Συνεντεύξεις

Η κυβέρνηση από τη μία πλευρά προσπαθεί να συνταχθεί με το μέρος των αντιφασιστών και να οικειοποιηθεί το αποτέλεσμα της δίκης, αλλά από την άλλη η ΝΔ έχει στο εσωτερικό της ένα σώμα που είχε συνταχθεί με την Χ.Α. και παλιότερα με την ΕΠΕΝ και προσπαθεί να εξιλεωθεί απέναντι σ’ αυτό το ακροατήριο.  Είναι μια συμπεριφορά που μπορεί να την παρακολουθήσει κανείς και στην υπόθεση του Μακεδονικού. Η ΝΔ προσπαθεί να βάλει δυο καρπούζια κάτω από την ίδια μασχάλη.

Μετά την τελευταία καταδικαστική, ιστορική, απόφαση για τη Χρυσή Αυγή, κάθε δημοκράτης πολίτης νιώθει ανακούφιση, δικαίωση, αλλά και πιο δυνατός στον αγώνα ενάντια στους σύγχρονους ναζί και στις απόψεις τους. Αυτή η μεγάλη δημοκρατική εγγραφή πρέπει να αξιοποιηθεί στο έπακρο, έτσι ώστε να περιθωριοποιηθεί απόλυτα η φασιστική ιδεολογία. Θέλω,όμως, να υπογραμμίσω ιδιαίτερα τη συμμετοχή των νέων ανθρώπων όλα αυτά τα χρόνια στον αντιφασιστικό αγώνα. Αποτελεί ένα ελπιδοφόρο μήνυμα για το μέλλον της κοινωνίας.

Η απονομιμοποίηση της ΧΑ σε μεγάλο βαθμό έγινε μέσα και από τη «συναινετική» λειτουργία της Βουλής την προηγούμενη τετραετία. Έρχεται λοιπόν τώρα η ΝΔ, η επίσημη ΝΔ, ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης, κατά τη γνώμη μου δεν είναι θέμα του κ. Πέτσα, δεν γνωρίζω ακριβώς το γιατί αλλά μάλλον δεν τους πήγε καλά κάτι με αυτήν την ιστορία της ΧΑ και με εντολή διαλύουν το μεγαλειώδες αντιφασιστικό συλλαλητήριο των 20.000 ανθρώπων. Ακόμα δεν έχουν δοθεί οι εξηγήσεις γιατί προχώρησαν στη διάλυση της μεγάλης αυτής συγκέντρωσης, ρίχνοντας κρότου λάμψης και δακρυγόνα στον κόσμο, ο οποίος χαιρόταν και πανηγύριζε στους δρόμους. Ενώ υπάρχουν ακόμα και σε βίντεο όλα τα στοιχεία συνεχίζουν να ψεύδονται. Πριν αποκλειστεί από το ελληνικό πολιτικό σύστημα το κόμμα της ΧΑ, κάτι που έγινε πολύ καθυστερημένα να θυμίσουμε την περίοδο 2012-2013 και αυτά που ζήσαμε μέσα στη Βουλή όπου βλέπαμε τον κ. Μπαλτάκο που ήταν γραμματέας τότε του υπουργικού συμβουλίου της κυβέρνησης Σαμαρά να μπαινοβγαίνει προς τα υπουργικά έδρανα και με αυτά που αποκαλύφθηκαν ύστερα αρκετοί λένε πως υπήρχε μία ανοιχτή ανοχή από την κυβέρνηση προς τη ΧΑ. Έπρεπε δυστυχώς να χυθεί, από ότι φαίνεται ιστορικά, το αίμα του Παύλου Φύσσα και να υπάρξουν και άλλα γεγονότα όπως του Μελιγαλά ή οι απαράδεκτες επιθέσεις σε εβραϊκά κοιμητήρια για να τεθεί στο περιθώριο η ΧΑ. Δηλαδή όλη αυτή η συγκυρία εξανάγκασε την τότε κυβέρνηση να ενοποιήσει εσπευσμένα σε μία δίκη 30 φακέλους και 30 υποθέσεις που αραχνιάζανε στα ντουλάπια των διαφόρων εισαγγελιών.  

