Αναδημοσιεύσεις

16
11

Πώς μπορεί να οργανωθεί ένα κόμμα της Αριστεράς σήμερα;

Η επιμονή σε ζητήματα δομής του κόμματος έχει να κάνει τόσο με τη συζήτηση για τον κίνδυνο «πασοκοποίησης» όσο και με τη συζήτηση για τη συμμετοχή των μελών. Ένας από τους βασικότερους λόγους της «πασοκοποίησης» του ΠΑΣΟΚ ήταν η αμορφία αυτού του κόμματος, η οποία εμπόδιζε τη συμμετοχή των μελών του στην διαμόρφωση και την εφαρμογή της πολιτικής, κι έτσι αυτά παρέμειναν αρμοδιότητες μιας στενής ομάδας περί τον Ανδρέα Παπανδρέου, με όλους τους βυζαντινισμούς τη διαπλοκή, εντέλει τη διαφθορά που ευνοείται από την αδιαφάνεια. Η αμορφία είναι χαρακτηριστικό των ελληνικών αστικών κομμάτων, ακριβώς επειδή επιτρέπει αυθαιρεσίες της ηγεσίας, αλλά, όλο και περισσότερο, επειδή ευνοεί τη διαφθορά. Αντίθετα, εξαρχής, η μορφοποιημένη δομή ήταν χαρακτηριστικό των κομμάτων που αναφέρονταν στο εργατικό κίνημα – χωρίς αυτό, βέβαια, να αποτελεί εγγύηση σωστής πολιτικής, «αριστεράδας», δημοκρατίας, συμμετοχής των μελών του κόμματος και άρδευσης από τα λαϊκά κινήματα. Αλλά χωρίς αυτό, η έλλειψη δημοκρατίας, ο αποκλεισμός των μελών από τη διαδικασία της διαμόρφωσης της βούλησης και της πολιτικής του κόμματος και η απομάκρυνση από τις τάσεις και τις αξιώσεις που αναπτύσσονται στον λαό είναι απολύτως βέβαιο ότι θα συμβούν και ο κίνδυνος της διαφθοράς θα μεγαλώσει.
Περισσότερα »
15
11

Γιώργος Πλειός: ΜΜΕ, υπό έλεγχο σε μια Δημοκρατία υπό αμφισβήτηση ( ; )

Το διαδίκτυο κυριαρχείται πλέον από λίγες εταιρείες, τις λεγόμενες GAFAM, που το εκμεταλλεύονται εμπορικά και που με το πέρασμα του χρόνου γίνονται ακόμα λιγότερες. Το γεγονός αυτό αποδεικνύει ότι η ρητορική, σύμφωνα με την οποία είναι δυνατή η καταπολέμηση των μονοπωλίων στον σύγχρονο καπιταλισμό, συνιστά ιδεολογική αυταπάτη ή εξαπάτηση.
Περισσότερα »
15
11

