Αναδημοσιεύσεις

17
08

Νίκος Φίλης: Γροιλανδία – Καταστροφή χωρίς «επιστροφή»

Ήδη, οι νέοι διαδηλώνουν: «το πρόβλημα είναι το σύστημα, όχι το κλίμα». Η κλιματική αλλαγή που θα οδηγήσει σε φτώχεια, πείνα, ξεριζωμούς, δεν είναι ούτε ουδέτερη, ούτε αναπόφευκτη. Έχει φταίχτη, έχει κινητήριο δύναμη: λέγεται καπιταλισμός και νεοφιλελευθερισμός. Το κέρδος πάνω από τον άνθρωπο και τη φύση. Μόνος «σχεδιασμός», η αύξηση του ποσοστού κέρδους και η απόδοση των επενδύσεων. Διαρκής αύξηση της κατανάλωσης, πρωτίστως στις πλούσιες χώρες. Διαρκής αύξηση των στερεών και μη ανανεώσιμων καυσίμων που καίγονται, δάση που συρρικνώνονται, σκουπίδια που πρωτίστως δεν έπρεπε να έχουν δημιουργηθεί, αλλά επιπλέον δεν ανακυκλώνονται. (...) Δεν θέλουμε λοιπόν λύσεις που καταδικάζουν οικισμούς και κοινωνίες, αλλά λύσεις που φέρνουν θετικές αλλαγές προστατεύοντας αυτούς που θίγονται. Και αυτό μπορεί να συμβεί μόνο με σχεδιασμό, όταν η παραγωγή περάσει στα χέρια των πολλών. Ξέρω ότι κάθε νεοφιλελεύθερος θα ανατριχιάσει και μόνο στο διάβασμα αυτών των γραμμών, αλλά η αλήθεια είναι ότι τον 21ο αιώνα ο σοσιαλισμός θα γίνει πιο επίκαιρος από οποτεδήποτε στην ιστορία, πιο επίκαιρος από το 1917 ή το 1944.
Περισσότερα »
17
08

Η «κυπριοποίηση» της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής

Οι Ευρωπαίοι εταίροι -πρώτοι η γερμανική προεδρία και ο ύπατος εκπρόσωπος Ζ. Μπορέλ- διαμορφώνουν στη συντριπτική πλειονότητά τους μια πληρέστερη εικόνα. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα ανταποκριθούν λεκτικά στην επείγουσα κατάσταση, αλλά δεν αγνοούν ότι τα γεγονότα οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στη σύγκρουση. Βλέπουν πιο καθαρά το προφανές, την ανάγκη ελληνοτουρκικού διαλόγου, όπως ορίζει το διεθνές δίκαιο, ενώ όσοι εμβαθύνουν πραγματικά και συζητούν μια νέα σχέση με την Τουρκία, την αδήριτη ανάγκη επίλυσης του Κυπριακού. Ομως η Αθήνα και η Λευκωσία συνεχίζουν να ταλαντεύονται ως προς τα πραγματικά περιθώρια και τα μέσα αντίδρασής τους. Με ένα παράξενα ήρεμο τρόπο στην Κύπρο, που είναι εντελώς ανοχύρωτη στην ΑΟΖ, η κυβέρνηση Ν. Αναστασιάδη διατείνεται ότι ετοιμάζει σχέδιο αποτροπής με τη συνδρομή της Γαλλίας με την υλοποίηση εξοπλιστικού προγράμματος. Ασχέτως αν τα μέσα που διαθέτει η Λευκωσία είναι πενιχρά, η οικονομία εύθραυστη όσο ποτέ και ταπεινωτικά υποβάλλεται σε παραβιάσεις στην ΑΟΖ. Επί του εδάφους δε, καμία απάντηση δεν έχει για τον σταδιακό εποικισμό των Βαρωσίων. Ολα μαζί αν ειδωθούν, συνιστούν τη χειρότερη επιδείνωση από το 1974. Αντίθετα, η Τουρκία διακηρύσσει ότι βρίσκεται «στο πεδίο και στη διπλωματία» και εκφράζει ετοιμότητα για διάλογο. Μπορεί το κλίμα των ημερών μέσα από τα ΜΜΕ να αποσπά την κοινή γνώμη στην Κύπρο και την Ελλάδα από την ουσία, αλλά οι θέσεις και οι πράξεις της συμβαδίζουν, γι’ αυτό λαμβάνονται πολύ σοβαρά υπ’ όψιν. Ακόμα και ο τρόπος που εκφέρονται, με πιο χαρακτηριστικό δείγμα την αναμετάδοση των δηλώσεων Ερντογάν από το πρακτορείο «Ανατολή» με ελληνικούς υποτίτλους: «Δεν θα συναινέσουμε στην προσπάθεια να μας φυλακίσουν στις παραλίες μας μέσω νησιών μερικών τετραγωνικών χιλιομέτρων, αγνοώντας ένα γιγάντιο κομμάτι γης όπως είναι η Τουρκία… Ελάτε όλες οι χώρες της Μεσογείου να ενωθούμε και να βρούμε μια φόρμουλα αποδεκτή από όλους, που θα προστατεύει τα δικαιώματα όλων…».
Περισσότερα »
16
08

