Συνεντεύξεις

29
04

Νίκος Βούτσης: Όσα γίνονται σε βάρος του Β. Δημάκη μαρτυρούν αντιδημοκρατική αντίληψη περί σωφρονισμού

Άμεσα θα πρέπει η Κυβέρνηση να «στρίψει» την πολιτική της συνολικά και συλλογικά ως προς αυτό το ζήτημα, με αιχμή βεβαίως τη μεταφορά του κρατούμενου Βασίλη Δημάκη στον Κορυδαλλό. Επίσης να εξασφαλιστούν οι κατάλληλες συνθήκες για να μπορέσει να επανενταχθεί με την πολύ σωστή και σοβαρή έννοια που ο ίδιος επέλεξε τόσο στο πλαίσιο της επιστημονικής κοινότητας όσο και στο πλαίσιο της κοινωνίας μας αφού περαιώσει την υποχρέωση που από την ποινή του έχει υποστεί. Όσα συμβαίνουν στον Βασίλη Δημάκη αναδεικνύουν μια τιμωρητική, εκδικητική αντίληψη στη διαδικασία του διαλόγου. Μια αντίληψη που υπάρχει για την ίδια την ποιότητα του σωφρονιστικού μας συστήματος. Υπάρχει μια αντίληψη της «σιωπής» που στις φυλακές είναι και πιο εύκολο να επιβληθεί. Στην ουσία τιμωρείται το δικαίωμα που πρέπει να έχουν οι κρατούμενοι να αιτούνται και να διεκδικούν στοιχειώδεις κανόνες και εγγυήσεις για την ίδια τους τη ζωή. Είναι φανερό ότι τους συμπολίτες μας, οι οποίοι βρίσκονται σε μία πρόσκαιρη, συγκυριακή ή ακόμα και πολυετή στέρηση της ελευθερίας τους, η πολιτεία τους αντιμετωπίζει ως δεύτερης, τρίτης κατηγορίας περιθωριοποιημένους έξω από το δημόσιο διάλογο και τη δημόσια κριτική.  Σε αυτό το πεδίο, ωστόσο, κρίνεται η Δημοκρατία. Η Δημοκρατία κρίνεται πάντοτε εκεί που είναι τα δύσκολα κι όχι με επιφανειακά και επικοινωνιακά τεχνάσματα.
29
04

Πάνος Σκουρλέτης: Στα σχολεία αναλαμβάνουμε ένα ρίσκο το οποίο δεν θα έπρεπε να αναλάβουμε

«Έχουμε μια συνολική στάση ευθύνης εκ μέρους της κοινωνίας. Κι αυτό συμπεριλαμβάνει και τα κόμματα. Ο κόσμος αντιλήφθηκε ότι τα μέτρα σωστά πάρθηκαν, έγκαιρα. Μας προειδοποίησαν, δυστυχώς, τα κρούσματα στην Ιταλία -δυστυχώς για την Ιταλία- και έτσι δεν βρεθήκαμε σε δύσκολες καταστάσεις όπως οι γείτονές μας. Ο κόσμος το συνειδητοποίησε αυτό και πειθάρχησε συνειδητά. Αυτό δεν σημαίνει σε καμιά περίπτωση μια “λευκή επιταγή”, ένα “πράσινο φως” προς την κυβέρνηση για να κάνει αναθέσεις όπως τις κάνει, αδιαφανείς, και με υπόνοιες κατασπατάλησης χρήματος μέσα σε αυτή την αναμπουμπούλα που ζούμε».
29
04

