Αναδημοσιεύσεις

18
01

Κώστας Καναβούρης: Βράδυ των κουρασμένων ανθρώπων

Τετάρτη, μια Τετάρτη, γύρω στις 7 το απόγευμα. Τι απόγευμα δηλαδή, πες βράδυ καλύτερα. Μέσα στο λεωφορείο που ξεκινάει από τον σταθμό του μετρό «Νομισματοκοπείο». Δεν ξέρω γιατί, αλλά, όταν είναι νωρίς το βράδυ και είσαι μέσα στο λεωφορείο, όπου κι αν πάει αυτό, και είναι βαθύς χειμώνας και το μέσα κρύο μπερδεύεται με το έξω, τότε νομίζω πως είναι η ώρα των κουρασμένων ανθρώπων. Όχι τόσο στο μετρό, όσο στο λεωφορείο. Θες ο φωτισμός, θες που κοιτάζεις έξω μια πόλη κουρασμένη, θες που το ψιλόβροχο τρυπάει το πεζοδρόμιο σαν βιτριολικό χιούμορ εκδίκησης, θες που οι άνθρωποι ανεβαίνουν στο όχημα σαν να το περίμεναν χίλια χρόνια ή από κάποιον προηγούμενο χειμώνα χωρίς άνοιξη, γεγονός είναι πως σε μια Τετάρτη Ιανουαρίου, στις 7 το βράδυ, στο λεωφορείο και γύρω τριγύρω χειμώνας, βουλιάζεις μέσα στην κούραση των ανθρώπων. Γιατί εκείνη την ώρα οι άνθρωποι δεν πηγαίνουν, οι άνθρωποι επιστρέφουν. Και δεν είναι χαρούμενοι που επιστρέφουν, ούτε είναι χαρούμενοι που έφυγαν. Απ’ όπου κι αν έφυγαν. Και δεν είναι σιωπηλοί. Είναι αμίλητοι. Με πολλές ήττες σωριασμένες μέσα στα μάτια τους. Ανελέητες ήττες....
18
01

Σίρα Ρέγκο: Μια νέα αντιφασιστική συμφωνία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Αν η πανδημία έχει δείξει κάτι, είναι ότι υπάρχει ένας παλμός μεταξύ μιας αντιδραστικής τάσης και μιας άλλης πιο προοδευτικής και κοινωνικής. Αντιμέτωποι με την ατζέντα του μίσους, του φόβου και της απόσυρσης, προκύπτει μια κοινή ανάγκη να υπερασπιστούμε το κοινωνικό κράτος, τις δημόσιες υπηρεσίες, τους αξιοπρεπείς μισθούς, να εξισορροπήσουμε το χάσμα της φροντίδας, να δώσουμε φωνή στη φεμινιστική ατζέντα. Με λίγα λόγια: την υπεράσπιση των δικαιωμάτων. Έχει αποδειχθεί ότι στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο συνυπάρχει άλλο ένα πιθανό άθροισμα δυνάμεων. Η ομάδα του προοδευτικού τόξου έχει υιοθετήσει μια πιο φιλόδοξη θέση από αυτή της Επιτροπής και του Συμβουλίου σχετικά με το ταμείο ανάκαμψης ή το αίτημα για την απελευθέρωση των διπλωμάτων-πατεντών ευρεσιτεχνίας για εμβόλια μεταξύ άλλων θεμάτων. Δείξαμε ότι η συμμαχία των προοδευτικών δυνάμεων είναι απαραίτητη για να ηγεμονεύσουμε σε συμφωνίες κοινωνικής προόδου στους ευρωπαϊκούς θεσμούς. Γι' αυτό παρουσιάζουμε την υποψηφιότητά μας για την προεδρία, γιατί πιστεύουμε ακράδαντα ότι έχουμε χρόνο να προτείνουμε εναλλακτικούς ορίζοντες και κυρίως ότι πρέπει να εμποδίσουμε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να είναι το μεγάλο προπύργιο των τύπων του παρελθόντος, που θα ανοίξει τον δρόμο για την Ακροδεξιά. Γι' αυτό προτείνουμε ένα νέο σύμφωνο, για την οικοδόμηση μιας νέας συναίνεσης. Προτείνουμε να εγκαταλείψουμε τις παλιές συμφωνίες που ανήκουν στο παρελθόν και να εξετάσουμε το ενδεχόμενο νέου πλαισίου συμφωνίας μεταξύ των προοδευτικών δυνάμεων, ένα σύμφωνο για το μέλλον που βασίζεται στην υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, την προώθηση μέτρων που εγγυώνται αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας σε ένα παραγωγικό μοντέλο προσαρμοσμένο στις προκλήσεις της κλιματικής αλλαγής, για την υπεράσπιση των δημόσιων υπηρεσιών. Θέλουμε να επιτύχουμε μια φεμινιστική, περιβαλλοντική, αδελφική συναίνεση. Μια συμφωνία που να σταματά και να απορρίπτει την ομαλοποίηση του μίσους. Ένα νέο σύμφωνο που θα μας δώσει ελπίδα και θα μας κινητοποιεί.
17
01

