Macro

16
12

«Νόμος και τάξη», το ψευδώνυμο της αταξίας

Το πρόσχημα που χρησιμοποιείται για να δικαιολογηθεί αυτή η διαρκής διολίσθηση, η προστασία της δημόσιας υγείας, είναι τόσο διάτρητο που δεν χρειάζεται προσπάθεια για να αντικρουστεί. Δεν είναι μόνο η πολιτεία της κυβέρνησης στον τομέα της προστασίας της δημόσιας υγείας και της κάλυψης των αναγκών του ΕΣΥ που το καθιστούν διάτρητο. Είναι και η πολιτική της στα μέσα συγκοινωνίας που το ανατρέπουν, οι σχεδόν ανύπαρκτοι έλεγχοι και τα υποτυπώδη μέτρα προστασίας στους χώρους εργασίας και στις κλειστές δομές, όπως οι φυλακές, τα ΚΥΤ προσφύγων, αλλά και οι μονάδες φροντίδας ηλικιωμένων. Εκεί καταρρέει η επίκληση της έγνοιας της κυβέρνησης και μένει γυμνή η πρόθεσή της να επιβληθεί ένα νέο δόγμα, μια παγιωμένη πρακτική, που θα συνεχίσει να προβάλλεται σαν απαραίτητη και σωτήρια ακόμη και μετά την πανδημία. Άλλωστε, η πανδημία δεν υπήρχε ούτε σαν υποψία, όταν αυτή η κυβέρνηση έφερε στη Βουλή και ψήφισε νόμο για το δραστικό περιορισμό των συγκεντρώσεων και των πορειών, με άλλο πρόσχημα αυτή τη φορά, την ενόχληση της κυκλοφορίας και της λειτουργίας της αγοράς. Προσχήματα και αφορμές θα βρίσκονται κάθε φορά διαφορετικά, αλλά ο στόχος θα είναι ο ίδιος, η επιβολή του νέου δόγματος και η αποδοχή της παγιωμένης πρακτικής. Η αλήθεια είναι, βέβαια, πως όλα αυτά δεν επιχειρούνται εν κενώ. Αντιδράσεις υπήρξαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν. Μέχρι στιγμής, κανείς δεν έχει καταφέρει να στρέψει οριστικά προς τα πίσω τον τροχό της ιστορίας. Το κακό είναι πως και οι προσωρινές οπισθοδρομήσεις είναι εξίσου επώδυνες και επικίνδυνες για την εμπέδωση και την ανάπτυξη των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών. Γι’ αυτό οφείλουμε να είμαστε όχι μόνο καχύποπτοι, αλλά και αυστηροί και αποφασισμένοι στην αντιμετώπιση της κυβερνητικής πρακτικής. Στο όνομα του «νόμου και της τάξης» επιφέρει ανατροπές σε μια νομική τάξη κερδισμένη με αγώνες αιώνων.
15
12

Πελαγωμένη η κυβέρνηση και ο Κ. Μητσοτάκης

Όλες οι εκδοχές κρίσης που μαστίζουν τη χώρα, χειροτέρεψαν την προηγούμενη εβδομάδα. Η υγειονομική, η κοινωνική - οικονομική και η κρίση στις εξωτερικές σχέσεις της χώρας με την Τουρκία, πρωτίστως, αλλά και με την ΕΕ, πυκνώνουν τις εξελίξεις και πιέζουν την κυβέρνηση που, πλέον, πείθει ότι δεν μπορεί να τις διαχειριστεί. Αυτό θα κληροδοτήσει, δυστυχώς, σοβαρές δυσκολίες και δυσεπίλυτα προβλήματα το αμέσως επόμενο, μετά την πανδημία, διάστημα, με κίνδυνο να επιβληθεί μνημονιακή πολιτική. Μπροστά σ’ αυτά τα αδιέξοδα, η κυβέρνηση εμφανίζεται αμήχανη και χωρίς σαφές σχέδιο σε κανένα από τα τρία μέτωπα. Αντιλαμβάνεται το αδιέξοδό της, αλλά αντί να αναζητεί σωστότερες λύσεις επέλεξε σαν σωσίβιο αντιπερισπασμό την πιο νοσηρή από τις παραδόσεις της μεταπολιτευτικής δεξιάς. Τη διαβολή των αντιπάλων της, εν προκειμένω του Αλέξη Τσίπρα. Με παντελώς ψευδή δημοσιεύματα, όπως αποδείχθηκε αμέσως. Έτσι, απέδειξε ότι έχει σοβαρό πρόβλημα να κρύψει: την ανικανότητα και την πολιτική της.
15
12

