Αναδημοσιεύσεις

19
06

Θανάσης Παπακωνσταντίνου: Αφήστε την Ηριάννα ελεύθερη

Ποτέ δεν είχα αυταπάτες για το πόσο ταξική είναι η θεσμοθετημένη δικαιοσύνη αλλά και πόσο χώρο αφήνουν οι νόμοι στις προσωπικές πεποιθήσεις του κάθε δικαστή. Αυτό, άλλες φορές είναι για καλό και άλλες για κακό. Δεν θα ξεχάσω - από τη θετική πλευρά - εκείνη τη "φουρνιά" των δικαστών, που σπούδασε τη δεκαετία του ’60 στη Γαλλία - κυρίως - και αποτέλεσε ανάχωμα στην καταλήστευση του φυσικού περιβάλλοντος (Ε΄τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας). Και σήμερα – είμαι σίγουρος - υπάρχουν δικαστές που διαχειρίζονται, με αγάπη για τον άνθρωπο και τη φύση, τα ψήγματα ελευθερίας κινήσεων που τους παρέχουν οι ερμηνείες των νόμων. Υπάρχει όμως και η άλλη πλευρά. Δικαστές, που τηρώντας - και καλά - το γράμμα του νόμου, άτεγκτοι και μικροί θεοί, καταστρέφουν ζωές, αθέλητα ή και ηθελημένα κάποιες φορές. Τα τελευταία χρόνια τροχίζουν τη ρομφαία τους και σε ένα καινούργιο ακονιστήρι, που λέγεται "εξέταση DNA". Η υφαρπαγή δεκατριών χρόνων από την ελεύθερη ζωή της Ηριάννας δεν μπορεί να στηριχθεί σε μιά αμφισβητούμενη εξέταση DNA.
17
06

Για να τελειώνουμε με τη σφαγή του σώματος

Όποιες κι αν είναι οι ψευδοανοχές που επιδεικνύει, η καπιταλιστική τάξη, υπό όλες της τις μορφές (οικογένεια, σχολείο, εργοστάσια, στρατός, κώδικες, λόγοι…) συνεχίζει να υπάγει όλη την επιθυμητική, σεξουαλική, συναισθηματική ζωή, στη δικτατορία της ολοκληρωτικής του οργάνωσης, που στηρίζεται πάνω στην εκμετάλλευση, την ιδιοκτησία, την ανδρική εξουσία, το κέρδος, το έσοδο… Συνεχίζει ακούραστα τη βρώμικη δουλειά του ευνουχισμού, της σύνθλιψης, του βασανισμού, της διαίρεσης του σώματος, προκειμένου να εγγράψει τους νόμους της στις σάρκες μας, για να καρφώσει στο ασυνείδητό μας τους μηχανισμούς της αναπαραγωγής της σκλαβιάς.
17
06

Το τολμηρό ίχνος της γραφής

Το «Μπορείς;» είναι ένα μυθιστόρημα για το χρόνο, για το χρόνο του έρωτα, αλλά και της γραφής και της ανάγνωσης. Για τον ιλιγγιώδη χρόνο της ζωής και τον ακίνητο χρόνο της αναμονής και της ανικανοποίητης επιθυμίας, για το χρόνο που δεν έχει τέλος, που ανοίγεται διαρκώς στο παρελθόν και στο μέλλον, μένοντας όμως πάντα αγκυρωμένος στο παρόν. Και απ’ αυτή την άποψη, οι 745 σελίδες αυτού του μυθιστορήματος, που αποτυπώνουν μια ερωτική ιστορία και μια συγγραφική περιπέτεια που δεν τελειώνουν όταν κλείνεις το βιβλίο, είναι ίσως ένα μειονέκτημα του «Μπορείς;», στο βαθμό που θυσιάζεται η οικονομία του, αποτυπώνουν όμως τελικά αυτόν ακριβώς το στοχασμό πάνω στο χρόνο, που δεν μετριέται και που δεν τελειώνει, τον ανοικονόμητο, άναρχο χρόνο της ζωής.
16
06

Συνέντευξη με την Κατερίνα Κνήτου, μέλος της Π.Γ. του ΣΥΡΙΖΑ

Αν ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να προχωρήσει με βάση το αφετηριακό του σημείο, έστω και αν αυτό φαντάζει και είναι δύσκολο στις σημερινές συνθήκες, δεν μπορεί παρά να ενισχύει, να βαθαίνει τις διαχωριστικές γραμμές, όχι επικοινωνιακά, όχι φραστικά, όχι με βερμπαλισμούς, αλλά επί της ουσίας. Ο διαχωρισμός κράτους εκκλησίας, οι μεγάλες ριζοσπαστικές τομές που έχει ανάγκη ο τόπος, η διεύρυνση των ελευθεριών και των δικαιωμάτων, η υπεράσπιση του κόσμου της εργασίας ή των δημόσιων αγαθών, δεν είναι λεπτομέρειες, συγκροτούν μαζί με μια σειρά άλλα τους πολιτικούς χώρους, τα πολιτικά σχέδια, που όπως είπα είναι διαφορετικά και ανταγωνιστικά.
16
06

