Αναδημοσιεύσεις

Από παλαιότερα, επίσης, μας έρχεται μια προειδοποίηση για τις τρεις παγίδες από τις οποίες κινδυνεύει κάθε αριστερή συμμετοχή στη διακυβέρνηση της χώρας: την αλαζονεία, την άγνοια (της κρατικής δομής), τον εκμαυλισμό. Παγίδες που δεν γίνεται να αντιμετωπίσεις με κάποιες ντιρεκτίβες, αλλά χρειάζεσαι τα αντισώματα που σου παρέχει η κομματική δομή, στον βαθμό βέβαια που το κόμμα λειτουργεί ως συλλογικός διανοούμενος και ταυτόχρονα έχει δομημένες σχέσεις με εκείνα τα κοινωνικά σώματα που θέλει να εκπροσωπήσει, στην περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ τον κόσμο της εργασίας και τα λαϊκά στρώματα. Οι παραπάνω προϋποθέσεις διαγράφουν τις τομές και τις υπερβάσεις που οφείλει να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ για να αντεπεξέλθει στις νέες συνθήκες, στα νέα καθήκοντα. Καθόλου εύκολη υπόθεση, αφού το κόμμα πρέπει να αντιμετωπίσει εγγενείς δυσκολίες όπως είναι η κρίση του κομματικού φαινομένου σε συνθήκες κινηματικής άπνοιας και υφεσιακού κύκλου των κοινωνικών αγώνων, γεγονός που έχει ξεκινήσει εδώ και έξι χρόνια και αφορά το σύνολο της ευρωπαϊκής Αριστεράς. Τα παραπάνω προβλήματα δεν αντιμετωπίζονται με την ανάθεση και την υποκατάσταση, παρά μόνο με την αδιάκοπη προσπάθεια για πολιτική συμμετοχή και δημοκρατία, ιδιαίτερα με άμεση δημοκρατία.

Η όξυνση της πολιτικής αντιπαράθεσης και της επίθεσης εναντίον μας από τους υποστηρικτές των μνημονιακών καταναγκασμών αναδεικνύει με τον πιο κρυστάλλινο τρόπο ότι οι δυνατότητες του επόμενου διαστήματος είναι σημαντικές. Το σύνολο του παλιού καθεστώτος το έχει κατανοήσει και σίγουρα θα κάνει τα πάντα για να ανατρέψει οποιαδήποτε προοπτική ουσιαστικών αλλαγών.

Το ποτήρι της ελληνικής οικονομίας τον Αύγουστο του 2018 μπορεί, χωρίς μεγάλη δόση αισιοδοξίας, να χαρακτηριστεί μισογεμάτο. Και το ζητούμενο, τώρα που βγήκαμε από τα Μνημόνια, είναι να συνεχίσει να γεμίζει με σταθερό ρυθμό. Μισογεμάτο το χαρακτηρίζουν και οι -όχι ιδιαίτερα... κουβαρντάδες- διεθνείς οίκοι αξιολόγησης, επειδή, σε αντίθεση με τους κατ’ επάγγελμα καταστροφολογούντες, προτιμούν να δίνουν βάση στους αριθμούς παρά να παρασύρονται από τις πολιτικές τους αντιπάθειες.

Αντιμετωπίζει βαρύτατες κατηγορίες και έχει απέναντί του τον Τύπο, τη Δικαιοσύνη και μια μεγάλη μερίδα του πολιτικού κατεστημένου. Παρ' όλα αυτά δείχνει αξιοσημείωτη ανθεκτικότητα. Ίσως επειδή με την καμπάνια του περί εναλλακτικών γεγονότων, fake news και κυνήγια μαγισσών θόλωσε τόσο τα νερά ώστε το όριο μεταξύ αλήθειας και ψέματος να έχει γίνει πιο δυσδιάκριτο από ποτέ για την αμερικανική κοινή γνώμη.