Ευκλείδης Τσακαλώτος: Θυμίζει την ΕΡΕ του 1950

• Τι έχει γίνει με την προεκλογική υπόσχεση της Νέας Δημοκρατίας για αποσυμφόρηση των νησιών; Η κατάσταση στο Καρά Τεπέ θεωρεί ότι είναι σύμφωνη με αυτή την υπόσχεση; Αυτό είχε υποσχεθεί στα νησιά η ΝΔ; • Τι άποψη έχει για την ευρωπαϊκή πολιτική για το μεταναστευτικό και το πώς μας επηρεάζει; Είναι σύμφωνοι με τις εξελίξεις στο μεταναστευτικό και με το ότι έχει σχεδόν αποδεχθεί η Κομισιόν ότι οι χώρες του Βίσεγκραντ και άλλοι να μην παίρνουν μετανάστες, απλώς να δίνουν χρήματα για επαναπατρισμό; Αυτή είναι η Ευρώπη που οραματίζεται η ΝΔ; • Ποια είναι η θέση της ΝΔ απέναντι σε δημοσιεύματα στο Guardian, και στους New York Times, σε ανακοινώσεις από ΜΚΟ, στις συζητήσεις στην Ευρωβουλή όπου γίνονται παρεμβάσεις για το μεταναστευτικό, και από σοσιαλιστές που είναι στην αρμόδια επιτροπή στο Ευρωκοινοβούλιο, και καταγγέλλουν ότι η πολιτική της κυβέρνησης είναι πολύ μακριά από το διεθνές δίκαιο; Βλέπουμε και εικόνες πώς αντιμετωπίζονται οι μετανάστες και τα pushbacks που είναι πολύ μακριά και από το διεθνές δίκαιο και από τον ευρωπαϊκό πολιτισμό. • Η ΝΔ είναι πιο κοντά στη μεγάλη φιλελεύθερη παράταξη ή στην ΕΡΕ του 1950; Γιατί πως αλλιώς ερμηνεύεται το γεγονός ότι όταν οι άνθρωποι αναδεικνύουν την βαρβαρότητα που βλέπουμε στα νησιά και το πώς αντιμετωπίζονται οι μετανάστες από κάποιους αστυνομικούς, η κυβέρνηση τους αποκαλεί προδότες και τους κατηγορεί ότι μιλάνε υπέρ της Τουρκίας; Όπως ο Ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, ο Κώστας Αρβανίτης, που έχει προσπαθήσει να αναδείξει το θέμα και έχει δεχθεί τέτοιες καταγγελίες ως εσωτερικός. Τελικά η ΝΔ τι θέλει; Μια χώρα που τα κρύβει όλα αυτά και τα βάζει κάτω από το χαλί; Ο κ. Τσακαλώτος κατέληξε ότι ο κ. Μηταράκης έκανε μια ομιλία η οποία δεν έχει καμία σχέση με ό,τι συζητιέται εκτός Ελλάδας για το μεταναστευτικό χωρίς κάποια αίσθηση κριτικής που γίνεται στην κυβέρνηση. Σε κάθε περίπτωση είναι δύσκολο η ΝΔ να διεκδικεί τον τίτλο της μεγάλης δημοκρατικής παράταξης. Στο μεταναστευτικό θυμίζει την ΕΡΕ του 1950: Αφού έχει κάνει την κουτσουκέλα, μετά ψάχνει και βρίσκει εσωτερικούς εχθρούς σε αυτούς που αναδεικνύουν τις πράξεις σας.
15
12

