Micro

29
12

Αισθηματική και πολιτική αγωγή στη δεκαετία του ’70

Τον Σείριο τον συλλάβανε στην Αθήνα, στο Παγκράτι, τον Απρίλιο του 1968, τον βασάνισαν και τον δίκασαν τον Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς μαζί με κάποια ακόμη μέλη της νεοσύστατης τότε οργάνωσης «Ρήγας Φεραίος», για να τον αφήσουν λίγο αργότερα, για λόγους υγείας. Ο Σείριος (ή στην πραγματική ζωή Κώστας Καρυωτάκης) είναι ο ένας από τους δύο πρωταγωνιστές του μυθιστορήματος της Ισμήνης Καρυωτάκη «Στους δρόμους: Ως εις ουδεμίαν πολιτείαν ανήκοντες».
28
12

Ο πράκτορας που ήρθε… από τον πολιτισμό

Ενας πόλεμος μαίνεται σε όλο τον πλανήτη, μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου: ο Πολιτισμικός Ψυχρός Πόλεμος, μεταξύ ΗΠΑ και ΕΣΣΔ για να κερδίσουν τον νου και την καρδιά των ανθρώπων. Οι μάχες δίνονται στον χώρο του πολιτισμού, ωστόσο ο στόχος είναι πολιτικός: η πολιτιστική κυριαρχία έχει αποφασιστική σημασία στην αντιπαράθεση μεταξύ Δύσης και Ανατολής.
22
12

Ελευθερία Κουμάντου: Αποκαλύψεις των προστατευόμενων μαρτύρων στη δίκη της Χρυσής Αυγής

«Στις οργανώσεις Νίκαιας, Περάματος και Πειραιά υπήρχαν μαχαίρια, στειλιάρια και όπλα που ήταν διασκορπισμένα δεξιά και αριστερά. Ο Πατέλης είχε δύο περίστροφα. (...) Οι επιθέσεις δεν ήταν ποτέ τυχαίες. Ήταν όλα προγραμματισμένα. Ήταν ο πυρηνάρχης, ο Λαγός και πάνω ο Μιχαλολιάκος. Ετσι ήταν η ιεραρχία. Εγώ ήμουν απλός φαντάρος».
19
12

Η ανάπλαση του Ελαιώνα

Η «Ανοιχτή Πόλη» δηλώνει ότι «έχει στην ιστορία της ισχυρούς αγώνες κατά της καταστροφής του τελευταίου αυτού ελεύθερου χώρου, κατά της εμπορευματικής του εκμετάλλευσης και της τσιμεντοποίησής του». «Θεωρούμε ότι ο χώρος πρασίνου που προτάθηκε από την παρούσα δημοτική αρχή είναι η πρώτη φάση εφαρμογής του Π.Δ. του 1995, γίνεται δηλαδή το πρώτο βήμα για την υλοποίηση του σχεδίου στο σύνολό του. Δεν μπορούμε παρά να συμφωνήσουμε να γίνει πράσινο εκεί που προβλέπεται πράσινο. Όπως επίσης δεν μπορούμε παρά να συμφωνήσουμε για τη δημιουργία και τη χωροθέτηση του αποτεφρωτηρίου, αφού η Ανοιχτή Πόλη έχει πρωτοστατήσει στον αγώνα για την ίδρυσή του. Δεσμευόμαστε, όμως, τόσο απέναντι στους κατοίκους, όσο και απέναντι στη δημοτική αρχή ότι θα διασφαλίσουμε στο ακέραιο τη δημόσια λειτουργία του αποτεφρωτηρίου, αλλά και τη συνέχεια της διαμόρφωσης του χώρου του Ελαιώνα με τρόπο που να αποτελέσει πρότυπο για το μέλλον της περιοχής», τονίζεται.
18
12

ΕΚΟΝ Ρήγας Φεραίος: Η νεολαία που ήθελε να αλλάξει τον κόσμο

Συμπληρώθηκαν 50 χρόνια (Δεκέμβριος του 1967) από την ίδρυση της οργάνωσης νεολαίας «Ρήγας Φεραίος». Μιας ασυνήθιστης περίπτωσης για τα ελληνικά πολιτικά χρονικά, με μεγάλη ιδεολογικο-πολιτική επιρροή, δράση και κύρος στον αντιδικτατορικό αγώνα και τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης. Ο «Ρήγας Φεραίος» είχε κορυφαίο ρόλο στο αντιδικτατορικό κίνημα και στη εξέγερση του Πολυτεχνείου και της Νομικής.
08
12

Το ΙΝΕΔΙΒΙΜ και το «σπάταλο Δημόσιο»

Σύμφωνα με σειρά δημοσιευμάτων στον καθημερινό Τύποi, το Ίδρυμα Νεολαίας και Δια Βίου Μάθησης (ΙΝΕΔΙΒΙΜ), το οποίο υπάγεται στο υπουργείο Παιδείας, είχε εκχωρήσει από το 2011 τον πλήρη έλεγχο του λογιστηρίου και των οικονομικών υπηρεσιών του σε ιδιωτική εταιρεία, η οποία, όλως... τυχαίως, ανήκει στον αντιδήμαρχο Οικονομικών Υποθέσεων του Δήμου Περιστερίου Αλέξη Σταυρούλια. Σύμφωνα πάντα με τα ίδια δημοσιεύματα, κατά την περίοδο 2011-2015, η συγκεκριμένη εταιρεία εισέπραξε από το ΙΝΕΔΙΒΙΜ για την παροχή υπηρεσιών ποσό που προσεγγίζει τα 10 εκατομμύρια ευρώ. Σε ό,τι αφορά δε την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών, τα πορίσματα του Σώματος Επιθεωρητών Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης είναι εξόχως αποκαλυπτικά, αφού έχουν εντοπιστεί από υπερκοστολογήσεις και φωτογραφικές συμβάσεις μέχρι και... διάθεση κονδυλίων για αυτοδιοικητικές εκλογές!
08
12

Έμφυλα και νομαδικά υποκείμενα στο όριο

Όσα περιγράφονται στο «Η ζωή χωρίς εμένα» αποτελούν κοινό τόπο των μαζικών ή λιγότερο μαζικών πολιτικών σχηματισμών, όχι μόνο της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς ή της αναρχίας. Η κομματική ζωή, η συλλογική δράση, η εξέλιξη των προσώπων μέσα σε συλλογικότητες και οι δυνατότητές τους να βιώνουν την ταυτότητά τους και να διεκδικούν την επιθυμία τους, αλλά και τα περιθώρια της ίδιας της πολιτικής δράσης και συμμετοχής τους περιορίζονται από πατριαρχικές δομές, παραδοσιακές εννοιολογήσεις της «αρρενωπότητας» και της «θηλυκότητας», από την ιεράρχηση του δίπολου «αρσενικό/θηλυκό» και τα πρότυπα συμπεριφοράς που αυτό επιβάλλει. Η ίδια η γλώσσα (που αποτελεί σημαντικό κομμάτι στην ανάλυση της Μαρινούδη) επιβάλλει συμπεριφορές και τρόπους, που συνήθως δύσκολα μπορεί να υπερβεί κανείς. Η πολιτικοποίηση αυτών των ζητημάτων αποτελεί διαρκές ζητούμενο.