Macro

10
04

Ακροδεξιά με τιμές αρχηγού κράτους

Η προηγούμενη εβδομάδα σημαδεύτηκε από δύο σημειακές θεσμικές υποχωρήσεις απέναντι στην Ακροδεξιά. Η πρώτη σημειώθηκε στην υποδοχή του «Αγίου Φωτός», την οποία η Αριστερά παλιότερα αντιμετώπιζε σκωπτικά. Ακόμα και σήμερα κυβερνητικοί βουλευτές αποστασιοποιούνται, επιχειρώντας να διασκεδάσουν την εύλογη αμηχανία τους. Ομως η «κυβερνώσα» Αριστερά δεν άλλαξε την εκδήλωση αυτή, δεν διατυπώνει καν θέση για το θέμα. Η φλόγα συνεχίζει να έρχεται με τιμές αρχηγού κράτους.
10
04

Χρέος-Εξωτερική Πολιτική: Μπροστά σε σημαντικούς κόμβους

Δύο από τα πολύ σοβαρά εκκρεμή ζητήματα για τη χώρα, που επιχειρεί να αντιμετωπίσει η κυβέρνηση, το τέλος του μνημονιακού προγράμματος και η ελάφρυνση του χρέους και η συμφωνία για το Μακεδονικό με την βόρεια γείτονα μας ΠΓΔΜ, όπως προκύπτει από τις εξελίξεις την προηγούμενη εβδομάδα, φαίνεται ότι είναι σε καλό δρόμο. Τα αντικυβερνητικά ΜΜΕ, βέβαια, επιχειρούν να το αποκρύψουν με διάφορους τρόπους, προβάλλοντας, κινδυνολογικά μάλιστα, διάφορες ειδήσεις ήσσονος σημασίας ή εκμεταλλευόμενα διάφορες αμετροέπειες κυβερνητικών στελεχών που δυστυχώς δεν λείπουν. Οι ειδήσεις σχετικά με τις ζυμώσεις για την ελάφρυνση του χρέους, αποκαλύπτουν ότι οι δανειστές εξετάζουν συγκεκριμένες πια προτάσεις, που γρήγορα θα πάρουν τελική μορφή, καθώς θα ολοκληρώνονται τα προαπαιτούμενα και θα συνομολογείται και η συμφωνία των δεσμεύσεων για το «μετά». Προφανώς, είναι ακόμη μακρύς ο δρόμος, αλλά άρχισε να διατρέχεται, και σε βατές συνθήκες. Το κρίσιμο είναι οι βαθμοί ελευθερίας που θα εξασφαλισθούν για το «μετά», δηλαδή η δυνατότητα να ασκηθεί μια πολιτική όλο και περισσότερο και με τα χρώματα της Αριστεράς. Και αυτό χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια, προσοχή και επιμονή στο στόχο.
07
04

Η επίθεση της φαρμακοβιομηχανίας στην ψυχιατρική

Μπροστά στην πραγματικότητα του «ψυχικού πόνου» -μιας από τις σημαντικότερες σύγχρονες παθολογίες- δημιουργήθηκε, τις τελευταίες δεκαετίες, ένας εντελώς νέος διαγνωστικός μηχανισμός που έχει σκοπό να αποκομίσει οφέλη από αυτή τη δυνητικά τεράστια αγορά Η εμπορική τακτική του DSM είναι απλή: αρκεί να επινοούνται, σε τακτά διαστήματα, νέες διαταραχές που θα αναμειγνύουν το παθολογικό με το υπαρξιακό. Πράγμα αρκετά εύκολο, καθώς η ύπαρξη, για να προχωρήσει μπροστά, στηρίζεται σε ό,τι χωλαίνει.
04
04

Προϋποθέσεις της συζήτησης για το αριστερό πολιτικό κόμμα: Για ένα «σύγχρονο κόμμα μαζών»