Νίκος Βούτσης: Μια δυστοπική κατάσταση

Είναι σαφές δηλαδή πως οδηγούμαστε σε σοβαρότατες επιπτώσεις διαρθρωτικού χαρακτήρα επί τα χείρω σε εργασία, υγεία, παιδεία, δικαιώματα κ.ο.κ. Ελαστικοποίηση της εργασίας, συμπίεση του κατώτατου μισθού, αποδυνάμωση των δημόσιων υποδομών, συρρίκνωση της παρέμβασης του κράτους: δηλαδή νέες ανισότητες. Δεν είναι απλώς ότι η κυβέρνηση θέλει να χρησιμοποιήσει ως ευκαιρία την πανδημία για να περάσει μια σειρά από αντικοινωνικά μέτρα. Είναι πως επιμένει ότι θα εφαρμόσει το πρόγραμμά της που παρουσίασε τον Ιούλιο του 2019. Σοβαρά; Και το λέτε σαν να είναι κάτι φυσιολογικό; Ένα χρόνο συνταράσσεται ο κόσμος και θα είναι διαφορετικός όταν τελειώσουμε από αυτά στην οικονομία, στο ρόλο του κράτους, στη δημοκρατία, με νέες ανισότητες. Στην επόμενη πενταετία η αξιοποίηση των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης θα γίνει με μειωμένα δικαιώματα στην εργασία, μειωμένους μισθούς, ασπίδα ενάντια στις διεκδικήσεις , μειωμένες εγγυήσεις και προστασία και υπονόμευση ελευθεριών και δικαιωμάτων. Αυτό το κοινωνικό συμβόλαιο το προωθείτε συστηματικά.
15
12

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Η ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΗ ΦΥΛΑΞΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ

Το πανεπιστήμιο, κατά το Σύνταγμα, είναι αυτοδιοίκητο: εναπόκειται σε αυτό να φυλάξει τον εαυτό του. Αυτοδιοίκητο αυτό σημαίνει. Επομένως, δεν μπορεί η Ελληνική Αστυνομία να στρατοπεδεύσει στο χώρο του, μην τυχόν υπάρξει βία. Η ΕΛ.ΑΣ. έχει λόγο σε ένα πανεπιστήμιο εφόσον διαπράττονται παράνομες πράξεις που διώκονται αυταπάγγελτα. Όπως λοιπόν προσδοκούμε απο την Ελληνική Αστυνομία να μας προστατέψει από μια κλοπή του σπιτιού μας, αλλά δεν συναινούμε να βάλουμε έναν αστυνομικό μονίμως στο καθιστικό του σπιτιού μας, έτσι πρέπει να γίνεται και με το Πανεπιστήμιο. Αρκεί βεβαια και η Αστυνομία να κάνει τη δουλεια της. Το λέω αυτο διότι ως έναν βαθμό κατανοώ την κριτική που γίνεται προς την πανεπιστημιακή κοινοτητα επειδή έχει ανεχθεί φαινόμενα βίας, αλλά μου κάνει εντύπωση που αυτή η κριτική δεν αφορά και την Αστυνομία. Ως σήμερα, ο νόμος δεν εμποδίζει σε τίποτε την Αστυνομία να παρέμβει όταν χρειάζεται. Το Πανεπιστήμιο, αν θεωρεί λοιπόν ότι χρειάζεται, θα πρέπει να έχει μια υπηρεσία φύλαξης που θα λογοδοτεί στις αρχές του, δηλαδή στον Πρύτανη. Κάποια πανεπιστήμια στην Ελλάδα χρειάζονται τέτοια φύλαξη, όπως το Πάντειο, το Μετσόβιο, η ΑΣΟΕΕ και το Aριστοτέλειο, άλλα πάλι δεν νομίζω, αλλά αυτό ας το αποφασίσουν οι αρχές τους. "Πλήρη αυτοδιοίκηση" είπαμε: άρθρο 16, παρ. 5 του Συντάγματος. Δεν είναι εφορία, ούτε αστυνομικό τμήμα το πανεπιστήμιο. Υπάρχουν ιστορικοί λογοι γι'αυτό δέκα αιώνες τώρα. Εκτός αν δεν μας αρέσει η πανεπιστημιακή αυτοδιοίκηση, οπότε να ξέρουμε πώς κινούμαστε εφεξής. Επομένως, δεν είναι "ή ανομία ή αστυνομία" όπως εσφαλμένα πολύς κόσμος νομίζει. Υπάρχει πολύς χώρος ανάμεσα. Αυτόν τον χώρο ζούμε καθημερινά.
15
12