Δεξιότερα Κυριακοπάτκιν

Η ηγεσία της Ν.Δ., στην προσπάθειά της να ηρεμήσει το ακροδεξιό ακροατήριό της, που είναι στα κεραμίδια επειδή νιώθει ότι το άδειασαν στο θέμα της Συμφωνίας των Πρεσπών και στο προσφυγικό, σχεδιάζει πράγματα για να το ικανοποιήσει, μη διστάζοντας να φλερτάρει με τη γελοιότητα. Και επειδή ο κατήφορος δεν έχει πάτο και επειδή οι ακροδεξιοί της Ν.Δ. δεν βάζουν φρένο και επειδή οι σκληροπυρηνικοί της Ιεραρχίας έχουν ισχυρές προσβάσεις στο βαθύ κόμμα και επειδή το άγχος αυτού του συνονθυλεύματος που διοικεί τη χώρα είναι πώς θα περιθωριοποιήσει τις ιδέες της Αριστεράς, μην αποκλείετε να δούμε σύντομα άλλες... ομορφιές. Ρίχνω ιδέες: Γιατί η μοιχεία να μη θεωρείται αδίκημα όπως στο μακρινό παρελθόν; Δεν θα είναι διδακτικές οι σκηνές με τους αμαρτωλούς τυλιγμένους σε σεντόνια; Τώρα που έχουμε ιδιωτική τηλεόραση θα διασκεδάζουμε τρελά με τη διαπόμπευσή τους. Η ομοφυλοφιλία γιατί να είναι νόμιμη σεξουαλική προτίμηση; Η άμβλωση γιατί να επιτρέπεται; Μήπως είναι ευκαιρία τώρα που έχουμε κυβέρνηση των φυσικών ιδιοκτητών της χώρας, οι οποίοι πάνω απ’ όλα βάζουν την οικογένεια και τη θρησκεία (είναι κακόβουλος όποιος ισχυρίζεται ότι κάποια μέλη της έχουν παραβιάσει τις εννιά από τις δέκα εντολές), να επιστρέψουμε στις παλιές καλές εποχές όπου ήταν υποχρεωτικός ο εκκλησιασμός στα σχολεία και η συμμετοχή στα κατηχητικά; Οι ποδιές γιατί καταργήθηκαν; Επ’ αυτού γιατί σιωπά η υπουργός; Γιατί να ισχύουν ο πολιτικός γάμος και η πολιτική κηδεία; Ασε πια με κείνο το σύμφωνο συμβίωσης που είναι γροθιά στο στομάχι των ευσεβών πολιτών. Ο άθεος γιατί πρέπει να έχει τα ίδια δικαιώματα με τον πιστό σε μια χώρα όπου υπάρχει επικρατούσα θρησκεία;
Περισσότερα »
15
11

Πολυμέρης Βόγλης: 46 χρόνια μετά ακόμα αμφισβητούν τις δολοφονίες διαδηλωτών από τον Στρατό

Οι δολοφονίες ανθρώπων από πυρά του Στρατού σε διάφορα σημεία της πόλης δείχνει τη βιαιότητα εκείνων των ημερών και πόσο εκτεταμένη ήταν η καταστολή και η βαρβαρότητα. Οι 24 νεκροί (άνδρες και γυναίκες) που σκοτώθηκαν εκείνες τις ημέρες καθιστούν την εξέγερση αυτή την πιο αιματηρή καταστολή στην ελληνική ιστορία σε καιρό ειρήνης αφού για παράδειγμα στα Δεκεμβριανά το 1944 είχαμε 12 νεκρούς. Ποτέ άλλοτε δεν είχαμε τόσους πολλούς νεκρούς μέσα σε τόσες λίγες ημέρες και μάλιστα νεκρούς άοπλους. (...) Η βιαιότητα αυτή αποδεικνύει και το πόσο ανησυχητικό για το καθεστώς ήταν αυτό το οποίο συνέβη, η εξέγερση των φοιτητών.
Περισσότερα »
15
11

Στις γωνιές του υποσυνείδητου

Ο ίδιος ο Αντούνες, ως πτυχιούχος της Ιατρικής, έκανε εκεί τη θητεία του και έμεινε τεσσεράμισι χρόνια ώς το 1973 στην ξεσηκωμένη Αγκόλα που αγωνιζόταν για την ανεξαρτησία της, να κάνει ακρωτηριασμούς, να ράβει πληγές, και να ξεγεννά ημιθανείς μανάδες, «με επικεφαλής τον γενναίο Μέμο Αντούνες», κατοπινό ιδεολόγο της Επανάστασης των Γαρυφάλλων (1974). «Το καθεστώς έστειλε 1,6 εκατομμύρια νέους να πολεμήσουν για την αόριστη έννοια της “πατρίδας”. Στην πραγματικότητα, οι φασίστες, η αστική τάξη, η Εκκλησία, είχαν μεγάλα συμφέροντα εκεί. Οσοι επέστρεψαν, αντιμετωπίστηκαν με περιφρόνηση, και 50.000 άνθρωποι κατέληξαν στα ψυχιατρεία. Η Αγκόλα ήταν το δικό μας Βιετνάμ». Ο Αντούνες δεν έγραψε για τον συγκεκριμένο πόλεμο, «από σεβασμό στους νεκρούς». Ομως στα μυθιστορήματά του δεν έπαψε να στηλιτεύει: το ένοχο παρελθόν του τόπου του με την αιματηρή αποικιοκρατική παράδοση, την ηθική δειλία όσων ανέχθηκαν τις διώξεις και συνεργάστηκαν σιωπηρά με το φασιστικό καθεστώς Σαλαζάρ, τη μικρότητα της μπουρζουαζίας, την επανάσταση που «δεν κατάφερε να αλλάξει πολλά», τη στασιμότητα της κοινωνίας, τις άδικα χαμένες νεαρές ζωές, τη μηχανική του χρόνου, τις αυταπάτες των ανθρώπων, την υφέρπουσα τρέλα σε όλες τις μορφές της... Εγραφε, και ταυτόχρονα δούλευε ως κλινικός ψυχίατρος σε νοσοκομείο για παιδιά με καρκίνο. Από εκεί πηγάζει η μεταφυσική οργή που διατρέχει τα βιβλία του. «Διάλεξα ως ειδικότητα την Ψυχιατρική, όχι για να μάθω να θεραπεύω την ανθρώπινη ψυχή, αλλά για να μάθω να ζω».
Περισσότερα »
14
11