Νίκος Φίλης: Στην τάξη της… Cisco, οποιοσδήποτε μπορεί να παρακολουθεί τα παιδιά

Προσπαθούν να φτιάξουν ένα σχολείο με «αριστεία» για τους λίγους και «δεξιότητες» για τους πολλούς, δηλαδή υποβαθμίζουν τον χαρακτήρα του σχολείου. Είχε πει ο ίδιος ο Μητσοτάκης ότι «πήρε μάθημα» για την δημόσια Υγεία, ότι δεν είναι υπηρεσία αλλά κοινωνικό δικαίωμα. Και προσανατολίζεται σήμερα η κυβέρνηση να είναι η Παιδεία υπηρεσία και όχι κοινωνικό δικαίωμα. Όπως επεσημανε: Επαναφέρει ένα σκληρό εξεταστικό σύστημα. Οι οικογένειες και τα παιδιά που ανάσαναν, όπως ανάσανε και το ίδιο το μάθημα με περισσότερο εκπαιδευτικό χρόνο, όταν μειώσαμε στο γυμνάσιο τα μαθήματα που εξετάζονται από 11 σε 4. Τώρα τα αυξάνουν σε 7. Δεν υπάρχει κανείς παιδαγωγικός λόγος για αυτό, μόνο η αντίληψη «να δυσκολεύουμε και να κόβουμε παιδιά». Επαναφέρει από την Α΄ Λυκείου την Τράπεζα Θεμάτων, δηλαδή ένα είδος πανελλαδικών εξετάσεων, να παίρνουν τα παιδιά το ενδεικτικό σε Α΄ και Β΄ και απολυτήριο στην Γ΄. Εφαρμόστηκε από τις προ ΣΥΡΙΖΑ μνημονιακές κυβερνήσεις και 1 στα 4 παιδιά κόπηκε. Εκεί πηγαίνουμε. Απαγορεύει σε παιδιά άνω των 17 ετών να φοιτούν στα Επαγγελματικά Λύκεια, τους λέει «αν θέλετε, πηγαίνετε σε ιδιωτικά ΙΕΚ ή εργαστείτε σε μαθητεία χωρίς χρήματα». Επαναφέρουν και τις τιμωρίες, τις πολυήμερες αποβολές, την διαγωγή που στιγματίζει το παιδί. Αφού επαναφέρουν την «διαγωγή κοσμία», να επαναφέρουν και τον νόμο 4000 περί τεντιμποϊσμού, όπως είπε χαρακτηριστικά. Στα ΑΕΙ υπάρχουν επίσης σκληρά μέτρα που ο κόσμος δεν καταλαβαίνει γιατί είναι ειδικά, όπως το θέμα των πρυτάνεων που θα έχουν «τριπρόσωπο» για να εκλέγονται από ένα ψηφοδέλτιο, πρύτανης και δύο αντιπρυτάνεις. Έτσι, θα είναι εύκολο να γίνονται συνεννοήσεις διάφορες, όχι πάντα νόμιμες. Τσάτρα-πάτρα προωθείται και η εξ αποστάσεως εκπαίδευση, πέρα από το διαχρονικό τεχνολογικό πρόβλημα που δεν καταλογίζεται στην κυβέρνηση. Ποια επιλογή γίνεται; Να μην αναλάβει το δημόσιο σύστημα, το Πανελλήνιο Σχολικό Δίκτυο, την εξ αποστάσεως εκπαίδευση, ενώ μπορεί να το κάνει με στοιχειώδη τεχνολογική υποστήριξη. Αντίθετα, επιλέγεται η ιδιωτικοποίηση μέσω του webex της Cisco. Είναι δήθεν δωρεάν για λίγους μήνες, αλλά στην ουσία θα μπει μέσα, θα πάρει όλα τα προσωπικά δεδομένα, θα κάνει το εμπορικό πανηγύρι που θέλει. Και θα δημιουργήσει όρους παραβίασης προσωπικών δεδομένων. Το σύστημα της webex δεν έχει δυνατότητα αυθεντικοποίησης, να σε κάνει δεκτό, μπαίνει όποιος θέλει, όποιος έχει την διεύθυνση. Όλοι μπορούν να παρακολουθούν μία τάξη. Δεν γίνεται μάθημα έτσι.
28
04

Βασίλης Παπαστεργίου: Όταν δημαγωγείς για τις φυλακές, δύσκολο να πράξεις τα αυτονόητα

Η κυβερνητική στάση είναι αντιφατική. Μέλη της κατά καιρούς έχουν διστακτικά εκφραστεί υπέρ της θέσπισης μέτρων αποσυμφόρησης των φυλακών, ενώ έχουν γίνει -προφανώς με πρωτοβουλία μελών της κυβέρνησης- και διαρροές προς τον Τύπο ότι επίκειται σχετική νομοθέτηση. Ενώ όμως, κατά τις πληροφορίες του φιλικού προς την κυβέρνηση Τύπου, η σχετική Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου ήταν έτοιμη και μάλιστα δημοσιεύθηκαν και λεπτομέρειες των σχετικών ρυθμίσεων, ωστόσο τίποτα δεν έχει γίνει ακόμα και, κατά τα φαινόμενα, δεν πρόκειται να γίνει στο άμεσο μέλλον. Είναι σε εμένα προφανές ότι υπάρχουν αντιστάσεις που βρίσκουν έρεισμα στο ανώτερο κυβερνητικό επίπεδο. Η δική μου εξήγηση είναι ότι είναι πολύ δύσκολο για μια κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας να νομοθετήσει έστω τα στοιχειώδη αποσυμφορητικά μέτρα, όταν επί μια τετραετία έχει πολιτευθεί κατά τρόπο δημαγωγικό στο ζήτημα, κατακρίνοντας ή και διαστρέφοντας με τη συνέργεια των κυρίαρχων ΜΜΕ τις αποσυμφορητικές ρυθμίσεις που είχε νομοθετήσει και ανανεώσει η προηγούμενη πολιτική ηγεσία του υπουργείου Δικαιοσύνης. Όταν έχεις κάνει σημαία σου την αντίθεση στον "Νόμο Παρασκευόπουλου", προφανώς δυσκολεύεσαι να πράξεις τα αυτονόητα.
27
04

