Αναδημοσιεύσεις

05
02

Νίκος Φίλης: «Έξωση» στην Κοινωνιολογία – αλλά η Ελληνική Αγωγή στα σχολεία!

Η υπουργός της κυβέρνησης που έκανε έξωση στην καλλιτεχνική παιδεία και στις κοινωνικές επιστήμες στο Λύκειο… Η υπουργός που πέταξε στο καλάθι των αχρήστων το νέο πρόγραμμα Ιστορίας, δουλειά πρωτοπόρα και επίπονη μιας έξοχης επιστημονικής ομάδας… Που κατήργησε το μάθημα «Σύγχρονος Κόσμος, Πολίτης και Δημοκρατία», έχοντας σε όλα πειθήνιο όργανο και βραχίονα τη διοίκηση που διόρισε στο Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής… Αυτή η ίδια υπουργός, έχει ανοίξει τις πόρτες των σχολείων σε ένα ορυμαγδό, μια οχλαγωγία αντιεπιστημονικών, αντιπαιδαγωγικών και οπισθοδρομικών απόψεων, από πλήθος εταιρειών που κινούνται από την ακροδεξιά αρχαιολαγνεία ως την ανοιχτή προπαγάνδα κατά των πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων των πολιτών και των μαθητών. Με το αζημίωτο βέβαια, αφού με την έμμεση πλάτη του υπουργείου οι εταιρίες διαφημίζουν και το προϊόν τους, με διόλου ευκαταφρόνητες τιμές. Αν και με… πολύ καλές εκπτώσεις, όπως διαβάζω, αφού σε μια περίπτωση η τιμή από 2.500 € κατεβαίνει στα 1.200! Αλλά η έσχατη των περιπτώσεων που αποκαλύπονται πλέον με ρυθμό χιονοστιβάδας, είναι η έγκριση των προγραμμάτων της Ελληνικής Αγωγής, του καθηγητή Άδωνι Γεωργιάδη, που τυχαίνει υπουργός της κυβέρνησης. Mε έγκριση της πρώην Γ.Γ. του υπουργείου, η οποία όπως διαβάζω επικαλείται «εντολή υφυπουργού». Λίγο… δύσκολα θα βρουν συνεπώς κάποιον απλό υπάλληλο του ΙΕΠ να επιπλήξουν για το συγκεκριμένο κατόρθωμα. Για αυτή την εικόνα παρακμής, πολιτική ηγεσία υπουργείου να στέλνει στα σχολεία την ιδιωτική επιχείρηση άλλου υπουργού, μόνο ντροπή. Που δεν απαλύνεται με καμιά προεκλογική αντικατάσταση της υπουργού, για να «εξευμενιστούν» οι εκπαιδευτικοί, οι γονείς και οι νέοι για την καταστροφική θητεία της. Το θέμα είναι να φύγει ΟΛΗ η κυβέρνηση. Πρώτο μέλημα μιας προοδευτικής κυβέρνησης με κορμό το ΣΥΡΙΖΑ θα είναι η αποκατάσταση του κύρους και της επιστημονικότητας του ΙΕΠ, που το 2015-2019, σε δύσκολες συνθήκες, είχε κατορθώσει να προσφέρει σπουδαίο έργο.
03
02

Η αστεγία χρειάζεται κράτος πρόνοιας, όχι αναρτήσεις στο fb

Η αστεγία είναι αποτέλεσμα των πολιτικών λιτότητας. Των πολιτικών που αυξάνουν την ανεργία, τους κοινωνικούς αποκλεισμούς. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη ψήφισε τον πτωχευτικό κώδικα, απελευθέρωσε τους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας, περιόρισε σημαντικά τη χρηματοδότηση του ΕΣΥ. Ο νεοφιλελευθερισμός εναντιώνεται στο κράτος πρόνοιας. Λιγότερο κράτος σημαίνει λιγότερες κοινωνικές υπηρεσίες, λιγότερη περίθαλψη, περισσότεροι κοινωνικοί αποκλεισμοί. Η αστεγία δεν λύνεται με επισκέψεις και φωτογραφίσεις. Θα λυθεί με κρατικές δομές. Με οργανωμένες, διαρκείς πολιτικές στέγασης, δωρεάν ιατρικής περίθαλψης, εργασιακής ασφάλειας, οικονομικής ενίσχυσης. Ο νεοφιλελεύθερος καπιταλισμός εναντιώνεται σε όλα αυτά. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα αναγκαστεί να έρθει σε σύγκρουση με την ιδεολογία του, εάν θέλει πραγματικά να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της αστεγίας.
03
02

Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας: Πολύτιμη παράμετρος σε μια μάχη που συνεχίζεται