Τασία Χριστοδουλοπούλου: Με βλακείες και υπερβολές καλύπτουν την προώθηση του εκφασισμού

Σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, αποκαλύπτονται όπως πραγματικά είναι. Χωρίς ρετούς, τίποτα, ένας αυταρχισμός, μία καταστολή, που αποτελεί απαραίτητο όπλο καθημερινής πολιτικής. Το πρωί θα βγάζουμε τους μετανάστες από κατειλημμένο κτίριο -ασχέτως αν κλαιγόμαστε ότι δεν έχουμε δομές, το μεσημέρι θα χτυπάμε όπου βρούμε, καμία διαδήλωση, καμία κινητοποίηση και το βράδυ ενορχηστρωμένα όλα τα κανάλια θα κράζουμε για νομιμότητα και πάταξη της ανομίας (...) θα διδάσκουν την κοινωνία ότι ανομία είναι αυτό, ώστε να μην βλέπει την κανονική ανομία που επεκτείνεται και προχωράει, στα οικονομικά συμφέροντα, τις τράπεζες, κτλ.
Περισσότερα »
14
11

Κωστής Παπαϊωάννου: Σ’εσένα που φοβάσαι. Ένα γράμμα τώρα που έσβησαν τα κάρβουνα από το μπάρμπεκιου

Πρέπει να ακούσεις μια «πικρή» αλήθεια: έτσι κι αλλιώς θα ζήσουμε με αυτούς τους ανθρώπους. Αν όχι με όλους, πάντως με τους περισσότερους. Οι επιστροφές που σου υπόσχονται δεν θα γίνουν, γιατί δεν μπορούν να γίνουν. Και θα ζήσουμε και με άλλους που θα έρθουν. Γιατί θα συνεχίσουμε να έχουμε αφίξεις. Κανένας δεν χαίρεται, δεν το διαλέξαμε. Έτσι έχει κάτσει η φάση, για να σ' το πω απλά. Οπότε πες τι σε φοβίζει και προσπάθησε να δεις λογικά τα πράγματα. Ο «αγανακτισμένος» που ψήνει πανσέτες στα Διαβατά παίζει μπάλα στην πλάτη σου. Σπεκουλάρει. Σε κοροϊδεύει. Είναι προς το συμφέρον σου να τον κάνεις στην άκρη αυτόν, να τον απομονώσεις.
Περισσότερα »
14
11