Ανδρέας Ξανθός: Το success story της Ν.Δ. μας τελείωσε εδώ και καιρό

Είναι πλέον πασιφανές ότι η κυβέρνηση δεν αξιοποίησε την πανδημία και το περιθώριο που έδωσε η καραντίνα, για να υπάρξει μια σοβαρή παρακαταθήκη ενίσχυσης του δημόσιου συστήματος υγείας. Αυτού δηλαδή που σήκωσε όλο το βάρος της υγειονομικής κρίσης. Πράγματι, η αναγνώριση της αξίας του ΕΣΥ και η ανάγκη γενναίας ενίσχυσής του είναι πλέον καθολική. Και είναι αλήθεια ότι, σε επίπεδο ρητορικής τουλάχιστον, υπήρξε μια «ρωγμή» στο νεοφιλελεύθερο αφήγημα της Ν.Δ. την οποία οφείλει η Αριστερά να τη διευρύνει. Αλλά όλοι καταλαβαίνουμε ότι αυτή η κυβέρνηση δεν έχει την πολιτική βούληση να δρομολογήσει μια στρατηγικού χαρακτήρα επένδυση σε ένα δημόσιο και δωρεάν σύστημα υγείας καθολικής κάλυψης όλων των αναγκών της κοινωνίας. Γιατί έχει την ιδεοληψία του «λιγότερου κράτους» και των συμπράξεων του ΕΣΥ με τον ιδιωτικό τομέα (ΣΔΙΤ) και τις ασφαλιστικές εταιρείες, όλων αυτών δηλαδή που μέσα στην πανδημία απέτυχαν να καλύψουν τις ανάγκες του κόσμου. (...) [Αν ήμασταν εμείς στην κυβέρνηση] θα αναθέταμε στους ειδικούς να παρακολουθούν τα επιδημιολογικά δεδομένα και να εισηγούνται τα ενδεικνυόμενα σε κάθε φάση μέτρα, θα θέταμε ως απόλυτη προτεραιότητα τη Δημόσια Υγεία και μετά το lockdown, αλλά, το πιο σημαντικό, θα είχαμε αρχίσει να υλοποιούμε το πολυετές σχέδιο μόνιμων προσλήψεων, αναβάθμισης των υποδομών και αυξημένης χρηματοδότησης του ΕΣΥ που είχαμε διαμορφώσει μετά την έξοδο από το 3ο Μνημόνιο. Με έμφαση στην ΠΦΥ και στους κοινωνικούς προσδιοριστές της υγείας, στις υπηρεσίες Δημόσιας Υγείας, στην εξάλειψη των υγειονομικών ανισοτήτων και στη διευρυμένη κάλυψη αναγκών που επιβαρύνουν οικονομικά τους πολίτες (συμμετοχή στα φάρμακα, οδοντιατρική περίθαλψη, φυσικοθεραπεία-αποκατάσταση, γηριατρική και ανακουφιστική φροντίδα, ειδική αγωγή, «αποκλειστικές νοσοκόμες», υποβοηθούμενη αναπαραγωγή και γυναικολογική-μαιευτική φροντίδα κ.λπ.). Ταυτόχρονα θα συμμετείχαμε δραστήρια στη διεκδίκηση των νέων εμβολίων για τον SARS-CoV-2 ως παγκόσμιων δημόσιων αγαθών, κόντρα στον «υγειονομικό εθνικισμό» και την προστασία των συμφερόντων των πολυεθνικών του φαρμάκου που πρεσβεύουν οι ΗΠΑ, η Βρετανία και άλλες ισχυρές χώρες. Η Συμμαχία της Βαλέτας, στην οποία η Ελλάδα έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο, είναι ένα καλό μοντέλο διεθνών πρωτοβουλιών απέναντι στην οικονομική και πολιτική ισχύ των φαρμακευτικών εταιρειών.
Περισσότερα »
15
08

