Macro

29
04

Από το «Χριστός ανέστη» στο … «Μακεδονία ξακουστή»

Φέτος, λόγω επικαιρότητας εξ αιτίας της Συμφωνίας των Πρεσπών, σε κάποιες εκκλησίες, ακόμη και σε μοναστήρια της Βόρειας Ελλάδας, ακούστηκε το βράδυ της Ανάστασης, μετά το «Χριστός ανέστη», και το «Μακεδονία ξακουστή». Λέτε να καθιερωθεί κι αυτό σαν στοιχείο της «παράδοσης», όπως τα προηγούμενα; (...) Και γιατί πρέπει να τραγουδιέται ή να παιανίζεται από μπάντες την ώρα της Ανάστασης στους περίβολους των ναών; Διότι, όπως φαίνεται, για κάποιους Χριστιανούς, το συγκλονιστικό «Χριστός ανέστη εκ νεκρών, θανάτω θάνατον πατήσας» δεν είναι αρκετό. Θέλει συμπλήρωση. Το πανανθρώπινο πρέπει να υποταχθεί στο λεγόμενο εθνικό, αυτό που για την πίστη είναι αιώνιο και αληθινό υπάρχει ανάγκη να εξυπηρετήσει το πρόσκαιρο και σκόπιμο. Ο Χριστός δεν αρκεί να είναι Θεάνθρωπος. Πρέπει να είναι και Έλληνας. Αλλά μάλλον κι αυτό δεν φτάνει απ’ ό,τι δείχνουν τελευταία τα πράγματα: χρειάζεται νάναι και Μακεδόνας! Κάπως έτσι όμως δημιουργούνται μερικές φορές συνήθειες και «παραδόσεις», όχι απλά άσχετες αλλά εντελώς αντίθετες με το αληθινό νόημα των εορταζόμενων γεγονότων. Και άντε μετά να βρεθεί κάποιος εχέφρων άνθρωπος, που θα τολμήσει να πάρει την ευθύνη να τις καταργήσει!
28
04

Επισημάνσεις

Δεν είναι σαφές τι καθεστώς σχεδιάζουν να επιβάλουν οι δεξιοί όταν έρθουν στα πράματα. Το σίγουρο είναι ότι τα βράδια μαζεύονται σε σπίτια και τραγουδάνε νεοφιλελεύθερα εμβατήρια, χαιρετώντας θατσερικά και κοπανώντας τις αρβύλες στο πάτωμα. Τα πιο γνωστά είναι το "Ίσες ευκαιρίες", το "Η Επιχειρηματικότητα Υπεράνω Όλων" και "Η Μπαλάντα του Μίλτον Φρίντμαν". Παραλλήλως ακονίζουν τα ασφαλιστικό Πινοσέτ στις κόχες των πεζοδρομίων. Δεν είναι σαφές πάντως γιατί έχει ξαμολυθεί όλη η Ν.Δ. και εξαγγέλλει κατάργηση δώρων και επιδομάτων. Μάλλον τους είπε ο επικοινωνιολόγος να υποσχεθούν και κάτι άλλο στον κόσμο, εκτός από το ότι θα παραγράψουν τα σκάνδαλά τους. Και ότι θα χαρίσουν στον εαυτό τους τα δάνειά τους.
27
04

Μισώ τους αδιάφορους, του Αντόνιο Γκράμσι

Μισώ τους αδιάφορους. Πιστεύω ότι το να ζεις σημαίνει να εντάσσεσαι κάπου. Όποιος ζει πραγματικά δεν μπορεί να μην είναι πολίτης και ενταγμένος. Η αδιαφορία είναι αβουλία, είναι παρασιτισμός, είναι δειλία, δεν είναι ζωή. Γι’ αυτό μισώ τους αδιάφορους.
27
04

