Αναδημοσιεύσεις

13
11

«Θα περάσουν από πάνω μας…»

Νόημα έχει να πολεμάς για να διαλυθεί αυτή η ομίχλη. Τίποτα δεν υπάρχει που να μην μπορεί να χρησιμοποιηθεί σ΄ αυτό τον αγώνα, τίποτα που να μην μπορεί να γίνει η μεγάλη ανάσα που θα σαρώσει τα πυκνά νέφη της φασισμένης γελοιότητας.
Περισσότερα »
13
11

Βιντεοβοηθός Φρουζής

Εκείνο, όμως, που έχει σημασία τη συγκεκριμένη στιγμή, είναι ότι η προσπάθεια απαξίωσης κάθε μαρτυρίας περί σκανδάλου γίνεται ενώ έχει έρθει στο φως η έρευνα της ελβετικής τηλεόρασης για το σκάνδαλο Νοβάρτις ήδη από τις 17 Οκτωβρίου. Από την ημέρα εκείνη μέχρι την προβολή της στον τηλεοπτικό σταθμό «Κόντρα», στις 7 Νοεμβρίου, τα ελεγχόμενα μίντια έπαιζαν σκηνές από το έργο δευτερεύουσας ή τριτεύουσας σημασίας. Όπως η ψιλοαγαθή και απαλλακτική της Νοβάρτις δήλωση του κ. Γεωργιάδη, ότι ναι μεν η εταιρία μπορεί να παρανομούσε, όμως έκανε και καλό στους ασθενείς με τα φάρμακά της. Δυστυχώς για τους κατασκευαστές της κοινής γνώμης, η τεχνολογία της βιντεοσκόπησης και της αναπαραγωγής της έχει τόσο πολύ διαδοθεί, που, μόλις προβλήθηκε στην Ελλάδα το σύνολο της έρευνας, αποκαλύφθηκε στο πανελλήνιο μια κεκλεισμένων των θυρών ομολογία του κ. Φρουζή, του ισχυρού άνδρα της Νοβάρτις στην Ελλάδα, ενώπιον στελεχών της εταιρίας, που ανατρέπει το σύνολο του σχεδιασμού μετατροπής ενός πολιτικού σκανδάλου σε… μονοπρόσωπη σκευωρία. Τι ακριβώς λέει ο κ. Φρουζής δασκαλεύοντας τα στελέχη της Νοβάρτις; «Είμαστε οι πρώτοι που ξέρουμε τι θα συμβεί στο υπουργείο [Υγείας]. Είναι τα ίδια άτομα που παίρνουν τις αποφάσεις τα οποία μας πληροφορούν. Πριν πάρουν τις αποφάσεις, μας ενημερώνουν για τα επόμενα βήματα. Και μ΄ αυτό τον τρόπο μπορούμε να επηρεάσουμε εκ των προτέρων (…) Από τη μια μεριά ασκούμε πιέσεις στα υπουργεία, αλλά είμαστε και συνεργάτες μαζί τους». Δεν είναι κάποιο, πλαστογραφημένο ίσως, έγγραφο, είναι η βιντεοσκοπημένη ομιλία του (εν έτει 2012) σε στελέχη της εταιρίας, η οποία έχει κατατεθεί ως στοιχείο στη δικογραφία που σχηματίζει το FBI. Και δίπλα σ΄ αυτή, μια άλλη βιντεοσκοπημένη ομολογία, από ομιλία του προέδρου της Νοβάρτις στην Ελλάδα, πάλι σε στελέχη της, ότι «η Νοβάρτις είναι ο καλύτερος συνεργάτης για τους γιατρούς και τα μέλη της κυβέρνησης»…
Περισσότερα »
12
11

Ο πρωθυπουργός σιωπά μπροστά στους ακραίους δεξιούς «λοχαγούς»