Τόσο με τον παλαιό Ποινικό Κώδικα, όσο και με τον νέο, η αποστέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων ακόμη και αν προβλέπεται δεν είναι δυνατή εφόσον η απόφαση δεν γίνει αμετάκλητη. Η ρύθμιση αυτή άλλωστε είναι του Συντάγματος και ο νομοθέτης δεν μπορεί να τη θίξει. Αυτό, που ούτε πριν προβλεπόταν ούτε ως τώρα, είναι το προτεινόμενο σήμερα από τον ΣΥΡΙΖΑ – Π.Σ. και άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης: η νομοθεσία για τη Βουλή να προβλέψει προϋποθέσεις και κωλύματα συμμετοχής και αναγνώρισης κομμάτων.  Αμέσως, μετά την μεταπολίτευση η πολιτική σκηνή της χώρας δίσταζε να θεσπίσει κωλύματα για την αναγνώριση κομμάτων από τη Βουλή. Ήταν νωπός τότε ο χρόνος της δικτατορίας, όπου είχαμε στερηθεί αυτό το σημαντικό πυλώνα του κοινοβουλευτισμού, τα κόμματα.  Σήμερα ο χρόνος έχει ωριμάσει και η πρόταση των βουλευτών της αντιπολίτευσης για δημοκρατικούς όρους συμμετοχής στην πολιτική ζωή  πρέπει να γίνει δεκτή. (...) Καταρχάς δεν πρέπει να μιλάμε για καθυστέρηση. Η διάρκεια της δίκης ήταν φυσιολογική. Ανάλογη δίκη στη Γερμανία με πολύ λιγότερους κατηγορούμενους είχε σχεδόν την ίδια διάρκεια. Θυμίζω ότι στη δίκη εδώ μετείχαν εξήντα οκτώ κατηγορούμενοι και πλήθος δικηγόρων πολιτικής αγωγής και υπεράσπισης. Υπήρχε επίσης ένας τεράστιος αριθμός μαρτύρων και εγγράφων, τα οποία έπρεπε να διαβαστούν. Θα μπορούσε να είχε λίγο συντομότερη διάρκεια η δίκη, αν οι κατηγορούμενοι απέφευγαν την καταχρηστική τακτική να υποβάλλουν προς ανάγνωση μακροσκελή έγγραφα με ελάχιστη σημασία. Το δικαστήριο, όμως, σωστά εκτίμησε ότι δεν θα έπρεπε να περικόψει την ανάγνωση, γιατί θα μπορούσε να προκύψουν δικονομικά προβλήματα και ακυρότητες.  Αντίθετα, ήταν ψευδές ότι η διάρκεια των πεντέμισι ετών οφειλόταν στο ότι για ένα μικρό χρονικό διάστημα, μετά τη λήξη της αποχής των δικηγόρων και μέχρι την μετατόπιση, η δίκη διεξαγόταν σε ακατάλληλη αίθουσα. Μέσα σε ένα τρίμηνο προέκυψαν οι νομικές προϋποθέσεις για την αλλαγή  αίθουσας με αίτημα του προϊσταμένου του δικαστηρίου και πάντως η δίκη δεν είχε διακοπεί. 

Εμείς, Μπαλτάκο που να μιλάει με τον Κασιδιάρη δεν είχαμε. Εμείς, Μπάμπη Παπαδημητρίου, συνάδελφό σας, που να αναζητά την χρήσιμη Χρυσή Αυγή δεν είχαμε. Εμείς, πρωτοκλασάτα στελέχη στο κόμμα μας, που να τους έχουμε σε επώνυμες θέσεις που να έχουν συγγενικές απόψεις με την Χρυσή Αυγή, δεν έχουμε. Άρα, η υποκρισία και η ευθύνη είναι στη ΝΔ και σε όσους την χάιδευαν τα προηγούμενα χρόνια.

