Macro

30
11

Ευκλείδης Τσακαλώτος: Θα απαντήσει ο κ. Σταϊκούρας τι ποσοστό από τις ελαφρύνσεις που κάνει πηγαίνει στην μεσαία τάξη;

Θα μας απαντήσει ο κ. Σταϊκούρας τι ποσοστό των ελαφρύνσεων που κάνει πηγαίνουν στην μεσαία τάξη;  Δηλαδή από τα 1.2 δις τι ποσό πηγαίνει στα μεσαία στρώματα. Αν δεν τον βολεύει ο ορισμός που έδωσε ας χρησιμοποιήσει έναν άλλο. Αν και όταν  ένα μισθωτός με 1 παιδί και 19.000 ευρώ εισόδημα θα έχει όφελος 2 ευρώ το μήνα δεν νομίζω να βρει κατάλληλο ορισμό.
Περισσότερα »
28
11

Η αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης σε διεθνές και ενωσιακό επίπεδο

Η κυβέρνηση προβαίνει σε δράσεις που έρχονται σε ευθεία αντίθεση με τους στόχους που τίθενται από την ΕΕ και τη Συμφωνία του Παρισιού. Επιδοτεί και παρέχει δημοσιονομικά και φορολογικά κίνητρα σε εταιρίες εξόρυξης υδρογονανθράκων, υποστηρίζει την κατασκευή μονάδων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας με βάση του φυσικό αέριο, προωθεί επενδύσεις με ισχυρό ανθρακικό αποτύπωμα (π.χ. εξορύξεις χρυσού) ή δείχνει αδιαφορία για τα μέσα μαζικής μεταφοράς με ελάχιστες ή καθόλου εκπομπές αερίων θερμοκηπίου. Δεν μπορεί παρά να επισημάνει κανείς ότι η απόσταση μεταξύ λόγων και έργων της κυβέρνησης, στον εν λόγω τομέα, δεν έχει προηγούμενο. Η ανικανότητα, η έλλειψη ολοκληρωμένου σχεδίου και πάνω απ’ όλα η επιμονή στο ιδεολόγημα της λύσης όλων των προβλημάτων, μεταξύ των οποίων και το προκείμενο, από την αγορά και τους μηχανισμούς της καθιστά την κυβέρνηση παντελώς ακατάλληλη για να ανταποκριθεί στις μείζονες προκλήσεις της κλιματικής και της εν γένει περιβαλλοντικής κρίσης όπου διακυβεύονται θεμελιώδη δικαιώματα αλλά και το ίδιο το μέλλον των σημερινών και, κυρίως, των μελλοντικών γενεών.
Περισσότερα »
27
11

Κατέ Καζάντη: Βουλεύτριες, λοιπόν, όπως εργάτριες ή χορεύτριες

Στην -πλουσιότατη- ελληνική γλώσσα, στις καταλήξεις των ουσιαστικών που δηλώνουν επάγγελμα ή ιδιότητα, η εκλεγμένη στο κοινοβούλιο γυναίκα αποκαλείται επισήμως με το ανδρικό αντίστοιχο. Γράφεται και λέγεται «η βουλευτής». Ο διάλογος που άνοιξε, προ ολίγων ετών, με πρωτοβουλία εκλεγμένων γυναικών του ΣΥΡΙΖΑ, δεν οδήγησε πουθενά. Λησμονήθηκε, αφού δεν υποστηρίχτηκε ούτε από την κοινοβουλευτική ομάδα, ούτε, φυσικά, από γυναίκες ή άνδρες άλλων κομμάτων. Ο προβληματισμός εγγίζει και άλλες πολιτικές ιδιότητες -πρόεδρος, υπουργός, περιφερειάρχης κ.ο.κ.- ή επαγγελματικές -μηχανικός, δικηγόρος κτλ. Το θηλυκό αντίστοιχο εξαφανίζεται εκεί όπου η περιοχή ανδροκρατείται. Η γυναίκα στην πολιτική δεν εμφανίζεται ως αναγνωρίσμένο υποκείμενο, αφού ο συστημικός πολιτικός κόσμος παράγει σταθερά άντρες και αναπαράγεται από αυτούς. Ή από γυναίκες που καταφάσκουν στην πατριαρχία.
Περισσότερα »
27
11