Η Αριστερά φοράει μάσκα: ευθραυστότητα, ευθύνη, ταξικότητα

Επειδή η κυβέρνηση επιδίδεται σε μια πολιτική διαχείριση της ευθραυστότητας, σε μια διαχείριση της θνητότητας, η ατομική ευθύνη πρέπει να γίνει επιταγή της αλληλεγγύης. Η κυβέρνηση επικαλείται την ατομική ευθύνη ως άλλοθι για την επιλογή της να αφήσει τον ιό να... αυτορρυθμιστεί. Αλλά δεν πρέπει κανείς να πετάει και το μωρό μαζί με τα νερά του μπάνιου. Η έννοια της ατομικής ευθύνης δεν πρέπει να απορριφθεί συνολικά, αλλά πρέπει να μετασχηματιστεί στον κόμπο που συγκρατεί το υφαντό της συλλογικής αλληλεγγύης. Η ατομική ευθύνη πρέπει να γίνει η ατομική δέσμευση στον συλλογικό στόχο της ματαίωσης των συνεπειών της αδιαφορίας των κυρίαρχων. Μια συλλογική ευθύνη χωρίς αντανάκλαση στο ατομικό επίπεδο είναι σαν την επιφάνεια μιας ομπρέλας από το ύφασμα της οποίας περνάει το νερό της βροχής. Κάτι σαν μια τυπική επίκληση που συλλαμβάνει το αίσθημα ενοχής για να μπορεί μετά κάποιος να πράττει όπως θέλει. Η Αριστερά φοράει μάσκα όχι επειδή συναινεί στο πλαίσιο της αστικής υπευθυνότητας, αλλά διότι δεν εμπιστεύεται τους κυρίαρχους στο πλαίσιο της ταξικής ευθύνης.
Περισσότερα »
15
08

Κ. Μητσοτάκη, έχετε δίκιο, η νέα γενιά φταίει

Κ. Μητσοτάκη, έχετε δίκιο. Η νέα γενιά φταίει: Που η κυβέρνηση δεν αξιοποίησε τον χρόνο που ολόκληρη η κοινωνία κέρδισε, μένοντας σπίτι και ακολουθώντας τις οδηγίες των ειδικών Που αντί να γίνουν έκτακτες προσλήψεις σε ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, να αγοραστούν επιπλέον test και να φτιαχτούν νέες Μ.Ε.Θ., η κυβέρνηση επέλεξε να δώσει 20.000.000 στους μεγαλοκαναλάρχες και να φέρει το σχέδιο Πισσαρίδη Που αναγκάστηκε κάθε νέος και νέα να μπει σε πλοία με 80% πληρότητα για να καταφέρει να κάνει ολιγοήμερες διακοπές μιας που ο άνεμος της ανάπτυξης δεν φύσηξε ακόμα για την νέα γενιά, ενώ εσείς έχετε 3 Σινουκ για να μετακινήστε Που θα επιστρέψουμε στις δουλειές μας χωρίς να μπορούμε να κάνουμε μαζικά προληπτικά test γιατί η κυβέρνηση αντί να καταρτίσει ένα σχέδιο πρόληψης ενόψει του δεύτερου κύματος, επιλέγει να στοχοποιεί εμάς, τη νέα γενιά Που έφευγαν διαρροές από το Μέγαρο Μαξίμου ότι η Ελλάδα είναι Covid-19 free zone και που μια ολόκληρη χώρα υποχώρησε στην πίεση της γερμανικής TUI. Εμείς φταίμε κ. Μητσοτάκη. Έχετε δίκιο. Εμείς φταίμε που ακόμα ανεχόμαστε έναν Πρωθυπουργό: Που βύθισε την οικονομία στην ύφεση πριν την έναρξη της πανδημίας Που δεν μπορεί να κατανοήσει τις ανάγκες της νέας γενιάς για μια καλοπληρωμένη δουλειά, με αξιοπρεπή μισθό και καλές συνθήκες εργασίας Που με τις πολιτικές που εφαρμόζει η κυβέρνηση σας για την νέα γενιά, δεν μας βοηθήσατε ποτέ να φύγουμε από το σπίτι που μεγαλώσαμε Αλλά αυτά εσείς κ. Μητσοτάκη δεν τα γνωρίζετε γιατί εάν τα γνωρίζατε δεν θα επιχειρούσατε να καταστήσετε τη νέα γενιά εσωτερικό εχθρό στα μάτια της κοινωνίας. Η ανικανότητα του Κ. Μητσοτάκη και της κυβέρνησης του στην αντιμετώπιση της πανδημίας είναι παροιμιώδης. Θυσίασαν την υγεία μας για την εξυπηρέτηση των οικονομικών συμφερόντων που εκπροσωπούν. Δεν περιμένουμε τίποτα από εσάς. Τη νέα κρίση θα την αντιμετωπίσουμε με συλλογικότητα και αλληλεγγύη
Περισσότερα »
12
08

