Η κοινωνία αντιλαμβάνεται ότι για τη σημερινή δύσκολη συγκυρία δεν είναι υπεύθυνοι οι πρόσφυγες. Στο κέντρο της προσοχής, των προσδοκιών και των αγώνων της είναι και παραμένει η αναβάθμιση της καθημερινής ζωής, της δημόσιας υγείας και παιδείας, της κοινωνικής πρόνοιας και της καταπολέμησης της ανεργίας. Η εκπόνηση και εφαρμογή ενός συνεκτικού αναπτυξιακού σχεδίου που θα στηρίξει αποτελεσματικά πρωτοβουλίες στον αγροτικό και μεταποιητικό τομέα, που θα ενισχύει και θα διαφοροποιεί τον τουρισμό, που θα αναδείχνει τα πολιτιστικά και περιβαλλοντικά πλεονεκτήματα των νησιών του Αν. Αιγαίου και θα συνοδεύεται από τα αναγκαία, χρόνια τώρα, έργα υποδομής. Αυτά προέχουν, και όχι ο ορυμαγδός, η υστερία και το μίσος, ο κραυγαλέος ρατσισμός και ο «αντιμουσουλμανισμός». Αυτά προέχουν όπως προέχει επίσης η βελτίωση της κυβερνητικής πολιτικής για το προσφυγικό, με ανθρωπιά, ταχύτητα και ψυχραιμία.