Αναδημοσιεύσεις

27
07

Πώς ερμηνεύονται οι εξελίξεις στην Τυνησία

Το "προεδρικό πραξικόπημα" στην Τυνησία, όπου την Κυριακή ο αρχηγός του κράτους Κάις Σαγιέντ απέπεμψε τον πρωθυπουργό Χισάμ αλ Μασίσι, ανέστειλε για 30 ημέρες τις εργασίες του κοινοβουλίου, ανέλαβε αυτοπροσώπως καθήκοντα γενικού εισαγγελέα και στέρησε τους βουλευτές από την ασυλία τους, μπορεί να ιδωθεί από πολλές οπτικές γωνίες. Μπορεί έτσι να θεωρηθεί ως άλλη μία περίπτωση όπου η δημοκρατική ομαλότητα πέφτει θύμα της πανδημίας, όπως συνέβη και σε άλλες χώρες όπου η αδυναμία αντιμετώπισης του κορονοϊού εκτόξευσε την λαϊκή δυσαρέσκεια, με αποτέλεσμα την πολιτειακή ανατροπή, όπως λ.χ. στην Αϊτή. Και πράγματι, η Τυνησία δοκιμάζεται από την πανδημία όσο καμία άλλη χώρα της Αφρικής, ενώ το γεγονός ότι η οικονομία της εξαρτάται από τον τουρισμό παρόξυνε προϋπάρχοντα προβλήματα, με αποτέλεσμα να πολλαπλασιαστούν το τελευταίο διάστημα οι διαδηλώσεις εναντίον του κυβερνώντος ισλαμιστικού κόμματος Ενάχντα. Μπορεί επίσης να διαβαστεί ως κλασικό παράδειγμα της πολιτικής οπισθοδρόμησης που βιώνουν χώρες οι οποίες μετεωρίζονται στα όρια της χρεωκοπίας, καθώς η Τυνησία διαπραγματεύεται το τελευταίο διάστημα την προσφυγή της στο ΔΝΤ, ωστόσο οι όροι που την συνοδεύουν, με πρώτες τις περικοπές κοινωνικών δαπανών συναντούσαν αντιστάσεις στο (εν αναστολή πλέον) κοινοβούλιο.
Περισσότερα »
26
07

Θεανώ Φωτίου: «Θα πληρώνουμε όλοι οι Έλληνες για να πλουτίσουν ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες»

Για τον εμπαιγμό εκ μέρους της κυβέρνησης σε βάρος των εργαζόμενων και ανέργων αναφορικά με το 8ωρό, τις απλήρωτες υπερωρίες την ισχνή αύξηση στον κατώτατο μισθό μίλησε Στο Κόκκινο η Θεανώ Φωτίου η βουλευτής και αναπληρώτρια τομεάρχης Κοινωνικής Πρόνοιας του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία. Τεράστια αντιμεταρρύθμιση χαρακτήρισε η βουλευτής το ασφαλιστικό που κατατέθηκε στη Βουλή τα ξημερώματα του περασμένου Σαββάτου. Και αυτό ουσιαστικά ιδιωτικοποιεί τις επικουρικές συντάξεις και πλήττει και τους σημερινούς συνταξιούχους και τους μελλοντικούς, εξήγησε η κα Φωτίου μιλώντας στη Μαρίνα Μάνη. «Θα πληρώνουμε όλοι οι Έλληνες για να πλουτίσουν ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες» επισήμανε η βουλευτής και εξήγησε ότι το Δημόσιο, όπως παραδέχτηκαν, οι ίδιοι θα χάσει 56 δισεκατομμύρια ευρώ, δηλαδή ένα δισ. ευρώ κάθε χρόνο μέχρι το 2030 και από 2030 και μετά δύο δισ. ευρώ κάθε χρόνο.
Περισσότερα »
26
07

Ο Τσίπρας αποφεύγει το 2011 και το 2015 και κάνει λάθος!

