Αναδημοσιεύσεις

07
09

Γιώργος Κυρίτσης: Η μέθοδος του λεκέ

Προβάλλεται μια ψευδής ατζέντα και κρύβεται η πραγματική, ή μπαίνει κάτω από το φως των προβολέων το ψευδές ή το δευτερεύον, αλλά εντυπωσιακό, ώστε να μένουν στο σκοτάδι αυτά που είναι χρήσιμο να μένουν στο σκοτάδι. Αυτήν ακριβώς την τακτική εφάρμοσε επί τέσσερα χρόνια η Ν.Δ. με τη βοήθεια των συστημικών ΜΜΕ. Έκαναν συστηματικά την τρίχα τριχιά, με δεκάλεπτα ρεπορτάζ για περιστατικά τόσο ασήμαντα όπως αυτό που αποτέλεσε την αφορμή του παρόντος σημειώματος ή για τα τυπικά προσόντα του Νίκου Καρανίκα ή για το κάπνισμα του Πολλάκη ή και με απλά ακατέργαστα ψέματα, και φρόντιζαν να κρατούν στο σκοτάδι κάθε θετική πρωτοβουλία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και κάθε μεμπτό της Νέας Δημοκρατίας και του Κ. Μητσοτάκη. Το φοβερό της υπόθεσης είναι ότι την ίδια στρατηγική, παραλλαγμένη, εφαρμόζουν ακόμα και σήμερα. Η κυβέρνηση κυριολεκτικά οργιάζει σε όλους τους τομείς, αλλά αυτά που βρίσκουν τον δρόμο τους προς τα δελτία ειδήσεων και τα πρωτοσέλιδα είναι τα καλά αγγλικά του πρωθυπουργού, η «ιδιαίτερη χημεία του» με διάφορους ξένους ηγέτες, η αποφασιστικότητα με την οποία δίνει μικρές μάχες και επιτυγχάνει μεγάλες νίκες. Αυτά όταν δεν μνημονεύει με ξένα κόλλυβα, όπως στην περίπτωση του ΕΝΦΙΑ που ψήφισε ο Τσίπρας και πιστώνεται τώρα ο Μητσοτάκης. Βέβαια, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ μείωνε τον ΕΝΦΙΑ, το σύστημα του λεκέ είχε ντυθεί με περικεφαλαίες και έκανε θόρυβο πολύ.
06
09

Θεανώ Φωτίου: Τι πρέπει να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ

Δεν είναι απλά το να αντιστοιχηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ με την βάση, είναι να γίνει πάλι το κόμμα που θα βγάλει τον λαό στο προσκήνιο … τον λαό που θυμάστε ότι βγήκε στο προσκήνιο και έφερε τον ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία [την ώρα που] σήμερα ο Κ. Μητσοτάκης όχι μόνο δεν θέλει να ξαναβγεί ο λαός στην εξουσία, αλλά ένα καθεστώς άγριας ιδιώτευσης και ένα κλίμα “ο καθένας εναντίον του άλλου".
05
09

Νίκος Φίλης: Για ένα σχολείο δημοκρατικό και κοσμικό, με σεβασμό στη συνείδηση των πολιτών

Η απόφαση της Αρχής είναι ξεκάθαρη. Αναγνωρίζεται με αυτήν η προτεραιότητα του κράτους δικαίου έναντι θρησκόληπτων και σκοταδιστικών αντιλήψεων, που δυστυχώς επανέρχονται απειλητικά με τον μανδύα της «ταυτότητας», και μάλιστα όχι μόνο στη χώρα μας. Απορρίπτεται και η δήθεν «συμβιβαστική λύση» της προαιρετικής δήλωσης των γονέων για το θρησκευτικό και εθνικό φρόνημα των παιδιών τους, που θα διατηρούσε στην πράξη τις αντισυνταγματικές ρυθμίσεις και θα δημιουργούσε διαιρέσεις και νέες διακρίσεις. Και καλείται με αυτήν το υπουργείο Παιδείας να καταργήσει άμεσα ένα καθεστώς, που η διατήρησή του θα είχε ως συνέπεια, τα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα των μαθητών να περιλαμβάνονται στους τίτλους σπουδών (που φυσικά χρησιμοποιούνται στο διηνεκές κατά την αναζήτηση εργασίας), αλλά και να συγκροτούν μόνιμο αρχείο στο myschool καθώς και στους φακέλους μαθητών που τηρούνται στα σχολεία.
04
09