Η γνωριμία με το Κεφάλαιο του Μαρξ

Ο Ντέιβιντ Χάρβεϊ, εκτός των άλλων διαθέτει ικανή πείρα από την ακαδημαϊκή διδασκαλία του «Κεφαλαίου» του Μαρξ. Ενός έργου που μόνο να κακοπάθει μπορεί, αν το αντιμετωπίσει κανείς σαν «μάθημα». Εκτός αυτού, πρόκειται και για ένα έργο που απαιτεί –σύμφωνα με την επισήμανση και του ίδιου του Μαρξ στον πρόλογό του– σημαντική προσπάθεια, μελετητικό κόπο, για να κατανοηθεί, καθώς αποτελεί μια ανατροπή θεωρητικών δεδομένων.
15
06

Κ. Κούνεβα: «Το City Plaza στεγάζει την ανθρωπιά μας – Να αποτραπεί η εκκένωση της υποδειγματικής δομής φιλοξενίας προσφύγων»

Η ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ καλεί «τις αρχές να κάνουν ό,τι περνά από το χέρι τους, ώστε να αποτραπεί η εφαρμογή της εισαγγελικής εντολής για εκκένωση του ξενοδοχείου. Εξάλλου», όπως λέει «ακόμη και με στενά οικονομικούς όρους, η συνέχιση της λειτουργίας αυτής της υποδειγματικής δομής φιλοξενίας προσφύγων, όπως και κάθε άλλης αντίστοιχης, μπορεί να αποδειχθεί πιο συμφέρουσα από τη μεταφορά τους σ’ έναν καταυλισμό. Είναι, όμως, σίγουρα κοινωνικά πολύτιμη η συνύπαρξη των προσφύγων με τους κατοίκους μιας γειτονιάς της Αθήνας».
15
06

Ο ήχος των μικρών ανθρώπων

Είναι λίγα τα έργα τέχνης στα οποία επιστρέφεις μετά την πρώτη σου επαφή μαζί τους και αντιλαμβάνεσαι πως η αίσθηση που σου προκαλούν είναι τελείως όμοια με την αίσθηση εκείνης της πρώτης φοράς. Είναι λίγα τα έργα που δεν γερνούν από βλέμμα σε βλέμμα. Και ο Δράκος είναι σίγουρα ένα έργο για τους αιώνες.
15
06

Ιδιοτέλειες και ανιδιοτέλεια

Η Μιράντα Ξαφά, τότε διευθύντρια του οικονομικού γραφείου του εκλιπόντος πρώην πρωθυπουργού, η οποία, όπως η ίδια αναφέρει, είχε έρθει «στην Ελλάδα με άδεια από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο τον Μάιο του 1991 για να εργαστώ για την κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, που πίστευα ότι μπορούσε να βγάλει τη χώρα από την κρίση», σημείωσε ακόμα πως ο Κ. Μητσοτάκης...
14
06

Άρθρο-παρέμβαση του συντρόφου της Ηριάννας

Ο Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος με άρθρο-παρέμβαση που εστάλη στην «Εφημερίδα των Συντακτών», αναφέρεται εκτενώς στην υπόθεση της πανεπιστημιακού που καταδικάστηκε σε κάθειρξη 13 ετών με την κατηγορία της εμπλοκής της με την οργάνωση «Πυρήνες της Φωτιάς». Περιγράφει τα γεγονότα από το Μάρτιο του 2011 μέχρι και την καταδίκη της Ηριάννας «ως μέλος της ΣΠΦ» επειδή είχε σχέση μαζί του και ενώ «σύμφωνα με τα δικά τους δικαστήρια δεν είμαι μέλος…».
14
06

Η Ηριάννα δεν δικαιούται αναστολή ποινής, όπως δεκάδες καταδικασμένοι για κακουργήματα του ποινικού δικαίου

Η γνωστή για την ευαισθησία της στους νέους ανθρώπους εισαγγελέας του Αρείου Πάγου αλλά και ολόκληρος ο κόσμος της Δικαιοσύνης, που μοιάζει με κάποιες αποφάσεις να έχει χάσει από τα μάτια όχι απλώς την έννοια της επιείκειας αλλά ακόμα και εκείνη του μέτρου στην επιβολή ποινών, οφείλουν να σκύψουν στην υπόθεση της Ηριάννας.