Τη στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ εργάζεται για τη δημιουργία του πολιτικού κλίματος που θα μπορούσε να οδηγήσει στη συγκρότηση μιας «προοδευτικής κυβέρνησης», είναι δυνατόν να μην κάνει καμία αναφορά στην αντι–λιτότητα; Ποια ακριβώς θα είναι η προγραμματική βάση αυτής της «προοδευτικής κυβέρνησης», τη στιγμή που η χώρα βουλιάζει οικονομικά και πάλι; Πώς είναι δυνατόν ο ΣΥΡΙΖΑ να επιδιώξει να ανασυστήσει την κοινωνικοπολιτική συμμαχία που τον έφερε στην εξουσία, χωρίς την παραμικρή αναφορά στην πρόσφατη ιστορία της; Θα πει «πάμε όλοι/ες μαζί», λες και δεν πήγαμε όλοι/ες μαζί πριν λίγα χρόνια; Γιατί να ξαναπάμε; Τι άλλαξε και δεν θα ξανακάνει κωλοτούμπα ο ΣΥΡΙΖΑ; Πρέπει ο Τσίπρας να το εξηγήσει αυτό: «Παλέψαμε ενάντια στην τρόικα εξωτερικού και εσωτερικού για την προοπτική του ελληνικού λαού. Ο συσχετισμός εκείνης της περιόδου μας υποχρέωσε σε τακτική υποχώρηση. Συνεχίσαμε τον αγώνα και τώρα, εκτός μνημονίων πλέον, παλεύουμε από καλύτερες θέσεις. Δεν θα επιτρέψουμε στον κ. Μητσοτάκη να μας γυρίσει πίσω στη νεοφιλελεύθερη λιτότητα και την εργασιακή ζούγκλα. Όλοι μαζί θα αποτρέψουμε τη δημιουργία μιας κοινωνίας φτωχών που υπηρετούν πλούσιους. Η σαπουνόπερα του Μητσοτάκη δεν κάνει για την Ελλάδα, κάνει για τον τρίτο κόσμο». Κι έπειτα, δεν υπάρχει πιο ισχυρό μέσο οικοδόμησης μιας συμμαχίας με κόμματα, σωματεία και κινηματικές οργανώσεις από τις κοινές μνήμες κοινών αγώνων. Ούτε είναι δυνατόν να γίνεται επίκληση στην ενότητα εναντίον του κοινού εχθρού, αλλά αυτός να μην φιλοτεχνείται με εικόνες από τη δεκαετία του 2010, αλλά με εικόνες περασμένων δεκαετιών.
Περισσότερα »
26
07

Μαρία Καραμεσίνη: Είναι η πανδημική κρίση διαφορετική;

Το πολύ υψηλό ποσοστό ανεργίας στις γυναίκες (21,3% έναντι 13,7% στους άνδρες) που φθάνει στις νεαρές γυναίκες 15-24 ετών στο δυσθεώρητο 49%, δείχνουν ότι το πρόβλημα της ανεργίας στη χώρα έχει κατεξοχήν γυναικείο πρόσημο και αναμένεται να μετεξελιχθεί σε εκρηκτικό, ακόμα περισσότερο που το τέταρτο κύμα της πανδημίας έχει μόλις ξεκινήσει και η οικονομία ξαναμπαίνει σε φάση αβεβαιότητας. Η μείωση της γυναικείας ανεργίας αποτελεί συνεπώς πολιτική προτεραιότητα για την «επόμενη μέρα» που αργεί. Τέλος, πέραν της συμβολής της απλήρωτης οικιακής εργασίας φροντίδας, η πανδημία έχει αναδείξει τον αναντικατάστατο ρόλο του κοινωνικού κράτους στην κοινωνική αναπαραγωγή, όπως και στην ισότιμη ένταξη των γυναικών στην αγορά εργασίας. Οι γυναίκες κρατούν στα χέρια τους την κοινωνική αναπαραγωγή, εφόσον αποτελούν την πλειονότητα των εργαζομένων στο δημόσιο σύστημα υγείας, το σύστημα κοινωνικής φροντίδας, το δημόσιο σχολείο και τις «βασικές υπηρεσίες» που παρέμειναν ανοιχτές κατά τη διάρκεια των λοκντάουν. Η μεγάλη πρόκληση είναι η διατήρηση και ενίσχυση του κοινωνικού κράτους για την εξασφάλιση ενός καθολικού δικαιώματος στη φροντίδα. Προϋπόθεση είναι η αποφυγή της επανάληψης ενός νέου κύκλου λιτότητας μετά το τέλος της πανδημικής κρίσης, όπως συνέβη μετά την αρχική ύφεση της κρίσης του 2008.
Περισσότερα »
26
07

