Macro

06
12

Για την επίσκεψη στο Καστελόριζο

Η επίσκεψη της κυβέρνησης μαζί με τους νεοναζί της Χρυσής Αυγής στα ακριτικά νησιά ξεπλένουν ένα υπόδικο κόμμα με εγκληματική δράση. Ο συναγελασμός μαζί τους σε ένα σόου τόσο εύκολης όσο και πατριδοκάπηλης λογικής, εντάσσεται στον τρόπο παραγωγής της πολιτικής που κυριαρχεί στην ακροδεξιά ατζέντα. Η πολιτική της νομιμοποίηση, το ξέπλυμα των νεοναζί -με εθνικό μάλιστα μανδύα- δεν είναι υπόθεση ούτε γενικά της κυβέρνησης, ούτε ειδικά των βουλευτών/τριών του ΣΥΡΙΖΑ.
Περισσότερα »
06
12

Ευκλείδης Τσακαλώτος: Είχαμε ένα πολύ ελπιδοφόρο αποτέλεσμα – Η Ελλάδα επιστρέφει στην ανάπτυξη

Οι συζητήσεις σχετικά με τη συμφωνία σε τεχνικό επίπεδο θα συνεχιστούν. Το πλαίσιο αυτής της συζήτησης είναι ότι η Ελλάδα επιστρέφει στην ανάπτυξη, δήλωσε ο ο υπουργός Οικονομικών, κ. Ε. Τσακαλώτος.
Περισσότερα »
03
12

Δεκέμβρης ’44: 72 χρόνια μετά

3 Δεκέμβρη 1944: Ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα του ΕΑΜ, από νωρίς το πρωί, χιλιάδες κόσμου άρχισαν να συρρέουν στις προσυγκεντρώσεις, που είχαν καθοριστεί σε κάθε λαϊκή συνοικία της Αθήνας και του Πειραιά. Σύντομα, τα δεκάδες ρυάκια λαού συνέκλιναν σε μια τεράστια λαοθάλασσα με κατεύθυνση την πλατεία Συντάγματος.
Περισσότερα »
02
12

Η αντιμετώπιση της νέας «εθνικιστικής διεθνούς»

Τις προάλλες, καθώς περπατούσα στο δρόμο του Βελιγραδίου που ακόμα ονομάζεται «Διεθνών Ταξιαρχιών», θυμήθηκα μια άλλη περίοδο, κατά τη διάρκεια της οποίας μια άλλη «εθνικιστική διεθνής» κυβερνούσε την Ευρώπη. Ήταν οι δεκαετίες 1930 – ’40, μια περίοδος που κυριάρχησαν αφηγήσεις όπως αυτές που απενέφεραν στο προσκήνιο ο Ντόναλντ Τραμπ και το Brexit.
Περισσότερα »
01
12

Αλαίν Μπαντιού: Στοχασμοί για την πρόσφατη εκλογή Τραμπ

«Ποιο είναι το μέλλον του Τραμπ; Υπό μία έννοια, δεν το ξέρουμε, και ίσως ο ίδιος ο Τραμπ να μη γνωρίζει το μέλλον του. Ήταν φανερό χτες τη νύχτα. Έχουμε τον Τραμπ πριν από την εξουσία και τον Τραμπ στην εξουσία, που είναι κατά κάποιον τρόπο φοβισμένος· όχι εντελώς ικανοποιημένος, διότι ξέρει ότι δεν μπορεί να μιλάει τόσο ελεύθερα όσο πριν. Και το να μιλά ελεύθερα ήταν ακριβώς η δύναμη του Τραμπ, αλλά τώρα με την κυβέρνηση, τη διοίκηση, το στρατό, οικονομολόγους, τραπεζίτες και τα λοιπά, είναι μια άλλη κατάσταση. [...] Σε κάθε περίπτωση, έχουμε πράγματι ένα σύμβολο της αποσύνθεσης της κλασικής πολιτικής ολιγαρχίας, και τη γέννηση ενός νέου φασισμού, με ένα μέλλον που δεν γνωρίζουμε, αλλά νομίζω πως σίγουρα δεν πρόκειται για ένα πολύ ενδιαφέρον μέλλον για τους ανθρώπους εν γένει».
Περισσότερα »
01
12

Το Κέντρο σε μετάλλαξη

Φαίνεται πως οι επιθέσεις φιλίας από πρώην πολιτευτές του ΠΑΣΟΚ που πλέον έχουν περάσει στον ΣΥΡΙΖΑ δε βοηθούν στην όποια πολιτική συνεννόηση μεταξύ αριστεράς και κεντροαριστεράς. Είναι ούτως ή άλλως αμφίβολο αν η Δημοκρατική Συμπαράταξη θέλει να συμμαχήσει με τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά, σε κάθε περίπτωση, οι διαρροές για συναντήσεις, οι δηλώσεις πρόθεσης ενότητας και γενικά ο παρασκηνιακός και επικοινωνιακός τρόπος προσεταιρισμού σε ένα κόμμα που περνάει κρίση, μάλλον δεν ενδείκνυται.
Περισσότερα »
29
11