Γιώργος Κυρίτσης: Η κόκκινη γραμμή του χρήματος

Σε χώρες όπως η Γαλλία ή το Ισραήλ, γίνονται κατ’ οίκον έρευνες σε πρωθυπουργούς και προέδρους εν ενεργεία. Εδώ τα οικονομικά και περιουσιακά των πολιτικών και των ευρύτερων σογιών τους θεωρούνται απολύτως ιδιωτική τους υπόθεση και η ενασχόληση με αυτά τα θέματα καταγγέλλεται ως πολιτική κατινιά. Φτάνουν μάλιστα να επιχειρηματολογούν και η μυθριδατισμένη κοινή γνώμη να αποδέχεται ως δικαιολόγηση του πλουτισμού των πολιτικών ακριβώς το γεγονός ότι είναι πολιτικοί. Σου λέει "μα είναι υπουργός και ο πατέρας του ήταν επίσης υπουργός, το ίδιο και ο παππούς του", άρα δικαιολογείται το να έχει συγκεντρώσει μια αμύθητη περιουσία. Τι είναι όμως αυτό πέραν μιας ομολογίας ότι η πολιτική είναι μέσο αθέμιτου πλουτισμού με κομπίνες, διαπλοκές και μίζες; Στις ελάχιστες περιπτώσεις που οι ερωτήσεις είναι ενοχλητικά επίμονες, η συνήθης απάντηση είναι ότι "έκανε πλούσιο γάμο, πήρε μεγάλη προίκα", στην ίδια ακριβώς συχνότητα με την οποία οι μαυραγορίτες και λοιπά καθάρματα της Κατοχής, που έπαιρναν τα σπίτια του κόσμου για μισό ντενεκέ λάδι ή τις εβραϊκές περιουσίες, είχαν κάνει περιουσίες επειδή "κέρδισαν το λαχείο". Περιττό να παρατηρήσει κανείς ότι, στην ταλαίπωρη γωνιά του κόσμου που ζούμε, οι δύο κατηγορίες, δηλαδή οι μαυραγορίτες και τα διάφορα μετεμφυλιακά "τζάκια" της πολιτικής και επιχειρηματικής Δεξιάς τέμνονται εξ αίματος ή εξ αγχιστείας σε βαθμό προκλητικό. Με αυτήν την έννοια, η πρωτοβουλία του ΣΥΡΙΖΑ να φέρει στη Βουλή τροπολογία με την οποία οι πολιτικοί αλλά και οι άλλες κατηγορίες που υπόκεινται σε δήλωση πόθεν έσχες θα υποχρεούνται να περιγράφουν και την κίνηση της δανειακής τους κατάστασης είναι και σωστή και λογική. Δεν είναι λίγες άλλωστε οι περιπτώσεις κορυφαίων της Ν.Δ., με πρώτον και καλύτερον τον ίδιο τον σημερινό πρωθυπουργό, που έχουν παρεξηγήσιμα χαλαρή σχέση με τα, συνήθως τεράστια, δάνειά τους. Θα είχε ενδιαφέρον να μάθουμε με ποιο επιχείρημα οι τράπεζες κάνουν αβαβά τις οφειλές τους, την ίδια στιγμή που παίρνουν για πενταροδεκάρες τα σπίτια των λαϊκών οικογενειών.
15
12