Η εσωκομματική δημοκρατία είναι κεντρικό επίδικο και για έναν ακόμα λόγο: ο τρόπος λειτουργίας ενός κόμματος στο εσωτερικό του προοικονομεί και τον τρόπο διαχείρισης της κυβερνητικής εξουσίας, είτε με την έννοια της προετοιμασίας είτε με την έννοια της προ-διαμόρφωσης αρχών διακυβέρνησης που θα κατοχυρώνουν μια διακριτή σχέση του κόμματος με την κυβέρνηση.
04
04

Ο Σπύρος Ασδραχάς και η αλλαγή της μεταπολιτευτικής Ιστορίας

Ο Ασδραχάς δεν πίστεψε ποτέ στον ιδεολογικό αναχωρητισμό, στην ευκολία της καταγγελίας των θεσμών, σε μια εξωθεσμική παρέμβαση που θα διατηρούσε την καθαρότητα των θέσεών του ή θα απέτρεπε τους συμβιβασμούς. Αντιθέτως, σε μια βαθύτατα πολιτική επιλογή και κουβαλώντας τη βιωματική εμπειρία του αποκλεισμού της ιστορικής αντίληψης που ο ίδιος έφερε για χρόνια από την κυρίαρχη ακαδημαϊκή ιστοριογραφία διεκδίκησε παραδειγματικά την εγκαθίδρυσή της πλέον μέσα από τους θεσμούς. Ο στόχος ήταν να μετακινήσει τα όρια, αυτά τα όρια που λειτούργησαν περιοριστικά, τα όρια που θύμιζε ο Φίλιππος Ηλιού, όταν τη στιγμή της ανακήρυξής του ως επίτιμου διδάκτορα στο Πανεπιστήμιο της Κρήτης, μνημόνευε τη βιβλική ρήση, την τόσο προσφιλή στους Πατέρες: Μή μέταιρε όρια αιώνια, α έθεντο οι πατέρες σου. Αυτά τα όρια θέλησε να μετακινήσει ο Ασδραχάς και οι συνοδοιπόροι του, διεκδικώντας την ασέβεια ως βασικό χαρακτηριστικό της δράσης τους.
04
04

Mόνο στο βαθύ σκοτάδι μπορείς να δεις τα άστρα

«Αν δεν βοηθήσω αυτό τον άνθρωπο, τι θα απογίνει εκείνος;» Αυτό να σκεφτείτε κι εσείς απόψε. ‘Οχι, «τι θα απογίνει η δουλειά μου αν βοηθήσω τους εργάτες καθαριότητας». Ούτε, «αν βοηθήσω τους εργάτες καθαριότητας, τι θα απογίνει η δουλειά μου ως πάστορας κι όλες οι ώρες που τρώω στο γραφείο». Το ερώτημα δεν είναι, «τι θα απογίνω αν βοηθήσω αυτόν που έχει ανάγκη». Το ερώτημα είναι: «Αν δεν βοηθήσω τους εργάτες καθαριότητας» «τι θα απογίνουν εκείνοι;» Να ποιο είναι το ερώτημα!
03
04

Κοινοτικός προϋπολογισμός και άνιση γεωγραφική ανάπτυξη

Μέχρι τον ερχόμενο Ιούνιο πρέπει να έχει αποφασιστεί ο νέος Κοινοτικός Προϋπολογισμός για το διάστημα 2021-2027. Θα έχει σημαντικές περικοπές λόγω της αποχώρησης του Ηνωμένου Βασιλείου που δημιουργεί έλλειμα περίπου 14 δισ. ευρώ ετησίως, ένα από τα επιχειρήματα των Βρετανών υπέρ του Brexit. Όπως συμβαίνει πάντα σε αυτές τις περιπτώσεις –μην ξεχνάμε ότι ο κάθε προϋπολογισμός αντανακλά τον ταξικό, πολιτικό και γεωγραφικό συσχετισμό των δυνάμεων που τον συντάσσουν– οι αντιθέσεις μεταξύ των χωρών και μεταξύ των μερίδων των ευρωπαϊκών κεφαλαίων θα είναι μεγάλες. Το σχέδιο που έχει παρουσιάσει μέχρι σήμερα η Κομισιόν στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο προτείνει σημαντικές περικοπές στο Ταμείο Συνοχής, αλλά και άλλες βαθύτερες περικοπές στα Διαρθρωτικά Ταμεία ύψους 124 δισ. ευρώ. Υπάρχουν κάποιες προτάσεις για εισαγωγή του φόρου Τόμπιν (στις χρηματιστηριακές συναλλαγές) και ενός περιβαλλοντικού φόρου, αλλά έχω αμφιβολίες αν και πόσο θα υλοποιηθούν. Από την άλλη πλευρά, η Επιτροπή προτείνει αύξηση στον αμυντικό προϋπολογισμό, περίπου 150 δισ., για τη «θωράκιση των εξωτερικών συνόρων», με αγορά νέων εξοπλισμών και προσωπικό 100.000 ατόμων (!), μια άμεση χρηματοδότηση των επιχειρήσεων και των χωρών που τα παράγουν και μια επιβεβαίωση για την στρατιωτικοποίηση της Ευρώπης.
03
04

