Συνεντεύξεις

29
03

Έφη Αχτσιόγλου: Ζητάμε την αξιοποίηση όλων των οικονομικών δυνατοτήτων για την ενίσχυση πρώτα και κύρια του δημόσιου συστήματος υγείας, των εργαζομένων και των επιχειρήσεων

Το κρίσιμο είναι όταν τελειώσει -ελπίζω σύντομα- η υγειονομική κρίση, να μη βρεθούμε μπροστά σε μια νέα έκρηξη της ανεργίας και σε μια δραματική συρρίκνωση του εισοδήματος των πολιτών, πράγμα που θα συμπαρασύρει ολόκληρη την οικονομία σε εκτεταμένη κρίση. Τι θα κάναμε λοιπόν και τι προτείνουμε μετ’ επιτάσεως να γίνει σήμερα: Το κράτος να αναλάβει πλήρως την καταβολή των μισθών στους εργαζόμενους των επιχειρήσεων που έκλεισαν ή έχει καταρρεύσει ο τζίρος τους. Οι επιχειρήσεις, απαλλαγμένες από το κόστος αυτή την περίοδο, υποχρεούνται όταν ξανανοίξουν να έχουν το ίδιο προσωπικό με τις ίδιες σχέσεις εργασίας που είχαν πριν. Αρα απαγόρευση κάθε δυσμενούς μετατροπής συμβάσεων εργασίας και προφανώς απαγόρευση απολύσεων με αναδρομική εφαρμογή από τις αρχές Μαρτίου. Επιπλέον για τις επιχειρήσεις χορήγηση άτοκων δανείων και θέση σε ισχύ ενός ισχυρού πακέτου εγγυοδοσίας, ώστε να διασφαλιστεί επαρκής ρευστότητα. Οι επιλογές όμως που κάνει η κυβέρνηση στην αγορά εργασίας κινούνται στην εντελώς αντίθετη κατεύθυνση. Ουσιαστικά θέσπισε δύο μέτρα που οδηγούν σε απολύσεις και ραγδαία μείωση μισθών. Το πρώτο είναι η αναστολή των συμβάσεων εργασίας, μέσω της οποίας περισσότεροι από τους μισούς εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα μετατρέπονται σε άνεργους με ένα έκτακτο επίδομα των 800 ευρώ για ενάμιση μήνα. Οταν τελειώσει αυτή η περίοδος δεν υπάρχει καμία απολύτως εξασφάλιση, αφού η επιχείρηση που θα έχει προβεί στη αναστολή υποχρεούται να διατηρήσει μόνο τον ίδιο αριθμό εργαζομένων, όχι τους ίδιους εργαζόμενους, όχι με τις ίδιες σχέσεις εργασίας, όχι με τους ίδιους μισθούς και μάλιστα για μόνο ένα μήνα. Αυτό το μέτρο συνιστά κατεξοχήν μηχανισμό γρήγορων μαζικών απολύσεων. Το δεύτερο μέτρο που θέσπισε, για όσες επιχειρήσεις δεν προχωρήσουν στην αναστολή, είναι η fast truck εκ περιτροπής εργασία. Σε αυτήν οι εργαζόμενοι θα δουλεύουν μισό χρόνο τον μήνα, με μισό μισθό. Τούτο θα μπορεί να επιβληθεί μονομερώς από την επιχείρηση, ανεξαρτήτως άλλων προϋποθέσεων (ανεξάρτητα δηλαδή από το αν είναι κερδοφόρα η επιχείρηση ή έχει μειωμένο τζίρο κ.λπ.) και μάλιστα για 6 μήνες. Και πάλι στο τέλος η επιχείρηση υποχρεούται απλώς να εμφανίζει τον ίδιο αριθμό εργαζομένων. Με το μέτρο αυτό οι εργαζόμενοι της χώρας χάνουν άμεσα το 50% των μισθών τους! Το κερασάκι στην τούρτα είναι η αναβολή της καταβολής του δώρου Πάσχα και η αποστέρησή του από τους εργαζόμενους τη στιγμή που το έχουν περισσότερο ανάγκη. Είναι προφανές ότι με αυτά τα μέτρα θα βρεθούμε μπροστά σε ένα κύμα ανέργων και εργαζόμενων φτωχών. Είναι μέτρα που όχι απλώς διαλύουν την κοινωνική συνοχή, αλλά θέτουν σε καταστολή το σύνολο της οικονομίας.
28
03

