Αναδημοσιεύσεις

Η Cambridge Analytica δεν έκανε απλοϊκό μάρκετινγκ, παρά το γεγονός ότι η καμπάνια Τραμπ ήταν εκστρατεία μίσους και fake news. H Cambridge Analytica έκανε πολύ πονηρές και «ξεκάρφωτες» καμπάνιες καμουφλαρισμένες συχνά ώστε να φαίνονται «από τα κάτω». Το 2010 ενεπλάκη στις εκλογές στο Τρινιντάντ δουλεύοντας για το «ινδικό κόμμα» εναντίον του «κόμματος των μαύρων». Η C.A. έτρεξε μια «αντισυστημική» αντιεκλογική καμπάνια που απευθυνόταν στους νέους, και στους ινδικής καταγωγής και στους μαύρους. Η καμπάνια είχε επιτυχία. Γίνανε γκράφιτι, βάιραλ βιντεάκια στο Youtube, συγκεντρώσεις, πορείες, μουσικά φεστιβάλ. Η Cambridge Analytica είχε ποντάρει -και της βγήκε- ότι οι νέοι ινδικής καταγωγής, προερχόμενοι από πιο συντηρητικές οικογένειες, θα πήγαιναν τελικά να ψηφίσουν όπως θα τους έλεγαν οι γονείς τους, ενώ οι μαύροι νέοι, λόγω χαλαρότερης οικογενειακής παράδοσης, θα κρατούσαν ψηλά την αντισυστημική σημαία. Όπερ και εγένετο. Στις επόμενες εκλογικές αναμετρήσεις πρέπει να είμαστε πολύ πιο πονηρεμένοι, ιδίως βλέποντας τον mr Google Ελλάς να μπαίνει στην κυβέρνηση...

Ακόμη και αν το Πεκίνο είναι αντιμέτωπο με τις επιπτώσεις από την επιβράδυνση της ανάπτυξης, η εξάλειψη της απόλυτης φτώχειας είναι η εμβληματικού χαρακτήρα εσωτερική πολιτική του προέδρου Σι Τζιπίνγκ. Είναι ένα έργο που θυμίζει σε κλίμακα και φιλοδοξία τα μεγαλειώδη σχέδια του κινεζικού παρελθόντος για ολοκληρωτική μεταμόρφωση της κοινωνίας. Σύμφωνα με τα σχέδια που καταστρώθηκαν στο Πεκίνο, οι τοπικοί αξιωματούχοι που θα υπερβαίνουν τους στόχους θα επιβραβεύονται, γεγονός που έχει ως αποτέλεσμα να επιστρατευτούν όλοι οι διαθέσιμοι πόροι χωρίς να υπολογίζεται το κόστος. Ήδη η Κίνα είναι αντικείμενο θαυμασμού, διότι μέσα σε σαράντα χρόνια κατάφερε να μεταμορφωθεί από μια από τις πλέον φτωχές χώρες του κόσμου στη δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία με οικονομικές μεταρρυθμίσεις και μαζικές επενδύσεις από το εξωτερικό, που επέτρεψαν σε περίπου 700 εκατομμύρια Κινέζους να βγουν από τη φτώχεια. Όμως αυτή η μεταμόρφωση δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί.

Μπορεί μεν να γιγαντώνει το κράτος συμβολικά και πραγματικά ο Κ. Μητσοτάκης μέσα από την Προεδρία της Κυβέρνησης, αλλά και το νεοφιλελεύθερο όραμα του μικρότερου κράτους υπηρετείται και μάλιστα με τον καλύτερο τρόπο: Καταργούνται οι ελεγκτικοί μηχανισμοί κατά της φοροδιαφυγής, των παραβιάσεων της εργατικής νομοθεσίας και της διαφθοράς στη Δημόσια Διοίκηση. Διότι όντως το ΣΔΟΕ, το ΣΕΠΕ και η Γενική Επιθεώρηση Δημόσιας Διοίκησης είναι φραγμοί προς το επιχειρείν, σοβιετία. Ο πατήρ Μητσοτάκης έλεγε ότι η Ελλάδα δεν πάει μπροστά λόγω του ΣτΕ και της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας. Ο υιός Μητσοτάκης είναι πιο μετριοπαθής αλλά σίγουρα κάτι μαδουρισμούς τύπου Επιθεώρηση Εργασίας τους καθάρισε.

Είναι πολύ ωραία που θα αναλάβει η Αγγελοπούλου το «Αθήνα 1821». Μας έπιασε μια νοσταλγία. Εντάξει, η γυναίκα είχε προσπαθήσει πολύ να αναλάβουμε και τη διοργάνωση. Παραλίγο να μας την πάρουν τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Θα δημιουργηθεί μια οργανωτική επιτροπή με δώδεκα γραφεία Τύπου, να δουλέψει λίγο ο κοσμάκης. Θα χτιστούν σε όλη την Αθήνα εγκαταστάσεις. Το Παλαί ντε Χορός του Ζαλόγγου στην Νίκαια, το Τάε Κβον Κρυφό Σχολειό στο Φάληρο, το Χανιτησγραβιασδρόμιο στον Σχοινιά. Στο ΟΑΚΚΑ θα τοποθετηθεί το στέγαστρο Παπαφλέσσα. Και στους Θρακομακεδόνες θα χτίσουμε το Κλέφτικο Χωριό. Και το Κλέφτικο Χωριό Τύπου στο Μαρούσι. Οι μασκότ της διοργάνωσης θα είναι ο Γκούρας και η Γκόλφω. Οι Αμερικάνοι σύμβουλοι είχαν προτείνει να είναι ο Διάκος και η Σουβλίτσα, αλλά τους εξηγήσαμε ότι είναι λίγο άκυρο.

