Αναδημοσιεύσεις

Τις τελευταίες ημέρες σκέφτηκα πολύ και τελικά αποφάσισα να συμμορφωθώ προς τας υποδείξεις. Ξαναμέτρησα το…

Η καθήλωση των αμοιβών στη χώρα μας και οι επιπτώσεις που αυτή είχε για εκατοντάδες χιλιάδες μισθωτούς αποτυπώνεται σε όλες τις στατιστικές και τις έρευνες σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Μεταξύ 2010 - 2019 σημειώθηκε μεγάλη απόκλιση στις συνολικές αποδοχές του μέσου εργαζομένου στην Ελλάδα σε σχέση με τον μέσο όρο της Ευρωζώνης. Η απόκλιση αυτή ενισχύθηκε το 2020, αφού ο μέσος μισθός στην Ελλάδα συρρικνώθηκε κατά 2,5%, όταν στην Ευρωζώνη μειώθηκε κατά 1% και στην Ε.Ε. κατά 0,6%. Όσον αφορά την αγοραστική δύναμη του μέσου μισθού, η Ελλάδα είναι το μόνο κράτος - μέλος της Ε.Ε. στο οποίο παρατηρείται απώλεια σε σχέση με το 2010, η οποία εντάθηκε το 2020 λόγω της πανδημικής κρίσης. Σύμφωνα με τη μελέτη του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ (Πίνακας 1), παρά το γεγονός ότι οι συνέπειες της πανδημικής κρίσης ήταν οριζόντιες, 17 κράτη - μέλη της Ε.Ε. αύξησαν τον κατώτατο μισθό από την 1.1.2021, τρία κράτη - μέλη τον διατήρησαν σταθερό στο ύψος του 2020, ενώ μόνο στην Ελλάδα ο κατώτατος μισθός παρέμεινε στο ύψος του 2019. Επίσης, από τις 17 χώρες που αύξησαν τον κατώτατο μισθό το 2021, οι 14 τον είχαν αυξήσει και το 2020 σε σχέση με το 2019. Παράλληλα, ανάμεσα στις χώρες που διατηρήσαν την 1η Ιανουαρίου του 2021 τον κατώτατο μισθό σταθερό σε σχέση με την 1η Ιανουαρίου του 2020, η Εσθονία και η Ισπανία είχαν ήδη αυξήσει τον ωριαίο κατώτατο μισθό σε σχέση με το 2019 κατά 8,15% και 5,55%. Για το 2021, υψηλότερη ήταν η αύξηση του ωριαίου κατώτατου μισθού στη Λετονία (16,3%) και χαμηλότερη στη Γαλλία και τη Μάλτα (1%).

Πανδημία, πληθωρισμός, ενεργειακή κρίση και νέες αντικειμενικές αξίες είναι οι τέσσερις παράγοντες που προβλέπεται να δώσουν φέτος το στίγμα τους στην αγορά ακινήτων. Διαφορετικές επιπτώσεις θα έχει όμως το στίγμα αυτό στους επαγγελματίες της κτηματαγοράς, όπως είναι τα επενδυτικά funds ή το real estate, όπως π.χ. με τα έργα ανάπλασης και τους νέους σταθμούς του μετρό, διαφορετικές για τις βραχυχρόνιες μισθώσεις που προσδοκούν ανάκαμψη του τουρισμού εφόσον βελτιωθούν οι υγειονομικές συνθήκες, διαφορετικές για τις εταιρείες διαχείρισης απαιτήσεων όσον αφορά τους πλειστηριασμούς. Όπως διαφορετικές θα είναι για τους ιδιοκτήτες, όπως π.χ. με τις νέες αντικειμενικές αξίες και ΕΝΦΙΑ, και διαφορετικές για τους κατασκευαστές, με τις τιμές των οικοδομικών υλικών να έχουν πάρει την ανιούσα. Υπάρχει όμως και μια σημαντική μερίδα του πληθυσμού η οποία θα επηρεαστεί από όλες αυτές τις εξελίξεις και για την οποία αναμένονται επιζήμιες. Πρόκειται για τους ενοικιαστές, οι οποίοι, μετά τις εξωφρενικές αυξήσεις των ενοικίων στη χώρα μας που τους αναγκάζουν να δαπανούν σχεδόν το μισό τους εισόδημα για ενοίκια, στρέβλωση που απασχόλησε ακόμη και το ΔΝΤ, απειλούνται από τις εξελίξεις στην αγορά ακινήτων με νέες αυξήσεις ενοικίων, για μια σειρά λόγων, όπως:

Η συζήτηση που πυροδότησαν οι προτάσεις Τσίπρα για τον οργανωτικό μετασχηματισμό του ΣΥΡΙΖΑ εστιάζει με…

Πλησιάζει ο καιρός για το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ ενόσω στο σβέρκο μας νιώθουμε την ανάσα…