Το μήνυμα της Α. Καββαδία για τη Διεθνή Ημέρα Μνήμης Διεμφυλικών

Η έννοια της υπεράσπισης των ανθρώπινων δικαιωμάτων δεν μπορεί να εκδηλώνεται a la carte, τόνισε η βουλεύτρια Β΄Αθήνας του ΣΥΡΙΖΑ Αννέτα Καββαδία μιλώντας στην Ημερίδα που διοργάνωσε το Σωματείο Υποστήριξης Διεμφυλικών τιμώντας τη Διεθνή Ημέρα Μνήμης Διεμφυλικών.
Περισσότερα »
29
11

Η ανεργία σε τρώει πολύ πιο βαθιά από την πιο μεγάλη άδεια τσέπη σου

«Δεν ξέρω αν η παρατεταμένη ανεργία με έκανε να σιχαθώ τον καπιταλισμό περισσότερο από τα νεανικά αναγνώσματα που έχει κανείς όταν σπουδάζει. Είναι το βίωμά σου που σε καταστρέφει από μέσα προς τα έξω. Όσο περνούν οι μέρες νιώθεις ότι δεν αξίζεις, ότι είσαι άχρηστος. Μετράς και ξαναμετράς τα χρόνια σου και έχεις ενοχές ότι δεν προσπάθησες αρκετά και ότι όλο σε κάτι υστερείς. Έπειτα είναι οι φίλοι, που δουλεύουν και φαίνονται να προχωρούν στη ζωή τους, ενώ εσύ είσαι στάσιμος. Σύντομα δεν θες να τους βλέπεις, τουλάχιστον όχι μέχρι να πιάσεις δουλειά. Για έρωτα ούτε κουβέντα. Όταν νιώθεις παράσιτο στο ίδιο σου το σπίτι, δεν μπορείς να θεωρήσεις ότι θα είσαι δοτικός σε άλλους ανθρώπους. Έτσι η μοναξιά σε τρώει μέρα με τη μέρα. Περιμένεις να μαζέψεις μόρια μπας και σε πάρουν σε κανένα πεντάμηνο. Εκεί καταλαβαίνεις πόσο θεατρινίστικη είναι η ανάγκη του φαίνεσθαι. Αργείς να πληρωθείς, εργασιακά δικαιώματα μηδέν, αλλά λες έχω δουλειά. Μετά ξανά τα ίδια. Ο κανιβαλισμός της εποχής περνάει και μέσα από τη δουλειά. Τρέμεις τον άλλον, τον άγνωστο άνεργο που θα 'ναι πιο νέος και πιο σβέλτος. Έτσι κάνεις πίσω στην καφρίλα του αφεντικού μέχρι που να σε αφήσει το σώμα σου ή το μυαλό σου και να μην μπορείς να κάνεις άλλο πίσω. Τότε, ξανά από την αρχή. Μέχρι να βρεις μια δουλειά ανθρώπινη».
Περισσότερα »
25
11

Ιταλία: Ο φόβος φυλάει τα έρμα

Ο πρωθυπουργός της Ιταλίας Ματέο Ρέντσι εμφανίζεται στην τηλεόραση και από το φόντο λείπει η σημαία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δημοσκόπηση στο κανάλι La7 εμφανίζει το «όχι» στο δημοψήφισμα για την αλλαγή του ιταλικού Συντάγματος να προηγείται κατά τέσσερις μονάδες και σε δημοσκόπηση της εφημερίδας Sole 24 Ore κατά πέντε μονάδες (34%), ενώ ο πρωθυπουργός δηλώνει στο τηλεοπτικό σταθμό Tele Monte Carlo, σε μια αγωνιώδη προσπάθεια για τη νίκη του «ναι», ότι η θετική ψήφος είναι «αντισυστημική». Προφανώς, ο φόβος ότι η χιονοστιβάδα της λαϊκής αγανάκτησης θα πέσει πάνω στον ίδιο και στην κυβέρνησή του με την επικράτηση του «όχι», τον ωθεί να προσπαθήσει να εμφανίσει μια ψήφο που υποστηρίζεται από το ευρωπαϊκό establishment, την J.P.Morgan, το Σύνδεσμο Βιομηχάνων και τις τράπεζες, ως μια ψήφο ενάντια στο σύστημα.
Περισσότερα »