Το «Άγιο Φως» ως κακοδοξία

Οι δογματικές – φιλοσοφικές – πολιτικές διαφορές των χριστιανών αποτελούν μια άκρως ενδιαφέρουσα υπόθεση στην ιστορία του πνεύματος –για όσους βέβαια δεν ακολουθούν το γράμμα του ενός ή του άλλου νόμου. Ενδιαφέρον έχει επίσης πώς και για ποιους λόγους έγιναν, και ακόμα υφίστανται, οι διαχωρισμοί μεταξύ κακόδοξων και μη κακόδοξων. Η υπόθεση με την περιβόητη αφή του «Αγίου Φωτός» είναι ενδεικτική: ενώ οι ορθόδοξοι, βάσει της θεολογίας τους, θα έπρεπε να το αρνούνται –κτιστή ενέργεια σε τακτό χρόνο, άρα κακοδοξία- εντούτοις το συντηρούν και το πληρώνουν. Οι πάσης φύσεως αιτίες, λίγο πολύ, γνωστές.
26
04

26 Απρίλη 1937, ο βομβαρδισμός της Γκερνίκα

Η στήριξη του Χίτλερ στον Φράνκο αποτελούνταν από τη Λεγεώνα του Κόνδορα, παράρτημα της Λουφτβάφε. Η Λεγεώνα του Κόνδορα έδωσε στη Λουφτβάφε την ευκαιρία να αναπτύξει και να τελειοποιήσει τις τακτικές του εναέριου πολέμου που θα τροφοδοτούσαν το Γερμανικό blitzkrieg στην Ευρώπη κατά τη διάρκεια του 1939 και του 1940. Ο αρχηγός της Γερμανικής αεροπορίας Χέρμαν Γκέρινγκ κατέθεσε στη δίκη του μετά τον Β ' Παγκόσμιο πόλεμο: «ο Ισπανικός εμφύλιος πόλεμος ήταν μια ευκαιρία να δοκιμάσω τη νεαρή αεροπορία μου, και ένα μέσο για να αποκτήσουν εμπειρία οι άνδρες μου». Ορισμένες από αυτές τις πειραματικές τακτικές δοκιμάστηκαν εκείνη τη λαμπερή ανοιξιάτικη μέρα με καταστροφικά αποτελέσματα -η πόλη της Γκερνίκα καταστράφηκε ολοσχερώς με 1.650 νεκρούς. Ο κόσμος σοκαρίστηκε και η τραγωδία απαθανατίστηκε από τον Πάμπλο Πικάσο στην Γκερνίκα.
26
04

Οι θρήσκοι και οι άθεοι

Μπορεί κανείς να είναι και άθεος και θρήσκος; Η απάντηση συναρτάται με τη σημασία που αποδίδει ο καθένας στους όρους θρησκευτικότητα και πίστη, κυρίως δε με το αν χρειάζεται ή όχι την ύπαρξη υπερφυσικού Δημιουργού για να αποδεχθεί ότι το σύμπαν έχει νόημα ότι, απλούστερα, η ίδια η ζωή, η δική μας και όλων των πλασμάτων, έχει νόημα και δεν είναι μια ουρανομήκης φάρσα, η σκιά του κενού.
25
04

Η σημασία της απουσίας συναίνεσης στον νομικό ορισμό του βιασμού

Η έννοια της συναίνεσης σε μία σεξουαλική πράξη είναι θεμελιώδης. Ως βιασμός ορίζεται, με βάση την ισχύουσα διατύπωση του Π.Κ., η συνουσία ή άσκηση άλλης ασελγούς πράξης με την άσκηση φυσικής βίας ή με την απειλή άμεσου και σπουδαίου κινδύνου. Αυτός ο ορισμός αφήνει εκτός βιασμού περιπτώσεις όπου δεν ασκείται σωματική βία και δεν τεκμηριώνεται απειλή, αλλά ταυτόχρονα δεν υπάρχει συναίνεση. Για παράδειγμα, έρευνες έχουν δείξει ότι το 70% των θυμάτων βιασμού «παγώνουν» και δεν αντιστέκονται, μια ψυχολογική αντίδραση φυσιολογική και πολύ συνηθισμένη. Άρα άσκηση φυσικής βίας δεν υπάρχει σε αυτή την περίπτωση, με δεδομένο ότι το θύμα δεν αντιστέκεται, αλλά ταυτόχρονα δεν υπάρχει και συναίνεση. Αντίστοιχα, σε περιπτώσεις π.χ. μέθης, όπου το θύμα δεν έχει επαρκή συνείδηση και εξαναγκάζεται σε σεξουαλική πράξη χωρίς τη συναίνεσή του, δεν μπορεί να τεκμηριωθεί ο βιασμός με βάση τη φυσική βία ή την απειλή. Μία χαρακτηριστική τέτοια περίπτωση είναι αυτή της φοιτήτριας από την Ξάνθη, για την οποία οι κατηγορούμενοι αθωώθηκαν παρ’ όλο που δεν είχαν τη συναίνεση του θύματος.
25
04