Ο διάλογος ενόψει συνεδρίου έχει ήδη ξεκινήσει. Και δυστυχώς, όχι με τις καλύτερες προϋποθέσεις. Γιατί αν καλλιεργηθεί η κουλτούρα ενοχοποίησης της άλλης άποψης, αν συνεχιστεί όχι μόνο η υπόγεια πριμοδότηση, αλλά και η δημόσια επιβράβευση τέτοιων ανθρωποφαγικών συμπεριφορών, αν παγιωθεί η λογική του «κάτσε κάτω κουλοχέρη», τότε η υπόθεση όχι μόνο του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και ευρύτερα της Αριστεράς, θα έχει υποστεί βαρύτατη ήττα. Το ύφος, το ήθος, ο τρόπος της δημόσιας αντιπαράθεσης, δεν είναι, δεν μπορεί να είναι, άσχετος με το πολιτικό σχέδιο, τον προσανατολισμό, το στίγμα ενός αριστερού κόμματος. Η μετωπική σύγκρουση με τη Δεξιά και η ζωτικής σημασίας ανάγκη ανατροπής της, δεν μπορεί να χρησιμοποιείται σαν άλλοθι για την αλλοίωση των ταυτοτικών φυσιογνωμικών χαρακτηριστικών του ΣΥΡΙΖΑ. Και η αναγωγή του στον πολιτικό φορέα εκπροσώπησης των πολλών και των αδύναμων, είναι αδιανόητο να συγχέεται με την αποδοχή και την υιοθέτηση πρακτικών απεχθών στην παράδοση της Αριστεράς. Γιατί δεν είναι δείγμα επαφής με το λαϊκό αίσθημα οι απειλές για σφαλιάρες (!), επειδή κάποιος ψήφισε ενάντια στην πρόταση του προέδρου. Ούτε χαρακτηρισμοί όπως «κομματικοί μπράβοι». Ούτε οι ύβρεις με ηλικιακά ή σωματοτυπικά χαρακτηριστικά. Δεν προσελκύει, αλλά αντιθέτως απωθεί προνομιακά, εξ αριστερών το πλείστον, ακροατήρια –που στις τελευταίες εκλογές είτε δεν πήγαν να ψηφίσουν, είτε έκαναν κάποια άλλη επιλογή– το …βαρύ κι ασήκωτο ύφος και οι αγοραίες εκφράσεις. Όταν αντί για αντιπαράθεση επιχειρημάτων επιστρατεύεται ο τσαμπουκάς και η μαγκιά και όταν η πολιτική συζήτηση διεξάγεται με όρους ξεκαθαρίσματος λογαριασμών. Η απέχθεια προς τέτοιες πρακτικές δεν συνιστά, ούτε κατ’ ελάχιστο, δείγμα ελιτισμού. Έχει να κάνει με τις βαθιά ριζωμένες παραδόσεις της ανανεωτικής και ριζοσπαστικής Αριστεράς, όπου ο σεβασμός και η ανεκτικότητα στη διαφορετική άποψη, ήταν κατοχυρωμένα προαπαιτούμενα του διαλόγου. Όταν η δυνατότητα συμφωνιών, διαφωνιών, συνθέσεων δεν ανιχνευόταν στο …διαδίκτυο, αλλά στα συλλογικά όργανα του κόμματος. Και όταν –ακόμα και στις πιο επώδυνες στιγμές της ιστορίας του– ο συγκεκριμένος χώρος δεν κατέφευγε σε κυνήγι μαγισσών και σε αναζήτηση εσωτερικού εχθρού. Όποιος, σε αυτή την κρίσιμη πολιτικά στιγμή, επιτρέπει να σπάσει αυτή η παράδοση, φέρει ακέραια και την ευθύνη των εξελίξεων.

Είναι στ’ αλήθεια νίκη ή απλώς δε φάγαμε γκολ; Φωνάζουμε πως είναι σκοταδιστές όταν οργανώνουν…

Στην ομιλία του ο Πρωθυπουργός προσπάθησε να οικειοποιηθεί την ΛΟΑΤΚΙ ατζέντα χλευάζοντας μάλιστα τον ΣΥΡΙΖΑ ότι δεν κατάφερε να καταργήσει την απαγόρευση αιμοδοσίας για τα ομόφυλα άτομα. Κακώς δεν το έκανε και μακάρι να την είχε καταργήσει πριν το 2019. Αλλά δεν ζούμε και στη χώρα των Λωτοφάγων. Ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε σημαντικές πρωτοβουλίες υπέρ της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας στα χρόνια της διακυβέρνησής του. Δεν έκανε όλα όσα έπρεπε, αλλά έκανε αρκετά με ένα ακραία συντηρητικό σε αυτά τα ζητήματα κυβερνητικό εταίρο (μην κοιτάτε που έχει αγκαλιάσει πλέον τη θηλυκή του πλευρά ο Πάνος) και με μια αξιωματική αντιπολίτευση τότε που όχι μόνο δεν ψήφισε κανένα νομοσχέδιο, αλλά επικαλούνταν εξωγήινους στον Υμηττό και άλλους αδιανόητους κινδύνους. Θυμηθείτε πώς αντιμετώπιζαν τα συγκεκριμένα νομοσχέδια οι εφημερίδες που σήμερα στηρίζουν την κυβέρνηση συνολικά και φυσικά και τις συγκεκριμένες πρωτοβουλίες της. Δεν υπάρχει κανένα σχετικό νομοθέτημα που να μην έχει ψηφίσει ο ΣΥΡΙΖΑ από τον Ιούλιο του 2019. Στο σημερινό θράσος του πρωθυπουργού που ξέχασε τον εξωγήινο του Υμηττού, μόνο ένα πράγμα οφείλει να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ, να καταθέσει αύριο στη Βουλή την πρότασή του για τον γάμο και την τεκνοθεσία χωρίς καμία διάκριση που να αφορά το φύλο των γονέων. Σε άλλα νεάκια, ο Αλέξης Πατέλης μας διαβεβαιώνει ότι η Νίκη Κεραμέως ψήφισε τα σχετικά νομοσχέδια και είναι ένας πραγματικά προοδευτικός άνθρωπος. Η Νίκη, ναι... απλώς της ξέφυγε μια εταιρεία προγεννητικής αγωγής και μερικές μετάνοιες παραπάνω...

Και διερωτάται καμιά/νεις: είναι στα καλά τους; Τα πιστεύουν τω όντι; Ή μήπως ξεπλένουν γραμμάτια…