Ιφιγένεια Καμτσίδου: Ο κορονοϊός θέτει επιτακτικά το ζήτημα του τρόπου άσκησης της εξουσίας

«Η κατάσταση στην οποία έχουμε βρθεί μπορεί είτε να μας κάνει να συνειδητοποιήσουμε μέσα από το σοκ τα προβλήματα που έχει δημιουργήσει η νεοφιλελεύθερη διακυβέρνηση εδώ και δεκαετίας (π.χ. στο δημόσιο σύστημα Υγείας) και ότι πρέπει να στηρίξουμε το κοινωνικό κράτος και το ίδιο το εργατικό δίκαιο, είτε με αφορμή την κατάσταση αυτή θα υπάρξουν άτσαλες αλλαγές σε ό,τι αφορά την εργασία και θα εισαχθούν με έναν άτακτο τρόπο νέες μορφές εργασίας». Η τηλεεργασία που προτείνεται από τους ακραία νεοφιλελεύθερους ως μια μορφή απελεύθερωσης του εργαζόμενου συνιστά το ακριβώς αντίθετο. «Είσαι συνέχεια διαθέσιμος στον εργοδότη, δεν έχεις ωράριο αλλά επί 24 ώρες πρέπει να παρέχεις την εργασία σου και άρα δε μπορείς να διαχειριστείς τον χρόνο σου. Δεν έχεις τις προβλεπόμενες ημέρες ανάπαυσης για τις οποίες ακόμη και το ΣτΕ έχει πει πόσο σημαντικές είναι για να ανακτήσεις την εργασιακή σου δύναμη και να αναπτύξεις την προσωπικότητά σου. Και σταδιακά δεν έχεις μισθό γιατί καθώς βγαίνεις έξω από το διευθυντικό δικαίωμα του εργοδότη, αυτός έχει τη δυνατότητα να σε αντιμετωπίσει ως ελεύθερο επαγγελματία δηλαδή ως μπλοκάκι, είναι η διαδικασία που στην Ευρώπη αναφέρεται ως uberisation».
28
03

Φραντσέσκο Μακάριο: Ο επιχειρηματίας δίνει τις οδηγίες από τη βίλα του και ο εργαζόμενος πεθαίνει στο εργοστάσιο