Προϋπολογισμός 2020: Μια ηχηρή διάψευση και οι πιθανές συνέπειες

H διάψευση προσδοκιών ευρύτατων κοινωνικών στρωμάτων και ομάδων μετασχηματίζει το πολιτικό κλίμα και αλλάζει πολιτικούς προσανατολισμούς. Το βλέπουμε στην Ευρώπη με την τάση προς την άκρα δεξιά. Είχε έγκαιρα επισημανθεί αυτό το ενδεχόμενο από αναλυτές και επιστήμονες, το ερώτημα, δηλαδή, κατά πού θα κάνουν όσοι νιώθουν γελασμένοι από την πολιτική της ΝΔ, ιδίως όσοι δυσφορώντας στην πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ ή απομακρύνθηκαν ή δεν ενθαρρύνθηκαν απ’ αυτόν, απέχοντας. Διότι δεν μπορεί να τρέφεται η μεσαία τάξη εσαεί με καταστολή. Αυτό είναι και το κύριο, έργο, καθήκον του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία σήμερα. Δηλαδή, μπροστά σ’ αυτό το καίριας σημασίας ζήτημα πώς θα δράσει μια αριστερή πολιτική δύναμη για να κατακτήσει την ηγεμονία με το ήθος της, την πολιτική της, τις προτάσεις της, το ύφος της κτλ, κτλ, κτλ λαμβάνοντας υπόψη και τις αντίξοες – αυτό δεν θ’ αλλάξει σημαντικά – συνθήκες και ότι σειρά θέσεών της δεν είναι – κατ’ αρχήν – πλειοψηφικές στην ελληνική κοινωνία. Στην περίοδο της κυβερνητικής του θητείας ο ΣΥΡΙΖΑ υστέρησε σ’ αυτό το ζήτημα κι αυτό τώρα δεν πρέπει να το ξεχνά η ηγεσία του.
Περισσότερα »
26
11

Μαρία Λυκούρα: Η αλληλεγγύη νίκησε στον αγώνα για το αυτονόητο!

Στην εποχή της «κανονικότητας» ένα αυτονόητο ανθρώπινο δικαίωμα χρειάστηκε διαμαρτυρίες, συντονισμένη δράση και προσπάθειες για να αναγνωριστεί. Υπό την πίεση του αξιοσημείωτου κινήματος αλληλεγγύης, το δημοτικό συμβούλιο της Αθήνας αποφάσισε το απόγευμα της Δευτέρας 18 Νοεμβρίου την επαναλειτουργία του σχολείου της Πακιστανικής Κοινότητας Ελλάδος «H Ενότητα», που έμεινε χωρίς στέγη για έξι εβδομάδες, καθώς ο δήμαρχος της Αθήνας, Κώστας Μπακογιάννης, με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, είχε προηγουμένως προχωρήσει στην αναστολή της ψήφισης της ομόφωνης πρότασης της Σχολικής Επιτροπής για παραχώρηση για τρίτη χρονιά των αιθουσών του 144ου δημοτικού σχολείου στα Σεπόλια τις Κυριακές. Την επαναλειτουργία του σχολείου της Πακιστανικής Κοινότητας Ελλάδας στήριξαν οι δημοτικές κινήσεις Ανοιχτή Πόλη, Ανταρσία στις γειτονιές της Αθήνας, Λαϊκή Συσπείρωση, Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αθήνα, το Εργατικό Κέντρο της Αθήνας, η ΕΛΜΕ, ο σύλλογος γονέων και κηδεμόνων και οι εκπαιδευτικοί του 144ου δημοτικού σχολείου. Συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από το δημαρχειακό μέγαρο πραγματοποιήθηκε την ώρα που συνεδρίαζε το δημοτικό συμβούλιο, με την παρουσία και «άστεγων» μαθητών και μαθητριών του σχολείου της Πακιστανικής Κοινότητας που κάθισαν στα θρανία του πάνω στην πλατεία.
Περισσότερα »
26
11

