Αναδημοσιεύσεις

14
11

Ράνια Σβίγκου: Θα συγκρουστούν εφ’ όλης της ύλης δύο σχέδια

Ο κ. Μητσοτάκης ήταν αρκετά ειλικρινής όσον αφορά τις προτάσεις του για τη συνταγματική αναθεώρηση. Ήταν απόλυτος στο ότι δεν πρέπει να υπάρξει καμία ενίσχυση της παρέμβασης του λαϊκού παράγοντα, αντιστρατεύτηκε την απλή αναλογική και τα δημοψηφίσματα, αντιμετώπισε εχθρικά την προστασία των κοινωνικών αγαθών, μίλησε για αδιατάρακτη κυβερνητική σταθερότητα και σταθερούς κυβερνητικούς κύκλους χωρίς τη δικλείδα που βάζουμε εμείς, της απλής αναλογικής. Έχει θέσει ως ύψιστη προτεραιότητα το άρθρο 16 και την ίδρυση των ιδιωτικών πανεπιστημίων. Πρότεινε να υπάρξει συνταγματική κατοχύρωση σταθερού επενδυτικού και φορολογικού περιβάλλοντος, χωρίς περαιτέρω διευκρινήσεις, σε συνδυασμό με την υποχρέωση ισοσκελισμένων προϋπολογισμών, αφήνοντας πολλά ερωτηματικά για τις δυνατότητες άσκησης οικονομικής πολιτικής από μια εκλεγμένη κυβέρνηση. Ουσιαστικά, θέλει να συνταγματοποιήσει το νεοφιλελευθερισμό, μέσω της συνταγματοποίησης ενός εσωτερικού μνημονίου χωρίς ημερομηνία λήξης. Όσον αφορά στο ΚΙΝΑΛ, η πρώτη δημόσια ανακοίνωση των προτάσεών του για τη συνταγματική αναθεώρηση δείχνει το σφιχτό εναγκαλισμό του με τη ΝΔ. Πρόκειται για μια άνευρη πρόταση, που δεν συγκροτείται στη βάση πάγιων προοδευτικών αιτημάτων. Ιδιαίτερα αρνητική έκπληξη αποτελεί η απουσία αναφοράς στη συνταγματική κατοχύρωση ενός αναλογικού συστήματος, αλλά και η απουσία αναφοράς στις σχέσεις εκκλησίας-κράτους. Μάλιστα, επιμένει στην αναθεώρηση του άρθρου 16, δείχνοντας ότι δεν πήρε κανένα μάθημα από την τελευταία αναθεώρηση και τις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις του 2007. Εμείς θα φροντίσουμε να γίνει διάλογος επί της ουσίας, ώστε να είναι ξεκάθαρος ο προσανατολισμός και η στόχευση των συνταγματικών αλλαγών. Σε αυτόν τον κοινοβουλευτικό διάλογο καμία δύναμη δεν μπορεί να κρυφτεί.
14
11

Χριστόφορος Παπαδόπουλος: Βαρίδια και καθεστωτικές συμπεριφορές εμποδίζουν την ελληνική Σοσιαλδημοκρατία να βγάλει τα αναγκαία συμπεράσματα

H σοσιαλδημοκρατία στην χώρα μας δεν έχει βγάλει τα αναγκαία συμπεράσματα, όπως έχει γίνει στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες όπου διαφοροποιείται από το νεοφιλελευθερισμό. Έχει "βαρίδια" μέσα στο ίδιο της το κόμμα και καθεστωτικές συμπεριφορές ... βλέπουμε μία άγονη κριτική προς την κυβέρνηση, μία διακριτική σύμπλευση με την Νέα Δημοκρατία, μία αδυναμία να δημιουργήσει προοδευτική ατζέντα σαν αυτή που ψάχνουν όλα τα αριστερά, σοσιαλιστικά και σοσιαλδημοκρατικά κόμματα στην Ευρώπη
14
11