Πες τη με τ’ όνομά της: Γυναικοκτονία

Το 2021 έχει παραδώσει εδώ και 14 ημέρες τη σκυτάλη στο νέο έτος, ένα έτος που πρέπει να μας βρει ακόμη πιο αποφασισμένους και έτοιμους να χτυπήσουμε το πρόβλημα στον πυρήνα του: Με διαρκή και έντονη πίεση για εφαρμογή πολιτικών πρόληψης: Χρειάζεται Α) οργανωμένη συλλογή στατιστικών στοιχείων απ’ όλα τα Κράτη ανά φύλο, και καταγραφή των δολοφονιών γυναικών από άνδρες του περιβάλλοντος τους Β) επιμόρφωση του ιατρικού/νοσηλευτικού προσωπικού και της αστυνομίας για συλλογή αναλυτικών στοιχείων σε περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας, κακοποίησης, γυναικοκτονίας και Γ) ευαισθητοποίηση, ώστε να παρέχεται άμεση βοήθεια στα θύματα έμφυλης βίας που καταγγέλλουν ή εμφανίζουν σημάδια κακοποίησης, και όχι αδιαφορία από την πλευρά των αρχών, Δ) δυναμική νομοθετική και κρατική παρέμβαση και σε περιπτώσεις ψυχολογικής βίας (όπως έλεγχος των κινήσεων των γυναικών από συντρόφους/συζύγους, stalking, εκδικητική πορνογραφία, εκφοβισμός μέσω του διαδικτύου) και όχι μόνο ακραίας σωματικής έμφυλης βίας (κακοποίηση, βιασμός) και μέτρα προστασίας των θυμάτων έμφυλης βίας πριν γίνουν θύματα γυναικοκτονίας Ε) αναμόρφωση του εκπαιδευτικού συστήματος, ώστε να αρχίσει να ξεριζώνεται ο σεξισμός, τα έμφυλα στερεότυπα, η ανισότητα των φύλων ως παράγοντες που κανονικοποιούν την έμφυλη βία και τη γυναικοκτονία. Με υπεράσπιση τόσο σε ευρωπαϊκό όσο και σε εθνικό επίπεδο του αιτήματος για νομική αναγνώριση του όρου «Γυναικοκτονία» και απαλοιφή της αναγνώρισης του ελαφρυντικού «εν βρασμώ ψυχής», καθώς και με νομοθετικές πρωτοβουλίες που θα διασφαλίζουν την προστασία ιδιαίτερα ευάλωτων κατηγοριών. Με δυναμικές πολιτικές παρεμβάσεις με στόχο την ευαισθητοποίηση του κοινού και τη λογοδοσία όσων κρατών εξακολουθούν να κωφεύουν μπροστά στο πρόβλημα της έμφυλης βίας και των γυναικοκτονιών. Με αποφασιστική και έμπρακτη αρωγή στον αγώνα των γυναικών για ίσα δικαιώματα στην αυτοδιάθεση, την ασφάλεια, τη ζωή. Το χρωστάμε σε όλες τις γυναίκες του κόσμου που έχασαν τη ζωή τους στα χέρια γυναικοκτόνου, σε όλες τις γυναίκες – θύματα έμφυλης βίας που ζουν καθημερινά την κακοποίηση και τον φόβο για τη ζωή τους. Καμία λιγότερη, ποτέ ξανά.