Και η κοινωνία;

Μπροστά στα μάτια μας εξελίσσεται μια επιχείρηση αποδόμησης της κοινωνίας και της χώρας. Και η κοινωνία καθεύδει. Αυτό όμως πρέπει να τελειώσει. Και η κοινωνία να πάρει τα πράγματα στα χέρια της. Και στα πόδια της. Και στο μυαλό της. Και στην ψυχή της. Και στο σώμα της. Το ατομικό και το συλλογικό. Έχει κόπο αυτό. Κόπο αληθινό για να ξεφύγεις από τις παβλοφικές αντιδράσεις όταν χτυπάει το άγριο καμπανάκι του ψεύδους εκφασισμένων έντυπων και ηλεκτρονικών ΜΜΕ. Θέλει κόπο για να μην αντιλαμβάνεσαι την αγωνιστική πρόοδο ως εχθρό και ως υποδεκάμετρη απειλή φαντασιακών προσωπικών σου τελεσφορήσεων. Γιατί τότε το σύστημα επιχαίρει. Ως πότε η κοινωνία δεν θα το αντιλαμβάνεται; Ως πότε θα αναπαράγει τερατουργήματα αντί επιχειρημάτων; Επιτέλους. Έχει και η λογική της ανάθεσης τα όριά της, αλλά και τη δική της πολυπλοκότητα. Η κοινωνία λοιπόν θα πρέπει επιτέλους να αντιληφθεί ότι η εν λευκώ ανάθεση τινάζει τη δημοκρατία εκτός των κεκανονισμένων ορίων της και όχι η διεκδίκηση. Η ταξικότητα του συστήματος δεν πρέπει να «κοιμίζει» την ανάθεση, αλλά το αντίθετο: να την «αφυπνίζει» και να την ωθεί σε διαρκή αγρύπνια. Αν αυτό δεν γίνει αντιληπτό, τότε θα είμαστε άξιοι μόνο για όσα μας χαρίζουν, που δεν είναι και λίγα: καθρεφτάκια εχθρότητας για τους πρόσφυγες, γαλανόλευκες φτιαγμένες με μαχαίρια ή με ουρλιαχτά γελοίων πανηγυρισμών, Θρησκευτικά παγωμένης αγάπης, Νέα Ελληνικά μιας ακατάσχετης ορδής, ταξικά ανεξάντλητης, όπως όμως και οι απέραντες τάξεις των λυπημένων. Αυτό, κάποτε, η ελληνική κοινωνία θα πρέπει να το αντιληφθεί.
Περισσότερα »
26
11

Κωστής Παπαϊωάννου: Με λυμμένα τα χέρια, επιτέλους ελεύθερη η αστυνομία να κάνει τη δουλειά της