Μα αυτή την αστυνομία έχουμε, αγαπητέ…

Βλέπουμε από χθες το βράδυ τα «ρεπορτάζ» για την «επίθεση κουκουλοφόρων» σε αστυνομικούς μπροστά στο Ειρηνοδικείο και αναρωτιόμαστε πόσες ανακρίβειες και ανενδοίαστα ψεύδη μπορούν να χωρέσουν σε λίγα λεπτά. Φυσικά, κανένας από τους συναδέλφους που τα μετέδωσαν δεν ήταν εκεί. Οι μόνοι δύο δημοσιογράφοι παρόντες στο περιστατικό ήμασταν η Μαρινίκη Αλεβιζοπούλου κι εγώ. Ας δούμε λοιπόν τι (δεν) συνέβη...
13
11

Εκλογές στη Βραζιλία: H βαρβαρότητα ως επιλογή

Ο Μπολσοναρισμός είναι η νέα έκφραση ενός παλιού φαινομένου στη Βραζιλία, τη μαχητική είσοδο στην πολιτική νέων κοινωνικών ομάδων, ένα κίνημα που διεκδικεί «βαρβαρότητα και όχι σοσιαλισμό» με την ελπίδα να ξεφύγει από το εγγενές αδιέξοδο που το ίδιο το σύστημα δημιουργεί. Ελπίζει να συνδυάσει το ισχυρότερο αυταρχικό κράτος για τους φτωχούς με την απόλυτη ασυδοσία των κεφαλαίων, την ανεμπόδιστη κερδοφορία με την απόλυτη καταστολή.
13
11

Όταν μεγαλώσω, θα ανοίξω ίδρυμα

Στο σημερινό, σκληρότερο από ποτέ, υπαρκτό καπιταλισμό, «το χρήμα εξουσιάζει την κυβερνητική πολιτική, οι ηγέτες συνδέονται στενά με ένα δίκτυο πολυδισεκατομμυριούχων ολιγαρχών που θεωρούν ότι ο κόσμος είναι το οικονομικό τους παιχνιδάκι». Και αυτοί οι πολυδισεκατομμυριούχοι ολιγάρχες είναι οι ίδιοι κάτοχοι των ιδρυμάτων, που, ενώ κατ’ επίφαση ανακουφίζουν τους προλετάριους, στην πραγματικότητα πρωτοστατούν «στην αναπτυσσόμενη παγκόσμια κίνηση προς τον αυταρχισμό, την ολιγαρχία, την κλεπτοκρατία». Βαθύνουν έτσι την ταξική ανισότητα, σταθεροποιούν τη σχέση εξουσίας με τους αναξιοπαθούντες εργαζόμενούς τους, αποδεικνύοντας έτσι πως τα ιδρύματά τους είναι ακραία νεοφιλελεύθερα μορφώματα. Τι κι αν χαρίζουν υπολογιστές σε -λίγα- σχολεία; Τι κι αν παραδίδουν -ολίγα- ασθενοφόρα στα νοσοκομεία; Τι κι αν σπονσοράρουν θεατρικές παραστάσεις; Είναι βέβαιο πως αν πλήρωναν τους φόρους τους κανονικά, τα κράτη δεν θα είχαν ανάγκη την -υποτιθέμενη- κοινωνική τους ευαισθησία. Και ούτε θα ένιωθαν την ηθική υποχρέωση να βαφτίζουν με τα ονόματα «λαμπρών ευεργετών» δρόμους, λιμάνια, πλατείες, νοσοκομεία. Εάν πράγματι οι «ιδρυματούχοι» οραματίζονταν «την ενίσχυση της δημοκρατίας, την ισότητα, την οικονομική, κοινωνική, φυλετική και περιβαλλοντική δικαιοσύνη», θα ήταν οι πρώτοι που θα υπεραμύνονταν των συλλογικών συμβάσεων, της εφαρμογής του 35ωρου, της αύξησης του κατώτατου μισθού στα 1.200 ευρώ -άραγε με ολιγότερα ζει κανείς αξιοπρεπώς;-, του σεβασμού των δικαιωμάτων των εγκύων και των γονιών κάθε φύλου, της ισχύς των συνδικάτων. Θα υπεραμύνονταν επίσης, όπως οι εστεμμένες των καλλιστείων, όσο κλισέ κι αν ακούγονται, της παγκόσμιας ειρήνης, της καταπολέμησης της πείνας, της προστασίας του περιβάλλοντος. Αξίες από τις οποίες διαπνέονται τα σχολικά εγχειρίδια, ενώ πλήθος εκπαιδευτικών προγραμμάτων βασίζονται σ’ αυτές.
13
11

ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ: Σε σύγχυση, προς τα δεξιά

Απ΄ όσα είναι ορατά ως αυτή τη στιγμή, η ΝΔ βρίσκεται σε σύγχυση και δεν έχει βρει ακόμη με τι θα καλύψει το στρατηγικό αυτό κενό. Καθώς ηττήθηκε η γραμμή διαδοχικά της αριστερής παρένθεσης, της καταστροφολογίας ως προς την οικονομία, και του τέταρτου μνημονίου, σύρεται σε μια πιο λογική στάση συμμετοχής στη συζήτηση για το Σύνταγμα, ψήφισης τροπολογιών, συμφωνίας ως προς το σύμφωνο εκκλησίας-κυβέρνησης, αλλά αυτό δεν συνιστά ακόμη κυρίαρχη γραμμή. Προς το παρόν το κενό καλύπτεται με μια εντελώς παραληρηματική αρνητική παρουσίαση όλων των πεπραγμένων της κυβέρνησης, με γλώσσα ελάχιστα πολιτική, υβριστική, ιδίως σε κοινό εκτός Ελλάδος. Η ομιλία του Κ. Μητσοτάκη στο ελληνοαραβικό συνέδριο και στο συνέδριο του ΕΛΚ ήταν πολύ χαρακτηριστική και επιπλέον τον εξέθεταν ως πρόεδρο της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
13
11

Δημήτρης Παπανικολάου: Συζήτηση για την οικογένεια σημαίνει συζήτηση και για την κοινωνία, τις δομές, τις σταθερές, αλλά και τους αυτοματισμούς της

Αυτό που προσπαθώ να δείξω είναι ότι η ίδια η συζήτηση για την οικογένεια στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια έχει εξελιχθεί σε μια βαθιά πολιτικοκοινωνική κριτική. Και αυτό γιατί συζήτηση για την οικογένεια σημαίνει συζήτηση και για την κοινωνία, τις δομές, τις σταθερές, αλλά και τους αυτοματισμούς της. Συζήτηση για την οικογένεια σημαίνει και την επαναφορά ζητημάτων όπως: δημόσιο/ιδιωτικό, έμφυλη ιεραρχία και βία, σεξουαλικότητα, καταπίεση, υπέρβαση. Ειδικά τα τελευταία χρόνια, αν παρατηρήσεις, μιλάμε πολύ για την οικογένεια και ίσως στην Ελλάδα περισσότερο -για την ελληνική οικογένεια- ενδεχομένως και γιατί την βλέπουμε να αλλάζει. Αρα δεν μετασχηματίζει την οικογένεια μόνο η μελέτη μου σε βαθιά πολιτική και κοινωνική κριτική. Αυτό έχει ήδη συμβεί. Και στη δημόσια σφαίρα και στην κουλτούρα μας.
12
11

Γιώργος Χονδρός: Δειλά -και ίσως αργά- η Σοσιαλδημοκρατία προσπαθεί να αποκοπεί από το παρελθόν της

