Αναδημοσιεύσεις

02
08

Πάνος Σκουρλέτης: Η κυβέρνηση δεν εκμεταλλεύτηκε τους μήνες που πέρασαν για να φτιάξουμε ένα ισχυρό, δημόσιο σύστημα υγείας

Το ανησυχητικό είναι ότι η κυβέρνηση μιλάει για την Επιτροπή Πισσαρίδη που, με βάση όσα έχουν διαρρεύσει, εισηγείται ένα εκούσιο μνημόνιο χωρίς να είμαστε σε μνημόνια. Η εμμονή να ιδιωτικοποιήσεις την επικουρική ασφάλιση, να ιδιωτικοποιήσεις τα Δίκτυα ηλεκτρικής ενέργειας, φυσικού αερίου και νερού, το να αποδιαρθρώσεις πλήρως τις εργασιακές σχέσεις καταργώντας στην πράξη της συλλογικές διαπραγματεύσεις, όλα αυτά είναι βαριές, σκληρές μνημονιακές μεταρρυθμίσεις, τις οποίες εκούσια η κυβέρνηση θέλει να υιοθετήσει μέσω της περίφημης Επιτροπής Πισσαρίδη. Αν οι προϋποθέσεις για την αξιοποίηση αυτών των χρημάτων (σ.σ. του Ταμείου Ανάκαμψης) είναι τέτοιες, σαν και αυτές που σας ανέφερα ή αν, από την άλλη, οι ισχυρές οικονομίες θέλουν να χρησιμοποιήσουν αυτά τα χρήματα για να επιδοτήσουν τα εξαγώγιμα προϊόντα που έχουν και τις εξαγώγιμες υπηρεσίες, αυτό θα αποτελέσει μία χαμένη ευκαιρία για την Ελλάδα. Δεν μπορούμε να είμαστε ικανοποιημένοι από τη λογική των μέτρων που έχει πάρει η κυβέρνηση. […] Απαιτείται ένα σχέδιο το οποίο θα προβλέπει παρεμβάσεις σε αυτό που ονομάζουμε παραγωγικό μοντέλο που, ταυτόχρονα, για να στηριχθεί, προϋποθέτει ότι δεν θα έχεις μείωση της εσωτερικής ζήτησης. Θα έχεις θέσεις εργασίας εν ζωή, δεν θα έχεις απολύσεις, θα υπάρχει διαθέσιμο εισόδημα που θα στηρίζει την κατανάλωση και όλες τις αλλαγές στο παραγωγικό μοντέλο. […] Η κυβέρνηση δεν εκμεταλλεύτηκε τους μήνες που πέρασαν για να φτιάξουμε ένα ισχυρό, δημόσιο σύστημα υγείας. Πρέπει να καταλάβουμε,μετά από αυτή την κρίση, ότι η υγεία είναι δημόσιο αγαθό και δεν είναι εμπόρευμα. […] Ωστόσο η ανάπτυξη περνά μέσα και από την ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας. Θυμάμαι ότι στις αρχές της κρίσης είχαν καταγραφεί 32 χιλιάδες κενά στα δημόσια νοσοκομεία, που αφορούσανείτε διοικητικό προσωπικό, είτε γιατρούς. Θα μπορέσουμε να αξιοποιήσουμε ένα μέρος των χρημάτων από το περιβόητο ευρωπαϊκό Ταμείο σε αυτή την κατεύθυνση;Θα μπορέσουμε στον πρωτογενή τομέα να βαδίσουμε σε ένα μοντέλο ώστε να μην εισάγουμε αποκλειστικά φυτοφάρμακα, λιπάσματα και φυτικό κεφάλαιο, αλλά να μπορέσουμε να έχουμε εδώ μονάδες που θα τροφοδοτούν τον πρωτογενή τομέα, έτσι ώστε ό,τι πουλάμε να μην το επανεισάγουμε;
Περισσότερα »
02
08