«Να λυθούν τα χέρια της αστυνομίας» φώναζαν στα κανάλια οι συνδικαλιστές του κλάδου. Οι ίδιοι που έλεγαν για «ανθρώπους που αποτελούν σκόνη» και για άλλους «πραγματικά σκουπίδια» αλλά επιτέλους «μια αθόρυβη νέας τεχνολογίας ηλεκτρική σκούπα η οποία είναι η αστυνομία θα ρουφήξει όλα τα σκουπίδια μέσα από τα Εξάρχεια». Οι ίδιοι που έλεγαν «Αυτή είναι η πρακτική. Σε όποιον αρέσει» μετά τον θάνατο του Ζακ Κωστόπουλου. Γιατί ανάμεσα στα εύλογα αιτήματά τους (απολαβές, εξοπλισμός, συνθήκες εργασίας) περιλαμβάνεται και η άνευ όρων ασυλία και ατιμωρησία. Και όποτε αντιμετωπίζουν το δημοκρατικό ζητούμενο, λογοδοσία αντί του νόμου της σιωπής, οι συνδικαλιστές εκφέρουν λόγο έντασης. Ανερυθρίαστα αυτοτοποθετούνται στο δεξί άκρο του άξονα, προπαγανδίζουν την καθολίκευση της βίας και τη θεωρία της συλλογικής ευθύνης. Δικαιολογούν τη διάχυτη κουλτούρα υπέρμετρης βίας στα σώματα ασφαλείας. Φυσικά, έχει τεράστιες ευθύνες και η δικαιοσύνη. Όταν (σπανίως) υποθέσεις αστυνομικής αυθαιρεσίας φτάνουν στα δικαστήρια, πολλοί δικαστές αγκαλιάζουν τους θύτες. Θυμάστε την «υπόθεση ζαρντινιέρα»; Το θύμα του ανελέητου ξυλοδαρμού αποζημιώθηκε με 450.000 ευρώ από το ελληνικό Δημόσιο. Όμως οι αστυνομικοί που τον έσπασαν στο ξύλο αθωώθηκαν. Και μάλιστα αυτά σε εποχές που είχαν δεμένα τα χέρια! Φανταστείτε τώρα που λύθηκαν. Και η πολιτική ηγεσία; Είναι σαφές το σήμα που στέλνεται όταν δεν παραγγέλνονται ΕΔΕ (έστω για τα μάτια του κόσμου) για τις καταγγελίες για αστυνομική αυθαιρεσία. Don 't worry be happy, λέει η ηγεσία στο σώμα. Κι όταν ο υπουργός δηλώνει με νόημα ότι κάποιοι θέλουν έναν νέο Γρηγορόπουλο, αποκαλύπτει τη βεβαιότητα ότι στο υπουργείο του υπάρχει έτοιμος ένας νέος Κορκονέας. Με λυμένα τα χέρια.
Περισσότερα »
26
11

Στην Κίνα η πρώτη ψηφιακή δικτατορία -Σύντομα και κοντά μας;

Με λίγα λόγια η «η κοινωνική πίστωση – βαθμολόγηση» για τον κάθε Κινέζο πολίτη, είναι το διαβατήριο του στην κοινωνία, η δεύτερη του ταυτότητα. Σύμφωνα με τον εμπνευστή του προγράμματος της ολοκληρωτικής επιτήρησης, σκοπός του είναι η ανοικοδόμηση της ηθικής. Επιθυμία είναι οι πολίτες να είναι έντιμοι, ειλικρινείς, να σέβονται τα κοινωνικά συμβόλαια. Επι της ουσίας όμως, η Κίνα, επιχειρεί να σφυρηλατήσει έναν νέο άνθρωπο, υποτακτικό της εξουσίας. Υπάκουο, υποταγμένο, αφοσιωμένο στις επιταγές του κράτους με απολύτως ελεγχόμενη συμπεριφορά. Σήμερα ο Μεγάλος Αδερφός στην Κίνα, με την αναγνώριση των προσώπων, επιτρέπει συναλλαγές, πρόσβαση σε βιβλιοθήκες, σε αεροδρόμια κτλ. αλλά παράλληλα τιμωρεί και ταπεινώνει, καθώς εντοπίζει παραβάτες, «ανάρμοστες» συμπεριφορές, έτσι όπως τις καθορίζουν οι επιταγές του καθεστώτος. Στην Κίνα του μέλλοντος, εκτός από την αναγνώριση προσώπου, η ταυτοποίηση του πολίτη θα γίνεται και από την στάση του σώματος του. Κατά συνέπεια, τα επόμενα χρόνια, θα είναι ολοένα και πιο δύσκολο για κάποιον να ξεφύγει από τον κρατικό έλεγχο. Με 200 εκατομμύρια έξυπνες κάμερες, εγκατεστημένες σε ολόκληρη τη κινεζική επικράτεια, δηλαδή 1 κάμερα ανά 7 κατοίκους, οι Κινέζοι σε λίγους μήνες, θα είναι οι πιο επιτηρούμενοι πολίτες στον κόσμο. Εκτός από την συμπεριφορά τους, όλες οι συνήθειες τους, η ερωτική τους ζωή, η καθημερινότητα τους θα περνάει από το μικροσκόπιο της επιτήρησης, το οποίο δεν θα χάνει την παραμικρή λεπτομέρεια. Οι αρχές είναι σε θέση να παρακολουθούν εξ αποστάσεως τη χρήση του διαδικτύου, τις τηλεπικοινωνίες, ταξίδια σε συγκεκριμένους προορισμούς…τα πάντα. Το κράτος θα γνωρίζει τον εκάστοτε πολίτη, καλύτερα απ΄ ό,τι γνωρίζει ο ίδιος τον εαυτό του. Τι γίνεται στην Ευρώπη Ο Μεγάλος Αδερφός δεν εφαρμόζεται μόνο στην Κίνα. Τον Αύγουστο του 2019, οι Financial Times, αποκάλυψαν στους Βρετανούς πως η περιοχή του King’s Cross, και πιο συγκεκριμένα ο σταθμός του Eurostar, έχει εξοπλισθεί με κάμερες αναγνώρισης προσώπου, ενώ ξεκίνησε η εγκατάσταση τους και στον οικονομικό πνεύμονα της Canary Wharf. Στο εμπορικό κέντρο Westfield Stratford City, στο Λονδίνο, οι έξυπνες κάμερες σκανάρουν 300 πρόσωπα το δευτερόλεπτο. Στην πραγματικότητα χιλιάδες Βρετανοί, χωρίς να το γνωρίζουν, έχουν φακελωθεί από τις κάμερες αναγνώρισης προσώπου κατά τη διάρκεια δοκιμών το 2018. Η ΜΚΟ, Big Brother Watch, έδωσε στη δημοσιότητα λίστα με τα μουσεία, καζίνο, ξενοδοχεία, εμπορικά και συνεδριακά κέντρα όπου είχαν εγκατασταθεί έξυπνες κάμερες.
Περισσότερα »
25
11