Τα τμήματα της κοινωνίας που αποκόπηκαν από την Σοσιαλδημοκρατία στη Γερμανία δύσκολα θα επανέλθουν και εκεί εστίασε και ο Έλληνας πρωθυπουργός, συνέχισε ο κ. Χονδρός, με μία ιδιαίτερα ταξική προσέγγιση των πραγμάτων. Επί της ουσίας, είπε ότι εάν αποκοπούμε από τα στρώματα που εμείς οι ίδιοι διακηρύσσουμε ότι εκπροσωπούμε, τότε ούτε ρόλο θα έχουμε να παίξουμε ούτε χρήσιμοι θα είμαστε. Και το είπε την ώρα που στην Ελλάδα συζητιέται ακριβώς το αντίθετο, γίνεται προσπάθεια να δημιουργηθεί κλίμα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μέσω του πρωθυπουργού και προέδρου του «σοσιαλδημοκρατοποιείται», φλερτάρει με την σοσιαλδημοκρατία, ενώ συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Πρόκειται για μία αριστερή, ταξική τοποθέτηση, όπως τόνισε. Ο πρωθυπουργός έθεσε πολλές φορές το ερώτημα "Ποιους εκπροσωπούμε; Ποιες πολιτικές εφαρμόζουμε γι' αυτούς που εκπροσωπούμε;" καλώντας επί της ουσίας το SPD να θυμηθεί τις ρίζες και ιδρυτικές αρχές του, να θυμηθεί ποιους εκπροσωπούσε και το καθιστούσαν ισχυρό κόμμα όλες αυτές τις δεκαετίες, την περίοδο που συνέβαλε να δημιουργηθεί στη Γερμανία (και την Ευρώπη) ισχυρό κοινωνικό κράτος, να εδραιωθούν εργασιακά και πολλά άλλα δικαιώματα κτλ.
11
11

Επισημάνσεις

Υπερβάλλει πάντως ο Βορίδης με τις φάτνες. Στη Φινλανδία, που έχει θρησκευτική ουδετερότητα, υπάρχει ολόκληρο χωριό του Άγιου Βασίλη. Μερικά ακόμα υπάρχουν στην Τουρκία. Ο Βορίδης δεν το έχει πιάσει σφαιρικά το θέμα. Πολύ χειρότερο θα είναι να απαγορευτεί ο δημόσιος εορτασμός του Πάσχα. Εν πρώτοις θα απαγορευτεί το μποτιλιάρισμα στα διόδια. Αυτό και αν είναι στοιχείο της πολιτισμικής μας ταυτότητας. Επίσης δεν θα επιτρέπεται να προκαλείς τσίκνα, σουβλίζοντας αρνί με Ζαγοραίο στη διαπασών. Για λόγους θρησκευτικής ουδετερότητας, μόνο στον φούρνο με πατάτες. Βασικά υλοποιούμε ένα σχέδιο που προωθούσαν οι μασόνοι με τον Καποδίστρια. Απλώς εκείνοι το ξεκίνησαν από τις πατάτες. Παλιό είναι το σχέδιο της συμφωνίας με την Εκκλησία. Το είχε φτιάξει στον Γράμμο ο Ζαχαριάδης με έναν κομμουνιστή Μητροπολίτη, τον Ασυρμάτου Υπόγειο.
11
11

Η Ακροδεξιά αυξάνει την απήχησή της στην Ισπανία

Το τμήμα εκείνο της κοινής γνώμης που ήταν προσδεδεμένο στις καθολικές, αγροτικές και ηθικές αξίες της δικτατορίας βρέθηκε φυσικά μέσα στο Λαϊκό Κόμμα (PP). Ας μην ξεχνάμε ότι το Λαϊκό Κόμμα, είχε ως πρόγονό του τη Λαϊκή Συμμαχία (Alianza Popular), ένα κόμμα που βγήκε από τον φρανκικό μηχανισμό, τον οποίο ανακύκλωσε από πολλές απόψεις. Το Λαϊκό Κόμμα, το οποίο ονομάστηκε έτσι μετά την ανάληψη της ηγεσίας του από τον Χοσέ Μαρία Αθνάρ, εκσυγχρονίστηκε, αποδεχόμενο τις δημοκρατικές αξίες και την είσοδο στην Ευρώπη, όμως παρέμεινε θεματοφύλακας πολλών συντηρητικών αξιών. (...) Από την άλλη, το Vox είναι σε θέση να επωφεληθεί από την αποδυνάμωση του Λαϊκού Κόμματος, το οποίο έχει χάσει την αξιοπιστία του λόγω των σκανδάλων διαφθοράς, και να καταλάβει έναν χώρο στα Δεξιά των πιο κεντρώων Ciudadanos. Όσον αφορά την υποδοχή των μεταναστών, που δεν είναι ένα κυρίαρχο θέμα αυτή τη στιγμή στην Ισπανία, είναι πιθανό να επιβληθεί στον δημόσιο διάλογο και το Vox να επωφεληθεί από αυτό.