Όποια και όποιος νομίζει ότι οι «Ενωμένοι Μακεδόνες» είναι ένα περιθωριακό ρεύμα, ακίνδυνο που δεν πρέπει να το παίρνουμε στα σοβαρά – διότι αυτό το ωφελεί λένε οι «πονηροί» – κάνουν λάθος. Έχουν ιδεολογία. Γύρω τους, ένα πρόσφορο έδαφος μετριοπαθές, ξενοφοβικό, εύκολα μπορεί να γίνει επιθετικό. Ας ελπίσουμε το μαχαίρωμα του μαθητή να είναι οριακό. Ή ότι η κατάληψη σε ένα Λύκειο δεν θα βρει μιμητές. Αλλά, αν φύγουμε από τους «χοιρινόφιλους» – δανείζομαι τον προσδιορισμό από την εξαίρετη επιφυλλίδα του Παντελή Μπουκάλα στην Καθημερινή της Παρασκευής – και πάμε στις τοπικές κοινωνίες θα βρούμε ένα μέτωπο αντίστασης στους «εισβολείς» πολύ ευρύ από τους πιο μετριοπαθείς έως τους πιο επιθετικούς: απλοί ψηφοφόροι της ΝΔ, γαλουχημένοι με την άποψη ότι «φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ, εμείς θα λύσουμε το πρόβλημα;», ακροδεξιοί – ξενοφοβικοί που θέλουν «πυγμή», ρατσιστές – φασίστες που όμως πλαγιοβάλλουν τους δεξιούς πολίτες. Η ανοχή και οι δικαιολογήσεις αυτού του ευρέως φάσματος ξενοφοβισμού εκφράζονται στην κατώτερη και μεσαία, καταρχάς στελέχωση της ΝΔ. Πέρασε και στα στελέχη της Αυτοδιοίκησης της ΝΔ, δυστυχώς και του ΚΙΝΑΛ αρκετές φορές. Γι’ αυτό οι σχεδιασμοί της ΝΔ αλλάζουν συνεχώς, δηλαδή δεν υπάρχουν στην πραγματικότητα. Αυτό το 1% προσφύγων σε κάθε περιοχή που λέει η κυβέρνηση δέχεται το πλήγμα από τη δήλωση, πχ, του κ. Αθανασίου πως κινδυνεύουμε από πληθυσμιακή αλλοίωση!
Περισσότερα »
12
11

Στέφανος Δημητρίου: Ποιοι δεν καταλαβαίνουν;

Η Ευρώπη θα πρέπει να επιλέξει αν θα πορευτεί έχοντας σηματωρό την αλληλεγγύη ή το ρατσιστικό μίσος. Εάν συμβεί το δεύτερο, οι νεοφασίστες θα έχουν νικήσει. Τώρα, χρειαζόμαστε την αλληλεγγύη. Το φάντασμα που πλανιέται στην Ευρώπη είναι, σήμερα, ο βόγγος αυτών των αδύναμων, κατατρεγμένων ανθρώπων. Τώρα, χρειάζεται η Ευρώπη να στηριχθεί στις ιδρυτικές αξίες της και να αναθεμελιωθεί πολιτικά ως δημοκρατική πατρίδα των λαών της. Εάν δεν ακούσει τον πόνο των δυστυχισμένων, δεν θα είναι απλώς κουφή. Θα παραμείνει η τυφλή Ευρώπη, που δεν θα μπορεί να δει το ζοφερό σκοτάδι που φέρνει ο συμφυρμός του νεοφιλελευθερισμού με την Άκρα Δεξιά. Η Αριστερά, ο ΣΥΡΙΖΑ, οφείλει να πρωταγωνιστήσει, επειδή η πολιτική της αυθυπαρξία καθορίζεται από τέτοιες αξίες, βαθύριζες αξίες, σαρκωμένες στην Ιστορία∙ και τη δική της πολυαίμακτη Ιστορία. Για να επιτευχθεί αυτό, θα πρέπει να διευρύνει την κοινωνική, πολιτική και εκλογική της επιρροή και να εκφράσει τους δημοκρατικούς πολίτες, να γίνει το σπίτι τους, να γίνει η πολιτική τους φωνή, η κοινοβουλευτική τους εκπρόσωπος, εντέλει να είναι το πολιτικό τους πρόσωπο.
Περισσότερα »
12
11