«Η Νέα Δημοκρατία αισθάνεται την ανάγκη να πει ψέματα και για τον ποινικό κώδικα και για μια σειρά από άλλα ζητήματα τα οποία ξεπλένουν τη Χρυσή Αυγή», τόνισε ο εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, Νάσος Ηλιόπουλος. «Αποτελεί μεγάλο ερώτημα γιατί η ΝΔ αισθάνεται αυτήν την ανάγκη να πει ψέματα», πρόσθεσε. «Τα προηγούμενα χρόνια, ο Κυριάκος Μητσοτάκης έγραφε στο Politico ότι η Χρυσή Αυγή είναι σαν να μην υπάρχει και ότι η βία στην Ελλάδα προέρχεται από την Αριστερά, χρησιμοποιώντας τη λογική των δύο άκρων», υπενθύμισε ο Νάσος Ηλιόπουλος, σημειώνοντας ακόμα ότι «κεντρικά στελέχη της ΝΔ μιλούσαν για την ανάγκη μιας ‘σοβαρής’ Χρυσής Αυγής, με την οποία θα μπορούσε να υπάρξει συνεργασία».«Σήμερα, μετά την τεράστια λαϊκή κινητοποίηση που συνέβαλε στην καταδίκη της Χρυσής Αυγής και στην ιστορική απόφαση ότι αποτελεί εγκληματική οργάνωση, ένα ολόκληρο σύστημα βρίσκεται σε πανικό», υπογράμμισε, σημειώνοντας ότι για αυτό καταφεύγει σε ψέματα. «Ένα τέτοιο ψέμα είναι ότι η Χρυσή Αυγή βρέθηκε με την Αριστερά στο κίνημα των Αγανακτισμένων. Δεν υπάρχει ούτε μία φωτογραφία από κεντρικό στέλεχος της Χρυσής Αυγής, του Λαγού, του Μιχαλολιάκου, του Κασιδιάρη, στις πλατείες των αγανακτισμένων. Αντιθέτως, υπάρχουν πολλές φωτογραφίες από αυτά τα στελέχη στις κινητοποιήσεις ενάντια στη Συμφωνία των Πρεσπών. Και ο λόγος είναι ότι στο πρώτο δεν ήταν εκεί, ενώ στο δεύτερο ήταν κεντρικοί συμμετέχοντες στις κινητοποιήσεις», σημείωσε με νόημα ο Ν. Ηλιόπουλος.

Βρήκαμε μηνύματα των ηγετικών στελεχών της Χρυσής Αυγής, όπου προέκυπτε συστηματική συνεργασία με τον Γ.Γ. της τότε κυβέρνησης της ΝΔ μέχρι την ανθρωποκτονία του Φύσσα όταν και η κυβέρνηση έκοψε τον ομφάλιο λώρο που τη συνέδεε.

Δεν τέλειωσαν όλα με βάση αυτή την θετική, ιστορική απόφαση. Είναι ένας σταθμός ο οποίος μας γεμίζει αυτοπεποίθηση, μας δίνει κουράγιο, μπορούμε να ελπίζουμε. Νομίζω ότι βοηθά να βγάλουμε και τα συμπεράσματά μας γύρω από την πορεία αυτής της οργάνωσης και εδώ νομίζω ότι θα πρέπει να μιλήσουμε πιο εξαντλητικά για το φαινόμενο “Χρυσή Αυγή” στην Ελλάδα, ποιοι το αγκάλιασαν, ποιοι το ενθάρρυναν και ποιοι βοήθησαν στην αποδόμησή του και δημιούργησαν την περιρρέουσα ατμόσφαιρα που ασφαλώς επηρέασε και την χθεσινή απόφαση. (...) Δεν είχε αυτός ο χώρος την πορεία ανόδου που είδαμε σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, διότι υπήρξε η καταλυτική, για τα πολιτικά πράγματα, παρουσία του ΣΥΡΙΖΑ, της ριζοσπαστικής Αριστεράς, που λειτούργησε ως ανάχωμα απέναντι στην προσπάθεια αυτών των ακροδεξιών, ναζιστικών απόψεων μέσα στην ίδια την κοινωνία.