Δημήτρης Χριστόπουλος: Οι πολιτικές επιλογές του πρωθυπουργού στο τέλος θα καταπιούν και τον ίδιο

Ο κίνδυνος της ορμπανοποίησης στην Ευρώπη και στην Ελλάδα δεν είναι ότι οι φασίστες θα μπουν στις πόλεις, όπως έκανε ο Μουσολίνι, αλλά ότι οι πρακτικές τους θα απλωθούν προς το πολιτικό mainstream και το ως πρότινος αδιανόητο θα φαίνεται κανονικό. Κίνδυνος υπαρκτός κι όποιος κάνει πως δεν το βλέπει απλώς τον καθιστά μεγαλύτερο. Πώς αλλιώς να εξηγήσει κανείς ότι μια προοδευτική δημοκρατική δικαστής όπως η Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, Κ. Σακελλαροπούλου πήγε και στήθηκε να φωτογραφηθεί μπρος στον φράχτη του Έβρου; Αν ήθελε να στείλει ένα πατριωτικό μήνυμα θα μπορούσε να το κάνει σε ένα στρατόπεδο. Αλλά τώρα στο τείχος, τι; Ότι οι εχθροί είναι οι εισβολείς μετανάστες και πρόσφυγες; Τι εξυπηρετεί όλη αυτή η σπουδή για την Αστυνομία στα κλειστά πανεπιστήμια; Τι εξυπηρετεί το να ζητάμε από τους μετανάστες να μας πούνε «το σημαντικότερο ποντιακό ίδρυμα του 19ου αιώνα» για να τους κάνουμε Έλληνες; Τι εξυπηρετεί το να δωροδοκούμε τους νέους να κάνουν εμβόλιο; Τι αποτύπωμα στη δημοκρατία αφήνει ότι έχουμε τέτοια πρωτοφανή μονομέρεια στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης όπου τα περισσότερα ιδιωτικά κανάλια είναι κυβερνητικότερα του κρατικού; Τι ιδεολογία εκφράζει η συζήτηση για τη γυναικεία γονιμότητα – σας θυμίζω το συνέδριο που θα άνοιγε με την πλειοψηφία των υπουργών της κυβέρνησης υπό την αιγίδα της Προέδρου και τελικώς δεν έγινε ύστερα από τις αντιδράσεις που πυροδότησε -.Τι απέγιναν όλα αυτά που θα αλλάζανε στον Ποινικό Κώδικα μετά την υπόθεση που κινητοποίησε το ελληνικό Metoo; Χίλια δύο μπορώ να σας πω… (...) [Δε] λέω ότι ο πρωθυπουργός της χώρας δεν είναι δημοκράτης. Ωστόσο, υποστηρίζω ότι οι πολιτικές του επιλογές στο τέλος θα καταπιούν και τον ίδιο. Εκτός αν κι αυτός μεταλλαχθεί, όπως μεταλλάχθηκε κι ο φιλελεύθερος Όρμπαν της δεκαετίας του 90 στον εκπρόσωπο των λεγόμενων illiberal democracies της εποχής μας. Δεν του το εύχομαι ούτε το νομίζω όμως. Θεωρώ όμως ότι στην Ελλάδα σήμερα βιώνουμε μια στρατηγική ιδεολογική επίθεση ενός νεοσυντηρητικού αυταρχισμού που δεν κομίζει καλά νέα στην ποιότητα της δημοκρατίας μας. Και σε αυτό πρωταγωνιστεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης με όλα τα πρωτοπαλλήκαρα της μεταπολιτευτικής Άκρας Δεξιάς που έχει δίπλα του. Και σε αυτούς που κάνουν πως δεν τα βλέπουν και νομίζουν πως υπερβάλλω, θα τους θυμίσω την προφητική φράση του Μάνου Χατζηδάκι: «όποιος δεν φοβάται το πρόσωπο του τέρατος πάει να πει ότι έχει αρχίσει να του μοιάζει».
Περισσότερα »
26
07