ΣΥΡΙΖΑ: Τα βαρίδια της ηγεσίας, των ενδιάμεσων στελεχών, των μελών

Κρίση αντιπροσώπευσης την εποχή του διαδικτύου δε σημαίνει λοιπόν ότι δε θέλω αυτόν για αντιπρόσωπο αλλά θέλω αυτήν. Σημαίνει ότι δε θέλω να με αντιπροσωπεύει κανένας. Θέλω να συμμετέχω αυτοπροσώπως σε οριζόντιες δομές. Η οριζοντιότητα, όμως, έπαψε να αποτελεί μέριμνα για το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ, παρόλο το γεγονός ότι αποτελεί ένα από τα εμφανή αιτήματα των κινημάτων και των νέων ανθρώπων της εποχής μας.
02
04

Η συνταγματική αναθεώρηση είναι απλώς μια αφορμή

Σημαίνουν, άραγε, όλα αυτά ότι ο κ. Βενιζέλος (και οι συγγενείς προς τις απόψεις του τάσεις) ωθούνται εκτός Κινήματος. Για έναν πολιτικό σαν κι αυτόν, είναι δύσκολο να το πιστέψει κάποιος. Η επιμονή του είναι παροιμιώδης. Φαίνεται, όμως, ότι έχει αρχίσει να χάνει μάχες. Ο πόλεμος, ωστόσο, δεν έχει τελειώσει. Το ερώτημα, πάντως, παραμένει: γιατί έχει κάνει αυτή την επιλογή; Η απόλυτη συμπόρευση με τη ΝΔ έχει αποδειχτεί ότι δεν ευνοεί το κέντρο, αντίθετα το καταστρέφει. Η απάντηση, ίσως, βρίσκεται σε μια πρόσφατη μεγαλόστομη δήλωση του κ. Κυρ. Μητσοτάκη: Δεν θα παραδώσουμε το κράτος στην Κουμουνδούρου… Ο κ. Βενιζέλος ενεργεί με ευρύτερη συνείδηση, ως άνθρωπος του συστήματος. Θέλει να το υπερασπιστεί από τις απόπειρες των ξυπόλητων να το μολύνουν με την παρουσία τους. Ξέρει ότι, αν δεν υπάρξει ιδεολογικός φραγμός, ο μηχανισμός δεν θα αλωθεί, βέβαια, ενδέχεται, όμως, να αλλοιωθεί.
02
04

Το βήμα της Βιέννης μπορεί να οδηγήσει σε λύση

Το βήμα που έγινε στη Βιέννη την Παρασκευή το απόγευμα όσον αφορά το Μακεδονικό φαίνεται ότι υπερέβη μερικές από τις υπάρχουσες διαφωνίες και έδωσε έτσι το περιθώριο στον υπουργό Εξωτερικών, Νίκο Κοτζιά, να δηλώσει μετά το πέρας της τριμερούς συνάντησης ότι είναι «αισιόδοξος ότι στην επόμενη συνάντηση Ελλάδας και ΠΓΔΜ μπορεί να γίνει το “μεγάλο βήμα”».