Η οικιακή κομποστοποίηση μπορεί να λύσει ευκολότερα και φθηνότερα αυτό που δεν μπορούν οι γραφειοκρατίες, οι επιχειρηματίες, και τα κονδύλια χωρίς τέλος

Κάθε χρόνο ορισμένες πόλεις «πνίγονται» στα σκουπίδια, η δε αποκομιδή τους αναδεικνύεται στο μεγαλύτερο αστικό πρόβλημα της χώρας μας. Η δημόσια συζήτηση που αναπτύσσεται είναι σταθερά προσανατολισμένη στο «που θα πάμε τα σκουπίδια;» και στο ποιος φταίει που τα σκουπίδια είναι στην πόρτα μας. Δεν μας περνάει από το μυαλό να μην κάνουμε σκουπίδια, δηλαδή να μην μετατρέπουμε τα υπολείμματα των δραστηριοτήτων μας σε σκουπίδια. Θεωρούμε αναφαίρετο δικαίωμά μας να κάνουμε όσο περισσότερα σκουπίδια μπορούμε και αναφαίρετη την υποχρέωση του κράτους να τρέχει από πίσω μας να τα μαζεύει, όσο και αν αυτό κοστίζει. Η ελληνική κοινωνία διακατέχεται στην πλειοψηφία της από τη λογική «not in my backyard» («όχι στην αυλή μου»), «μακρυά από μένανε και όπου θέλει ας είναι», ενώ η ελληνική πολιτεία (κυβέρνηση και τοπική αυτοδιοίκηση) διακατέχεται από την ιδέα ότι τα σκουπίδια είναι θέμα της κρατικής γραφειοκρατίας, των ΟΤΑ και των εθνικών καπιταλιστών που καλούνται να κερδοσκοπήσουν επί αυτών. Τα σκουπίδια, με άλλα λόγια, θεωρούνται ζήτημα διαχείρισης πραγμάτων, όχι ανθρώπων.
25
04

ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ: Η ολοκλήρωση των πολιτικών θέσεων αυξάνει τη σύγκρουση

Το ενδιαφέρον είναι ότι ενώ έως λίγο καιρό πριν υπήρχε ένας συγκρατημός σε πολλούς από τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ του 2015, αποστασιοποίηση ή ακόμη και δυσαρέσκεια, το κλίμα τώρα αλλάζει. Ο καθένας και καθεμία, στην τελική ευθεία για τις κάλπες, κάνει τους λογαριασμούς του, υποχρεωτικά, με τον απαραίτητο ρεαλισμό και συγκρίνοντας τους δυο πόλους. Σε αυτό λειτουργεί θετικά το γεγονός ότι όσο περνάει ο καιρός, τόσο περισσότερο γίνεται πειστική η θέση του ΣΥΡΙΖΑ ότι μετά το τέλος των προγραμμάτων και των άμεσων καταναγκασμών του μνημονίου, θα υπάρχει περιθώριο για μέτρα, πια, ελάφρυνσης, για μια βαθμιαία ανάκτηση δικαιωμάτων, μικρή άνοδο του βιοτικού επιπέδου. Οι τόνοι προπαγάνδας και καταστροφολογίας της αντιπολίτευσης, καθώς δεν επαληθεύονται η μια μετά την άλλη, λειτουργούν ενισχυτικά για το κύρος της κυβέρνησης. Συγκροτούνται, συνολικά, τα χαρακτηριστικά ενός αριστερού πόλου έναντι μιας συντηρητικής, νεοφιλελεύθερης, και σε πολλά σημεία βαθιά οπισθοδρομικής, δεξιάς.