Η πανδημία αλλάζει τον κόσμο μας. Η μετα-covid19 εποχή θα είναι μια διαφορετική εποχή. Οι πολιτικές δυνάμεις και τα συστήματα κοινωνικής και πολιτικής εκπροσώπησης προετοιμάζονται μπροστά σε αυτή την προοπτική. Είναι σαφές ότι οι συντηρητικές δυνάμεις παγκοσμίως, αλλά και στη χώρα μας, εκμεταλλεύονται αυτή την ιδιαίτερη κρίση, και επιλέγουν να βαθύνουν και να επεκτείνουν την «κατάσταση εξαίρεσης». Κατάσταση η οποία συστηματικά υποβαθμίζει τα δικαιώματα, αμφισβητεί έμπρακτα το κοινωνικό, το φιλελεύθερο και το δημοκρατικό κεκτημένο. Ταυτόχρονα, εκχωρούνται πολιτικές ευθύνες σε «ειδικούς», που αυτή τη φορά δεν είναι οικονομολόγοι αλλά γιατροί. Η βιοπολιτική στις δόξες της. Αυτές οι συντηρητικές και όχι σπάνια αντιδραστικές δυνάμεις εκμεταλλεύονται αριστοτεχνικά την απογοήτευση, την αποστράτευση, την έλλειψη εναλλακτικών κινημάτων, τη –σε μεγάλο βαθμό- απουσία ισχυρών αντίρροπων πολιτικών δυνάμεων. Η «κρίση ως ευκαιρία» -που λέει και το σύνθημα- είναι για εκείνες τις πολιτικές δυνάμεις που δεν «πονάνε» τις υποτελείς τάξεις, που αγνοούν επιδεικτικά την όξυνση της κλιματικής κρίσης, που στέργουν τις ακραίες εκφράσεις και ρατσισμού και σεξισμού. Η «ιστορία» με τη γνωστή της «πονηριά» αναδεικνύει με τον πλέον δραματικό τρόπο την αναγκαιότητα, εκείνου που αποτελούσε στρατηγικό στόχο της θεωρίας της ανανεωτικής ριζοσπαστικής αριστεράς: την συνθετική και χωρίς αναγωγισμούς αντιμετώπισης των ταξικών ανισοτήτων, του σεξισμού και του περιβάλλοντος. Υπάρχει σοβαρή αμφισβήτηση ότι η πανδημία συνδέεται με την περιβαλλοντική κρίση, ή ότι αυτή αναδεικνύει τις γυναίκες όχι μόνο ως το αφανές «προλεταριάτο» (νοσοκομεία, εργάτριες στη σίτιση κά) αλλά και τα κατ’ εξοχήν θύματα της αυξημένης οικογενειακής βίας κατά τον εγκλεισμό. Η Αριστερά που έβλεπε αυτούς τους τρεις μεγάλους πυλώνες της ανανέωσης και της προοπτικής του αριστερού κινήματος, που προσβλέπει στο ριζικό, κοινωνικό μετασχηματισμό, θα έπρεπε να έχει συγκριτικό πλεονέκτημα. Δυστυχώς αυτό δεν συμβαίνει, διότι παρασυρμένη από το συσχετισμό δύναμης και από οργανωτικές της αδυναμίες, δεν μπορεί να παρέμβει ουσιαστικά. Έτσι, παραμένει σε μια κριτική διαχείρισης ή σε μια κριτική της ανικανότητας όσων εκμεταλλεύονται την κρίση ως τη δική τους ευκαιρία.