Επισημάνσεις

Ποιος να το περίμενε όταν ρίχνανε τσιμέντα στην Ακρόπολη ότι θα μαζέψει νερό μέχρι το γόνατο; Δεν πειράζει, αρκετά την ανεχθήκαμε 3.000 χρόνια με σκέτο χώμα. Θα μπορούσαν να βάλουν καμιά γράνα για τα όμβρια τουλάχιστον, αλλά είπαν να μην προσβάλουν την αισθητική του μνημείου. Η Μενδώνη έβγαλε μια απολογητική ανακοίνωση, του στυλ σιγά, σας έπιασε ο πόνος για την Ακρόπολη, τραχανοπολαγιάδες πλεμπαίοι, που έχετε να πάτε από τότε που σας πήγανε με το σχολείο. Σε περισσότερες λεπτομέρειες δεν μπήκε, γιατί έχει να ασχοληθεί και με τον δανεισμό των αρχαιολογικών θησαυρών της χώρας για 100 χρόνια στο εξωτερικό. Σωστά, τι να τους κάνουμε τους αρχαιολογικούς θησαυρούς της χώρας, να τους κρατάμε στα μουσεία να σκονίζονται και να μαζεύουν τουρίστες; Ξέρετε καμιά σοβαρή χώρα που να το κάνει; Ας τους δανείσουμε τώρα και σε 100 χρόνια, που θα έχουμε πεθάνει όλοι, τους ξαναπαίρνουμε πίσω, δεν χάλασε ο κόσμος. Τελικά, μετά την κατακραυγή, τα κατέβασε σε 50, που είναι σαφώς λογικότερο χρονικό διάστημα για κάτι τόσο εξοργιστικά ακατανόητο.
14
12

Το κίνημα απέναντι στον ολοκληρωτικό έλεγχο

Κατά γενική ομολογία, έχουμε βρεθεί απέναντι σε μια απρόσμενη υποχώρηση των πολιτικών ελευθεριών, αλλά και έναν ασφυκτικό έλεγχο της ενημέρωσης των πολιτών, ύστερα από μια σειρά επιλογών της κυβέρνησης της ΝΔ, στα πρότυπα της παγκόσμιας ακραίας Νέας Δεξιάς. Η πανδημία πρόσφερε τη νομιμοποίηση γι’ αυτή την αντιδημοκρατική στροφή. Τόσο οι κινηματικές συλλογικότητες όσο και η κοινοβουλευτική Αριστερά αναζητά διεξόδους από τη ζοφερή πραγματικότητα της καταστολής και της απόκρυψης, προκειμένου να αντισταθεί σε μια αποχαλινωμένη εξουσία και να επικοινωνήσει με την κοινωνία. Οι προσπάθειες αυτές σκοντάφτουν στο τείχος των ΜΜΕ, που υπηρετούν έμμισθα την κυβέρνηση αντί να ενημερώνουν τους πολίτες, και στο τείχος της αστυνομίας, που επίσης υπηρετεί την κυβέρνηση αντί για τη συνταγματική τάξη. Βασικό κριτήριο για την επιλογή των μορφών δράσης από τους κινηματικούς δρώντες υπήρξε ανέκαθεν η αποτελεσματικότητά τους. Ωστόσο, η αφλογιστία τους δεν οδηγούσε στην άμεση αντικατάστασή τους από πιο αποτελεσματικές μορφές, καθώς αυτές οι τελευταίες αποτελούν συλλογικές δημιουργίες, που επινοούνται, δοκιμάζονται, εδραιώνονται με τον καιρό και εξαρτώνται αφενός από τους κύκλους διαμαρτυρίας αφετέρου από τις κοινωνικές και τεχνολογικές αλλαγές. Δεν είναι, λοιπόν, περίεργο που σήμερα αναζητούμε νέες μορφές δράσης, για να ανταπεξέλθουμε στις νέες προκλήσεις, και αδυνατούμε να ανταποκριθούμε επαρκώς. Ωστόσο, η επινοητικότητα και η κινηματική μνήμη μπορούν να μας βοηθήσουν να επιταχύνουμε τις συνηθισμένες αργόσυρτες διαδικασίες. Στο παρόν κείμενο καταθέτω μερικές σχετικές σκέψεις.
13
12