Τα πολύ θετικά για την ανθρωπότητα αποτελέσματα των ερευνών της παγκόσμιας επιστημονικής κοινότητας δημιουργούν και μια σοβαρή πρόκληση. Είναι η διασφάλιση της ισότιμης πρόσβασης σε αυτά όλων των πολιτών κάθε χώρας. Αυτό εξασφαλίζεται μόνο μέσα από ένα καθολικά αναπτυγμένο σύστημα Π.Φ.Υ., στο πλαίσιο ενός δημόσιου Εθνικού Συστήματος Υγείας, όπου το κράτος έχει τον άμεσο έλεγχο της παραγωγής και διανομής των υπηρεσιών υγείας με ελεύθερη πρόσβαση και χρήση όλων, και όχι μέσα από ένα (νέο)φιλελεύθερο σύστημα υγείας το οποίο στηρίζει το οργανωτικό πλαίσιο της παροχής υπηρεσιών υγείας στο σύστημα τιμών, λειτουργώντας με τις δυνάμεις της αγοράς και με ελάχιστη κρατική παρέμβαση πιστεύοντας στη λογική του κέρδους που θεωρεί ότι δεν είναι επικερδές να επενδύεις στην πρόληψη ούτε να προετοιμάζεσαι για μελλοντικές καταστροφές. Πλέον δεν υπάρχουν δικαιολογίες, οφείλουμε να είμαστε προετοιμασμένοι για την επόμενη φορά. Αυτό σημαίνει ότι οι χαράσσοντες την πολιτική της υγείας πρέπει να λαμβάνουν πολύ σοβαρά υπόψη τα επιστημονικά δεδομένα, διαφορετικά θα επιβεβαιώνουν συνεχώς τον αρχαίο σοφό Ανάχαρση: «Στους Έλληνες μιλούν οι σοφοί αλλά αποφασίζουν οι ανίδεοι», πράγμα που δεν περιποιεί τιμή για τη λειτουργία της Δημοκρατίας και αντικατοπτρίζει το χάσμα μεταξύ επιστήμης και πολιτικής.
03
02

Πάνος Λάμπρου: Ας μιλήσουμε για…. μη πολιτικά ζητήματα

Ας ασχοληθούμε πάλι με.... μη πολιτικά ζητήματα. Η δολοφονία του 19χρονου Άλκη στην Θεσσαλονίκη από οπαδούς αντίπαλης ομάδας δεν ανήκει στη σφαίρα της πολιτικής, όπως αυτή καταγράφεται στα έδρανα της Βουλής ή στο ενδιαφέρον των πολιτικών κομμάτων. Όπως δεν καταγραφόταν για χρόνια πολλά, στο ίδιο πεδίο, η βία κατά των γυναικών, η βία κατά ΛΟΑΤΚΙ ανθρώπων, οι διακρίσεις και ο κοινωνικός αποκλεισμός των ρομά, των μεταναστών και των προσφύγων, των φυλακισμένων, αλλά και των ανάπηρων πολιτών φυσικά. Εκτός πολιτικής, καθώς η κυρίαρχη συντηρητική πολιτική εστίαζε τη ματιά της, το δημόσιο λόγο της, τη δράση της, στα λεγόμενα μεγάλα ζητήματα, κυρίως στην οικονομία. Τα άλλα εκτός. Εχθρικά εκτός.... Ισχυρίζομαι ότι η δολοφονία του 19χρονου Άλκη είναι άκρως κοινωνικό και συνεπώς πολιτικό ζήτημα. Γιατί αν η πολιτική αδιαφορήσει για όσα συμβαίνουν δίπλα μας, δεν απαντήσει στη βαναυσότητα και το φανατισμό, θα είναι συνυπεύθυνη, θα είναι αυτή, που εντέλει, θα έχει την κύρια ευθύνη για όσα θα ζήσουμε στη συνέχεια. Ωστόσο, γνωρίζουμε ότι η πολιτική δεν έχει μια μορφή, δεν είναι και δεν πρέπει να είναι μονοπρόσωπη. Μιλάω, λοιπόν, από τη σκοπιά της αριστεράς, της ριζοσπαστικής, της ανανεωτικής, της κινηματικής αριστεράς, αυτής, που αντιλαμβάνεται ότι το προσωπικό είναι και πολιτικό, ότι η λεγόμενη οπαδική βία έχει σχέση με συμφέροντα, την παιδεία και την κουλτούρα. Αυτής, που αντιλαμβάνεται ότι ο ρατσισμός, η πατριαρχία, ο σεξισμός, η ομοφοβία\τρανσοφοβία, η ξενοφοβία, η αποθέωση του "κανονικού", δεν έρχεται ως φυσικό φαινόμενο από τον ουρανό, αλλά είναι αποτέλεσμα πολιτικών πρακτικών, γλώσσας, ιδεών, στερεοτύπων, που ασφαλώς καλλιεργούνται και δηλητηριάζουν συνειδήσεις. Η αυτοκτονία ενός μικρού παιδιού, που έφτασε σε αυτό το ακραίο σημείο, γιατί δεχόταν κακοποιητικό λόγο για τα "παραπανίσια" κιλά του, δεν είναι εκτός πολιτικής σφαίρας. Η αυτοκτονία ενός παιδιού κάτω από την αφόρητη πίεση της τρανσφοβίας, δεν είναι μη πολιτικό ζήτημα. Οι γυναικοκτονίες θα έπρεπε να είναι στην κορυφή της πολιτικής ατζέντας. Οι μαζικές δολοφονίες προσφύγων στη θάλασσα του Αιγαίου -γιατί περί αυτού πρόκειται-, αφορούν αναμφίβολα τις πολιτικές που εφαρμόζουν οι κυρίαρχες νεοφιλελεύθερες δυνάμεις σε Ελλάδα και Ευρώπη. Ποιος λέει όχι; Οι δολοφονίες του Νίκου Σαμπάνη και της 8χρονης Όλγας, είναι στην καρδιά του κοινωνικού και πολιτικού ζητήματος, γιατί έχει άμεση σχέση με τις κοινωνικές διακρίσεις και τις ανισότητες, τον απόλυτο κοινωνικό αποκλεισμό. Αλλά το θέμα, όπως είπα, είναι η ματιά. Πως βλέπεις τον κόσμο και τι θέλεις να αλλάξεις. Και εμείς πρέπει να θέλουμε να τα αλλάξουμε όλα. Τα βήματά μας σε αυτή την προοπτική, σε αυτόν τον ορίζοντα. Στον ορίζοντα της καθολική κοινωνικής απελευθέρωσης.
03
02