Η Οργάνωση που θέλουμε για τις Μάχες της Γενιάς μας

Εμείς αντιλαμβανόμαστε τη διεύρυνση ως μια διαδικασία μαζικοποίησης της οργάνωσής μας. Διεύρυνση στη νεολαία των αστικών κέντρων, σε εκείνη της αγροτιάς, σε εκείνη των πανεπιστημίων, των ΕΠΑΛ, διεύρυνση στην άνεργη νεολαία, στους νέους και τις νέες που δραστηριοποιούνται στον τομέα του πολιτισμού. Αυτό είναι το χρέος της δικής μας οργάνωσης, της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ, να βρει την νέα γενιά, και συναντηθεί μαζί της στους δρόμους και σε όλους τους κοινωνικούς χώρους, όπου αυτή υπάρχει, στους χώρους δηλαδή που σπουδάζει, εργάζεται, δημιουργεί και ψυχαγωγείται, με σκοπό να απευθύνει ένα μαζικό κάλεσμα για να  βρούμε μαζί τον τρόπο οργάνωσης, απέναντι στην βαθιά υποτίμηση της ζωής των νέων ανθρώπων. Να φτιάξουμε την οργάνωση που εντάσσει, κινητοποιεί και εμπνέει νέες και νέους, μεταφράζοντας το όραμα για τη χειραφέτηση και την κοινωνική απελευθέρωση σε καθημερινή, απελευθερωτική πρακτική. Να διευρυνθούμε, να μαζικοποιηθούμε, να γίνουμε αποτελεσματικοί, σύγχρονοι και μαζικοί. Με βάση το κριτήριο της κοινωνικής χρησιμότητας, οφείλουμε να υπερβούμε τον φόβο για πολιτική και κοινωνική όσμωση με ανθρώπους που προέρχονται από διαφορετικές πολιτικές αφετηρίες, θέτοντας ως στόχο την οικοδόμηση μιας μαζικής και σύγχρονης ριζοσπαστικής αριστερής νεολαίας, που μάχεται για τον κοινωνικό μετασχηματισμό. Και εάν αυτή η διαδικασία μαζικής και εξωστρεφούς απεύθυνσης, ενέχει τον "κίνδυνο" της "αλλοίωσης" τότε οφείλουμε να γνωρίζουμε ότι το αντίθετο, η εσωστρέφεια δηλαδή, έχει ήδη διαβρώσει την θεμελιακή αρχή που ορίζει τον τρόπο με τον οποίον επιλέγουμε να κάνουμε πολιτική - την αντίληψή μας για την ηγεμονία.
Περισσότερα »
02
08

Ιστορίες του κυρίου Μη

Και μετά στη χώρα έπεσε αρρώστια βαριά. Και ο κύριος Μη σκέφτηκε πώς θα κάνει δική του και την αρρώστια. Και την έκανε ένα μεγάλο όπλο και μ’ αυτό έφτιαχνε νόμους σκληρούς και έδινε λεφτά σε όσους τον έλεγαν Προφήτη και γύρναγε παντού και έλεγε πως ήταν πολύ επικίνδυνη αρρώστια αλλά η χώρα είχε Αυτόν και ήταν μεγάλο σαξές στόρι και έτσι δε φοβόταν. Και είχε και έναν υπουργό δικό του, καταδικό του περιουσία του δηλαδή, ο κύριος Μη. Τον κύριο Μι. Και τον έβαλε και έφτιαξε έναν νόμο να μη μαζεύονται οι άνθρωποι και φωνάζουν στους δρόμους και ταράζουν τη χώρα του. Κι έτσι απαγορεύτηκε και να μαζεύονται. Και είχε κανονίσει με έναν άλλο υπουργό, κι αυτον τον έλεγαν κύριο Μη επίσης, να μην αφήνει τους ξένους να έρχονται στη χώρα. Και αυτός ο κύριος Μη ψήφιζε δικούς του νόμους να έχει πολλά λεφτά να βάζει φράχτες και κάμερες και διοικητές στους φράχτες. Και ήταν σαν ταμίας, ή καλύτερα ταΜΗας. Και μετά ο κύριος Μη ανέβηκε σε ένα στρατιωτικό ελικόπτερο και πήγε να δει έναν καλλιτέχνη δικό του, καταδικό του. Που έκανε τέχνη δική του, καταδική του. Που τον είχε βάλει η κυρία Με που ήταν υπουργός τέχνης αλλά δεν είχε καμία απολύτως σχέση με την τέχνη. Και στην επιστροφή σκεφτόταν πώς θα κάνει δικό του και τον χειμώνα που ερχόταν καταπάνω στους φτωχούς ανθρώπους με φόρα. Αλλά ήταν δύσκολο. Τον φόβιζαν οι φτωχοί, δεν τους ήξερε, ήταν από αλλού. Ζήσε το σήμερα, σκέφτηκε, κι αποκοιμήθηκε γλυκά στον ώμο της υπέρκομψης. Είδε ένα όμορφο όνειρο με κάποιον βασιλιά που είχε ένα μαγικό ραβδί και έκανε τους φτωχούς μικρά γουρουνάκια. Χαμογέλασε στον ύπνο. Η κυρία Μα τον κοίταξε τρυφερά. Η μάσκα τού έκρυβε λίγο το πηγούνι.
Περισσότερα »
01
08