Αλέξης Χαρίτσης: Ο ΣΥΡΙΖΑ να εμβαθύνει τις σχέσεις του με τη νέα γενιά και τον κόσμο της εργασίας

[Όσο αφορά τη διεύρυνση] ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μια μακρά διαδρομή, που όχι απλώς δεν την απεμπολούμε, αλλά χτίζουμε πάνω σε αυτή. Κατά συνέπεια δεν πρόκειται εδώ για μια αυτοκατάργηση ή υπέρβαση. Πρόκειται για μια τομή που αφορά το μεγάλο ερώτημα της μορφής του πολιτικού κόμματος στον 21ο αιώνα. Στο έδαφος αυτό η Π.Γ. αποφάσισε ότι πέραν όλων των άλλων, βασικό στοιχείο αυτής της προσπάθειας είναι η προετοιμασία μιας νέας πολιτικής διακήρυξης, που θα περιγράφει το ρόλο που θα πρέπει να έχει ο ΣΥΡΙΖΑ στις νέες συνθήκες. Η διακήρυξη αυτή διαπλέκεται με την προετοιμασία των θέσεων για το συνέδριο. Θέλουμε ένα κείμενο που θα συμπυκνώνει αφενός την εμπειρία από τη διακυβέρνηση του 2015-2019, και κυρίως θα περιγράφει το πώς αντιλαμβανόμαστε το ρόλο μιας σύγχρονης, ριζοσπαστικής αριστερής παράταξης και ενός πολυσυλλεκτικού κόμματος της αριστεράς, όπως είναι ο ΣΥΡΙΖΑ.
04
09

Μιχάλης Σπουρδαλάκης: Από την αρχή ΙΙΙ: η οργανωτική προοπτική

Η προετοιμασία του συνεδρίου θα πρέπει να γίνει αποκλειστικά από επιτροπή μελών του κόμματος. Εδώ φυσικά, με δεδομένο την αναγκαιότητα αύξησης των μελών, κανείς δεν μπορεί να περιοριστεί από λογικές επετηρίδας, αλλά θα πρέπει να συμμετέχουν σε αυτή και νέα μέλη. Δεν είναι ωστόσο δυνατόν ο ΣΥΡΙΖΑ να οργανώσει το συνέδριό του με οργανωτική επιτροπή στην οποία συμμετέχουν στελέχη που όχι μόνο δεν είναι μέλη του κόμματος, αλλά ανήκουν σε άλλη πολιτική συλλογικότητα, όσο και αν αυτή φαίνεται ότι βρίσκεται στην ίδια με αυτόν τροχιά. Εκτός εάν το κόμμα αποφασίσει να διεκδικήσει μια παγκόσμια πρωτοτυπία. Ο σχεδιασμός μιας καινοτόμου οργανωτικής λειτουργίας πρέπει να αποτελέσει επιτέλους σημαντικό μέρος της προβληματικής του συνεδρίου. Εδώ δυστυχώς ακούγονται ιδέες και προτάσεις που είτε έχουν δοκιμαστεί και οδήγησαν σε καταστροφικά για τους εμπνευστές τους αποτελέσματα (ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου κ.ά.) είτε αντιγράφουν πρότυπα και πρωτοβουλίες από κόμματα και κομματικά συστήματα που δεν έχουν καμιά ιστορική επαφή με το ελληνικό κομματικό και πολιτειακό σύστημα και, πολύ περισσότερο, ουδεμία σχέση με την ιστορική διαδρομή του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτές οι απόψεις παραβλέπουν ότι μια αποτελεσματική κομματική οργάνωση οφείλει αφενός να ανταποκρίνεται στον δεδομένο κοινωνικό καταμερισμό εργασίας και αφετέρου να κρίνεται ότι μπορεί να υπηρετήσει τη στρατηγική του συγκεκριμένου κόμματος. Ετσι δεν μπορεί κανείς να μιλάει για άμεση εκλογή του προέδρου από την εκλογική βάση του κόμματος που ουσιαστικά θα καταργεί τη διάκριση μελών και φίλων / μη μελών. Πρακτική που αποτελεί εδώ και τουλάχιστον είκοσι χρόνια χαρακτηριστικό της καρτελοποίησης των κομμάτων και της συμβολή τους στη μεταδημοκρατική συνθήκη. Το αντεπιχείρημα ότι έχουμε τέτοιες πρακτικές στις ΗΠΑ είναι σαθρό, γιατί όχι μόνο έχουμε να κάνουμε με άλλη ιστορική συγκρότηση του συγκεκριμένου κομματικού συστήματος, αλλά οι προκριματικές εκλογές (primaries) δεν πραγματοποιούνται χωρίς κομματικούς κανόνες και περιορισμούς. Ούτε να σπεύσουμε στην υιοθέτηση των οργανωτικών καινοτομιών του Εργατικού Αγγλικού Κόμματος, οι οποίες στόχευαν στην αντιμετώπιση και παράκαμψη μιας συντηρητικής και σκληρής κοινοβουλευτικοποιημένης κομματικής γραφειοκρατίας, χωρίς να έχει γίνει μια κριτική αποτίμηση της υπάρχουσας οργανωτικής εμπειρίας. Ούτε φυσικά να αναβαθμίζονται τα ψηφιακά μέσα από χρήσιμα και απολύτως αναγκαία για τη λειτουργική διευκόλυνση του κόμματος σε νονούς του μεταλλάσσοντας το σύγχρονο «μαζικό κόμμα» σε «ψηφιακό».
03
09