Μαργαρίτα Συγγενιώτου: Να «επιδοτηθεί» και το κοινό του πολιτισμού

Ο πολιτισμός πρέπει να στηριχτεί σε τρία επίπεδα: να στηριχτούν οι καλλιτέχνες μέχρι να ξαναμπεί σε λειτουργία ο χώρος, δηλαδή στην καλύτερη περίπτωση το τέλος του καλοκαιριού. Να στηριχτούν οι οργανισμοί, τα θέατρα, οι χώροι συναυλιών. Ειδικά τα ιστορικά θέατρα, που τα βγάζουν δύσκολα πέρα και που σε ορισμένες περιπτώσεις επιμένουν σε δύσκολες γειτονιές με δύσκολες συνθήκες. Να στηριχτεί το ίδιο το κοινό. Θα μπορούσε να υπάρξει ένα πρόγραμμα «επιδότησης κοινού», μια προπληρωμένη κάρτα πολιτισμού για θέατρα, συναυλίες, μουσεία κ.λπ. Ιδέες υπάρχουν πολλές. Ανοιχτά αυτιά στο υπουργείο χρειαζόμαστε και η εμπειρία μας με το επίδομα στους καλλιτέχνες δεν αφήνει μεγάλα περιθώρια αισιοδοξίας.
26
04

Πάνος Σκουρλέτης: Oι ανισότητες θα διευρυνθούν εάν δεν ηττηθούν οι μέχρι σήμερα κυρίαρχες πολιτικές

Η ανθρωπότητα, όπως και η χώρα μας, βρίσκεται αντιμέτωπη με την κρίση της πανδημίας αλλά και με την κλιματική κρίση που διαρκώς θα εντείνεται, αν δεν αλλάξουμε το παραγωγικό μας μοντέλο. Την ίδια στιγμή η ύφεση, ιδιαίτερα για τη χώρα μας, αναμένεται μεγάλη, ενώ οι ανισότητες που χαρακτήριζαν όλη την προηγούμενη περίοδο θα διευρυνθούν, εάν δεν ηττηθούν οι μέχρι σήμερα κυρίαρχες πολιτικές. Αν αφήσουμε τα πράγματα να εξελιχθούν όπως τα σχεδιάζει η παρούσα κυβέρνηση θα έχουμε μια νέα μεγάλη περίοδο γενικευμένης φτώχειας και εκτίναξης της ανεργίας. Είναι φανερό πως πίσω από το σύνθημα της κυβέρνησης «κρατάμε καύσιμα» και «εφεδρείες» για την περίοδο μετά την κρίση, κρύβεται μια λογική των ισχυρών οικονομικών κύκλων που θεωρούν την πανδημία και την επακόλουθη ύφεση, ως μια ευκαιρία για την περαιτέρω αποδιάρθρωση της εργασίας, των δικαιωμάτων της, αλλά και τη μείωση της αμοιβής της. Ενώ ταυτόχρονα προσβλέπουν σε μια μεγαλύτερη συγκέντρωση πλούτου και οικονομικής ισχύος σε πιο λίγους, ακόμα και αν η πίτα της οικονομίας είναι αισθητά μικρότερη. Άρα, αυτό που ρωτάτε για νέα σκληρά μέτρα είναι πολύ πιθανό εάν δεν ανατραπεί το σχέδιο της κυβέρνησης και δεν ηττηθούν οι νεοφιλελεύθερες συνταγές στην ΕΕ.
25
04

Κωστής Παπαϊωάννου: Το κυρίως έργο αρχίζει μετά κι αφήνει «κλειδαριές» στα δικαιώματά μας