Το Μπέργκαμο έφτασε σ' αυτή την κατάσταση για δύο λόγους. Πρώτον, γιατί έχουμε μια εγκληματική, ανίκανη και ανεύθυνη επιχειρηματική τάξη και δεύτερον, γιατί έχουμε μια πολιτική τάξη που αποτελεί το προϊόν της επιχειρηματικής αυτής τάξης, για να μην αναφερθώ στα τραγικά λάθη της κυβέρνησης. Η Κοιλάδα Βαλσεριάνα ήταν από το 1800 μια περιοχή με πολλές κλωστοϋφαντουργίες. Αυτές μετέφεραν τις δραστηριότητές τους στην Κίνα και την Ινδία, αλλά στην περιοχή κατασκευάζουν ακόμη μηχανήματα που τα πουλούν στην Κίνα και τις άλλες ασιατικές χώρες. Έτσι έχουμε μια μόνιμη μετακίνηση πάρα πολλών επιχειρηματιών προς την Κίνα. Η κυβέρνηση έκανε το λάθος να διακόψει τα δρομολόγια με την Κίνα, όπου θα ήταν πιο εύκολο να ελέγξει τις αφίξεις κάνοντας το τεστ και βάζοντας αυτούς που χρειαζόταν σε καραντίνα. Άλλες χώρες δεν μπλόκαραν τις πτήσεις με την Κίνα. Τότε όλοι πήραν πτήσεις με ενδιάμεσους σταθμούς και ήρθαν από την Κίνα με τον κορωνοϊό ανενόχλητοι, με αποτέλεσμα να τον διασπείρουν παντού στο πέρασμά τους. Σήμερα η Βαλσεριάνα αποδεκατίζεται στην κυριολεξία, γιατί έφεραν τον ιό διαμέσου της Μόσχας και της Μπανγκόγκ. Για αυτό δεν μπορούν να κάνουν ούτε ένα κατάλογο με τα άτομα που ήρθαν από την Κίνα. Παράλληλα η λιτότητα και οι περικοπές που εφαρμόστηκαν στην Υγεία από τη δεξιά που ελέγχει την Περιφέρεια, αλλά και όλες τις κεντροδεξιές και κεντροαριστερές κυβερνήσεις, που προχώρησαν σε ιδιωτικοποιήσεις και έκλεισαν πολλά δημόσια νοσοκομεία, δεν αφήνει καμιά εναλλακτική λύση σωτηρίας ακόμη και σε μια από τις πιο πλούσιες πόλεις της Ιταλίας. Στο νοσοκομείο του Αλζάνο, που είναι δίπλα στη Βαλσεριάνα, όταν έφθασαν οι πρώτοι ασθενείς με τον κορωνοϊό κανείς δεν είχε ειδοποιήσει για τον κορωνοϊό και τους έβαζαν για δεκαπέντε μέρες κανονικά μέσα στις πτέρυγες για να μολύνουν τους άλλους ασθενείς και σχεδόν όλο το προσωπικό. Σήμερα το νοσοκομείο στέκεται όρθιο μόνο χάρη στην αυτοθυσία του προσωπικού.  Η διασπορά του κορωνοϊού στο Μπέργκαμο και τις πρώην κλωστοϋφαντουργικές περιοχές είναι πολύ μεγαλύτερη από το Λόντι. Τα οικονομικά συμφέροντα όμως δεν επέτρεψαν να χαρακτηριστεί «κόκκινη ζώνη» για να σωθούν πολλές ζωές. Προσπαθούσαν να μας πείσουν ότι ήταν μια περιοδική γρίπη, ακόμη και όταν είδαμε τους πρώτους νεκρούς. Προσπαθούσαν να μας καθησυχάσουν με κάθε τρόπο. Ο Γκόρι, ο δήμαρχος του Μπέργκαμο, που ανήκει στο Δημοκρατικό Κόμμα, πριν από δύο Κυριακές είχε καλέσει τον κόσμο να πάει στα εστιατόρια την Κυριακή, λέγοντας ότι βρίσκεται στις παραδόσεις μας, και καλούσε τον κόσμο να βγει κανονικά στα πάρκα και τις πλατείες και να κάνει βόλτες με τα ποδήλατα. Ο ίδιος με τους δημοτικούς συμβούλους του φωτογραφίστηκε σε εστιατόριο της Άνω Πόλης για να δείξουν πρώτοι απ'όλους ότι δεν συμβαίνει τίποτα. Ο Γκόρι μάλιστα έδωσε δωρεάν εισιτήρια σε κάθε κάτοικο, για να κατεβεί στο κέντρο και τα εμπορικά κέντρα για ψώνια. Είναι να απορεί κανείς γιατί βρισκόμαστε μπροστά σε μια εκατόμβη; Όταν το έκανε αυτό κατάγγειλα ότι έκανε μια εγκληματική πράξη κατά του πληθυσμού. Για να με χαρακτηρίσουν γραφικό. Καταλαβαίνεις τώρα γιατί δεν θέλαμε να κατεβούμε μαζί του στις δημοτικές εκλογές; Ξέραμε ότι στη Βαλσεριάνα, δέκα χιλιόμετρα από το κέντρο τα πόλης, υπήρχε μια μεγάλη εστία του κορωνοϊού και ότι δεν παρέμβαιναν για οικονομικούς λόγους. Πως μπορεί ο δήμαρχος να λέει πηγαίνετε στα εμπορικά κέντρα και τα εστιατόρια; Για αυτό μολύνθηκε όλη η επαρχία και κατέρρευσε το σύστημα Υγείας. Τώρα δεν έχουμε που να βάλουμε τα φέρετρα. Έτσι φθάσαμε εδώ και δέκα ημέρες να μην φθάνει ο εξοπλισμός των νοσοκομείων και οι θέσεις της εντατικής να προστατεύσουν τους ανθρώπους.
27
03

Κεϋνσιανισμός, με ισχυρό αντεργατικό μερίδιο

Η ανεργία, το αμέσως επόμενο βραχύ και μέσο διάστημα θα είναι το πρόβλημα των προβλημάτων και αυτό δεν φαίνεται να το συνειδητοποιεί η κυβέρνηση. Αυτό προκύπτει από τα μέτρα που ανακοίνωσαν οι τρεις υπουργοί που διευκόλυναν τις επιχειρήσεις να απολύουν!  Η «πανδημία ας μην γίνει αφορμή για περαιτέρω φτωχοποίηση των μισθωτών του ιδιωτικού τομέα» τονίζεται σε ανακοίνωση εργατολόγων που συγκροτούν την ΕΝΥΠΕΚΚ. Θεωρούν ότι «το νέο πακέτο μέτρων που ανακοίνωσε σήμερα η κυβέρνηση οδηγεί σε μεγάλες ανατροπές των εργατικών δικαιωμάτων των εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα και προστατευτικών εργατικών διατάξεων που ίσχυσαν για δεκαετίες και σεβάστηκαν ακόμη και οι δανειστές». Ειδικά το μέτρο της μετάθεσης της καταβολής του δώρου, εκτός από αντεργατικό, είναι και λάθος ως οικονομική πολιτική διότι, σε κρίσιμη περίοδο, θα αφαιρέσει ζήτηση από την αγορά, θα βαθύνει την ύφεση.
26
03