Μαρία Καραμεσίνη: Ο Πικετί, οι ανισότητες κι εμείς

Η θεωρητική συνεισφορά του Πικετί στα οικονομικά των ανισοτήτων έγκειται στη διατύπωση αυτού που ο ίδιος θεωρεί ως κύρια αντίφαση του καπιταλιστικού συστήματος: Οι ανισότητες και η συγκέντρωση εισοδήματος και πλούτου στα χέρια των κατόχων κεφαλαίου αυξάνονται, όταν το ποσοστό απόδοσης του κεφαλαίου (μερίσματα, τόκοι, ενοίκια, υπεραξίες ακινήτων και χρηματοοικονομικών τίτλων) είναι μεγαλύτερο από τον ρυθμό μεγέθυνσης της οικονομίας, από τον οποίο εξαρτάται η εξέλιξη των εισοδημάτων της εργασίας. Το αντίθετο συμβαίνει όταν το ποσοστό απόδοσης του κεφαλαίου είναι μικρότερο του ρυθμού οικονομικής μεγέθυνσης. Η τεχνολογική αλλαγή και οι επενδύσεις στη βελτίωση των γνώσεων και δεξιοτήτων του εργατικού δυναμικού αυξάνουν την παραγωγικότητα της εργασίας και την οικονομική μεγέθυνση και μειώνουν τις ανισότητες. Όταν το ποσοστό απόδοσης του κεφαλαίου είναι μεγαλύτερο από τον ρυθμό οικονομικής μεγέθυνσης, τότε ο συσσωρευμένος πλούτος του παρελθόντος αυξάνεται ταχύτερα από το προϊόν της οικονομίας και τους μισθούς, ο επιχειρηματίας τείνει αναπόφευκτα να μεταβληθεί σε εισοδηματία και το παρελθόν κατασπαράσσει το μέλλον. Ο Πικετί πιστεύει ότι από το 1980 έχουμε επανέλθει στην ιστορική κανονικότητα του καπιταλισμού, δηλαδή σε χαμηλούς ρυθμούς οικονομικής μεγέθυνσης, από τους οποίους το σύστημα είχε αποκλίνει μόνο κατά τη διάρκεια των τριών δεκαετιών της μεταπολεμικής ανάπτυξης.
Περισσότερα »
10
11

Νίκος Φίλης: Λαϊκή εντολή στον ΣΥΡΙΖΑ να διορθωθεί για να επανέλθει στην εξουσία

Ο ΣΥΡΙΖΑ χρειάζεται να επανασυστηθεί στην κοινωνία ως κόμμα της ριζοσπαστικής Αριστεράς, ικανό να απευθύνεται σε ένα ευρύ φάσμα πολιτικών ευαισθησιών, από το αντινεοφιλελεύθερο και αντιεθνικιστικό προοδευτικό Κέντρο έως τον χώρο της νεολαιίστικης αυτονομίας που είναι μακριά από τη βία. Αυτό δεν συνιστά πολυσυλλεκτισμό, εφόσον η εκπροσώπηση στηρίζεται σε ένα πρόγραμμα άμεσων αλλαγών με δημοκρατικές-οικολογικές αξίες και απελευθερωτικό κοινωνικό μήνυμα. Με αυτή την προπαρασκευή θα πορευτούμε στους αγώνες και στους θεσμούς ως μαχητική και προγραμματική αντιπολίτευση σήμερα και ως κυβέρνηση αύριο. Ωριμάζοντας οι συνθήκες και ταυτόχρονα ωριμάζοντας κι εμείς, μέσα στις αντιφατικές διεργασίες που συντελούνται στη χώρα μας και την Ευρώπη, σε οργανική επικοινωνία με τα ελπιδοφόρα σκιρτήματα κατά της λιτότητας και των κοινωνικών ανισοτήτων που διατρέχουν τον πλανήτη και αποδεικνύουν πως το παρόν δεν είναι αιώνιο.
Περισσότερα »
10
11

Η επανάσταση του χρεωμένου ανθρώπου

O Guardian, σε ένα πρόσφατο άρθρο με τίτλο «Πώς το οικονομικό μοντέλο του Πινοτσέτ οδήγησε στη σημερινή κρίση», επιβεβαίωσε τη σύνδεση μεταξύ «αμφισβήτησης και χρέους» αναλύοντας πως τα τελευταία χρόνια στη Χιλή, όχι μόνο δεν αμβλύνθηκαν οι πολυδιάστατες ανισότητες μεταξύ φτωχών και πλουσίων, αλλά αυξήθηκαν τα χρέη του μέσου Χιλιανού. Παράλληλα εντάθηκε το αίσθημα ταπείνωσης, επισφάλειας και αδικίας καθώς η προσωρινότητα στην αγορά εργασίας έγινε καθεστώς με τα συμβόλαια «ορισμένου χρόνου» να φέρνουν καθημερινά στην απόγνωση τους εργαζομένους της μεσαίας τάξης. Γι’ αυτό και οι διαδηλωτές του Σαντιάγκο παρομοιάζονται με τα «κίτρινα γιλέκα» της Γαλλίας και όχι με τους εξεγερμένους των υπόλοιπων κρατών της Λατινικής Αμερικής. Η συνέχεια είναι γνωστή. Οι μουσικές του Βίκτορ Χάρα -εκτός από τον κρότο των μολότοφ- έγιναν το «μουσικό χαλί» των διαδηλώσεων στο Σαντιάγκο, όπου οι σχέσεις εξουσίας ανα-διαμορφώνονται με επίκεντρο τον homo debitor, τον άνθρωπο οφειλέτη που επαναστατεί.
Περισσότερα »
07
11