Υπάρχει η τάση να βγάζουμε εκτός ορατότητας ομάδες ανθρώπων, όπως οι πρόσφυγες, οι Ρομά, οι κρατούμενοι στις φυλακές (...) υπάρχει η λογική του «καθαρού» και του «μη καθαρού», ο ρατσισμός και κυρίως ο σεξισμός. Ο κανιβαλισμός εμφανίσθηκε και στην υπόθεση του Κρανιδίου, με αντανακλαστικά που έδειξαν ως υπεύθυνους τους αιτούντες άσυλο και ειδικά τις γυναίκες για την αξιόμεμπτη συμπεριφορά τους, με έναν αυτοματισμό που απαλλάσσει κυρίως τους άρρενες ως μη συμμετέχοντες. Όμως, υπάρχουν παράλληλα κανάλια πληροφόρησης, δίκτυα κοινωνικής αντίδρασης, κι αυτό φάνηκε καθαρά στην περίπτωση των vouchers στα ΚΕΚ. Ζούμε μια πρωτόγνωρη συνθήκη και έχουμε δει μόνο τα προεόρτια. Το κυρίως έργο αρχίζει μετά και το θέμα είναι τι θα μας αφήσει σαν κλειδαριές μετά. Στα δικαιώματά μας.
22
04

Slavoj Žižek: Βλέπω έναν νέο κομμουνισμό να φυτρώνει μέσα από τον κορωνοϊό

Κάποιος ισχυρίστηκε ότι μέσα σε αυτή την κρίση θα πρέπει να ασχοληθούμε μόνο με τη σωτηρία μας. Εγώ πιστεύω ακριβώς το αντίθετο. Δεν υπάρχει πιο πολιτική στιγμή από αυτή που βιώνουμε. Παρ’ όλες τις προειδοποιήσεις των επιστημόνων, οι κυβερνήσεις βρέθηκαν απροετοίμαστες. Αλλά τώρα που βρισκόμαστε αντιμέτωποι με το χειρότερο είναι προφανές: δεν υπάρχει περιθώριο για σλόγκαν τύπου «America First». Για να επιβιώσουν τα κράτη από εδώ και πέρα, θα πρέπει να ασχολούνται αδιάκοπα με το μέλλον. Χρειάζεται ένα νέο παγκόσμιο δημόσιο σύστημα Υγείας, ικανό να συν-ενεργεί με δράσεις συμφωνημένες. Επιβάλλεται το εγγυημένο ελάχιστο εισόδημα, το οποίο δίνει ακόμη και ο Τραμπ. Η αντίληψή μου για τον κομμουνισμό είναι το όνειρο ενός διανοούμενου: ανακαλύπτουμε στην πέτσα μας ότι κάποια μέτρα πρέπει να λαμβάνονται προς το κοινό συμφέρον. Ας μην υποτιμάται η ώθηση που ο ιός δίνει σε νέους τρόπους αλληλεγγύης, σε τοπικό και παγκόσμιο επίπεδο. Η διαμόρφωση ενός νέου τρόπου ζωής θα είναι η δική μας δοκιμασία. Αλλά ο κόσμος πρέπει να πάρει την πρωτοβουλία της κατάστασης τώρα. Δεν πρέπει να περιμένει το τέλος της κρίσης.
21
04