Δημήτρης Καρέλλας: Η συνταγματοποίηση της ακραίας φτώχειας

Η κοινωνική πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, όσα εμπόδια και να συναντούσε για να μπει σε εφαρμογή και όσες αντιφάσεις και να κουβαλούσε, έχει αφήσει ανακουφιστικό αποτύπωμα στους δείκτες φτώχειας της χώρας που πέφτουν κάτω από τα προ κρίσης επίπεδα: από το 21,4% το 2014 βρέθηκε στο 18,5% το 2017 και η παιδική φτώχεια από το 26,6 στο 22,7, χωρίς να έχουν μετρηθεί ακόμα τα αποτελέσματα από τη συνεχή μείωση της ανεργίας (2018-2019), το επίδομα ενοικίου (2019), τα σχολικά γεύματα (2018-2019), το Κοινωνικό Μέρισμα του 2018. Πράγμα που αποτυπώθηκε και πολιτικά στις εκλογές του Ιουλίου 2019, με την εντυπωσιακή ταύτιση του αριθμού των ανέργων δικαιούχων του ΚΕΑ με τον αριθμό των ανέργων που ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ. Επομένως, θα είναι ένα θέμα για τη ΝΔ να βρει τρόπο διείσδυσης στα κοινωνικά στρώματα που στηρίχθηκαν από την προηγούμενη κοινωνική πολιτική και κρατούν τον ΣΥΡΙΖΑ στο 31,5%. Θα χρειαστεί κάτι παραπάνω από λόγια και σίγουρα δεν θα την βοηθήσει η καθιέρωση ενός συστήματος αντιμετώπισης της φτώχειας που εγκλωβίζει περισσότερο κόσμο σε αυτήν. Αφήστε που ετοιμάζεται να συνταγματοποιήσει ένα τέτοιο μοντέλο ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος, ένα από τα χειρότερα δυνατά, την ίδια στιγμή που σε ολόκληρο τον κόσμο έχουν φουντώσει η συζήτηση και τα πιλοτικά προγράμματα για την καθιέρωση ενός βασικού εισοδήματος για όλους/ες χωρίς προϋποθέσεις, τα οποία πρέπει να αρχίσουμε να διερευνούμε. Κατά τα άλλα, τα αυτάρεσκα συγχαρητήρια μεταξύ των μελών της κυβέρνησης και τα δοξαστικά σχόλια από τα έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα της κυβερνητικής προπαγάνδας είναι αυτά που δε αφήνουν να ακουστούν οι καγχασμοί του ΔΝΤ.
Περισσότερα »