεγάλο βαθμό. Γιατί αυτό είναι το ζητούμενο, πώς θα επανενταχτεί ένας άνθρωπος, θα είναι δημιουργικός, ήρεμος, να μπορεί να δουλέψει, να μην μπει στον φαύλο κύκλο της παραβατικότητας, του οποιουδήποτε εγκλήματος. Είναι ταξικό το ζήτημα, δυστυχώς και η επίθεση στο νόμο Παρασκευόπουλου έχει αυτά τα χαρακτηριστικά. Γι' αυτό βλέπουμε την Δεξιά και την ΝΔ να το έχει προμετωπίδα και τα μεγάλα "κίτρινα" φύλλα να λένε "αυτό είναι το κρίσιμο θέμα", ανάμεσα σε πολλά άλλα κρίσιμα. Είναι μία διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στην Δεξιά και την Αριστερά, ανάμεσα στο σκοτάδι και στο φως.
06
05

Μύθοι και αλήθειες για τον «νόμο Παρασκευόπουλου»

Η διαφορά του «νόμου Π.» από τον προηγούμενο αποσυμφορητικό νόμο[1] είναι ότι επεξέτεινε την αποσυμφορητική ρύθμιση σε κάποιες επιπλέον κατηγορίες κρατουμένων. Η πολυπληθέστερη κατηγορία από όσους απολύθηκαν, με βάση τον «νόμο Π.», ήταν οι «φιλοξενούμενοι» ξένοι, όσοι δηλαδή παρέμεναν στη φυλακή αν και η ποινή τους είχε πλήρως ολοκληρωθεί! Επομένως, το θέμα δεν είναι απλώς ότι κάποιος κρατούμενος απολύθηκε, αλλά αν απολύθηκε νωρίτερα σε σχέση με ό,τι θα συνέβαινε με την ισχύ της προηγούμενης νομοθεσίας. Στις πλείστες περιπτώσεις που αναφέρθηκαν από τον Τύπο και χρεώθηκαν στον «νόμο Π.», η απόλυση θα είχε γίνει στον ίδιο χρόνο και με βάση την προηγούμενη αποσυμφορητική νομοθεσία. Οι πιο εντυπωσιακές για την ταχύτητά τους απολύσεις αφορούσαν ποινές που είχαν μειωθεί πολύ με έφεση και ο χρόνος απόλυσης υπολογίστηκε με βάση τη νέα, ελαφρύτερη ποινή.
17
03

Ένας κήρυκας του νόμου του ισχυρού

Η αθώωση του Μητροπολίτη Καλαβρύτων Αμβροσίου, για το κήρυγμα μίσους και την προτροπή σε βία κατά ομοφυλόφιλων, αλλά και την κατάχρηση της εκκλησιαστικής του θέσης, είναι από μόνη της μια απόφαση – ντροπή για την ελληνική Δικαιοσύνη. Περισσότερο ντροπιαστικό όμως, είναι ότι ήταν λίγο – πολύ αναμενόμενη. Είθισται στην Ελλάδα, η δικαιοσύνη να σηκώνει λίγο το μαντήλι που καλύπτει θεσμικά τα μάτια της, να κοιτάει ποιον έχει απέναντί της και να αποφασίζει ανάλογα. Όχι τυφλή πλέον, αλλά τυφλωμένη.
16
02

Επικαιρότητα και στρατηγική. Ηθικά σκάνδαλα ή πολιτική ουσία;

Ο νεοφιλελευθερισμός, υποτίθεται αντίθετος με το κράτος και τον κρατισμό, επιδιώκει κρατικές παρεμβάσεις και διακρατικές συνδρομές και συμφωνίες, ώστε να εξασφαλίσει "πολιτικά προστιθέμενη υπεραξία" για τα εμπορεύματά του. Ο νόμος της αξίας και της προσφοράς ζήτησης, δεν είναι ικανοί πλέον να εξασφαλίσουν την αναπαραγωγή του κεφαλαίου και την υψηλή κερδοφορία. Επιστρατεύονται λοιπόν πολιτικά μέσα για να εξασφαλίσουν μια ιδιότυπη "πρωταρχική συσσώρευση επικυριαρχίας", και αναδιανομή της παγκόσμια παραγόμενης υπεραξίας υπέρ συγκεκριμένων εταιρειών. Ώστε λοιπόν ο νεοφιλελευθερισμός μας επιφυλάσσει αυτό το μέλλον. Συνέχεια στα κέρδη στις εταιρείες και διαρκή υποβάθμιση των μισθών και του βιοτικού επιπέδου για την εργασία.
15
02

Χωρίς τις μεγάλες κουκούλες

Ο κόσμος δεν τρώει χόρτο. Ξέρει πώς δουλεύει το σύστημα. Ξέρει ποιοι το ανέχτηκαν και πόσο ακριβά πληρώσαμε την ανοχή αυτή. Όσο κι αν τα πρωτοσέλιδα φωνασκούν για «κουκουλοφόρους», ξέρουμε όλοι ποιοι φορούν την κουκούλα, όταν χρειάζεται να μείνουν στην κερδοφόρα ανωνυμία και το νομικό απυρόβλητο. Όταν, όμως, αυτό το δεδομένο υποδεικνύεται στους πολίτες φορτικά, μάλλον εξασθενίζει παρά ενισχύεται η κοινή πεποίθησή.
30
12

Μήπως είναι αυτοδικία;

Στη δημοκρατία, η Δικαιοσύνη δεν θρησκειοποιείται ως «ιερό» χάρισμα, η Δικαιοσύνη είναι το νεύμα της καθημερινής αγωνίας για ελευθερία και παρηγορία ισότητας όλων. Ό,τι εκφεύγει είναι συστημική βεντέτα. Δηλαδή αυτοδικία