Εικόνα μιας εποχής

ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΣΕΚΕΡΗΣ, Λίγος εμφύλιος ακόμα. Η Καραμανλική τρομοκρατία, η Δημοκρατική αντίσταση και η Αριστερά, 1958- 1963, εκδόσεις Θεμέλιο, σελ. 540 Βασισμένο στο αρχείο της Αυγής, το βιβλίο που καταθέτει ο Τσέκερης αποτελεί μια πλήρη καταγραφή των γεγονότων μιας περιόδου που ήδη ο τίτλος και οι υπότιτλοι του βιβλίου ιδιαίτερα εύστοχα αναδεικνύουν. Με λόγο ευκολοδιάβαστο, οι εντυπωσιακές λεπτομέρειες που καταθέτει, ορισμένες φορές με καθημερινή καταγραφή περιστατικών απ’ όλη την χώρα, αναδεικνύουν όλο το πλέγμα ενός τοξικού πνιγηρού μετεμφυλιακού κλίματος. Ενός νομικού πλέγματος κρατικών και παρακρατικών ενεργειών το οποίο, ενώ έβαινε μειούμενο μετά τις εκλογές του 1956, αναβίωσε έντονα και πάλι μετά τις εκλογές του 1958 και την ανάδειξη της ΕΔΑ σε αξιωματική αντιπολίτευση, για να φτάσει σε νέα εμφυλιοπολεμική όξυνση-όπως εύστοχα την χαρακτηρίζει ο Τσέκερης- στην προεκλογική περίοδο των εκλογών του 1961, που έμειναν στην ιστορία ως εκλογές «Βίας και Νοθείας». Εκλογές οι οποίες οργανώθηκαν συστηματικά από την κυβέρνηση Καραμανλή με βάση το Σχέδιο «Περικλής», όπως αποδείχτηκε στα 1965, με όλες τις λεπτομέρειες ενεργούς ανάμειξης του Στρατού, της Αστυνομίας, της Χωροφυλακής, των ΤΕΑ, καθώς και τις ευλογίες του Στέμματος και της Αμερικανικής Αποστολής, που είχε και τον έλεγχο, ακόμη και την μισθοδοσία της ΚΥΠ.
02
02

Δανάη Κολτσίδα: Καμπανάκια…

Η διαφθορά και η διαπλοκή δεν γίνεται, αντικειμενικά, να παραμείνουν παρενθέσεις εκτός των οποίων η δημοκρατική ζωή και η λειτουργία των θεσμών συνεχίζεται κανονικά. Ο χειρισμός της υπόθεσης Novartis, που κορυφώθηκε με την ποινική δίωξη δημοσιογράφων και τη δια στόματος του πρωθυπουργού μέσα στη βουλή στοχοποίησή τους ως "υπόκοσμου", αλλά και με την αδιανόητη φίμωση του βουλευτή Παύλου Πολάκη ενώ βρισκόταν στο βήμα της βουλής χθες, το αποδεικνύουν και (θα έπρεπε να) ενεργοποιούν τα αντανακλαστικά όλων μας. Ο στόχος δεν είναι απλώς το να κλείσει η δικαστική διερεύνηση της συγκεκριμένης υπόθεσης, αλλά το να αποτραπεί οποιοσδήποτε -ακόμα και αυτοί που είναι κατεξοχήν η δουλειά τους αυτό, όπως οι δημοσιογράφοι και οι βουλευτές- από το να θέτει ερωτήσεις και να ελέγχει την εξουσία στο μέλλον.