Δυτικός πολιτισμός δεν υπάρχει
Είμαι άνθρωπος, τίποτε ανθρώπινο δεν μου φαίνεται ξένο. Αυτή, είναι μια ταυτότητα στην οποία αξίζει τον κόπο να εμμείνει κανείς.
Φέλιξ Αλόνσο: Ενωμένη η Βαρκελώνη απορρίπτει τον τρόμο και τον ρατσισμό
Η Βαρκελώνη ήταν πάντα ανοιχτή και δεν θα αλλάξουμε. Πριν από μήνες διαδηλώσαμε υπέρ της υποδοχής των μεταναστών και των προσφύγων. Δεν θα μας φοβίσουν και δεν πρόκειται να μας αλλάξουν.
Τουρκία: Η έκρηξη της άγνοιας
Δεν μας προκαλεί εντύπωση πλέον να βλέπουμε την Τουρκία να χάνει συστηματικά θέσεις στην κατάταξη του ΟΟΣΑ και της UNESCO αναφορικά με το επίπεδο και την ποιότητα της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
Όλα είναι πιθανά όταν έχουμε έναν Πρόεδρο της Δημοκρατίας, που δημοσίως δηλώνει ότι «ένα βιβλίο κάποιες φορές είναι πιο επικίνδυνο από μια βόμβα». Έτσι, όμως, εκρύγνυνται η άγνοια, η διαφθορά και ο αυταρχισμός!
Η ενότητα των ΒRICS διακυβεύεται στα Ιμαλάια
Στην 9η συνάντηση κορυφής των χωρών BRICS, που θα πραγματοποιηθεί στις 3-5 Σεπτεμβρίου στο κινεζικό λιμάνι του Xiamen, με τη συμμετοχή των ηγετών της Βραζιλίας, της Ρωσίας, της Ινδίας, της Κίνας και της Νοτίου Αφρικής, θα πέφτει φέτος η βαριά σκιά που ρίχνει η συνεχιζόμενη ένταση στην σινο-ινδική μεθόριο.
Monsanto-Bayer: Έρευνα της Κομισιόν για τον «γάμο της κόλασης»
Με την εξαγορα της Monsanto από την Bayer με τίμημα 66 δισ. δολάρια, το μεγαλύτερο ποσό που έχει διαθέσει ποτέ γερμανική εταιρεία για την εξαγορά ξένης εταιρείας, θα δημιουργηθεί το μεγαλύτερο παγκοσμίως μονοπώλιο στους γεωργικούς σπόρους και στη χημική βιομηχανία, το οποίο θα ελέγχει σε μεγάλο βαθμό τις πωλήσεις φυτοφαρμάκων και γεωργικών σπόρων παγκοσμίως. Με μια πρόταση το μέλλον της διατροφής του πλανήτη θα τους ανήκει. Επιπλέον ο μεγαλύτερος φόβος, όπως επισημαίνουν οι ακτιβιστές, είναι πως η τελική επιδίωξη της Bayer «είναι να κατακλύσει την ευρωπαϊκή αγορά με γενετικά τροποποιημένα προϊόντα», όπως έχει ήδη κάνει η Monsanto σε άλλες περιοχές του πλανήτη.
Και οι νικητές στη μετά το Ντάες εποχή είναι…
Η Σαουδική Αραβία εγκαταλείπει τη Συρία και στρέφεται στο Ιράκ για να περιορίσει το Ιράν που παίζει στη Συρία στην οποία είναι κυρίαρχη πια η Ρωσία, κι η τύχη των Κινέζων δουλεύει υπερωρίες. Κι οι Αμερικάνοι; Πού είναι οι Αμερικάνοι;
Το μιντιακό καρτέλ και ο ελέφαντας στο δωμάτιο
Πήρε χρόνια η οικοδόμηση του καθ’ ημάς βαλκανικού μπερλουσκονισμού με οσμή Κολομβίας. Υπάρχουν πολιτικές ευθύνες και επιμερίζονται σε διαδοχικές κυβερνήσεις (με τις προηγούμενες να έχουν τη μερίδα του λέοντος). Και βοούν οι στενές σχέσεις ορισμένων πολιτικών που είχαν στασίδι στα πλατό και στα ρεπορτάζ έναντι αδρής στήριξης προς τους μιντιάρχες. (...) Και για να είμαστε σαφείς: όσο σιωπούν για το μείζον, την αυτοκρατορία Μαρινάκη, αυτοαναιρούνται με τρόπο κραυγαλέο σε μια σειρά από θέματα. Οταν αύριο μιλήσουν ξανά για τη δημοκρατία, τον κίνδυνο από την Ακροδεξιά, τη διαφάνεια ή το κύρος των θεσμών, ο λόγος τους θα ακουστεί σαν λόγος με σημαία ευκαιρίας.
Η σύγχρονη αντικομμουνιστική προπαγάνδα
Ο σκοπός της αντικομμουνιστικής προπαγάνδας είναι κρυστάλλινος: να εξοβελιστεί εις το πυρ το εξώτερον (από κοινού με τον ρατσισμό, αν και όχι απαραίτητα, αν λάβουμε υπ’ όψιν την ανοχή στον τελευταίο που επιδεικνύεται πρόσφατα από ουκ ολίγα «δημοκρατικά» ευρωπαϊκά καθεστώτα), να απεμποληθεί εξ ολοκλήρου από το αποδεκτό ιδεολογικό σύμπαν της σύγχρονης εποχής κάθε κίνημα, κάθε άποψη, κάθε πολιτική πρακτική που στηρίζεται στην πεποίθηση ότι τα προτάγματα του Διαφωτισμού παραμένουν ανεκπλήρωτα όσο υπάρχουν δομική κοινωνική ανισότητα και εκμετάλλευση, που σημαίνει ταξικοί αγώνες.
Διδάγματα αμερικανικής ιστορίας
Στις ΗΠΑ συντελείται μια απόπειρα παλινόρθωσης ενός αναχρονιστικού, ρατσιστικού, μισαλλόδοξου πολιτικού στρατοπέδου που απειλεί τόσο την κοινωνική πλειοψηφία της χώρας όσο και την ειρήνη και τη σταθερότητα στον πλανήτη.
Και Κέντρο και Αριστερά δεν γίνεται
Ο πολιτικός εκείνος σχηματισμός, του οποίου τα μέλη αγωνίζονταν για τον σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της κοινωνίας, πάλευαν δε για το δίκιο του εργάτη και, διεθνιστές όντες, στέκονταν στο πλάι των καταπιεσμένων όπου γης, τι κοινό μπορεί να διαθέτει με τον σχηματισμό στον οποίο (συμ)πρωταγωνιστούν ο Ανδρέας Λοβέρδος, ο Βαγγέλης Βενιζέλος ή ο –πρώην φέρελπις- Σταύρος Θεοδωράκης, λόγου χάρη;
Επίσης, ο πολιτικός εκείνος σχηματισμός με τις θεωρητικές ρίζες – αναφορές στον Πουλαντζά, τον Σεν Σιμόν ή και τον Μαρξ, τι κοινό μπορεί να έχει με εκείνον του οποίου τα στελέχη ομνύουν στις συνταγές του Μίλτον Φρίντμαν λησμονώντας ακόμα και τον Κέινς;