Micro

24
06

Πού πήγε το αίτημα για δημόσια και δωρεάν παιδεία;

Στο ζήτημα, όμως, των μεταπτυχιακών σπουδών η διαφωνία μεταξύ υπουργείου και πρυτάνεων δεν φαίνεται να γεφυρώνεται, κι αυτό γιατί στην ουσία πρόκειται για διαφορετική θεώρηση της παιδείας, με τη σύνοδο να αντιτίθεται στην πρόθεση του υπουργείου να ρυθμιστεί το ζήτημα του ύψους των διδάκτρων, μέσω της αιτιολόγησης του ποσού που ζητείται, του περιορισμού της έξτρα μισθοδοσίας των καθηγητών και της απαλλαγής των οικονομικά ασθενέστερων φοιτητών.
Περισσότερα »
24
06

Η χαμένη τιμή της Ηριάννας Β.Λ.

Στο μυθιστόρημα του Χάινριχ Μπελ «Η χαμένη τιμή της Καταρίνα Μπλουμ», που η δράση του εκτυλίσσεται στη Δυτική Γερμανία των αρχών της δεκαετίας του 1970, μια απολιτική νοικοκυρά μπλέκει με την αστυνομία και διασύρεται από τον κίτρινο τύπο επειδή έκανε το έγκλημα να συνδεθεί ερωτικά με έναν ληστή τραπεζών, ύποπτο για τρομοκρατία. Ομολογώ πως δεν θυμάμαι αν το έχω διαβάσει, ασφαλώς όμως έχω δει την ταινία που γυρίστηκε το 1975 από τον Φόλκερ Σλέντορφ και τη Μαργκαρέτε φον Τρότα με βάση το μυθιστόρημα. Βρίσκω πως η υπόθεση του μυθιστορήματος και της ταινίας έχει κάποιες ομοιότητες με μια υπόθεση που διαδραματίζεται αυτές τις μέρες στη χώρα μας, στην πραγματική ζωή, παρόλο που υπάρχουν πολλές και βασικές διαφορές μεταξύ τους -γι’ αυτό και έβαλα αυτόν τον τίτλο στο σημερινό άρθρο, που είναι αφιερωμένο στην υπόθεση της πανεπιστημιακού Ηριάννας Β.Λ. και στη χαμένη ελευθερία της.
Περισσότερα »
23
06

Δίκη της ΧΑ: Πρέπει να τελειώσει γρήγορα!

Αυτή η δίκη πρέπει να τελειώσει γρήγορα! Να οριστούν πολύ περισσότερες δικάσιμες το μήνα. Δεν πρέπει να ξεχειλώσει κι άλλο, να ξεχαστούν τα στοιχεία, να λησμονηθούν από τους δικαστές και τον κόσμο, να ξεθωριάσει η μνήμη των εγκλημάτων, των ταγμάτων εφόδου, του τρόμου που έσπερναν. Θυμάστε;
Περισσότερα »
23
06

Μανόλης Αναγνωστάκης: «Υπάρχει πάντα μια αναχώρηση», έτσι είχα κάποτε πει…

Ο Μανόλης Αναγνωστάκης έφυγε από τη ζωή σαν σήμερα, στις 23 Ιουνίου του 2005, στην Αθήνα. Υπήρξε ένας από τους κορυφαίους ποιητές και δοκιμιογράφους της μεταπολεμικής γενιάς. Φυλακίστηκε και καταδικάστηκε σε θάνατο για τις πολιτικές του πεποιθήσεις, ενώ χαρακτηρίστηκε ο «ποιητής της ήττας» αφού οι στίχοι του αποτύπωσαν τη διάψευση των οραμάτων της Αριστεράς. «Δεν είναι ποίηση της ήττας. Είναι μια αγωνία για την εποχή», έλεγε ο ίδιος.
Περισσότερα »
23
06

Ερώτηση βουλευτών ΣΥΡΙΖΑ για καθυστερήσεις στη διαδικασία μετεγκαταστάσεων και οικογενειακής επανένωσης προσφύγων

Ερώτηση προς τον υπουργό Μεταναστευτικής Πολιτικής, Γιάννη Μουζάλα, κατέθεσαν 33 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, στην οποία τονίζουν ότι η καθυστέρηση και η κωλυσιεργία των κρατών-μελών της ΕΕ να ανταποκριθούν στις μετεγκαταστάσεις είναι αξιοσημείωτη, αφού παρά την πρόοδο που έχει επισημανθεί τους τελευταίους μήνες, σε σύγκριση με τα ποσοστά του 2016, εν τέλει μόνο 13.973 από τα 63.302 άτομα που προβλέπονται συνολικά, έχουν μετεγκατασταθεί από Ελλάδα προς άλλες ευρωπαϊκές χώρες, μέχρι στιγμής.
Περισσότερα »
22
06

Ο κόσμος του Κάφκα

Ένα κίνημα αλληλεγγύης υπέρ της αποφυλάκισης της Ηριάννας Β.Λ. έχει απλωθεί εδώ και κάποιο καιρό. Η υπόθεσή της, υπόθεση ποινικοποίησης των κοινωνικών της συναναστροφών, αναδεικνύει τις παθογένειες του δικαστικού συστήματος.
Περισσότερα »
20
06