Νίκος Φίλης: Να μην “πάμε αλλού” με την τηλεδιδασκαλία, να γίνουν οι προσλήψεις εκπαιδευτικών (Ηχητικό)

Η κρίση με τρόπο τραγικό μας βοήθησε να καταλάβουμε πόσο σημαντικό ήταν ότι τόσα χρόνια παλεύαμε για την αναβάθμιση του δημόσιου τομέα, κι ας μας χαρακτήριζαν παρωχημένους «κρατιστές» και ιδεοληπτικούς. Οι κοινωνικές επιπτώσεις της πανδημίας είναι σοβαρές. Ακόμα και νεοφιλελεύθεροι που μια ζωή πλειοδοτούσαν για το πόσο «άχρηστο είναι το κράτος» και λοιδορούσαν κάθε υπαρκτή ή ανύπαρκτη αστοχία, τώρα βλέπουν τις αρετές του και φτάνουν να επικρίνουν -σαν να ξύπνησαν σήμερα- τον ιδιωτικό τομέα. Μετά την κρίση η αναβάθμιση των υπηρεσιών του δημοσίου τομέα στην υγεία, στην εκπαίδευση, στη μέριμνα στους αδύνατους θα είναι η μεγαλύτερη πολιτική μας προτεραιότητα και με αυτή την οπτική πρέπει να μπολιαστεί το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ. Η εντύπωση που έχουμε για τους εκπαιδευτικούς όλων των βαθμίδων είναι η μεγάλη και πρόθυμη συμμετοχή τους. Στα πανεπιστήμιά μας, επίσης, γίνεται εξαιρετική προσπάθεια. Οι εκπαιδευτικοί μας δείχνουν το ενδιαφέρον που πρέπει και αυτό είναι κάτι που τιμά τον κλάδο. Θα είναι το θετικό κεκτημένο και αυτής της δοκιμασίας. Το ίδιο είχαν πράξει οι εκπαιδευτικοί στο απόγειο της οικονομικής κρίσης, το ίδιο όταν τη δεκαετία του ‘90 το σύστημα δέχθηκε τόσους μετανάστες από Αλβανία. Με δυο λόγια οι εκπαιδευτικοί βάζουν πλάτη, γίνονται ξανά στυλοβάτες, κάνουν το καθήκον τους, παρά τις επιθέσεις που δέχονται, από τα γνωστά κέντρα παραπληροφόρησης και απαξίωσης του δημόσιου εκπαιδευτικού συστήματος. Ότι ισχύει για την Υγεία, ισχύει και για την Παιδεία. Εμείς μένουμε σπίτι, εσείς (εννοώ την κυβέρνηση) σταματήστε να υπονομεύετε το κοινωνικό κράτος, ενισχύστε το Ε.Σ.Υ., την Παιδεία και την κοινωνική προστασία.
26
03

Ευκλείδης Τσακαλώτος: Μας χλεύασαν αλλά πρώτη φορά η Ελλάδα έχει όπλα απέναντι σε κρίση (Ηχητικό)

Αν επικρατήσουν Γερμανοί και Ολλανδοί, η πολιτική κατάσταση στη νότια Ευρώπη και ιδιαίτερα στην Ιταλία δεν θα είναι πολύ φιλοευρωπαϊκή στο μέλλον, δεν έχει βοηθήσει ότι πηγαίνουν οι Κουβανοί να βοηθήσουν, στέλνουν βοήθεια οι Κινέζοι, αλλά όχι Ολλανδοί και Γερμανοί. Τώρα, ο κόσμος καταλαβαίνει τι αξιολογούμε περισσότερο, έχουμε χρέος να επενδύσουμε στη δημόσια Υγεία, να βάλουμε θεμέλια τώρα, να επενδύσουμε στα πράγματα που μας κάνουν κοινωνίες πιο ανθεκτικές, αλληλεγγύης και συμβίωσης.
22
03

