Macro

24
11

Ο εναγκαλισμός των Δημοκρατικών με το νεοφιλελευθερισμό έδωσε τη νίκη στον Τραμπ

Ο Τραμπ θα έχανε τη στήριξη μεγάλης μερίδας υποστηρικτών του αν είχε διαμορφωθεί μια πραγματικά αναδιανεμητική ατζέντα, η οποία θα εφάρμοζε μια πράσινη πολιτική. Ένα τέτοιο σχέδιο θα μπορούσε να δημιουργήσει υψηλόμισθες θέσεις εργασίας, να δημιουργήσει νέες ευκαιρίες αλλά και πόρους στις κοινότητες των έγχρωμων και να διασφαλίσει πως οι ρυπαντές θα αποζημιώσουν για την εκπαίδευση, αλλά και αξιοποίηση των εργαζομένων στο μέλλον. Θα μπορούσε ακόμα να διαμορφώσει πολιτικές που θα καταπολεμούν το θεσμοθετημένο ρατσισμό, ταυτόχρονα με την οικονομική ανισότητα και την κλιματική αλλαγή. Θα αντικαθιστούσε τις απαράδεκτες συμφωνίες ελεύθερου εμπορίου και την αστυνομική βία, με μια πολιτική που θα τιμά τους αυτόχθονες πληθυσμούς ως προστάτες της γης, του νερού και του αέρα.
24
11

Ποιος νοιάζεται για την τύχη του Κέντρου;

Εκείνο που θα είχε ενδιαφέρον να συζητήσει και να δοκιμάσει να εφαρμόσει η Αριστερά, είναι η καλλιέργεια του εδάφους για την προώθηση ενός συνασπισμού κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων με κορμό την ίδια. Είτε βρίσκεται στην κυβέρνηση είτε όχι. Θα μπορούσε έτσι να αποσπάσει, τουλάχιστον μεσοπρόθεσμα, δημοκρατικές πολιτικές και λαϊκές δυνάμεις από την επιρροή της Δεξιάς και να προστατέψει ευρύτερες λαϊκές τάξεις από τις επιθέσεις της. Ταυτόχρονα, θα ασφάλιζε και τον εαυτό της από τη «μεγαλοφυή» ιδέα να στραφεί στο Κέντρο -την ώρα που αυτό συρρικνώνεται και σκέφτεται να στραφεί αριστερά!- ενώ θα μπορούσε να αποκρούσει με αυτή τη στάση και τις δικαιολογημένες επιθέσεις από τα αριστερά της. Το κυριότερο, όμως, ίσως είναι ότι έτσι δεν θα εκθέσει την κοινωνία στον κίνδυνο της ενίσχυσης των δήθεν αντισυστημικών εκδοχών της ακραίας Δεξιάς, που θρέφεται από τη μείωση της ριζοσπαστικής διάθεσης της Αριστεράς.
23
11

Το πρόταγμα της νέας ανθρωπολογίας: ο ανθρώπινος σοσιαλισμός

Mόνο τα μαζικά κινήματα, τα κατά το δυνατό περισσότερα και καλύτερα συνειδητοποιημένα θέτουν σε αμφισβήτηση την κυριάρχηση, της επιφέρουν πλήγματα, υποχρεώνουν το σύστημα σε αναδίπλωση, σε υποχώρηση. Για το λόγο αυτό είναι απόλυτη ανάγκη η γενίκευση των κινημάτων αυτών, η μετατροπή τους σε κινήματα αμφισβήτησης, κριτική και άρνηση του συστήματος. Σε κινήματα μιας μόνιμης, διαρκούς, δομικής αμφισβήτησης. Σε κινήματα ανυπακοής, απείθειας, ανατροπής της κατεστημένης τάξης πραγμάτων.
23
11

Ο ιμπεριαλισμός και η μοναξιά

Μια γρήγορη ματιά στα οικονομικά και κοινωνικά δεδομένα των ίδιων των ΗΠΑ, του κράτους δηλαδή που αποτελεί εδώ και δεκαετίες τον οδηγό των εξελίξεων σε αυτό που ονομάζεται «παγκοσμιοποίηση», δείχνει πως τα ασθενέστερα κοινωνικά στρώματα δεν ωφελήθηκαν αλλά, αντίθετα, ζημιώθηκαν από τη διαδικασία αυτή.
21
11

Η αντίσταση στις διατλαντικές συμφωνίες CETA και ΤΤΙΡ φέρνει αποτελέσματα

H διατλαντική εμπορική συμφωνία CETA (Ε.Ε. - Καναδά) συνυπογράφηκε στις 30 Οκτωβρίου στις Βρυξέλλες από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και τον Καναδά. Για την προσωρινή εφαρμογή της για τα επόμενα τρία χρόνια απαιτείται ακόμη η έγκριση από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο που θα συνεδριάσει τον Φεβρουάριο του 2017. Ενώ για την οριστική της εφαρμογή απαιτείται η έγκρισή της εντός του 2017 από τα εθνικά Κοινοβούλια των 27 κρατών - μελών.
20
11

Η φανερή ασφυξία της μπουρζουαζίας

Ο σκοτεινός κόσμος της διεφθαρμένης μπουρζουαζίας, που φωτίστηκε από τον κινηματογραφικό φακό του Λουίς Μπουνιουέλ αλλά και του Μίκλος Γιάντσο στην ιστορική μυθοπλασία “Ιδιωτικά βίτσια, δημόσιες αρετές”, παραμένει ευπρεπώς κεκαλυμμένος στην αθέατη πλευρά της εγχώριας πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής σελήνης.
17
11

Με αφορμή την εκλογή Τραμπ: προδιαγεγραμμένη εξέλιξη;

Ο Τραμπ δεν είναι ο εωσφόρος με περούκα, είναι ό,τι μπορεί να συμβεί σε έναν κόσμο που οι αντιστάσεις αλλά και οι κινήσεις των από πάνω και των από κάτω ήταν τέτοιες και όχι άλλες. Όπως πάντα όμως, δεν αλλάζουν τα πράγματα με τις εκλογές. Και τα αμερικάνικα κοινωνικά κινήματα έχουν πεδίο δόξης λαμπρό και μια πλούσια όσο και πρόσφατη παρακαταθήκη κινητοποιήσεων για να δυναμώσουν την «Πολιτική Επανάσταση» που εκπροσώπησε άξια ο Μπέρνι Σάντερς.
16
11

Φιλορωσική στροφή σε Βουλγαρία και Μολδαβία

«Η Κυριακή ανήκε στο Κρεμλίνο» έγραψε στον λογαριασμό του στο τουίτερ ο Ουκρανός δημοσιογράφος Βιτάλι Πορτνικόφ αναφερόμενος στα εκλογικά αποτελέσματα σε Βουλγαρία και Μολδαβία. Και στις δύο χώρες, μια πρώην δορυφόρο της ΕΣΣΔ και μια που αποτελούσε κομμάτι της, εξελέγησαν φιλορώσοι ηγέτες, γεγονός που αντιμετωπίζεται με αρκετό σκεπτικισμό, αν όχι ανησυχία, στις γειτονικές βαλκανικές χώρες και στην καρδιά της Ε.Ε.