Ανδρέας Ξανθός: Σημαντικό, αλλά όχι ικανό βήμα για την εξάλειψη της πανδημίας

Σ’ αυτό το χρονικό σημείο, αξίζει να υπενθυμίσουμε ορισμένα δεδομένα: 1. Η προοπτική να έχουμε πρόσβαση ως χώρα στα εμβόλια και μάλιστα σε προσιτές τιμές οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στην κορυφαία ευρωπαϊκή πρωτοβουλία προαγοράς και ισότιμης κατανομής των αναγκαίων δόσεων στα κράτη- μέλη της Ε.Ε. Τα εμβόλια δηλαδή δεν θα έρθουν στην Ελλάδα «κατόπιν ενεργειών» της κυβέρνησης και του κ. Μητσοτάκη, αλλά ως αποτέλεσμα της κεντρικής παρέμβασης της Κομισιόν στη διεθνή φαρμακευτική αγορά, γεγονός που ανοίγει τον δρόμο για ανάλογες ρυθμίσεις και για τα υπόλοιπα καινοτόμα φάρμακα υψηλού κόστους. 2. Τα νέα εμβόλια, επίσης, είναι αυτονόητο ότι θα χορηγηθούν δωρεάν στον πληθυσμό, όπως όλα τα εγκεκριμένα εμβόλια που συμπεριλαμβάνονται στο Εθνικό Πρόγραμμα Εμβολιασμών. 3. Είναι σημαντικό ότι θα αξιοποιηθούν οι δημόσιες δομές ΠΦΥ (Κέντρα Υγείας αστικού και αγροτικού τύπου, ΤΟΜΥ, ΠΙ) ως εμβολιαστικά κέντρα, διασυνδέοντας έτσι την ΠΦΥ με τη Δημόσια Υγεία, όπως είχαμε έγκαιρα εισηγηθεί στο υπουργείο Υγείας. Στον βαθμό που αυτό συνοδευτεί με την απαραίτητη ενίσχυση της ΠΦΥ με επιπλέον προσωπικό (γενικοί-οικογενειακοί γιατροί, νοσηλευτές, επισκέπτες υγείας, κοινωνικοί λειτουργοί), αναβαθμίζεται ο ρόλος της δημόσιας ΠΦΥ στη διαχείριση της πανδημίας και των υπόλοιπων αναγκών υγείας του πληθυσμού. 4. Τα εμβόλια για τον νέο κορονοϊό είναι βασικό στοιχείο μιας ολοκληρωμένης υγειονομικής στρατηγικής για την αντιμετώπιση της πανδημίας, η οποία πρέπει να θέτει ως προτεραιότητα τον έλεγχο της διασποράς του ιού στην κοινότητα (με τήρηση των μέτρων, συστηματικό testing και αποτελεσματική ιχνηλάτηση), την αξιόπιστη φροντίδα των ασθενών με Covid με όλα τα σύγχρονα θεραπευτικά μέσα, καθώς και την ενδυνάμωση του ΕΣΥ και των Υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας της χώρας. Αρα, η θετική προοπτική των εμβολίων δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση να οδηγήσει ούτε σε εφησυχασμό της πολιτείας και της κοινωνίας ούτε σε αμφισβήτηση της ανάγκης συγκροτημένου σχεδίου για τη στοχευμένη πρόληψη στις «εστίες υπερμετάδοσης» (κλειστές δομές, εργοστάσια, μέσα μεταφοράς, καταυλισμοί προσφύγων, στρατόπεδα, φυλακές κ.λπ.) και την ενδυνάμωση του Δημόσιου Συστήματος Υγείας. Η μάχη με τον ιό είναι μπροστά μας, το ΕΣΥ εξακολουθεί να πιέζεται αφόρητα και απαιτείται συνεχής εγρήγορση. 5. Η πρόσβαση στα νέα εμβόλια πρέπει να είναι εγγυημένη (με βάση την πρωτοβουλία COVAX του ΠΟΥ) για όλες τις χώρες του κόσμου χωρίς διακρίσεις. Γιατί είναι γνωστό ότι σε θέματα Δημόσιας Υγείας, όταν δεν είμαστε όλοι ασφαλείς δεν είναι κανένας ασφαλής.
13
12