Αριστείδης Αντονάς: Μήπως μας βλέπουν σαν πράγματα;

Το έναυσμα για τον συγγραφέα ήταν η πολύνεκρη επίθεση του «Ισλαμικού κράτους» στον παρισινό χώρο συναυλιών Bataclan (13/11/2015) όπως και οι «θεατρικοί» και διαδικτυακά δημοσιοποιημένοι αποκεφαλισμοί ομήρων στην έρημο, αλλά και η τηλε-δολοφονία του Ιρανού αξιωματούχου Σουλεϊμανί με διαταγή Τραμπ (14/2/2020), παράλληλα με την περιρρέουσα κοινωνικοπολιτική συνθήκη. Σε αυτό το κλίμα, προστέθηκε εφέτος η πανδημία του Covid-19, η οποία ανανοηματοδοτεί με πολύ ενδιαφέροντα τρόπο αυτόν τον «πολτό», που τον «δένουν» αλλόκοτες εικόνες εννοιολογικά συγκροτημένες. Ο Αντονάς βλέπει εδώ έναν μηχανισμό εκκένωσης του δημόσιου χώρου, μια ερήμωση του δήμου. Κι αυτή τη φορά, όπως μας λέει, η συνέπεια δεν είναι η μετα-δημοκρατία, αλλά ένα πλήγμα στην κοινότητα, μια ακύρωσή της, «αυτό που ο Ιταλός φιλόσοφος Αγκάμπεν ονομάζει α-δημία».
Περισσότερα »
12
08

Κύρκος Δοξιάδης: Αρχηγικές αντιφάσεις

Κανείς δεν ισχυρίζεται ότι όσοι/ες άρχισαν να ψηφίζουν ΣΥΡΙΖΑ από τις εκλογές του 2012 κι έπειτα έχουν διαβάσει μαρξισμό ή ότι ενστερνίζονται το όραμα της παγκόσμιας αταξικής κοινωνίας. Η αριστερή, δηλαδή η ιστορικο-υλιστική προσέγγιση των πολιτικών φαινομένων όμως δεν αναλύει έτσι τη ριζοσπαστικοποίηση των μαζών. Οι μάζες κατανοούν πως το συμφέρον τους βρίσκεται προς μια αντικαπιταλιστική κατεύθυνση όταν βιώνουν άμεσα και οδυνηρά τις ανεπάρκειες και τις αδικίες του καπιταλιστικού συστήματος. Ο ρόλος της Αριστεράς είναι να συναρθρώσει πειστικά διά μέσου της πολιτικής της πρακτικής την εν λόγω τάση για ριζοσπαστικοποίηση με δημοκρατικές αρχές και με τη ρεαλιστική υλοποίησή τους – πράγμα που μεταξύ άλλων θα αποτρέψει τον κίνδυνο να εκμεταλλευτεί η «αντισυστημική» Ακροδεξιά τη λαϊκή απόγνωση. Το «στρατηγικό έλλειμμα» και η ουσιαστική «ανυπαρξία», για τα οποία ο Αλ. Τσίπρας ορθά εγκαλεί την ευρωπαϊκή Αριστερά, αναπαράγονται σε εγχώριο επίπεδο ακριβώς από τη λογική του «εκφράζουμε ολόκληρο το φάσμα από την Αριστερά έως το Κέντρο» - «είτε μας αρέσει είτε όχι» κιόλας. Δηλαδή ως Αριστερά ας μην προβάλλουμε ιδιαίτερα τις θέσεις μας, διότι μπορεί όσοι μας ψήφισαν να θυμηθούν κάποια στιγμή τον παλιό κεντρώο τους εαυτό και να φύγουν. Η λογική που εκτίναξε εκλογικά τον ΣΥΡΙΖΑ το 2012 και τον οδήγησε στην κυβέρνηση το 2015 ήταν εκείνη που τόλμησε και κατόρθωσε να προσδώσει αριστερή πολιτική μορφή στη λαϊκή δυσαρέσκεια. Η λογική που τώρα, αν επικρατήσει, θα τον οδηγήσει στην ήττα είναι η λογική της κεντροαριστερής ηττοπάθειας.
Περισσότερα »
12
08