Kώστας Στρατής: Να μιλήσουμε δυναμικά για την αποτυχία του νεοφιλελευθερισμού

Οι πέντε πυλώνες για την ουσιαστική στήριξη του πολιτισμού και της δημιουργίας, όπως περιγράφηκαν στο πρόγραμμα «Μένουμε όρθιοι» και στην τηλεδιάσκεψη του προέδρου Α. Τσίπρα με ανθρώπους του πολιτισμού, έχουν ως εξής: Ομπρέλα προστασίας για όλους τους επισφαλώς εργαζόμενους στο χώρο του πολιτισμού, της δημιουργικής οικονομίας και της καλλιτεχνικής εκπαίδευσης, όπως τους περιγράψαμε παραπάνω, με ένταξη σε έκτακτο επίδομα κοινωνικής αλληλεγγύης, συνολικού ύψους 1,5 δισ. ευρώ. Αυτοί που είναι αόρατοι για την κυβέρνηση, είναι ορατοί για τον ΣΥΡΙΖΑ και μάλιστα σε συγκεκριμένο σημείο της πρότασης που κατέθεσε. Παράλληλα, ένταξη όλων των καλλιτεχνικών ομάδων, των συνεταιριστικών σχημάτων και των μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων σε όλο το φάσμα του χώρου, στους δικαιούχους μιας μη επιστρεπτέας ενίσχυσης, συνολικού ύψους 3 δισ. Η διαφορά δεν είναι μόνο στο τριπλάσιο μέγεθος του ποσού, σε σχέση με το 1 δισ. της επιστρεπτέας προκαταβολής της κυβέρνησης, αλλά και στον προσανατολισμό, που δίνει προτεραιότητα στις μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις, όπως αυτές του πολιτιστικού και δημιουργικού τομέα. Γενναίο οικονομικό πακέτο για τη στήριξη του πολιτισμού και της δημιουργικής οικονομίας, πολλαπλάσιο από αυτό που εξήγγειλε η κυβέρνηση. Το Δημόσιο συνολικά –το ΥΠΠΟ, οι εποπτευόμενοι φορείς του, τα ΔΗΠΕΘΕ, η ΕΡΤ, η Τοπική Αυτοδιοίκηση– να μπει δυναμικά μπροστά και να πρωταγωνιστήσει, ώστε να κρατηθεί ζωντανή η καλλιτεχνική δημιουργία και η παραγωγή πολιτιστικού έργου το επόμενο διάστημα που αναμένεται δύσκολο, μέσα από μία «έκρηξη» πολιτισμού σε ολόκληρη τη χώρα. Ο ιδιωτικός τομέας να κληθεί να συνεισφέρει, αλλά με βάση το σχέδιο του Δημοσίου, ώστε να διασφαλίζεται η «πολιτισμική δημοκρατία» που αναφέραμε προηγουμένως. Στήριξη των πνευματικών δικαιωμάτων. Να αποδοθούν τα οφειλόμενα ποσά για πνευματικά και συγγενικά δικαιώματα από την πλευρά των δημόσιων φορέων (ΕΡΤ, Δήμοι, Περιφέρειες) αλλά και ιδιωτικών φορέων που στηρίχθηκαν την περίοδο της υγειονομικής κρίσης, όπως τα ραδιοτηλεοπτικά μέσα. Υπολογίζεται ότι από ραδιοτηλεοπτικά μέσα και συνδρομητικά κανάλια οφείλονται για πνευματικά δικαιώματα για χρήσεις σχετικές με μουσική συνολικά 8 εκατ. ευρώ. Παράλληλα, οι ραδιοτηλεοπτικοί σταθμοί να ενισχύσουν τη μετάδοση ελληνικού ρεπερτορίου, ώστε να τονωθούν περαιτέρω τα έσοδα από πνευματικά δικαιώματα για τους εγχώριους δημιουργούς και καλλιτέχνες. Δημιουργία ισχυρού ταμείου για τον πολιτιστικό και δημιουργικό τομέα υπό την Αναπτυξιακή Τράπεζα και παροχή μικροπιστώσεων. Να δημιουργηθεί ένα ισχυρό ταμείο που θα αποτελέσει δύναμη πυρός για την οικονομική στήριξη και την ανάπτυξη του πολιτισμού και της δημιουργικής οικονομίας. Συμμετοχικός σχεδιασμός για την επόμενη μέρα. Να συνδιαμορφωθεί το σχέδιο για το αύριο του πολιτισμού, στις νέες συνθήκες που διαμορφώνονται, μαζί με αυτούς που κατά κύριο λόγο τον παράγουν. Όπως ακούμε τους ειδικούς για την υγειονομική κρίση, ας ακούσουμε τους ειδικούς για τη δημιουργία και τον πολιτισμό.
20
04

