Συνεντεύξεις

Δεν νομίζω ότι η συγκατάθεση για μαζικό κόμμα συνεπάγεται τη μετακόμισή του στη σοσιαλδημοκρατία, μάλλον το αντίθετο συμβαίνει, με τα εμπειρικά δεδομένα τουλάχιστον της τελευταίας εικοσιπενταετίας. Τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα μετατράπηκαν σε κόμματα καρτέλ, σε κλειστά κλαμπ αναπαραγωγής των ηγεσιών και σε θαμώνες της κυβερνητικής εξουσίας πάση θυσία. Νομίζω ότι ο Κόρμπιν στο Ηνωμένο Βασίλειο και ο Σάντερς στις ΗΠΑ ήταν αυτοί που έσπασαν την παράδοση των εργατικών και δημοκρατικών κομμάτων για «κλειστά συστήματα κομματικών βαρονιών» και απευθύνθηκαν στην κοινωνική πλειοψηφία. Γι αυτό εξάλλου ακόμα και σήμερα αντιμετωπίζουν την υπονόμευση των μπλερικών ο Κόρμπιν και των οπαδών της Κλίντον ο Σάντερς. Σας απαντάω λοιπόν ευθέως, είμαι υπέρ του ανοικτού πλειοψηφικού αριστερού κόμματος, το οποίο δεν ζητά ιδεολογικά διαβατήρια για να γράψει κάποιον ή κάποια στις γραμμές του. Δεν «κολλάω» με τις διαδικασίες, ούτε είμαι αντίθετος με το διαδίκτυο, ένα πράγμα μόνο απαιτώ, τα νέα μέλη να έχουν πλήρη πολιτικά δικαιώματα, δηλαδή να λαμβάνουν αποφάσεις. Δεν θεωρώ πολιτική συμμετοχή την ανά τέσσερα χρόνια δυνατότητα να εκλέγεις τον πρόεδρο του κόμματος και όλη την επόμενη περίοδο να είσαι στην απέξω. Την ίδια στιγμή θεωρώ επιπόλαιους όσους προτείνουν ο ΣΥΡΙΖΑ να μετατραπεί σε ένα ακόμα κόμμα της κεντροαριστεράς ή της σοσιαλδημοκρατίας, δηλαδή σε ένα ακόμα κόμμα σε αποδρομή, χωρίς κοινωνικές αναφορές, ένα κόμμα από αυτά που η πολιτική κρίση καταδικάζει σε μαρασμό.

Ο ΣΕΒ στα εργασιακά έχει μία πάρα πολύ σαφή ιδεολογική θέση, η οποία λέει ότι δεν μπορούμε να έχουμε ανάπτυξη στη χώρα αν δεν μειώνουμε το εργατικό κόστος και αυτό σημαίνει μείωση μισθών και συρρίκνωση εργασιακών δικαιωμάτων. Το λέει, το έχει υποστηρίξει σε κάθε δυνατή περίσταση, το έχει υποστηρίξει σε όλη τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων που είχε η προηγούμενη κυβέρνηση με τους δανειστές, σε κάθε πιθανό σενάριο, είτε αφορούσε κανόνες προστασίας της εργασίας τους οποίους εισηγούμασταν στη Βουλή, είτε αφορούσε τη διαπραγμάτευση, για παράδειγμα για τη διαιτησία, είτε αφορούσε το ζήτημα της αύξησης του κατώτατου μισθού, που υποστήριζε ότι θα πρέπει να υπάρχει μία αύξηση της τάξης του 1% και ήταν πολέμιος στην αύξηση του 11% που δόθηκε από την προηγούμενη κυβέρνηση, είτε αφορά στο ζήτημα των τριετιών.

Η ΝΔ υποσχέθηκε προεκλογικά τα πάντα στους πάντες και φρόντισε – με τη βοήθεια βέβαια και του μιντιακού συστήματος που τη στηρίζει – να κρύψει τα νεοφιλελεύθερα και αντικοινωνικά στοιχεία του προγράμματός της. Τώρα όμως οι εκλογές τελείωσαν και οι πολίτες περιμένουν να δουν τις γενναίες φοροελαφρύνσεις, τις επενδύσεις και τις πολλές νέες δουλειές που τους υποσχέθηκε. Αλλά και τα μεγάλα συμφέροντα που στήριξαν και στηρίζουν τον κ. Μητσοτάκη,απαιτούν να τους δώσει τα ανταλλάγματα που τους έταξε: την ελαστικοποίηση της εργασίας, τη μείωση των φόρων και των ασφαλιστικών εισφορών, την παράδοση κρίσιμων υπηρεσιών του δημοσίου, την ιδιωτικοποίηση του ασφαλιστικού κλπ. Επειδή όμως οι υποσχέσεις προς τη μεσαία τάξη έρχονται σε ευθεία αντίθεση με τις δεσμεύσεις της κυβέρνησης προς τις ελίτ, δεν έχω καμία αμφιβολία ποιες θα θυσιαστούν. Επιπλέον, φοβάμαι ότι η οικονομική πολιτική που δρομολογεί η ΝΔ, όχι μόνο ισχυρή ανάπτυξη δεν θα φέρει, αλλά κινδυνεύει να δυναμιτίσει τη δημοσιονομική σταθερότητα που πετύχαμε με τις θυσίες του ελληνικού λαού και να βάλει τη χώρα ξανά σε περιπέτειες. Εκτιμώ ότι πολύ σύντομα οι πολίτες θα βιώσουν τη διάψευση των προσδοκιών τους από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Σε κάθε περίπτωση, εμείς θα είμαστε δίπλα τους για να προστατεύσουμε τα συμφέροντά τους.

