Αννέτα Καββαδία: Αδιέξοδη επιλογή της αντιπολίτευσης η ακραία πόλωση
Ας αναλογιστούν οι συνοδοιπόροι του Ορμπαν και του Σαλβίνι, οι θαυμαστές του Μπολσονάρου και της Λεπέν τις ευθύνες τους όταν παραμένουν σιωπηλοί ή ακόμα και όταν ενθαρρύνουν πρακτικές εκβιασμών και απειλών εναντίον εκλεγμένων εκπροσώπων του λαού. Έγραφε η Κατερίνα Γώγου το μακρινό 1981 : «Έχω φυλάξει κάτι αποκόμματα με κάποιον που λέγανε πως είσαι εσύ. Ξέρω πως λένε ψέματα οι εφημερίδες γιατί γράψανε πως σου ρίξανε στα πόδια. Ξέρω πως ποτέ δεν σημαδεύουνε στα πόδια. Στο μυαλό είναι ο στόχος. Το νου σου, εεε;;;» Να είστε σίγουροι, λοιπόν, πως ο λαός έχει το νου του. Και εσείς υπολογίζετε χωρίς τον ξενοδόχο. Δεν έχετε αντιληφθεί όχι μόνο τη δυναμική της συμμαχίας που συγκροτείται με άξονα τον ΣΥΡΙΖΑ σε πολιτικό επίπεδο αλλά ούτε και αντιλαμβάνεστε τις διεργασίες που συμβαίνουν στο κοινωνικό πεδίο, στη νεολαία, στον κόσμο της εργασίας και στα κινήματα. Το παλιό και φθαρμένο πολιτικό κουστούμι της δεκαετίας του 1950, παρά τις δήθεν μοντέρνες ραφές, μυρίζει τόσο έντονα ακροδεξιά ναφθαλίνη και είναι τόσο γεμάτο από οικονομικές λαδιές ώστε να μην μπορεί να συγκινήσει κανένα. Και αυτό θα το διαπιστώσουν τους επόμενους μήνες οι εμπνευστές της αντιπολιτευόμενης στρατηγικής καθώς θα ξεδιπλώνονται τα δικά μας αξιακά προτάγματα και σχέδια και θα στρέφεται όλο και περισσότερο ο κόσμος στο πλευρό του ΣΥΡΙΖΑ, ως τις εκλογές τον Οκτώβρη του 2019. Αν και μάλλον έχετε ήδη αρχίσει να καταλαβαίνετε τα αδιέξοδά σας όσοι επιλέξατε να επενδύσετε στην ακραία κοινωνική πόλωση. Είναι από χθες φανερή η ανησυχία στις φωνές σας. Και δεν είναι μόνο φανερή η ανησυχία σας, είναι και απολύτως δικαιολογημένη.