Έφη Αχτσιόγλου – Ευκλείδης Τσακαλώτος: Τα 8 ψέματα του κ. Σταϊκούρα

Στη χθεσινή του σύντομη τοποθέτηση στην Ολομέλεια της Βουλής ο κ. Σταϊκούρας πρόλαβε να εκστομίσει τουλάχιστον 8 ψέματα: Ψέμα 1. Οι δαπάνες που έκανε η κυβέρνηση της ΝΔ για την πανδημία ανέρχονται σε 24 δισ. ή 13 δισ. Αλήθεια: Οι κρατικές δαπάνες για την πανδημία μέχρι τέλος Οκτωβρίου ανέρχονται σε μόλις 6,7 δισ., εκ των οποίων τα 3,1 είναι δάνεια. Το επιβεβαιώνει ευθέως η εκτέλεση του προϋπολογισμού. Αλχημεία 1η. Όταν λέει 24 δισ. ο κ. Σταϊκούρας αθροίζει δαπάνες με άλλα μέτρα όπως οι αναβολές πληρωμών αλλά και τραπεζικά δάνεια και τη μόχλευση, για να δημιουργήσει εντυπώσεις. Το ζήτημα όμως είναι πόσα χρήματα πραγματικά πηγαίνουν στον κόσμο. Αλχημεία 2η. Όταν λέει 13 δισ. ο κ. Σταϊκούρας αθροίζει στις κρατικές δαπάνες τα δάνεια που έδωσαν οι τράπεζες μέσω του ταμείου εγγυοδοσίας και του ΤΕΠΙΧ. Ψέμα 2. Επί ΣΥΡΙΖΑ μειώθηκε η κρατική χρηματοδότηση προς το Εθνικό Σύστημα Υγείας σε σχέση με το 2014 Αλήθεια: Επί ΣΥΡΙΖΑ οι δημόσιες δαπάνες για την υγεία αυξήθηκαν από 4,5% ΑΕΠ που ήταν το 2014, σε 5,1 % ΑΕΠ, αύξηση περίπου 1 δισ. Εξάλλου πώς θα μπορούσαν να μην έχουν αυξηθεί οι δαπάνες όταν επί ΣΥΡΙΖΑ: - καλύφθηκαν οι ανασφάλιστοι και οι πρόσφυγες από το ΕΣΥ - άνοιξαν 127 νέες δομές πρωτοβάθμιας φροντίδας - δημιουργήθηκαν 120 επιπλέον κλίνες ΜΕΘ - έγιναν 7.000 μόνιμες προσλήψεις και πάνω από 10.000 προσλήψεις συμβασιούχων. Είναι η ΝΔ που εν μέσω πανδημίας μειώνει τις δαπάνες για την υγεία για το 2021 κατά 572 εκατ. Ψέμα 3. Η ΝΔ αύξησε κατά 786 εκατ. τις δαπάνες για την Υγεία λόγω της πανδημίας Αλήθεια: Το σύνολο της επιπλέον ενίσχυσης από τον κρατικό προϋπολογισμό στο δημόσιο σύστημα υγείας για το 2020 θα είναι κάτω από 400 εκατ. Η λαθροχειρία της ΝΔ είναι ότι αθροίζει στις επιπλέον δαπάνες τις ασφαλιστικές εισφορές των αναστολών εργασίας. Η χώρα είναι 8η από το τέλος στην Ευρώπη στις δαπάνες υγείας για την πανδημία, με όλες τις χώρες που είναι σε χαμηλότερη θέση από εμάς να έχουν πολύ παλαιότερα στοιχεία (ΟΟΣΑ). Αυτό σημαίνει ότι στην πραγματικότητα είμαστε στον πάτο της Ευρώπης στις δαπάνες υγείας για την αντιμετώπιση της πανδημίας. Ψέμα 4. Η ανεργία μειώθηκε στη χώρα εν μέσω πανδημίας Αλήθεια: Οι εργαζόμενοι στη χώρα μειώθηκαν. Το φετινό 11μηνο είναι το χειρότερο για την απασχόληση από το 2012. Οι νέες θέσεις εργασίας έχουν μειωθεί κατά 40.500. Σημειωτέον ότι οι εργαζόμενοι σε αναστολή καταγράφονται ως εργαζόμενοι. Αλχημεία: Από το Σεπτέμβρη του 2019 στο Σεπτέμβρη του 2020 αυξήθηκαν σημαντικά οι οικονομικά μη ενεργοί, δηλαδή οι άνθρωποι που δεν αναζητούν εργασία ενώ πριν αναζητούσαν. Αυτό πιθανώς έδωσε το πάτημα