Σταύρη Καλοψιδιώτου: «Η εποχή των ψευδαισθήσεων στο Κυπριακό έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί»

Μόνο η επανέναρξη των ουσιαστικών διαπραγματεύσεων και η διάνοιξη προοπτικής λύσης μπορούν να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά την επιταχυνόμενη δημιουργία διχοτομικών τετελεσμένων. Η ηγεσία της ελληνοκυπριακής πλευράς οφείλει να επιδιώξει μεταβολή των όρων του παιχνιδιού ώστε αν δεν γίνει κατορθωτή η επανέναρξη της διαδικασίας από εκεί που είχε μείνει, τότε να εκτεθεί ως μοναδική υπαίτια για το αδιέξοδο η Τουρκία. Για να γίνει πιο κατανοητό αυτό που λέμε, θα σταθώ στο τι σημαίνει συνέχιση της διαδικασίας ειδικά για το Βαρώσι. Στη διάσκεψη της Γενεύης τον Ιανουάριο του 2017, η τουρκοκυπριακή πλευρά υπέβαλε χάρτη για το εδαφικό που επέστρεφε την περίκλειστη πόλη και πολλές άλλες κατεχόμενες περιοχές υπό ελληνοκυπριακή διοίκηση. Μετά το ναυάγιο του Κραν Μοντανά, και αφού προηγουμένως η ελληνοκυπριακή πλευρά απέσυρε σημαντικές συγκλίσεις, η τουρκοκυπριακή πλευρά απέσυρε το χάρτη. Είναι αυτονόητο ότι αν οι συνομιλίες επαναρχίσουν από το σημείο αυτό, η τουρκοκυπριακή πλευρά θα επαναφέρει το χάρτη και να τερματίσει τις άνομες μεθοδεύσεις στην κλειστή πόλη. Το ΑΚΕΛ από τον περασμένο Δεκέμβριο υπέβαλε στον κ. Αναστασιάδη ολοκληρωμένη εισήγηση για το τί δέον γενέσθαι –η οποία συμβαδίζει με παραινέσεις που είδαμε στην πρόσφατη Έκθεση του Γενικού Γραμματέα. Υπογραμμίσαμε τη σημασία που έχει η πλήρης και αταλάντευτη προσήλωση στις συγκλίσεις που είχαν επιτευχθεί μέχρι και την κατάρρευση της Διάσκεψης του Κραν Μοντανά και η διαπραγμάτευση μόνο των εκκρεμών ζητημάτων του Πλαισίου Γκουτέρες. Επιπρόσθετα, επισημάναμε προς τον ΠτΔ ότι για να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά η τουρκική θέση για κυριαρχική ισότητα, υπό το πρόσχημα ότι οι Ελληνοκύπριοι δεν σέβονται την πολιτική ισότητα των Τουρκοκυπρίων, και για να αντιμετωπιστούν διάφορες «νέες ιδέες» ξένων παραγόντων που προσεγγίζουν επικίνδυνα τις τουρκικές θέσεις, θα πρέπει να επαναβεβαιώσει ρητά τη σύγκλιση για μία θετική ψήφο σε όλες τις αποφάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου. Ταυτόχρονα, εισηγηθήκαμε αξιοποίηση του φυσικού αερίου ως κίνητρο για τη λύση, όχι άνευ προϋποθέσεων, προς την Τουρκοκυπριακή πλευρά και την Τουρκία. Δυστυχώς, μέχρι στιγμής δεν έχουμε εισακουστεί.
Περισσότερα »
26
07