Η αβάσταχτη ελαφρότητα του ιστορικού αναθεωρητισμού

Είναι φανερό πως ο κ. Καλύβας προσεγγίζει το φαινόμενο του εκδημοκρατισμού, για να το θέσουμε ευγενικά, εντελώς απλοϊκά. Ένα αυταρχικό καθεστώς, όπως η χούντα των συνταγματαρχών, μπορεί να εγκυμονεί το σπόρο της Δημοκρατίας! Ακόμη παραπέρα, είναι η δικτατορική περίοδος που προσέφερε τα εργαλεία για τη μετάβαση στη Δημοκρατία. Είναι όμως πράγματι έτσι;
Περισσότερα »
19
06

Θανάσης Παπακωνσταντίνου: Αφήστε την Ηριάννα ελεύθερη

Ποτέ δεν είχα αυταπάτες για το πόσο ταξική είναι η θεσμοθετημένη δικαιοσύνη αλλά και πόσο χώρο αφήνουν οι νόμοι στις προσωπικές πεποιθήσεις του κάθε δικαστή. Αυτό, άλλες φορές είναι για καλό και άλλες για κακό. Δεν θα ξεχάσω - από τη θετική πλευρά - εκείνη τη "φουρνιά" των δικαστών, που σπούδασε τη δεκαετία του ’60 στη Γαλλία - κυρίως - και αποτέλεσε ανάχωμα στην καταλήστευση του φυσικού περιβάλλοντος (Ε΄τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας). Και σήμερα – είμαι σίγουρος - υπάρχουν δικαστές που διαχειρίζονται, με αγάπη για τον άνθρωπο και τη φύση, τα ψήγματα ελευθερίας κινήσεων που τους παρέχουν οι ερμηνείες των νόμων. Υπάρχει όμως και η άλλη πλευρά. Δικαστές, που τηρώντας - και καλά - το γράμμα του νόμου, άτεγκτοι και μικροί θεοί, καταστρέφουν ζωές, αθέλητα ή και ηθελημένα κάποιες φορές. Τα τελευταία χρόνια τροχίζουν τη ρομφαία τους και σε ένα καινούργιο ακονιστήρι, που λέγεται "εξέταση DNA". Η υφαρπαγή δεκατριών χρόνων από την ελεύθερη ζωή της Ηριάννας δεν μπορεί να στηριχθεί σε μιά αμφισβητούμενη εξέταση DNA.
Περισσότερα »
17
06

Πίσω από τη βιτρίνα

Είναι απορίας άξιο τα κόμματα που κυβέρνησαν τη χώρα να δηλώνουν άγνοια για το τι συμβαίνει στο Μενίδι. Για τα δίκτυα παραοικονομίας που έχουν στηθεί με τη σιωπηλή ανοχή του κράτους, για την εγκατάλειψη των συγκεκριμένων περιοχών, για τις ελλείψεις στοιχειωδών κοινωνικών και χωροταξικών υποδομών. Είναι κυριολεκτικά γελοίο πρώην υπουργοί Δημόσιας Τάξης να αγνοούν ότι στις συγκεκριμένες περιοχές διεξάγεται εμπόριο ναρκωτικών εδώ και χρόνια. Είναι αστείο να εμφανίζονται άναυδοι όλοι αυτοί με την οπλοκατοχή και την οπλοχρησία. Δεν πέρασαν πολλά χρόνια άλλωστε από την εποχή που ο νυν αντιπρόεδρος της ΝΔ, Αδ. Γεωργιάδης, δικαιολογούσε τις δολοφονικές επιθέσεις εναντίον των μεταναστών εργατών γης στα φραουλοχώραφα της Μανωλάδας, λέγοντας πως πρόκειται για «σκάγια στον αέρα που στην πτώση πέτυχαν και τραυμάτισαν κάποιους ελαφρά. Τί το περίεργο βλέπετε;». Έλα ντε. Μήπως και ο επικεφαλής της ΝΔ, Κυρ. Μητσοτάκης, αγνοεί τα περί οπλοκατοχής και οπλοχρησίας που αφορούν την γενέτειρά του Κρήτη;
Περισσότερα »
17
06

Το τολμηρό ίχνος της γραφής

Το «Μπορείς;» είναι ένα μυθιστόρημα για το χρόνο, για το χρόνο του έρωτα, αλλά και της γραφής και της ανάγνωσης. Για τον ιλιγγιώδη χρόνο της ζωής και τον ακίνητο χρόνο της αναμονής και της ανικανοποίητης επιθυμίας, για το χρόνο που δεν έχει τέλος, που ανοίγεται διαρκώς στο παρελθόν και στο μέλλον, μένοντας όμως πάντα αγκυρωμένος στο παρόν. Και απ’ αυτή την άποψη, οι 745 σελίδες αυτού του μυθιστορήματος, που αποτυπώνουν μια ερωτική ιστορία και μια συγγραφική περιπέτεια που δεν τελειώνουν όταν κλείνεις το βιβλίο, είναι ίσως ένα μειονέκτημα του «Μπορείς;», στο βαθμό που θυσιάζεται η οικονομία του, αποτυπώνουν όμως τελικά αυτόν ακριβώς το στοχασμό πάνω στο χρόνο, που δεν μετριέται και που δεν τελειώνει, τον ανοικονόμητο, άναρχο χρόνο της ζωής.
Περισσότερα »