Φωτεινή Τσαλίκογλου: Με τον κορoνοϊό τινάζεται στον αέρα ο μύθος του ανθρώπου που κολυμπάει στην αυτάρκειά του

Ακουσα ένα χειροκρότημα να ηχεί στον αέρα. Ηταν το δικό μου. Στεναχωρήθηκα, όμως ταυτόχρονα αναρωτήθηκα «τι κάνω εγώ τώρα που χειροκροτώ; Τι νομίζω ότι κάνω; Οπως λέγαμε παλιά από την ασφάλεια του καναπέ, τώρα από την ασφάλεια της βεράντας μου εγώ χειροκροτώ ανθρώπους που παλεύουν κάθε μέρα, δίνοντας τον εαυτό τους;». Με ένα χειροκρότημα, πόσο ανέξοδα κατευνάζω την ενοχή μου; Πόσο εύκολη η συναλλαγή. Με ένα χειροκρότημα ξεμπερδεύω. Και νιώθω και «άνθρωπος» Πόσο δυσκολεύει σήμερα η έννοια «άνθρωπος»; Mε πόση ευκολία ταυτόχρονα κατασκευάζεται και κακοποιείται; Μέχρι που είσαι διατεθειμένος να φτάσεις; Oταν απειλείται η επιβίωση σου πρωτόγονα ένστικτα παραμονεύουν να πάρουν το πάνω χέρι. Ποια είναι τα όρια της περίφημης «αλληλεγγύης» και «ατομικής ευθύνης»; Θα μπορούσες να κάνεις κακό στον άλλον, να ασκήσεις τυφλή βία στον άλλον ή ακόμα και στον εαυτό σου όταν νιώθεις ότι απειλείσαι; Και ποιο είναι το κατώφλι της αντοχής σου; Eίπαμε η εποχή αυτή μας αφήνει στο έλεος ανοιχτών ερωτημάτων. Αλλοι, που ανήκουν και αυτοί στο γένος των ανθρώπων, ζουν αγκαλιά με τον θάνατο, πολύ πριν την έλευση του κορωνοϊού. Και θα συνεχίσουν έτσι και μετά. Εστω σαν φευγαλέα σκέψη περνάει αυτό από το μυαλό σου;
21
03

Naomi Klein: “Ο Κορονοϊός είναι η Τέλεια Καταστροφή για τον Καταστροφικό Καπιταλισμό.”

Το είδος της οικονομίας που ορίζει πως “θα φροντίσω τον εαυτό μου και τους δικούς μου, μπορούμε να πληρώσουμε την καλύτερη ασφάλεια που υπάρχει και εάν δεν έχεις καλή ασφάλεια μάλλον είναι δικό σου λάθος και δεν είναι δικό μου πρόβλημα…” είναι μία οικονομία που στηρίζεται στην άποψη πως “ο νικητής τα παίρνει όλα”  και διαστρεβλώνει τους εγκεφάλους μας. Εκείνο που αποκαλύπτει μία κρίση όπως αυτή που ζούμε, είναι η άμεση εξάρτηση που έχουμε όλοι μεταξύ μας. Ανακαλύπτουμε σε ρεαλιστικό χρόνο πως είμαστε πολύ περισσότερο διασυνδεδεμένοι ο ένας με τον άλλο, αντίθετα με όσα το βάρβαρο οικονομικό σύστημα επιδιώκει να μας κάνει να πιστεύουμε. Μπορεί να νομίζουμε πως θα είμαστε ασφαλείς εάν έχουμε καλή ιδιωτική υγειονομική περίθαλψη, αλλά αν το άτομο που ετοιμάζει το φαγητό μας ή που πακετάρει τις συσκευασίες δεν έχει υγειονομική περίθαλψη ικανή και δεν μπορεί να πληρώσει για τις εξετάσεις – για να μην αναφέρουμε την ανάγκη να καθίσει σπίτι του επειδή δεν προβλέπεται αμειβόμενη άδεια ασθενείας – τότε δεν θα είμαστε ποτέ ασφαλείς. Εάν δεν φροντίσουμε ο ένας τον άλλο, κανείς μας δεν θα βρει φροντίδα. Είμαστε όλοι μας αλληλο-συνδεδεμένοι. Διαφορετικοί τρόποι να οργανώσουμε την κοινωνία προβάλλουν διαφορετικά κομμάτια του εαυτού μας. Αν συμμετέχεις σε ένα σύστημα που γνωρίζεις πως δεν φροντίζει τους ανθρώπους και δεν διαμοιράζει ισότιμα τα αγαθά, τότε, το άπληστο, αρπακτικό κομμάτι του εαυτού σου θα προβληθεί. Οπότε πρέπει να έχεις επίγνωση και να σκεφτείς, αντί να αποθησαυρίσεις, να λεηλατήσεις και να αρπάξεις για να φροντίσεις μόνο εσένα και τους δικούς σου, πως θα αντιστρέψεις τη σχέση ώστε να μοιραστείς με τους γείτονες σου και να φροντίσεις εκείνους που είναι περισσότερο ευάλωτοι.
19
03