Το Καλοκαιρινό Ημερολόγιο του Ευκλείδη Τσακαλώτου

Θέλω να ευχηθώ καλό καλοκαίρι στους γνωστούς μου εκσυγχρονιστές που νοιώθουν μια βαθιά απέχθεια για τον «λαϊκισμό του ΣΥΡΙΖΑ», αλλά νοιώθουν πολύ άνετα με την «αντιλαϊκιστική ΝΔ». Τόσο άνετα που δεν φαίνεται να επηρεάζονται από δηλώσεις, όπως τις παρακάτω, που νομίζω αποτελούν ένα best of στην κατηγορία «τοποθετήσεις στελεχών της ΝΔ που θα μπορούσαν να έχουν γίνει από στελέχη ακροδεξιού λαϊκίστικου κόμματος που δεν θα ντρόπιαζαν έναν Σαλβίνι ή έναν Όρμπαν».   Μπογδάνος: (inter allia) «η χώρα έπαψε να είναι μια ισλαμολάγνα νεοαριστερή λαθροντίσνεϋλαντ»   Κυρανάκης: που έβγαινε «για μπύρα και χοιρινό σουβλάκι» για να προκαλέσει πρόσφυγες   Μαρκόπουλος: που είπε ότι είναι οκ να «τρέξει λίγο αιματάκι από κάποιον μπαχαλάκια»   Βαρβιτσιώτης: που είπε ότι «έκαναν [ο ΣΥΡΙΖΑ] τρανσέξουαλ (sic) τη φωνή της χώρας στο εξωτερικό»   Γεωργιάδης: που δήλωνε ότι «έχουμε πέσει θύμα ομαδικής προσπάθειας αλλοίωσης της χώρας»    Βορίδης: που για «αντίποινα» στην μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε Τζαμί μίλησε για  μετατροπή του μουσείου Κεμάλ στη Θεσσαλονίκη σε μουσείο μνήμης Γενοκτονίας του Ελληνισμού.    Κατσαφάδος: που αναρωτιόταν «που είναι το κακό στα push back;»   Βούλτεψη: που έγραφε ότι «και σα να μην έφθαναν όλα αυτά, τον Ιούνιο του 2015 – λες και δεν είχαμε άλλον καημό – οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ψήφισαν και νόμο που διευκόλυνε τα θέματα της ιθαγένειας. Άλλο γενικό προσκλητήριο και αυτό»   Πλεύρης: που δήλωνε ότι «όποιος ψήφισε ΣΥΡΙΖΑ για να τον στηρίξει έμπρακτα να πάρει και έναν λαθρομετανάστη σπίτι του. Ψήφος ΣΥΡΙΖΑ μπόνους λαθρομετανάστης»   Κύρτσος: που δήλωνε ότι «όσοι έρχονται θα εγκλωβίζονται σε απομακρυσμένο ακατοίκητο η αραιοκατοικημένο νησί, επιτηρούμενοι σε συνθήκες ασφάλειας» Στέργιος Γιαννάκης: που έλεγε από βήματος Βουλής  για την ταυτότητα φύλου  «Αν αυτές οι καταστάσεις ήταν φυσιολογικές, τότε ο Θεός δεν θα δημιουργούσε τον Αδάμ και την Εύα.. αλλά τον Αδάμ και τον…Γιώργο»   Τι άλλο, δηλαδή, πρέπει να ειπωθεί για να θεωρήσουν, οι του ακραίου κέντρου, τη ΝΔ ως ακραία;
Περισσότερα »
01
08