Αννέτα Καββαδία: Υποκρισία, εμμονές και στο βάθος ιδεοληψία

Δεν υπάρχει αμφιβολία πως η συγκεκριμένη κάστα ανθρώπων που μας κυβερνά, απεχθάνεται το δημόσιο πανεπιστήμιο. Και τα αίτια αυτής της απέχθειας, πέραν της αλλεργίας για τα λαϊκά στρώματα, θα πρέπει να αναζητηθούν –όσο και αν ακουστεί κλισέ– στην ιδεολογία της Δεξιάς σε σχέση με τον περιορισμό της κοινωνικής κινητικότητας και τα κοινωνικά στεγανά. Η πρόθεση και η αντίληψή τους για σχολεία πολλών ταχυτήτων, καθώς και η «σφαγή» εισακτέων που γίνεται αυτές τις μέρες, δεν είναι τίποτα άλλο από την ακραία απόληξη της δεξιάς ιδεοληψίας περί ψευδώνυμης αριστείας. Μεγαλωμένοι, οι περισσότεροι, σε ένα προστατευμένο περιβάλλον, με το μέλλον τους προδιαγεγραμμένο, που ούτε είχαν, ούτε ήθελαν ποτέ να έχουν σχέση με τα παιδιά των δημόσιων σχολείων, που δεν σέβονται τη φοβερή αυτή δοκιμασία των πανελλαδικών εξετάσεων, η οποία περιλαμβάνει όλη την οικογένεια, δεν αισθάνονται την παραμικρή τύψη για τον αποκλεισμό του σχεδόν 1/3 όσων έδωσαν εξετάσεις, καθώς με βάση τη θεώρησή τους, «δεν μπορούν και δεν πρέπει να πάνε όλοι στο πανεπιστήμιο». Εμμονικά ιδεοληπτικοί, μεθοδεύουν ένα οπισθοδρομικό και αναχρονιστικό δημόσιο σχολείο, με εξοβελισμένα μαθήματα όπως αυτά της Κοινωνιολογίας και της Καλλιτεχνικής Παιδείας, αποδεικνύοντας το πώς αντιλαμβάνονται τον αταξικό (όπως θα έπρεπε να είναι) χαρακτήρα της εκπαίδευσης. Η σύγχρονη Αριστερά έχει την ευθύνη να περιγράψει ένα σχολείο κι ένα πανεπιστήμιο που να ανταποκρίνονται στις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας. Όχι στο οικονομίστικο επίπεδο ή στο επίπεδο μιας επίπλαστης «ανάπτυξης», αλλά στο πλαίσιο μιας απελευθερωτικής διαδικασίας. Τα θολά ιδεολογήματα και τα αμφίσημα της «οικονομίας της γνώσης» δεν εξυπηρετούν αυτή την προοπτική. Και σίγουρα δεν αφήνουν το περιθώριο να προτεραιοποιηθούν τα κεφαλαιώδη της εκπαίδευσης, της έρευνας, της δίκαιης ανάπτυξης, της προσωπικής και συλλογικής ευτυχίας.
Περισσότερα »
26
07

Επισημάνσεις

Εντάξει, ρε παιδιά, τόσους άσχετους έκοψε η Κεραμέως από τα πανεπιστήμια, κόπηκαν και μερικοί με 20.000 μόρια. Θα το κάνουμε ζήτημα τώρα; Συμβαίνουν αυτά στις γενοκτονίες. Όπως είπε και η υπουργός, δεν μπορεί όποιος γράφει 20.000 μόρια να μπαίνει στο πανεπιστήμιο, ας πάνε σε κανένα ΙΕΚ. Λύσεις υπάρχουν. Ή ας πάνε στην Αρχιτεκτονική Φλώρινας. Κάποιο σαλέ θα βρούνε στο AirBNB για να μείνουν. Αλλά, αντί για θετικές προτάσεις, γκρινιάζουν που εξετάστηκαν στο σχέδιο, ενώ δεν το διδάσκονται στο σχολείο. Λες και διδάσκονται τίποτα στο σχολείο τα τελευταία δύο χρόνια. Όλα στο πιάτο τα θέλουν οι νέοι σήμερα. Καλά, φροντιστήρια δεν έχετε στη γειτονιά σας; Αφρικανοί είστε;
Περισσότερα »
26
07