Κατέ Καζάντη: Μαυρουδής Βορίδης, ο οργανικός διανοούμενος του αυταρχισμού

Σήμερα, το μείζον ζήτημα για την ηγεμονία της Νέας Δημοκρατίας είναι η ιδεολογική στοιχειοθέτηση του αυταρχισμού. Και είναι μείζον, διότι το περιβόητο “τάξις και ασφάλεια”, στο οποίο η κυβέρνηση προεκλογικά επένδυσε, δεν είναι  παρά ο παλιός, ατόφιος αυταρχισμός , όπως τον ξέρουμε από το βαθύ κράτος της Δεξιάς. «Η επιβολή του νόμου θα ευχόμασταν παντού στον κόσμο να γίνεται με προσφορά τριαντάφυλλων. Δεν έχει καταστεί αυτό δυνατόν”,  είπε στον ΣΚΑΪ, ο Βορίδης. Η επιβολή του νόμου εμπεριέχει σε αυτούς που δεν συμμορφώνονται στοιχεία αναγκαστικότητας. Το λέω γλυκά”, πρόσθεσε, για να τονίσει: “το ξύλο είναι στοιχείο αναγκαστικότητας (...). Η άσκηση νόμιμης βίας, ελπίζω να μην σας σοκάρω μ’ αυτό που λέω, είναι αυτό που κάνει η αστυνομία”. Θα συνεχίσει η κυβέρνηση, ρώτησε ο δημοσιογράφος. “Φυσικά!”, ήρθε η  κοφτή απάντηση. Επιβεβαιώνοντας τον Πουλαντζά, ο νόμος τώρα γίνεται “ο κώδικας της οργανωμένης δημόσιας βίας». Έτσι, ο Βορίδης θεωρεί δικαίωμα του κράτους, και της τάξης που το διαχειρίζεται, να βιαιοπραγεί απέναντι σε όποιον ανθίσταται, αφαιρώντας το δικαίωμα της διεκδίκησης από εκείνους που θεωρούν ότι η οργανωμένη πολιτεία τους αδικεί. Η αντι-βία, η εναντίωση στις επιβαλλόμενες αδικίες, ποινικοποιείται και στην πράξη και στις συνειδήσεις. Η πιο σκληρή δεξιά εξαπολύει το πυροβολικό της και συναντά το κοινό της: την αστυνομία και τους ευεπίφορους στο δόγμα της τάξεως “νοικοκυραίους”.
Περισσότερα »
14
11

Naomi Klein: Η κλιματική κρίση απαιτεί πολιτική λύση

Η μεγαλύτερη και εντυπωσιακότερη αλλαγή είναι ότι πλέον υπάρχει εκεί έξω μια ολόκληρη γενιά νέων ανθρώπων που πιστεύει ότι μπορούμε πραγματικά να τα καταφέρουμε, να αλλάξουμε. Που ενθουσιάζονται με την προοπτική αλλαγής του οικονομικού μοντέλου. Μια γενιά νέων ανθρώπων που φλέγονται από την ιδέα να οικοδομήσουν μια δίκαιη οικονομία που να έχει τον άνθρωπο και τις ανάγκες του στο κέντρο, που δεν φοβούνται την αλλαγή που αυτό συνεπάγεται. Αυτή είναι η σπουδαιότερη αλλαγή από όλες, οι νέοι σηκώνουν τα μανίκια και πιέζουν τους πολιτικούς.
Περισσότερα »
13
11

Γιώργος Ψυχογιός: Για την ένταξη ούτε κουβέντα

Θα πει κανείς ότι ίσα που έχουν περάσει 120 μέρες από το σχηματισμό της κυβέρνησης. Είναι όμως τα δικά τους τα λόγια που τους εκθέτουν. Όταν ήταν στη θέση της αντιπολίτευσης, επέκριναν το κάθε βήμα, την κάθε πρωτοβουλία της προηγούμενης κυβέρνησης, και φώναζαν ότι είναι έτοιμοι να λύσουν όλα τα ζητήματα, μόλις αναλάβουν τη διακυβέρνηση. Τα αποτελέσματα δείχνουν το ακριβώς αντίθετο. Το χειρότερο απ' όλα, όμως, είναι ότι, με τη ρητορική του μίσους και της ξενοφοβίας, που εξέθρεψαν προεκλογικά και ανέχονται μετεκλογικά, οδηγούν στον εκφασισμό και τον κοινωνικό αυτοματισμό. Τα περιστατικά των τελευταίων ημερών είναι πολλά, με πιο ανησυχητικά τον πετροβολισμό του λεωφορείου στα Βρασνά και τους ακροδεξιούς κουκουλοφόρους που χάραξαν με μαχαίρι το χέρι του Ιρανού μαθητή στη Θεσσαλονίκη.
Περισσότερα »