Μαρία Καραμεσίνη: Η ανεργία σπρώχνεται κάτω από το χαλί

Η κυβέρνηση έχει κινηθεί στον αντίποδα της πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ για γενναία στήριξη της εσωτερικής ζήτησης και της ρευστότητας των επιχειρήσεων, όχι μόνο για να μείνει η κοινωνία όρθια, αλλά και για να περιοριστεί η ύφεση και οι επιπτώσεις της στην απασχόληση και στην ανεργία. Έχοντας επιλέξει τη μεταφορά του οικονομικού κόστους της κρίσης στις πλάτες των μισθωτών, των αυτοαπασχολούμενων και των μικρο-επιχειρηματιών, έχει διαχειριστεί μέχρι τώρα την ανεργία, αφενός, με επιδότηση της προσωρινής διατήρησης των θέσεων μισθωτής εργασίας, με μεγαλύτερη ή μικρότερη μείωση αποδοχών, αφετέρου, σπρώχνοντας το μεγάλο μέρος της ανεργίας που προκύπτει από τη δραματική μείωση των θέσεων εργασίας και των ευκαιριών απασχόλησης «κάτω από το χαλί».
Περισσότερα »
30
07

Χρήστος Σταϊκούρας, ο Υπουργός των Πλειστηριασμών (video)

Νοέμβριος 2019- Προστασία πρώτης κατοικίας με ΝΔ: «Σύμφωνα με το νέο πλαίσιο, θα διασφαλίζεται η ελεύθερη επιβολή όλων των εξασφαλίσεων, (σημ. εννοεί πλειστηριασμούς) συμπεριλαμβανομένης της πρώτης κατοικίας.» σελ. 20-21 Μάιος 2020 -Προστασία πρώτης κατοικίας με ακόμη περισσότερη ΝΔ: «Το σχέδιο κώδικα περιέχει επίσης πρόταση για σχέδιο πώλησης και εκμίσθωσης, σύμφωνα με το οποίο η κύρια κατοικία των επιλέξιμων δανειοληπτών θα μπορούσε να αγοραστεί από κρατική οντότητα και να εκμισθωθεί στον οφειλέτη, με δυνατότητα επαναγοράς, ενώ οι ευάλωτοι επιλέξιμοι δανειολήπτες θα δικαιούνται επιδότηση για το ενοίκιο του μισθωμένου ακινήτου.» σελ. 111 (Δηλαδή κάποιοι θα δικαιούνται επιδότηση ενοικίου για το πρώην σπίτι τους)». Τούτων δοθέντων, ο Χρ.Σταϊκούρας είναι ο μόνος υπουργός Οικονομικών από το 2010 και μετά που δικαιούται να έχει τον τίτλο "Ο Υπουργός των Πλειστηριασμών". Γιατί άλλο οι πλειστηριασμοί γενικά και άλλο οι πλειστηριασμοί κύριας κατοικίας και σπιτιών ευάλωτων κοινωνικών ομάδων.
Περισσότερα »
30
07

Ο καπιταλισμός και οι οπαδοί του

Στον Τύπο της Βρετανίας (1860) διάβαζε κανείς άρθρα σαν το εξής: «Το κεφάλαιο το τρομάζει η έλλειψη κέρδους ή το πολύ μικρό κέρδος, όπως το κενό τρομάζει τη φύση. Οταν το κεφάλαιο έχει το ανάλογο κέρδος, γίνεται τολμηρό. Με δέκα τοις εκατό κέρδος αισθάνεται τον εαυτό του σίγουρο, με 20% γίνεται ζωηρό, με 50% γίνεται θετικά παράτολμο, με 100% τσαλαπατάει όλους τους ανθρώπινους νόμους, με 300% δεν υπάρχει έγκλημα που να μη ριψοκινδυνεύσει να το διαπράξει, ακόμα και με κίνδυνο να πάει στην κρεμάλα. Αν η φασαρία και ο καβγάς αποφέρουν κέρδος, το κεφάλαιο θα ενθαρρύνει και τα δύο. (...) Στον καπιταλισμό δεν επικρατεί ηθική, ούτε καμία αναστολή απέναντι σε έννοιες που διασώζουν την ανθρωπιά. Μπροστά στο κέρδος όλα είναι επιτρεπτά. Τι άλλο συμβαίνει σήμερα με το εμπόριο ναρκωτικών, εμπόριο σαρκός, παιδικών οργάνων; (...) Ακόμη και οι ίδιοι οι οπαδοί του καπιταλισμού αισχύνονται ενίοτε να δηλώσουν ότι είναι φανατικοί οπαδοί, διότι γνωρίζουν τι ακριβώς σημαίνει καπιταλισμός. Είναι μάλιστα οι δισεκατομμυριούχοι, αλλά κάπου κάπου ζητάνε από τα κράτη να τους φορολογήσουν -στάχτη στα μάτια του κόσμου.
Περισσότερα »
30
07