Γυναικοκτονία: Η λέξη που φοβάται η Alt Right

Ο σκεπτικισμός για την έννοια δεν αγγίζει μόνο την Alt Right. Και ένα συντηρητικό τμήμα της Αριστεράς δυσκολεύεται να κατανοήσει τη σημασία της λέξης, η οποία ωστόσο υπάρχει στο φεμινιστικό -αρχικά- λεξιλόγιο από αρκετά παλιά, από το 1976, όταν την εισήγαγε η Νοτιο-αφρικανή φεμινίστρια Νταϊάνα Ράσελ, η οποία έφυγε από τη ζωή ακριβώς πριν έναν χρόνο, συγγραφέας του βιβλίου «Το μυστικό τραύμα», που μιλά ακριβώς για τη βία εναντίον των γυναικών. Η Ράσελ ορίζει τη γυναικοκτονία ως τον «φόνο μιας γυναίκας από έναν άνδρα, επειδή είναι γυναίκα» - κάτι το οποίο απαντά σε όσους αναρωτιούνται γιατί να υπάρξει ένας ειδικός όρος, διαφορετικός από την ανθρωποκτονία. Τα στοιχεία παγκόσμια δείχνουν ότι ο όρος κάθε άλλο παρά αναφέρεται σε ένα περιθωριακό φαινόμενο. Από τις γυναίκες που δολοφονούνται σε όλον τον κόσμο, το 58% δολοφονείται από τον νυν ή τον πρώην σύντροφό της ή κάποιο άτομο του στενού οικογενειακού της κύκλου για λόγους «τιμής» που σχετίζονται με το φύλο της. Τέτοιοι φόνοι συμβαίνουν, σύμφωνα με στοιχεία που επιβεβαιώνονται από διεθνείς οργανισμούς, κατά μέσο όρο 137 τη μέρα, σε όλον τον κόσμο. Ο όρος έχει γενικευτεί πλέον, από κοινωνιολογική σκοπιά, από τους περισσότερους διεθνείς οργανισμούς, ανάμεσά τους και τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας. Όχι όμως νομικά. Η έννοια της γυναικοκτονίας αναγνωρίζεται ως ξεχωριστό ποινικά είδος ανθρωποκτονίας σε λίγους ποινικούς κώδικες. Αυτή είναι μια μάχη που δίνουν οι γυναικείες οργανώσεις, στην Ελλάδα, την Ευρώπη και όλον τον κόσμο, σήμερα. Ιδιαίτερα στην Ελλάδα, όπου ούτε ο αντιρατσιστικός νόμος αφήνει ανοιχτή τη δυνατότητα να καταγραφεί η γυναικοκτονία ως έγκλημα με ρατσιστικό κίνητρο, τα «εγκλήματα πάθους» κατέληγαν συχνά στα δικαστήρια με την απόδοση ελαφρυντικών στον δολοφόνο. Ίσως γιατί, παρά την περί του αντιθέτου θορυβώδη φλυαρία, η αντίληψη ότι το «πάθος» και η «τιμή» αποτελούν τους πιο «ευγενικούς» λόγους για να σκοτώσει κανείς μοιάζει να αντέχει ακόμα σε μεγάλα τμήματα της ελληνικής κοινωνίας, που παραμένει πολύ πιο πατριαρχική από όσο νομίζει.
Περισσότερα »
26
07