Στελέχη της Ν.Δ. αναφέρονται σε μοντέλα ιδιωτικοποίησης της επικουρικής ή ακόμα και της κύριας ασφάλισης. Ακόμη και η προοπτική αυτή είναι πηγή τεράστιας ανασφάλειας για εκατομμύρια ασφαλισμένους και συνταξιούχους, καθώς η υλοποίηση ενός τέτοιου σχεδίου θα δημιουργήσει μεγάλο έλλειμμα στον κρατικό προϋπολογισμό, θα αφήσει έκθετους, χωρίς ουσιαστική εγγύηση για τις εισφορές και τις συντάξεις τους, σημερινούς και αυριανούς ασφαλισμένους και συνταξιούχους. Και αντί να απαντάει για όλα αυτά, η Ν.Δ. κρύβεται και μεθοδευμένα σαμποτάρει το δημόσιο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης ακριβώς για να προετοιμάσει το έδαφος της ιδιωτικοποίησης. Το πόσες πράξεις θα έχει ακόμη αυτή η παράσταση είναι αβέβαιο. Το βέβαιο είναι ότι από την πλευρά μας δεν πρόκειται να αφήσουμε απροστάτευτες τις κατακτήσεις του ελληνικού λαού. Αυτό το αδιαπραγμάτευτο καθήκον μας θα υπηρετήσουμε εντός και εκτός της Βουλής, δίπλα στον κόσμο της εργασίας, τους συνταξιούχους και τα λαϊκά στρώματα.

Από την τηλεόραση συνέχιζε να ακούγεται μια φωνή... Ο πρωθυπουργός κ. Τσίπρας ανακοίνωσε την ενοποίηση του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου με το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο στο πλαίσιο ενός σχεδίου για την αναγέννηση του κέντρου της Αθήνας. Αυτός ο σχεδιασμός κατέρρευσε μέσα σε λίγη ώρα όταν ανακαλύφθηκε ένας πολύ συγκεκριμένος όρος που υπήρχε στην παραχώρηση του κληροδοτήματος από την κ. Ελένη Τοσίτσα και όριζε ότι η δωρεά αφορά αποκλειστικά εκπαιδευτικούς σκοπούς του Πολυτεχνείου. Μέσα σε λίγες ώρες το φιάσκο αυτό είχε γίνει πρώτη είδηση σε όλα τα ΜΜΕ. Ασκούσαν κριτική για την προχειρότητα των δηλώσεων, την ασχετοσύνη ολόκληρου πρωθυπουργού και του επιτελείου του, τονίζοντας μάλιστα πως κάτι τέτοιο είχε επιχειρήσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και πριν από δέκα χρόνια με την ίδια εξαιρετική αποτυχία. Το θέμα, τόνιζαν τα ΜΜΕ, το σήκωσε πολύ και η αξιωματική αντιπολίτευση ζητώντας άμεσα να γίνουν εκλογές έτσι ώστε να φύγουν οι ανίκανοι και άσχετοι από την κυβερνητική εξουσία και να αναλάβουν πολιτικοί που έχουν στρατηγικό σχεδιασμό και όραμα.

Το πολιτικό υποκείμενο δεν μπορεί ούτε να ταυτίζεται ούτε να υποκαθιστά τα κοινωνικά υποκείμενα. Είναι μεγάλη παγίδα να φέρουμε την κοινωνία στο κόμμα, αντί να πάει το κόμμα στην κοινωνία και μάλιστα όσο η κοινωνία δεν είναι σε κίνηση. Οι σχέσεις εκπροσώπησης με τα κοινωνικά υποκείμενα διαμορφώνονται στην πράξη. Από αυτές τις ζωντανές σχέσεις κρίνεται και ο χαρακτήρας του πολιτικού υποκειμένου. Η διεύρυνση του ΣΥΡΙΖΑ με ανθρώπους με διαφορετική πολιτική καταγωγή, με διαφορετικές διαθεσιμότητες και ευαισθησίες, με διαφορετικά επίπεδα στράτευσης και εμπειρίας, αποτελεί και προτεραιότητα και ανάγκη. Μέσα από μια τέτοια συνύπαρξη-συνομιλία θα προκύψουν οι αναγκαίες συνθέσεις, αλλά και η ταυτότητα του ΣΥΡΙΖΑ. Στόχος μας δεν μπορεί να είναι να επανακάμψουμε μόνο στην κυβέρνηση, αλλά να διαμορφώσουμε και νέες κοινωνικές προτεραιότητες. Βέβαια οι ρυθμοί και η πρόοδος του εγχειρήματος θα κριθούν και από το πόσο επιθετικές και ρεβανσιστικές θα είναι οι επιλογές της κυβέρνησης Μητσοτάκη, του αυθεντικού εκφραστή του νεοφιλελεύθερου υποδείγματος. Καταναλώσαμε πολύ το εφικτό όλα αυτά τα χρόνια. Τώρα, η «ηθική του φρονήματος», σε αρμονία με την «ηθική της ευθύνης», απαιτεί να μην ξεχνάμε το ανέφικτο, αλλά να του δώσουμε την… τιμητική θέση που του αντιστοιχεί και του αξίζει. Δύσκολη δουλειά!