Ιστορίες από σκοτάδι κι από φως

Η Αντρέ Μισό είναι από το Κεμπέκ και γράφει στα γαλλικά, έχοντας στο ενεργητικό της μυθιστορήματα και θεατρικά έργα που έχουν τιμηθεί με πολλά βραβεία. Η Μεθόριος είναι ένα νουάρ μυθιστόρημα που η πλοκή του εκτυλίσσεται «εκείνο το ακτινοβόλο καλοκαίρι του ’67» στην Μποντρέ. (...) Η συγγραφέας δίνει έμφαση στους χαρακτήρες της και την ψυχολογία τους (με κυρίαρχη φιγούρα εκείνη του αστυνομικού που βασανίζεται από αμφιβολίες και ερωτήματα και αμφιταλαντεύσεις, ενός ανθρώπου που καταδιώκεται διαρκώς από φαντάσματα), αλλά και στις σχέσεις μεταξύ τους (είναι χαρακτηριστικό το πώς η υπερπροστατευτική στάση των γονιών μεταφράζεται στα μάτια των παιδιών σε αιτία φόβου: «επιθυμούσαν να μας προστατεύσουν, αλλά το μόνο που κατάφερναν ήταν να τροφοδοτούν το φόβο και την περιέργεια»). Η Μισό γράφει ένα δυνατό μυθιστόρημα για να μιλήσει για έναν ασφαλή, υποτίθεται, παράδεισο που τελικά απειλείται και υπονομεύεται από τα μέσα: ο κίνδυνος δεν έρχεται από αλλού ή από άλλοτε, από το παρελθόν, δεν καραδοκεί κάπου εκεί έξω, είναι ήδη εντός των τειχών, δίπλα μας, πατώντας μάλιστα συχνά στις ίδιες αρχές και στους ίδιους κανόνες που ορίζουν τον μικρόκοσμο.
Περισσότερα »
29
07

Κύρκος Δοξιάδης: Περί εσωκομματικών τάσεων

Η τάση των «53» είχε εξ αρχής ένα στίγμα που την τοποθετούσε στην πιο αριστερή πλευρά του κόμματος. Στην προκειμένη περίπτωση, αυτό δεν σήμαινε τίποτε άλλο από την επιμονή στη διατήρηση του αριστερού χαρακτήρα του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς και στην τήρηση της εσωκομματικής δημοκρατίας. Ακριβώς όμως επειδή οι διαφορές μιας τάσης από το υπόλοιπο κόμμα ως προς τις θέσεις της δεν είναι τόσο κραυγαλέες, η πρακτική διαφοροποίησή της ενδέχεται να χαρακτηρίζεται από κάποια ασάφεια, που μπορεί να είναι «δημιουργική» μεν, αλλά προς λάθος κατευθύνσεις. Συγκεκριμενοποιώ λοιπόν τους κινδύνους της εν λόγω ασάφειας (που φαίνεται ότι στην περίπτωση των «53» δεν παρέμειναν απλώς «κίνδυνοι»). Ο πρώτος κίνδυνος είναι η διαφοροποίηση ως προς τις ιδεολογικο-πολιτικές θέσεις να υποκατασταθεί στην πράξη από ένα παιχνίδι εσωκομματικών συσχετισμών και ισορροπιών που επικεντρώνεται στα πρόσωπα - στο πόσα και ποια πρόσωπα από κάθε τάση θα στελεχώσουν όργανα ή θα εκλεγούν σε ηγετικά αξιώματα. Η πείρα έχει δείξει πως κάθε άλλο παρά είναι αυτονόητο ότι τα εν λόγω πρόσωπα θα υποστηρίζουν σταθερά τις θέσεις της τάσης που εκπροσωπούν. Αν η «ισορροπία» κρίνεται ικανοποιητική ως προς την εκπροσώπηση της κάθε τάσης, όλοι μένουν ευχαριστημένοι και υποβαθμίζονται ουσιαστικά στον εσωκομματικό διάλογο και στην κομματική πρακτική οι αληθινές ιδεολογικο-πολιτικές διαφοροποιήσεις. Τοιουτοτρόπως, πεδίον δόξης λαμπρόν ανοίγεται για οποιοδήποτε «καπέλωμα» που προαποφασίζεται κεκλεισμένων των θυρών. Ενας άλλος κίνδυνος, που συνδέεται άμεσα με τον προηγούμενο. Τούτο τον καιρό, είναι πάρα πολλά τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ που διαφωνούν με την πασοκοποίηση καθώς και με τη συνακόλουθη υπονόμευση των εσωκομματικών δημοκρατικών διαδικασιών διά μέσου της λεγόμενης «διεύρυνσης» σε επίπεδο κορυφής. Για τα καθεστωτικά ΜΜΕ, αλλά και για τους γνωστούς αντι-ΣΥΡΙΖΑ «φίλους» του ΣΥΡΙΖΑ, αυτή η διαφωνία περιορίζεται κυρίως στους «53», τους οποίους τα ίδια αυτά μέσα ταυτίζουν με τον «ΣΥΡΙΖΑ του 3%». Το χειρότερο όμως είναι ότι και για τα ίδια τα μέλη του κόμματος η συσπείρωση γύρω από αυτήν τη διαφωνία καθίσταται δυσχερής λόγω ακριβώς της προσωποπαγούς εικόνας που έχει επικρατήσει για τις τάσεις. Μήπως λοιπόν ήρθε η ώρα για την υπέρβαση των υπαρχουσών τάσεων και για τη δημιουργία συσπειρώσεων με βάση τα αληθινά κρίσιμα διακυβεύματα;
Περισσότερα »
29
07