Άγγελος Τσέκερης: Το πολιτικό παράδειγμα της Ιταλίας

Η κατάσταση που διαμορφώνεται αποτελεί τροφή για σκέψη. Η Ευρώπη βρίσκεται σε βαθιά κρίση και οι συστημικές πολιτικές δυνάμεις κάνουν ό,τι μπορούν για να ταΐσουν την Ακροδεξιά. Εκεί που υπάρχει η τρύπα του Δημοκρατικού Κόμματος θα έπρεπε να υπάρχει μια Αριστερά. Μια Αριστερά ικανή και διατεθειμένη να λειτουργεί ως πόλος προοδευτικών κυβερνητικών λύσεων. Αλλά που θα βάζει την προγραμματική της σφραγίδα στις λύσεις αυτές και δεν θα λειτουργεί ως ανταλλακτικό του πολιτικού κατεστημένου. Ο πολιτικός πρόγονος του Δημοκρατικού Κόμματος είναι το ιστορικό Ιταλικό Κομμουνιστικό Κόμμα. Η ιδέα για τη μετεξέλιξή του σε κάτι ευρύτερο ήταν λογική -άσχετα αν συμφωνούσε κανείς μαζί της η όχι. Έπρεπε να συσπειρώσει στις γραμμές του ευρύτερες δυνάμεις ώστε να σπάσει τον φραγμό προς την κυβερνητική του εξουσία. Η αλήθεια είναι ότι το κατάφερε. Αμέσως μετά, άρχισε να κάνει τον έναν συμβιβασμό πάνω στον άλλον. Παραδόθηκε στον παραγοντισμό, ρευστοποίησε τον οργανωτικό του ιστό και άφησε τις σχέσεις του με την κοινωνία να εξασθενήσουν. Αυτό που κατάφερε ήταν να ανοίξει τον δρόμο στον Μπερλουσκόνι. Σήμερα, την ώρα που η Ιταλία το χρειάζεται, είναι πλέον αγνώριστοι. Δεν φαίνεται καν να διαθέτει τις ισχυρές ανανεωτικές τάσεις που εμφανίζονται τα τελευταία χρόνια στο Δημοκρατικό Κόμμα των Ηνωμένων Πολιτειών και στους Εργατικούς της Μεγάλης Βρετανίας. Για δεκαετίες μετά την κατάρρευση των βεβαιοτήτων το δίλημμα για την ευρωπαϊκή Αριστερά ήταν αν θα συμμετείχε σε προοδευτικές κυβερνητικές λύσεις ή αν θα διατηρούσε το κοινωνικό και πολιτικό της στίγμα. Τότε όμως το ευρωπαϊκό κατεστημένο ήταν πανίσχυρο. Μπορούσε να οδηγήσει κάθε προοδευτική λύση εκεί που ήθελε. Σήμερα το κατεστημένο αυτό καταρρέει. Το δίλημμα για την Αριστερά δεν υπάρχει πια. Οφείλει να συμμετέχει σε προοδευτικές κυβερνητικές λύσεις. Οφείλει όμως και να φροντίζει το κοινωνικό και πολιτικό της στίγμα σαν κόρη οφθαλμού. Αλλιώς η Ευρώπη θα παραπαίει ανάμεσα στους ξοφλημένους τεχνοκράτες και τους σαλβίνηδες. Μέχρι να καταλήξει οριστικά στα χέρια των τελευταίων. Ή να τα βρουν μεταξύ τους.
03
09

