Σήμερα, λοιπόν, στην Ελλάδα, με δεδομένη την οικονομική κρίση, το τεράστιο μεταναστευτικό ρεύμα προς την Ευρώπη, την εξαιρετικά υψηλή ανεργία, το brain drain και τις οξυμμένες κοινωνικές ανάγκες, η διαμόρφωση ενός αποτελεσματικού σχεδιασμού με στόχο την περαιτέρω ανακούφιση των αδύναμων και τη διασφάλιση της αναπτυξιακής πορείας του τόπου θα πρέπει να έχει ως βασικές πτυχές της την προστασία της πρώτης κατοικίας, την ανάγκη διαφύλαξης του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης -όπως περιγράφεται με επάρκεια στο άρθρο 16 του Συντάγματος-, τον ιστορικά και κοινωνικά επιβεβλημένο διαχωρισμό Εκκλησίας και κράτους, τη χωρίς επιστροφή εξασφάλιση του ύψους των συντάξεων, την ακόμα μεγαλύτερη ενίσχυση του δημόσιου συστήματος Υγείας, την απαραίτητη αλλαγή του νόμου περί ευθύνης υπουργών, την επιβεβλημένη κατοχύρωση του πανεπιστημιακού ασύλου, τη διατήρηση της κατοχύρωσης του αυτοδιοίκητου χαρακτήρα των ΑΕΙ, τη διασφάλιση του δημόσιου χαρακτήρα του νερού και της ενέργειας, την απαγόρευση διορισμού εξωκοινοβουλευτικών πρωθυπουργών, την καθιέρωση ορίου θητειών για τους βουλευτές, την αντιμετώπιση του προσφυγικού ζητήματος και τη διαρκή διεύρυνση των δικαιωμάτων και των ελευθεριών στη βάση της φιλοξενίας και της βοήθειας προς τόσους κατατρεγμένους ανθρώπους, τη στόχευση για μια ευρωπαϊκή διάσκεψη για το χρέος, τη βούληση ενίσχυσης των εξουσιών ελέγχου του Ευρωκοινοβουλίου και την επιδίωξη αποδυνάμωσης των εξωθεσμικών οργάνων της Ε.Ε.