Με συνέντευξή του στην Αυγή, ο κ. Σταϊκούρας παραδέχτηκε ότι η ύφεση θα είναι πιθανώς μεγαλύτερη από τις σημερινές κυβερνητικές προβλέψεις και ότι η ανάκαμψη θα αργήσει. Ταυτόχρονα η κυβέρνηση αντιμετωπίζει το μαξιλάρι σαν αυτοσκοπό και όχι ως μέσον για την εξομάλυνση κρίσεων όπως η παρούσα. Και παρά την ύπαρξη μαξιλαριού παραδέχεται ότι οι προσλήψεις νοσηλευτικού προσωπικού αφορούν έκτακτο προσωπικό, ενώ στην παιδεία δεν έχει γίνει καν αυτό. Το χειρότερο όμως είναι ότι η ΝΔ κάνει μαθήματα δημοσιονομικής πειθαρχίας λέγοντας ότι δεν γίνεται τα μέτρα να είναι μόνιμα λόγω των δημοσιονομικών κανόνων. Είναι όμως ξεκάθαρο ότι οι στόχοι δεν θα επιτευχθούν εξαιτίας των νεοφιλελεύθερων πολιτικών στη φορολογία -παρά την ελπίδα τους ότι οι φοροαπαλλαγές στα ανώτερα στρώματα θα οδηγήσουν σε ανάπτυξη που θα αντισταθμίσει τις απώλειες εσόδων. Κάτι όμως που δεν έχει συμβεί ποτέ. Στη συνέχεια η ΝΔ θα ρίξει όλη την προσαρμογή στο σκέλος των δαπανών, όπως αυτές για το ασφαλιστικό, την παιδεία και την υγεία. Η πολιτική της ΝΔ είναι θέμα επιλογών. Για να απαντήσω λοιπόν στην ερώτησή σας. Εφόσον συνεχίζονται οι ίδιες πολιτικές, οδηγούμαστε σε νέα μνημόνια, de facto ή de jure. (...) Ποτέ κάποιος νεοφιλελεύθερος δεν είπε «ήρθε η ώρα της αναδιανομής». Μετά από τουλάχιστον 30 χρόνια που μας λένε ότι ο νέος πλούτος είναι προϋπόθεση για αναδιανεμητική δικαιοσύνη, και έχοντας δει τα αποτελέσματα, είναι ασφαλές να πούμε ότι αυτή η ανάπτυξη είναι θνησιγενής και ο όποιος πλούτος είναι μόνο για τους λίγους. Μπορώ να φανταστώ τους 10 πλουσιότερους ανθρώπους στον κόσμο (που αθροιστικά ο πλούτος τους είναι μεγαλύτερος από το ΑΕΠ 175 κρατών)να χαμογελάνε με αυτό το δίλλημα και να υποστηρίζουν ότι πρέπει να προηγηθεί η παραγωγή νέου πλούτου, καθώς καταθέτουν τα υπερκέρδη τους στις τράπεζες κάποιου εξωτικού νησιού. (...) Έχω πει πολλές φορές ότι δεν πιστεύω στις κεντρώες λύσεις. Και για να μην παρεξηγηθώ, δεν λέω ότι αρνούμαι τη διεύρυνση του κόμματος και με κόσμο που προέρχεται από το κέντρο. Αλλά μεσοβέζικες λύσεις που δεν σπάνε αυγά, τύπου Μπλερ, Σημίτη, Πρόντι έχουν ιστορικά αποτύχει και τις έχει απορρίψει ο κόσμος και εδώ αλλά και στην Ευρώπη. Εμείς θέλουμε να αντιμετωπίσουμε από την αρχή τις ανισότητες και αυτό δεν μπορεί να γίνει χωρίς ριζικό μετασχηματισμό της οικονομίας που θα αυξήσει το συσχετισμό δύναμης υπέρ του κόσμου της εργασίας.