στη λαθροχειρία και τα δημιουργικά μαθηματικά του κ. Σταϊκούρα. Ψέμα 5: Καμία χώρα στην ΕΕ δεν προχωρά σε αναπλήρωση του μισθού των εργαζομένων όπως ζητά ο ΣΥΡΙΖΑ. Αλήθεια: Το κράτος αναπληρώνει το μισθό των εργαζομένων στη Γαλλία και την Τσεχία κατά 100%, στη Σουηδία κατά 82% έως 96%, στην Ολλανδία κατά 90%. Ψέμα 6: Οι εργαζόμενοι και οι χαμηλόμισθοι στην Ελλάδα είχαν την Τρίτη μεγαλύτερη προστασία στο εισόδημά τους σε όλη την Ευρώπη χάρη στα μέτρα της κυβέρνησης. Αλήθεια: 1. Οι εργαζόμενοι στην χώρα μας υφίστανται την τρίτη μεγαλύτερη μείωση εισοδήματος -ΜΕΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ- στην Ευρώπη. Μεγαλύτερη μείωση από εμάς έχουν μόνο η Κροατία και η Κύπρος. (Eurostat). 2. Συνολικά οι πολίτες στη χώρα μας βιώνουν τη 2η μεγαλύτερη μείωση εισοδήματος στην Ευρώπη. 3. Οι χαμηλόμισθοι εργαζόμενοι στην Ελλάδα έχουν τη 2η μεγαλύτερη μείωση εισοδήματος στην Ευρώπη. Ψέμα 7: Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έπιασε ποτέ τους στόχους Αλήθεια: Ο ΣΥΡΙΖΑ πέτυχε όλους τους δημοσιονομικούς στόχους, κλείνοντας τις αξιολογήσεις, γι’ αυτό και ολοκλήρωσε το πρόγραμμα θέτοντας το τέλος των μνημονίων. Προφανώς μπερδεύεται ο κ. Σταϊκούρας με την προηγούμενη κυβέρνηση της ΝΔ που δεν κατάφερε να κλείσει ούτε μία αξιολόγηση, βύθισε την χώρα πιο βαθιά στα μνημόνια, παρέδωσε ένα πρόγραμμα ανεπίστρεπτα εκτροχιασμένο, ενώ παράλληλα είχε βυθίσει τη χώρα στην ύφεση, είχε εκτινάξει την ανεργία και είχε ισοπεδώσει μισθούς, συντάξεις και εισοδήματα. Ψέμα 8 και το καλύτερο: Σε επίπεδο ενιαμήνου 2020 η εικόνα της Ελλάδος είναι καλύτερη από τον μέσο Ευρωπαϊκό όρο Αλήθεια: Η ύφεση στην Ελλάδα το 9μηνο είναι 8,5% ενώ ο μέσος όρος της Ευρωζώνης είναι 7,5%, γεγονός που μας έφερε στην 4η χειρότερη θέση στην Ευρώπη. Το εξωφρενικό είναι ότι στο διάγραμμα που κατέθεσε ο κ. Σταικούρας χθες στη Βουλή αποτυπώνεται ακριβώς αυτό. Υπάρχουν 4 ενδεχόμενα: 1)​Δεν διάβασε το διάγραμμα πριν το καταθέσει. 2)​Το διάβασε και μπερδεύτηκε. 3)​Το διάβασε και δεν το κατάλαβε γιατί δεν ξέρει τι σημαίνει καλύτερο όταν μιλάμε για ύφεση και νομίζει ότι όσο πιο μεγάλη είναι η ύφεση τόσο καλύτερα. Εκτός και αν πιστεύει ότι το -7,5% χειρότερο από το -8,5%, πράγμα που δεν θέλουμε να πιστέψουμε. 4)​Σκόπιμα προσπαθεί να παραπλανήσει αυτούς που τον ακούν πιστεύοντας ότι δεν θα ασχοληθεί κανείς με αυτό που κατέθεσε. Αλλά τότε θα μιλάμε για παραποίηση των στοιχείων, πράγμα για το οποίο κατηγορούμε την κυβέρνηση εξαρχής. Κανένα από τα 4 ενδεχόμενα δεν είναι θετικά για έναν Υπουργό Οικονομικών. Αλλά την επόμενη φορά που θα μπει στη βουλή θα πρέπει να ξεκινήσει την ομιλία του λέγοντας τι από τα 4 ισχύει.