Απαξιώνεται πλήρως το δίκτυο δομών για την έμφυλη βία που έχει στηθεί σε όλη την Ελλάδα και εξυπηρετεί περιστατικά έμφυλης και ενδοοικογενειακής βίας, απαξιώνεται όλη η πολιτική των προηγούμενων ετών για την καταπολέμηση των έμφυλων στερεοτύπων και μια σειρά άλλων στοιχείων της πατριαρχικής δομής αυτής της κοινωνίας.

Οι πρωτοβουλίες της κυβέρνησης τις τελευταίες ημέρες, απομακρύνουν την Ελλάδα από την Ευρώπη, όταν λένε ότι θα καταργήσουν τον νόμο Παρασκευόπουλου, που ήταν μία προσπάθεια να συντονιστεί η Ελλάδα με τις κατευθύνσεις της ΕΕ. Το ίδιο ισχύει και για το προσφυγικό και την μεταναστευτική πολιτική. Όταν αυτά πάνε στην Προστασία του Πολίτη, όταν καταργείται η ΓΓ Ισότητας, έρχεσαι σε απόλυτη διάσταση και παραφωνία με ό,τι δημοκρατικό κεκτημένο υπάρχει στις χώρες της ΕΕ. Όταν η έρευνα μπαίνει κάτω από την ομπρέλα της βιομηχανίας, αν κάποιος π.χ. στο πανεπιστήμιο θέλει να μελετήσει κάτι που δεν συνάδει με την αγορά, δεν θα έχει την ελευθερία να το κάνει.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης παρακάμπτει το υπουργικό συμβούλιο ως κέντρο της εκτελεστικής εξουσίας και θα κυβερνά μέσω υφυπουργών αφήνοντας στους υπουργούς την πολιτική ευθύνη στην Βουλή, ενώ το ίδιο κάνει και με κρατικά ΜΜΕ και μυστικές υπηρεσίες.

Προχωράμε μαζί στα δύσκολα και τις επόμενες ημέρες. Είμαι βαθύτατα συγκινημένη μετά από μία δύσκολη περίοδο, κλήθηκα να εκπροσωπήσω ανθρώπους που αγωνιούν σε δύο διαφορετικές μάχες με κοινό διακύβευμα που ήταν, όμως, διαφορετικές ως προς την καθημερινότητά τους. Στη δεύτερη μάχη είδα πολλούς ανθρώπους ζορισμένους, τους πιο ευάλωτους, αδύναμους να αγωνιούν να φοβούνται και είμαστε εδώ να τους πούμε να μη φοβούνται, είμαστε μαζί και θα καταφέρουμε να κρατήσουμε με τον αγώνα μας ό,τι κατακτήσαμε την προηγούμενη περίοδο.

Βλέπω μια συνταγή ενός συνδυασμού, ενός νέο-συντηρητισμού στο πολιτικό και στο κοινωνικό πεδίο με κλασικές φιλελεύθερες έως και νεοφιλελεύθερες συνταγές στο οικονομικό.

Στη νέα φάση, αν μπούμε στην διαδικασία των αντιστάσεων και της ουσιαστικής συζήτησης και προγραμματικής, δομικής αντιπολίτευσης, θα υπάρχει κόσμος που θα ενταχθεί στο ΣΥΡΙΖΑ. Στο χέρι μας είναι να μην είναι οι πόρτες μας κλειστές, να είναι ορθάνοιχτες. Αλλά μέσα σε ένα πολιτικό πλαίσιο που μπορεί να εμπνεύσει τον κόσμο, όχι ένα πλαίσιο όπου δεν θα καταλαβαίνει κανείς τίποτα, θα δημιουργήσει συγχίσεις, θα μοιάζει με το παλιό πολιτικό σύστημα.

Οι επιστολές του Κώστα Καραμανλή προς τον Τζορτζ Μπους και άλλους ηγέτες συνιστούν μείζον πρόβλημα. Αποκαλύπτουν την πρωτοφανή σκευωρία που στήθηκε από τη Ν.Δ. και τον κ. Μητσοτάκη, με αφορμή το Μακεδονικό, κατηγορώντας την κυβέρνηση και προσωπικά τον πρωθυπουργό και τον υπουργό Εξωτερικών ως εθνικούς μειοδότες και ενθαρρύνοντας, μαζί με την Ακροδεξιά και τη Χρυσή Αυγή, πάσης φύσεως αθλιότητες και τραμπουκισμούς σε βάρος βουλευτών και του ίδιου του Κοινοβουλίου. Μια απλή σύγκριση της Συνθήκης των Πρεσπών με τα διαλαμβανόμενα στην επιστολή Καραμανλή πείθει και τον πλέον αδαή ότι με τη συμφωνία Τσίπρα - Ζάεφ κατοχυρώθηκαν με τον πλέον ασφαλή τρόπο τα εθνικά μας συμφέροντα, ενώ, αντίθετα, η Ν.Δ. δεν διασφάλιζε τίποτα απολύτως, αφού η πρόταση που είχε αποδεχτεί περιλάμβανε διπλή ονομασία, δεν είχε πρόβλεψη για «erga omnes», ούτε προϋπέθετε συνταγματικές αλλαγές. Εν όψει των εκλογών της 7ης Ιουλίου, ειδικά στον χώρο της Βόρειας Ελλάδας, θα πρέπει οι πολίτες να αντιληφθούν το μέγεθος της εξαπάτησης και της διαστρέβλωσης που επιχειρήθηκε σε βάρος τους και να τιμωρήσουν με την ψήφο τους τον κυνισμό, την υποκρισία και την πατριδοκαπηλία της Ν.Δ.