Χαράλαμπος Γεωργούλας: Ο σκοπός υποδεικνύει τα μέσα

Το ζήτημα δεν είναι πόσο θα ανοιχτεί ο ΣΥΡΙΖΑ στην κοινωνία και στους ψηφοφόρους του. Το άνοιγμα αυτό πρέπει να είναι το μεγαλύτερο δυνατό και με όλα τα πρόσφορα μέσα. Όταν σ΄ ένα μάλλον απομονωμένο χωριό 175 ουσιαστικά άγνωστοι μεταξύ τους άνθρωποι ψηφίζουν ΣΥΡΙΖΑ, δεν νοείται να μην μπορεί, να μη έχει ήδη συγκροτηθεί μια οργάνωση με διψήφιο αριθμό μελών. Πρέπει, όμως, κάποιος να δουλέψει γι΄ αυτό. Εκείνο που χρειάζεται να συνειδητοποιήσουμε, είναι πως δεν αρκεί να λογίζεται κάποιος μέλος του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά να νιώθει και ο ίδιος, να λειτουργεί και να δρα ως μέλος. Όχι να αναλώνεται σε συζητήσεις χωρίς πρακτική απόληξη ή να μεταλαμβάνει της κομματικής γραφειοκρατίας, αλλά να υπάρχει, να κάνει αισθητή την παρουσία του ως ενεργός αριστερός πολίτης στον κοινωνικό του χώρο, εκεί που ζει και εργάζεται, εκεί που συναντά τα ενδιαφέροντά του, μέσα στο γενικό πλαίσιο της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ. Αλλιώς δεν πρόκειται να αντιμετωπιστεί η άλλη μεγάλη αναντιστοιχία, να ψηφίζουν κοντά στα δύο εκατομμύρια πολίτες τον ΣΥΡΙΖΑ στις βουλευτικές εκλογές, και στην αυτοδιοίκηση ή στα συνδικάτα, εκεί που κρίνεται μεγάλο μέρος της τύχης όλων μας, να μη συναντούμε στις κάλπες ούτε το ένα δέκατο από αυτό το σύνολο φίλα προσκείμενων στην αριστερά ψηφοφόρων.
03
09

Γιώργος Κυρίτσης: Το Βερολίνο είναι μακριά από τη Σκάλα Συκαμιάς

Εκεί που η προηγούμενη κυβέρνηση έθετε ως πρώτο ζήτημα και μετ' επιτάσεως το ζήτημα της συλλογικής ευρωπαϊκής ευθύνης για το προσφυγικό και την ανάγκη οι πρόσφυγες να επιμεριστούν σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες και όχι μόνο στις χώρες της πρώτης υποδοχής, ο Κ. Μητσοτάκης έδωσε έμφαση στη φύλαξη των συνόρων και τις επιστροφές στην Τουρκία, δύο θέματα «εύκολα» για τη Γερμανία, αλλά εξαιρετικά δύσκολα για την Ελλάδα. Η άφιξη 500 ατόμων στη Λέσβο και η Μόρια, που έφτασε στις 10.000 ψυχές, δείχνουν ότι οι λεονταρισμοί στο Βερολίνο δεν λένε και πολλά πράγματα στη Σκάλα Συκαμιάς.
02
09