Enrique Santiago: Ο εχθρός μας είναι η Δεξιά, η Ακροδεξιά και ο νεοφιλελευθερισμός

Η σύντομη προεκλογική εκστρατεία ξεκίνησε την Πέμπτη και θα διαρκέσει μία μόνο εβδομάδα. Το Σοσιαλιστικό Κόμμα στοχεύει να έχει ένα αποτέλεσμα που θα του επιτρέψει να κυβερνήσει από μόνο του, κάτι το οποίο είναι αδύνατον. Μας φαίνεται ότι θα καταλήξει να συνεργαστεί με τη Δεξιά - με τους Πολίτες, το εθνικιστικό κόμμα της ισπανικής Κεντροδεξιάς ή ακόμη χειρότερα με το Λαϊκό Κόμμα. Στο Unidas Podemos έχουμε θέσει ως πρωταρχικό μας στόχο να μπλοκάρουμε με οποιοδήποτε τρόπο τον σχηματισμό μια δεξιάς κυβέρνησης, γιατί θα εφαρμόσει μια νεοφιλελεύθερη πολιτική, και φιλοδοξούμε, με την ψήφο των πολιτών, να πιέσουμε το Σοσιαλιστικό Κόμμα να αποδεχθεί τον σχηματισμό μιας προοδευτικής κυβέρνησης συνασπισμού. Πρέπει να βλέπουμε την πραγματικότητα. Έρχεται μια νέα κρίση. Τις τελευταίες εβδομάδες έχουμε θέσει σε όλους το μεγάλο ερώτημα: Ποιος θα πληρώσει τη νέα κρίση; Θα την πληρώσουν πάλι τα λαϊκά και μεσαία στρώματα, οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, οι μετανάστες, οι νέοι μας που μετανάστευσαν σε τρίτες χώρες; Θα την πληρώσουν αυτοί που δεν έχουν κλείσει ακόμη τα τραύματά τους μετά από δέκα χρόνια φτωχοποίησης, από το 2008 έως σήμερα; Το Unidas Podemos υποστηρίζει ότι πρέπει να την πληρώσουν αυτοί που πλούτισαν την τελευταία δεκαετία όταν οι υπόλοιποι αντιμετώπιζαν τις απολύσεις. Στην Ισπανία από το 2008 μέχρι σήμερα αυξήθηκε κατακόρυφα ο αριθμός των πολυεκατομμυριούχων, οι αποδοχές των εργαζομένων αυξήθηκαν κατά 1,5% και τα κέρδη των επιχειρήσεων κατά 60%, ενώ μειώθηκε η φορολόγηση των κερδών των επιχειρήσεων και του μεγάλου κεφαλαίου. Το Unidas Podemos αγωνίζεται για να διασφαλίσει τα οικονομικά και κοινωνικά δικαιώματα των εργαζομένων που αμφισβητούνται εκ νέου και να τα διευρύνει, σε αντιπαράθεση με τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές.
Περισσότερα »
07
11

Τασία Χριστοδουλοπούλου: Μόνο η νομιμότητα και η αλληλεγγύη φέρνουν αποτέλεσμα στο προσφυγικό