Ευκλείδης Τσακαλώτος: Πρέπει να λειτουργούμε συλλογικά και με αλληλεγγύη

Ο κορονοϊός σκοτώνει αδιακρίτως και αριστερούς και δεξιούς και πιστούς και μη πιστούς. Ελπίζω ότι θα αισθάνονται τώρα κάποια ντροπή όσοι λέγανε ότι θα μας φέρνουνε τον ιό οι πρόσφυγες και να τους κλείσουμε σε κλειστά κέντρα γι’ αυτό. Στον κ. Σταϊκούρα, αφενός, θα έλεγα ότι χρειάζεται μια πιο έντονη ανακατανομή πόρων προς τη δημόσια υγεία. Σε τέτοιες κρίσεις καταλαβαίνει κανείς την αναγκαιότητα του Δημοσίου. Αφετέρου, πρέπει να παρατηρήσουμε ότι ο κορονοϊός χτύπησε μια παγκόσμια οικονομία ήδη ασθενική. Αυτό το είδαμε και στην Ελλάδα πολύ πιο εμφατικά, με την ανάπτυξη να είναι σχεδόν στο 1/3 από αυτήν που παρέλαβε η Ν.Δ. Τώρα, λοιπόν, είναι η στιγμή για επεκτατική δημοσιονομική πολιτική, μια και οι βασικές οικονομίες έχουν εξαντλήσει τα οικονομικά τους όπλα, με τα επιτόκια στο μηδέν, και στην Ελλάδα αλλά και συντονισμένα στην Ευρώπη. 
18
03

Κώστας Μελάς: Οι κυβερνητικές θετικές προσδοκίες διαψεύστηκαν και πριν τον κορονοϊό

Η κυβέρνηση ξεκίνησε, με βάση τις νεοφιλελεύθερες αντιλήψεις της, χωρίς ικανή γνώση της πραγματικότητας. Θεωρούσε ότι θα επιλύσει πολύ εύκολα τα προβλήματα μέσω μιας, ας την ονομάσουμε έτσι, τεχνικής αντιμετώπισής τους. Δεν αντιλαμβανόταν ότι τα υπάρχοντα προβλήματα δεν είναι απλά τεχνικής φύσεως, αλλά προβλήματα που έχουν έντονα πολιτικό και συγκρουσιακό χαρακτήρα. Για παράδειγμα, το μεταναστευτικό – προσφυγικό, αλλά και γενικότερα τα προβλήματα εξωτερικής πολιτικής, όπως οι σχέσεις με την Τουρκία. Επίσης, δεν αντιλήφθηκε ότι η οικονομία, ενώ έχει ανάγκη από παραγωγικές επενδύσεις, δεν έρχονται επειδή, πχ, ο πρωθυπουργός ή άλλοι αρμόδιοι επισκέπτονται διάφορες χώρες και καλούν τους επιχειρηματίες να επενδύσουν. Ο επενδυτής για να επενδύσει, αφενός θέλει να εξασφαλίσει ότι υπάρχει ζήτηση, υποδομή και, συγχρόνως, να μπορέσει να έχει ανταπόδοση. Επομένως, βλέπουμε ότι εκεί όπου γίνονται και οι άμεσες ξένες επενδύσεις και οι ακαθάριστες επενδύσεις παγίου κεφαλαίου, είναι κυρίως τα ακίνητα και ο τουρισμός. Αλλά αυτό δεν είναι αρκετό για να δημιουργήσει ένα ρυθμό σταθερής μεγέθυνσης του ΑΕΠ, που να πατά σε στέρεες βάσεις. Οι επενδύσεις τα δύο εξάμηνα είναι ποσοτικά του ίδιου μεγέθους, με αποτέλεσμα να μην έχουμε καμία βελτίωση της παραγωγικής βάσης της οικονομίας, ούτε διεύρυνση των εξαγώγιμων προϊόντων, αλλά και νέων προϊόντων που ενσωματώνουν καινοτομική τεχνολογία κ.τ.λ.