Έφη Αχτσιόγλου: Στην εργασία αναδεικνύεται η διαχωριστική μας γραμμή με τη ΝΔ

Επανειλημμένα έχω απαντήσει στα ψεύδη του κ. Βρούτση για τις εκκρεμείς συντάξεις. Τον Ιούνιο του 2019 τα ίδια τα ταμεία έδωσαν στοιχεία για 107.000 εκκρεμείς συντάξεις και εφάπαξ, αριθμό μειωμένο κατά 73% από τις 400.000 που παρέδωσε η Ν.Δ. το 2015. Απολύτως αναληθής είναι και ο ισχυρισμός του περί δήθεν μη επανυπολογισμού συντάξεων. Ο επανυπολογισμός έχει γίνει για όλες τις συντάξεις, στη βάση του ν. 4387/2016. Ακόμα και στα ταμεία που ο κ. Βρούτσης παρέδωσε χωρίς στοιχεία και μητρώα, ο επανυπολογισμός έγινε με τεκμηριωμένες παραδοχές και στατιστικά στοιχεία. Όλες οι συντάξεις καταβάλλονται επανυπολογισμένες από 1/1/2019 όχι μόνο χωρίς καμία περικοπή, αλλά και με αυξήσεις για 600.000 χαμηλοσυνταξιούχους που θα συνεχιστούν σε βάθος πενταετίας. Ο κ. Βρούτσης ακολουθεί μια πορεία ταυτισμένη με τα fake news και την υπονόμευση της δημόσιας κοινωνικής ασφάλισης. Και το κάνει για δύο λόγους: Πρώτον, διότι η σύγκριση των πεπραγμένων του με αυτά της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ είναι χαοτική. Σας θυμίζω ότι η προηγούμενη θητεία του ταυτίστηκε με τις αλλεπάλληλες οριζόντιες περικοπές συντάξεων και το έλλειμμα του 1,1 δισ. ευρώ στα ταμεία. Δεύτερον, διότι μέσω της απαξίωσης του δημόσιου συστήματος προετοιμάζει το έδαφος για ιδιωτικοποίηση της κοινωνικής ασφάλισης, ώστε η τελευταία να φανεί ως σωτήρια.
02
09

Επισημάνσεις

Α, τελικά δεν είχε πτυχίο ο διοικητής της ΕΥΠ; Δεν πειράζει, έκαναν λίγο πιο ευέλικτη τη διάταξη και κανονίστηκε. Δηλαδή, εσείς τι περιμένατε, να βρουν άλλον; Συγκεκριμένα, έγραψαν ότι ο διοικητής της ΕΥΠ πρέπει να έχει πτυχίο αλλά μπορεί και να μην έχει. Και δεν τη λες και φωτογραφική. Τους πάντες περιλαμβάνει. Αν ήταν φωτογραφική, θα έβαζε και τα προσόντα του σκύλου του. Τώρα ο καθένας μπορεί να αναλάβει την ΕΥΠ. Αρκεί να έχει δεκαετή επαγγελματική εμπειρία, ανεξαρτήτως κλάδου. Κουρέας, για παράδειγμα. Ή μπαρίστα. Ή κλόουν σε παιδικά πάρτι. Αυτοί που έχουν δεκαετή επαγγελματική εμπειρία είναι απίθανοι. Στην αγορά πάντως, για διοικητής ΕΥΠ εκτός από δεκαετή εμπειρία ζητάνε να έχεις και δικό σου μηχανάκι. Ο συγκεκριμένος έτυχε να έχει δεκαετή επαγγελματική εμπειρία σεκιουριτά. Πέντε βασικά πρακτοριάρικα κόλπα, δεν μπορεί, θα τα ξέρει. Δηλαδή, αν είχε πάρει και ένα πτυχίο Αρχιτεκτονικής Κήπων, θα σας έκανε περισσότερο; Κρίμα που δεν βρήκαν και έναν με δεκαετή επαγγελματική υπηρεσία διαιτητή, να βάλουν στην Επιτροπή Ανταγωνισμού. Θα ήταν και πιο αντικειμενικός απέναντι στα συμφέροντα Μαρινάκη.