Ε, όχι και δημοσιογράφος ο Στέφανος Χίος…

Δεν είναι δημοσιογράφος ο άνθρωπος που με χυδαιότητας απευθύνεται στα κατώτερα ανθρώπινα ένστικτα ενός αιμοβόρου κοινού. Με το να αποκαλείς δημοσιογράφο ένα τέτοιο υποκείμενο, δίνεις ταυτόχρονα συγχωροχάρτι και σε τόσους άλλους όμοιούς του που με αισχρά δημοσιεύματα και τραμπούκικες μεθόδους αναγάγουν το μελάνι του υποκόσμου σε τέταρτη εξουσία. Όχι δα… (...) Είναι αδιανόητο να ισχύει το «ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου» για να πλήξεις πολιτικά την κυβέρνηση ή τον πρωθυπουργό με επιχειρήματα και στοιχεία ενός υποκειμένου τύπου Χίου. (...) Αλίμονο αν έχουμε ανάγκη τον Στέφανο Χίο και ανθρώπους του φυράματός του για νεροκουβαλητές. Αυτοί το μόνο που κουβαλούν είναι βούρκος.
Περισσότερα »
11
08

Πάνος Σκουρλέτης: Η κυβέρνηση μετακυλίει τις ευθύνες της στους πολίτες

Ακριβώς επειδή έχουμε ανάγκη από ένα εθνικό σχέδιο αξιοποίησης των πόρων του ευρωπαϊκού ταμείου, με σκοπό να παρέμβουμε στο εγχώριο παραγωγικό μοντέλο, απορρίπτουμε το παρωχημένο, νεοφιλελεύθερο πόρισμα της επιτροπής Πισσαρίδη. Πρόκειται για ξεπερασμένες προτάσεις που αποσκοπούν στο να ολοκληρώσουν τις όποιες νεοφιλελεύθερες αναδιαρθρώσεις που δεν υλοποιήθηκαν την εποχή του πρώτου και του δεύτερου μνημονίου. Αλήθεια, πόσο καινούργιες είναι οι προτάσεις της ιδιωτικοποίησης των δημοσίων δικτύων της χώρας που αποτελούν φυσικά μονοπώλια, η ιδιωτικοποίηση της κοινωνικής ασφάλισης και η ολοσχερής διάλυση των εργασιακών σχέσεων; Το παραγωγικό μοντέλο της χώρας έχει ανάγκη από βαθιές αλλαγές που θα το καταστήσουν πιο ισορροπημένο, αλλά και με αναβάθμιση της θέσης της εργασίας. Τέλος, θα πρέπει να αποτραπεί μια εκ νέου συγκέντρωση οικονομικής ισχύος σε λίγους σε βάρος των μεσαίων στρωμάτων. Σε κάθε περίπτωση, η πρόταση για την αντιμετώπιση της νέας ύφεσης πρέπει να ενσωματώνει την λογική της πράσινης οικονομίας. Ας μην ξεχνάμε την κλιματική κρίση, με τις απτές αρνητικές επιπτώσεις στη ζωή και την οικονομία, όλο και πιο σοβαρές τα τελευταία χρόνια. Αλλά και τις εμπειρίες από την πανδημία, που επανέφεραν δυναμικά στο προσκήνιο τις αντιλήψεις για την αναγκαιότητα ενίσχυσης της παρέμβασης του Δημοσίου. Όχι μόνο στον τομέα της Υγείας, αλλά και σε μια σειρά από τομείς της οικονομίας. Παλιά και νέα προβλήματα διαμορφώνουν το καινούργιο σκηνικό. Οι απαντήσεις μας στις νέες προκλήσεις οφείλουν να είναι αποτελεσματικές και να έχουν κοινωνικό πρόσημο. Αυτό δεν μπορεί να συμβεί εάν βασιστούμε σε αποτυχημένες συνταγές και στον νεοφιλελευθερισμό.
Περισσότερα »