Μερόπη Τζούφη

Με τον ψηφισθέντα νόμο χάνεται η κουλτούρα της αποκεντρωμένης διοίκησης και η έννοια της συλλογικότητας. Παραβλέπεται ο ευρωπαϊκός χάρτης της τοπικής αυτοδιοίκησης, όπου για πολλά χρόνια και σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες το ισχύει το εκλογικό σύστημα της απλής αναλογικής: ένα αποκεντρωμένο σύστημα, με την εκλογή των δημάρχων από τα δημοτικά συμβούλια προς την κατεύθυνση μιας δημόσιας διοίκησης πλήρως αποκομματικοποιημένης. Αντί να προωθηθούν οι αρμοδιότητες μιας πολυεπίπεδης διακυβέρνησης (Δήμοι, Περιφέρεια, Αποκεντρωμένη), η κυβέρνηση της ΝΔ έφτιαξε ένα πλειοψηφικό εκλογικό σύστημα και νομοθέτησε τη μείωση των συμβούλων αναιτιολόγητα, ενώ παράλληλα αύξησε τους υποψήφιους για να δυσκολέψει την κατάρτιση ανεξάρτητων ψηφοδελτίων. Στην επικοινωνία και την επαφή μας με τις κοινότητες που γεννηθήκαμε ή καταγόμαστε, διαφαίνεται η ειδική σχέση των αιρετών με τα χωριά τους. Η καθημερινότητα του χωριού, τα προβλήματα της κοινότητας είναι και δικά τους και επιλέγουν να συμμετάσχουν στα κοινά για το καλό του τόπου τους. Αυτοί είναι εκείνοι, που διεκδικούν την ξεχωριστή κάλπη και την ανεξάρτητη φωνή και έκφραση, αφού θεωρούν ότι μπορεί τα μεγάλα παραταξιακά ψηφοδέλτια να «στραγγαλίσουν» την ανεξαρτησία της τοπικής και ιδιαίτερης φωνής της κοινότητας. Για παράδειγμα, στον Νομό Ιωαννίνων έχουμε 370 Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης και οκτώ δήμους. Οι 112 κοινότητες έχουν περισσότερους από 300 κατοίκους και οι υπόλοιπες έχουν όριο κάτω από 300 κατοίκους. Με τους περιορισμούς του νομοσχεδίου, είναι ορατός ο κίνδυνος μεγάλες ακριτικές και ιστορικές κοινότητες να εκπροσωπούνται μόνο μονοπρόσωπα στα όργανα της τοπικής αυτοδιοίκησης. Οι Καλαρρύτες, οι Ασπράγγελοι, η Καρίτσα, οι Λιγκιάδες, η Πυρσόγιαννη, το Βοτονόσι και τα Κτίσματα είναι μερικά από αυτά τα χωριά. Κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ δόθηκαν χρήματα μέσα από εθνικούς και ευρωπαϊκούς πόρους και υλοποιήθηκαν προγράμματα, όπως το «ΦιλόΔημος», που έδωσαν τη δυνατότητα σε δήμους και κοινότητες να κάνουν σημαντικά έργα για τη βελτίωση της καθημερινότητας των πολιτών. Παράλληλα, έγιναν και 8.500 μόνιμοι διορισμοί στην τοπική αυτοδιοίκηση. Τώρα, για τις προτεραιότητες θα αποφασίζει το ΤΑΙΠΕΔ αδιαφανώς και προκλητικά.

Έχουμε καθήκον να προστατεύσουμε τα κοινωνικά αγαθά που βρίσκονται σε άμεσο κίνδυνο και που διασώθηκαν με τιτάνιες προσπάθειες κατά την περίοδο των μνημονιακών χρόνων. Μεταξύ αυτών, η δημόσια παιδεία, η δημόσια υγεία, η κοινωνική ασφάλιση, τα εργασιακά δικαιώματα και οι ατομικές ελευθερίες. Ταυτόχρονα έχουμε καθήκον να ενθαρρύνουμε την κινητοποίηση της κοινωνίας, να αναζητήσουμε τις πρακτικές και τα εργαλεία για το «άνοιγμα» του κόμματος, τη γείωσή του στα εργατικά σωματεία και τα εργατικά κέντρα, στους φοιτητικούς συλλόγους, στις γειτονιές και τους μαζικούς χώρους, στους αγροτικούς συνεταιρισμούς, στα επιστημονικά και αθλητικά σωματεία. Οφείλουμε να είμαστε παρόντες στους αγώνες και τα κινήματα, όπως και να θίξουμε το σχέδιό μας για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, τη δίκαιη ανάπτυξη και την ανάδειξη των τοπικών χαρακτηριστικών, αξιοποιώντας τις προτάσεις και τα συμπεράσματα που προέκυψαν από τον ευρύ διάλογο των αναπτυξιακών συνεδρίων που έλαβαν χώρα την προηγούμενη περίοδο.

Αξίζει να σημειωθεί πως παρά τις οικονομικές αντιξοότητες και την ένταση του φαινομένου «brain drain», δηλαδή της φυγής καλά εξειδικευμένου επιστημονικού προσωπικού προς τις χώρες του εξωτερικού, τα τελευταία χρόνια τα ελληνικά Πανεπιστήμια συνεχώς ενδυναμώνονται και σε επίπεδο φοιτητικού δυναμικού. Σύμφωνα με στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, την περίοδο 2011-2016 οι προπτυχιακοί φοιτητές αυξήθηκαν κατά 36.000 (σύνολο: 203.231), οι μεταπτυχιακοί φοιτητές κατά 21.000 (σύνολο: 52.946), ενώ οι υποψήφιοι διδάκτορες κατά 10.000 (σύνολο: 33.452). Επίσης, βελτιώθηκε σημαντικά το ποσοστό των φοιτητών, όλων των κύκλων σπουδών, που αποφοιτούν επιτυχώς ανά έτος.