Νάσος Ηλιόπουλος: Η Αθήνα μπορεί και πρέπει να αλλάξει

Οι παρεμβάσεις που βλέπουμε αυτές τις μέρες στο κέντρο της πόλης κακοποιούν την ιδέα της αλλαγής. Γι αυτό τον λόγο στην χθεσινή συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου καταψηφίσαμε τη συνέχιση της πιλοτικής εφαρμογής του Μεγάλου Περιπάτου. Καταψηφίσαμε το καψόνι, την προχειρότητα και την ασυδοσία. Γιατί είναι καψόνι ο περιορισμός της πρόσβασης στο κέντρο χωρίς την ενίσχυση των ΜΜΜ. Είναι προχειρότητα οι επιλογές που έγιναν σε παγκάκια/ζαρντινιέρες/πράσινο και ο σχεδιασμός ποδηλατοδρόμου πάνω στις γραμμές του τραμ. Είναι ασυδοσία η δαπάνη τεράστιων ποσών για εξοπλισμό που δεν χρειάζεται η πόλη και η απουσία μιας δομημένης και ανοιχτής διαβούλευσης. Ταυτόχρονα όμως, καταθέσαμε εννιά συγκεκριμένες προτάσεις για ένα ζωντανό κέντρο. Για ένα κέντρο που θα στηρίξει την κατοικία, το λιανεμπόριο, τη μεταποίηση και δεν θα βουλιάξει στην μονοκαλλιέργεια της εστίασης και του τουρισμού. Συγκεκριμένα προτείναμε: • Περιορισμό της βραχυχρόνιας μίσθωσης. • Δημιουργία απαραίτητων υποδομών (όπως παιδικοί σταθμοί) και κίνητρα για την επαναφορά και στήριξη της κατοικίας. • Θεσμοθέτηση ποσόστωσης που θα περιορίζει την εστίαση και θα αφήνει χώρο στις υπόλοιπες χρήσεις. • 24ωρη λειτουργία του Μετρό Παρασκευή και Σάββατο, πύκνωση των δρομολογίων των ΜΜΜ. • Επαναχρησιμοποίηση των άδειων δημόσιων κτηρίων για αναπτυξιακούς και κοινωνικούς σκοπούς. • Επαναλειτουργία των κινηματογράφων Αττικό/Απόλλων. • Ανάπλαση της Περιοχής γύρω από το Πολυτεχνείο (υπάρχουν ήδη σχετικές προμελέτες από το ΕΜΠ). • Ακύρωση της ανέγερσης άλλης μιας τεράστιας ξενοδοχειακής μονάδας απέναντι από το Αρχαιολογικό Μουσείο. Απαλλοτρίωση του οικοπέδου για τις ανάγκες του Αρχαιολογικού Μουσείου. • Να προχωρήσει η ομόφωνη απόφαση του προηγούμενου Δημοτικού Συμβουλίου για την δημιουργία δικτύου ποδηλατοδρόμων στην Αθήνα.
Περισσότερα »