Μαρία Καραμεσίνη: Η κρίση του κορονοϊού μας οδηγεί σε νέα είδη ανισοτήτων

Η κρίση του κορωνοϊού μας οδηγεί σε νέα είδη ανισοτήτων. Πρώτα – πρώτα ως προς τις επιπτώσεις στην υγεία, με πρώτο τον κίνδυνο να νοσήσουν οι άνθρωποι. Δεν είναι ο ίδιος κίνδυνος αν είσαι άστεγος, σε γηροκομείο, σε καταυλισμό προσφύγων, Ρομά, φυλακισμένος κ.τ.λ. με το αν μένεις στο σπίτι. Δεν είναι ο ίδιος ο κίνδυνος να νοσήσουν αυτοί που μπορούν να κάνουν εργασία – τηλεργασία – από το σπίτι με το νοσηλευτικό προσωπικό, τις εργαζόμενες στο «βοήθεια στο σπίτι» ή στην καθαριότητα, τους ντελιβεράδες, αυτές και αυτούς που δουλεύουν στα τηλεφωνικά κέντρα, στα σούπερ μάρκετ κτλ. Δεδομένου ότι – πλην νοσηλευτών – είναι επαγγέλματα χαμηλά αμειβόμενα και με το 60% – 70% σ’ αυτά να είναι γυναίκες, τότε έχουμε και ταξική και έμφυλη ανισότητα. Επίσης, έχουμε αυξημένο κίνδυνο επιδείνωσης της ψυχικής υγείας και της σωματικής ακεραιότητας λόγω εγκλεισμού, πχ. ψυχικά ασθενών, γυναικών με βίαιους άντρες, ανθρώπων σε μικρά, στενάχωρα σπίτια, κτλ. όπως και ανισότητες πρόσβασης στο σύστημα υγείας. Τα ίδια τα κυβερνητικά μέτρα παράγουν επιπλέον πάρα πολλές ανισότητες. Έχουμε τους εργαζόμενους στο δημόσιο τομέα να παίρνουν ολόκληρο το μισθό, ενώ στον ιδιωτικό να παίρνουν μισό μισθό ή 533 ευρώ το μήνα ή και τίποτα γιατί δουλεύουν με εργόσημο ή με μπλοκάκι ή περιστασιακά ή βρίσκονται σε επίσχεση εργασίας κτλ. Οι επισφαλώς εργαζόμενοι και μη επιδοτούμενοι άνεργοι χωρίς εισοδηματική στήριξη ανέρχονται σε 1,5 εκ. πολίτες. Τις μεγαλύτερες ανισότητες θα προκαλέσει όμως η άνοδος της ανεργίας, με εκείνους που θα έμπαιναν στην αγορά εργασίας να μένουν άνεργοι γιατί δεν γίνονται προσλήψεις. Γνωρίζουμε από την προηγούμενη κρίση, ότι ανεργία και επισφάλεια πλήττουν περισσότερο τα πιο φτωχά νοικοκυριά. (...) Ανισότητες θα προκύψουν ανάλογα και με την πολιτική που θα επικρατήσει στο «μετά». Εδώ διαφοροποιείται ουσιαστικά η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ από αυτήν της κυβέρνησης. Πρώτον, στο πεδίο των εργασιακών σχέσεων, διότι η κυβέρνηση δίνει τα 800 ευρώ για ένα διάστημα στους εργαζόμενους με αναστολή και μετά από ένα σύντομο διάστημα μερικής προστασίας οι εργοδότες θα μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν. Ο ΣΥΡΙΖΑ λέει ότι για έξι μήνες μετά τα μέτρα στήριξης θα πρέπει και οι εργαζόμενοι να παραμείνουν και το εργασιακό καθεστώς τους να μην μεταβληθεί. Η κρίση, δηλαδή, να μην γίνει ευκαιρία να αποσαθρωθούν περαιτέρω τα εργασιακά δικαιώματα, σε συνθήκες υψηλής ανεργίας και επισφάλειας. Δεύτερον, ως προς τη λιτότητα. Είναι η μεγάλη απειλή να παρθούν πίσω αυτά που στην κοινή συνείδηση, πια, είναι κεκτημένα, ότι χρειαζόμαστε ένα δημόσιο εθνικό σύστημα υγείας που να εξασφαλίζει πρόσβαση σε όλο τον πληθυσμό, να μας καλύπτει απέναντι στους μεγάλους κινδύνους αλλά και τις καθημερινές αρρώστιες – το καθολικό δικαίωμα στην υγεία που λέει ο ΣΥΡΙΖΑ. Αυτή τη στιγμή βλέπουμε η ΝΔ να μην προχωρεί σε μόνιμες προσλήψεις πιθανό γιατί την επόμενη μέρα θέλει να έχει ελεύθερα τα χέρια της. Εν τω μεταξύ, ο ΣΕΒ προετοιμάζεται. Ήδη, για την επανεκκίνηση, ζητά τη διεύρυνση του δανεισμού εργαζομένων και των εργολαβιών ως μέσο προσαρμογής της οικονομίας για την επόμενη μέρα. Στο ευρωπαϊκό επίπεδο θα πρέπει από τώρα η Αριστερά να θέσει το θέμα της αναδιάρθρωσης και της διαγραφής χρεών.