Η ευαισθητοποίηση των τοπικών κοινωνιών, αλλά και μεγάλου τμήματος της ελληνικής κοινωνίας, είναι ένα μεγαλειώδες έργο ανάτασης, με ιστορικές διαστάσεις, στο οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ πρωταγωνίστησε ως κόμμα και ως κυβέρνηση. Πρωταγωνίστησε, αλλά δεν μονοπώλησε το έργο αυτό. Γι’ αυτό πέτυχε, αν και προφανώς με μεγάλες αδυναμίες. Η πλειοψηφία της κοινωνίας έδειξε αντανακλαστικά ευαισθησίας και γνήσιας ανιδιοτέλειας. Χωρίς αυτά θα είχαμε αποτύχει. Μετά το μετεκλογικό αποτέλεσμα έχουμε πισωγύρισμα. Δεν ήρθε αιφνιδιαστικά. Είχε… προαναγγελθεί. Παρά ταύτα, πιστεύω πως τίποτα δεν έχει κριθεί τελεσίδικα. Εμπιστεύομαι τις υγιείς δυνάμεις της ελληνικής κοινωνίας. Στην ελληνική κοινωνία, αλλά και στην ελληνική διοίκηση, υπάρχει πλούσια θεσμική μνήμη απέναντι στο ζήτημα. Το 2015 δεν καταγράφηκε μια κατ’ εξαίρεση θετική αντίδραση της πλειοψηφίας απέναντι στους πρόσφυγες και τους μετανάστες, αλλά μια αυθεντική συλλογική έκφραση αισθημάτων αλληλεγγύης. Αυτό που συνέβη στη χώρα μας, και συγκίνησε όλο τον κόσμο, δεν ήταν ένα εφήμερο επεισόδιο που καταγράφηκε άπαξ και δεν θα επαναληφθεί. Καταγράφηκε στις συνειδήσεις των ανθρώπων που συμμετείχαν και είναι βέβαιο ότι θα εκφραστεί πάλι. Μπορεί οι συσχετισμοί να έχουν αλλάξει και στην Ευρώπη και στην Ελλάδα. Μπορεί η ξενοφοβία να ηγεμονεύει και να αποπροσανατολίζει τις κοινωνίες. Μπορεί η ακροδεξιά να κερδίζει έδαφος. Όμως δεν λύνει τα πραγματικά προβλήματα των ανθρώπων, για να είναι η κοινωνία, για πολύ καιρό, όμηρος τέτοιων απάνθρωπων ιδεολογιών. Το προσφυγικό-μεταναστευτικό είναι πολύ σοβαρό ζήτημα. Υπερβαίνει τα ελληνικά και ευρωπαϊκά σύνορα και αναζητείται επειγόντως ένα πολιτικό σχέδιο για τη διαχείρισή του. Αν είναι ουτοπία ότι μπορούν να σταματήσουν άμεσα οι πόλεμοι, η φτώχεια και η κλιματική παρακμή, δεν είναι ουτοπία ότι οι ευρωπαϊκές κοινωνίες μπορούν να επιβάλουν μια άλλη πολιτική στο προσφυγικό.
Περισσότερα »
06
11

Το μπάρμπεκιου των γουρουνιών στα Διαβατά

Μια σοβαρή δεξιά κυβέρνηση, μια δυτικοευρωπαϊκή δεξιά κυβέρνηση (όχι του Όρμπαν!) θα έβρισκε τρόπους να ματαιώσει ή να αποδυναμώσει το χάπενινγκ που διοργανώνουν οι ακροδεξιοί στα Διαβατά. Δεν ξέρω αν υπάρχει νόμος που να απαγορεύει το ψήσιμο κρέατος, σε μεγάλες ποσότητες, σε δημόσιο χώρο αλλά ασφαλώς για κάθε δημόσια συγκέντρωση χρειάζεται άδεια. Επίσης, για το ψήσιμο και την κατανάλωση κρέατος σε μαζική κλίμακα σίγουρα πρέπει να τηρούνται κάποιες διατάξεις δημόσιας υγείας, ενώ ασφαλώς θα πρέπει να υπάρχουν και τιμολόγια αγοράς και να φορολογηθούν τα τυχόν έσοδα της εκδήλωσης. (Στη Γαλλία το 2010 η νομαρχία είχε απαγορέψει το «γιγαντιαίο απεριτίφ» που είχαν ανακοινώσει ακροδεξιοί, με λουκάνικα και κρασί, κοντά σε ένα τζαμί του Παρισιού, για λόγους δημόσιας τάξης). Μα, δεν είμαστε ελεύθεροι να τρώμε χοιρινό; Θέλετε να μας το απαγορεύσετε; είπαν κάποιοι -όχι καλοπροαίρετα, αλλά ας είναι. Κανείς δεν ζητάει την απαγόρευση της κατανάλωσης χοιρινου, Θεός φυλάξοι. Κανεις δεν έθεσε θέμα να σταματήσουν οι ταβέρνες, τα ψητοπωλεία και τα σουβλατζίδικα των Διαβατών να διαθέτουν χοιρινό στους πελάτες τους. Κανείς δεν εμποδίζει τον κάθε ιδιώτη να στήσει μια ψησταριά στο μπαλκόνι, στην ταράτσα ή στην αυλή του και να ψήσει πανσέτες ή παϊδάκια. H ένστασή μου αφορά τη συγκεκριμένη σκατόψυχη εκδήλωση, το μπάρμπεκιου των γουρουνιών, που γίνεται έξω από το χοτ σποτ.
Περισσότερα »