Κώστας Πουλάκης: Δημοσκοπήσεις – Να τις διαβάζουμε και να τις μελετάμε σε βάθος

Πριν από αρκετούς μήνες, τον Δεκέμβριο του 2020, στη μελέτη των πολιτικών ερευνών που δημοσιεύει το Ινστιτούτο «Νίκος Πουλαντζάς» (Εκλογικές Τάσεις #6), είχαμε τολμήσει την εκτίμηση πως το περιβόητο αντιΣΥΡΙΖΑ μέτωπο, που είχε καταστήσει αναπόφευκτη τελικά την ήττα του ΣΥΡΙΖΑ το 2019, ανεξάρτητα από τα πραγματικά κυβερνητικά του πεπραγμένα, είχε αρχίσει να εμφανίζει ρωγμές. Αυτή η εκτίμηση επιβεβαιώνεται περίτρανα από τον συνδυασμό δύο ερωτήσεων που περιλήφθηκαν στην πρόσφατη εξαμηνιαία έρευνα των τάσεων της MRB. Συγκεκριμένα, στην ερώτηση “ποιο κόμμα θα θέλατε να κερδίσει έστω με μία ψήφο διαφορά;”, βλέπουμε ότι σε σύγκριση με μερικούς μήνες πριν, από 39,2% η Ν.Δ. και 29,3% ο ΣΥΡΙΖΑ - Π.Σ., έχουμε 39% Ν.Δ. και 31,1% ΣΥΡΙΖΑ - Π.Σ., δηλαδή μία μείωση της διαφοράς κατά 2 ποσοστιαίες μονάδες. Ακόμα δε σημαντικότερο, στην ερώτηση “ποιο κόμμα θα σας ενοχλούσε αν κερδίσει έστω με μία ψήφο διαφορά;”, έχουμε μια ισοδυναμία στην πραγματικότητα (40% η Ν.Δ. και 40,4% ο ΣΥΡΙΖΑ - Π.Σ.), από 3,7 ποσοστιαίες μονάδες τον περασμένο Δεκέμβριο και 12,2 μονάδες έναν χρόνο πριν. Το στοιχείο αυτό δείχνει ότι το αντιΣΥΡΙΖΑ κλίμα μειώνεται σταθερά και ταυτόχρονα δημιουργείται ένα αντίστοιχης βαρύτητας αντικυβερνητικό κλίμα. Στην ίδια εξαμηνιαία έρευνα της MRB βλέπουμε ότι σε όλους τους τομείς τής κυβερνητικής πολιτικής έχουμε μια μείωση της ικανοποίησης των πολιτών για τη διαχείριση των μεγάλων θεμάτων, εκτός από την εξωτερική πολιτική και την ψηφιοποίηση του Δημοσίου. Ιδιαίτερα η αύξηση της εγκληματικότητας -ενώ υποτίθεται πως η ασφάλεια είναι προνομιακό πεδίο για τη Νέα Δημοκρατία- φαίνεται πως τραυμάτισε σοβαρά την εικόνα τής κυβέρνησης. Στον αντίποδα, η συγκροτημένη παρέμβαση που επιχείρησε ο ΣΥΡΙΖΑ - Π.Σ. σε επίπεδο προγραμματικών προτάσεων αλλά και υπεράσπισης αξιών, με τις θεματικές εκδηλώσεις για την οικονομία, την Υγεία, την εργασία, το περιβάλλον, με την προγραμματική του συνδιάσκεψη, αλλά και με τις παρεμβάσεις του σε θέματα επικαιρότητας, όπως για παράδειγμα ο εμβολιασμός, το σχέδιο νόμου για τα εργασιακά, τα οικονομικά της Ν.Δ. και η πρόταση νόμου που κατέθεσε, αλλά και για τις Πανελλαδικές εξετάσεις, έδωσαν στην κοινωνία το σήμα ότι το κόμμα τής αξιωματικής αντιπολίτευσης διαθέτει σχέδιο, δίνει μάχες και ανοίγει θέματα που καίνε τους πολίτες.
Περισσότερα »