Macro

28
01

Οι ίσες αποστάσεις σκοτώνουν την έμπνευση (Αναζητώντας το φαντασιακό «μεσαίο χώρο»)

Δεν νομίζω πώς θα μπορούσε να υπάρξει πολιτικό στίγμα για την αριστερά χωρίς: Εγγύηση πώς κανείς που δουλεύει 40ώρες την εβδομάδα δεν θα πρέπει να δυσκολεύεται να ζήσει Πλήρη διαχωρισμό Εκκλησίας κράτους σε όλα τα επίπεδα με ταυτόχρονη αποδέσμευση δημόσιων πόρων και κανονική φορολόγηση της εκκλησιαστικής περιουσίας Ουσιαστικές πρωτοβουλίες σε όλα τα επίπεδα για την πραγματική συμπερίληψη των συμπολιτών μας με αναπηρία στην κοινωνική, πολιτική και οικονομική ζωή και οριζόντια ευθυγράμμιση όλων των βαθμίδων του κόμματός μας με τη θέση αυτή. Αύξηση της φορολογίας στα πλουσιότερα κοινωνικά στρώματα, μείωση στα φτωχότερα. Η Αριστερά μπορεί να συμμαχεί με τη «μεσαία τάξη» και να είναι προς το συμφέρον και των δύο η συνεργασία τους όπως έχει αποδειχθεί πάμπολες φορές. Η Αριστερά όμως υπάρχει για να μεταφέρει πλούτο και εξουσία από τους ισχυρούς λίγους προς τους αδύναμους πολλούς. Μεγάλο πρόγραμμα δημόσιων επενδύσεων τόσο για την αντιστροφή των ιδιωτικοποιήσεων σε υγεία-παιδεία-δρόμους-δημόσιες υποδομές αλλά και επανέναρξη δημόσιας επένδυσης σε έρευνα και καινοτομία. Δομική αντιμετώπιση του brain drain με έργα ουσίας, όχι βιτρίνας Σοβαρή αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής: Εναλλακτικά προγράμματα ανάπτυξης με ανανεώσιμες πηγές ενέργειας έναντι εξορύξεων και εδαφικών/πολεμικών κινδύνων
Περισσότερα »
28
01

Ο Μητσοτάκης, η Σακελλαροπούλου και οι φυλές της Δεξιάς

Αν για τη Δεξιά, ή έστω για μια μερίδα της, συνιστά ταμπού η αναφορά στη δολοφονία του Π. Φύσσα ακόμα και υπό τον μανδύα της “θεωρίας των δύο άκρων”, τότε τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά (και επικίνδυνα). Και αντίστροφα: Αν για το “φιλελεύθερο” προφίλ του Κυρ. Μητσοτάκη αρκεί μια προοδευτική υποψήφια για την Προεδρία της Δημοκρατίας και μια αναφορά στη δολοφονία του Π. Φύσσα όπως η παραπάνω, προκειμένου να διαφοροποιηθεί από το “συντηρητικό” υπόβαθρο του κόμματος του, τότε τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά (και επικίνδυνα). Κι αν στον “κεντρώο χώρο” το μόνο που έχει απομείνει είναι η διαχείριση των συμβόλων και η ανακύκλωση τους, τότε η Αριστερά πρέπει να σκεφτεί. Με σοβαρότητα.
Περισσότερα »
28
01

Νίκος Φίλης: Θα κοιμήθηκε… ο φαροφύλακας

Τον αληθινό κοινοβουλευτικό «πολιτισμό» της ΝΔ, τον επέδειξε την τρέχουσα εβδομάδα η κα Κεραμέως, κρύβοντας από τη Βουλή έγγραφα κρίσιμα για τον υπό συζήτηση κολεγιο-νόμο, τα οποία όμως την ίδια στιγμή επικαλούνταν για να θεμελιώσει την αναγκαιότητα ψήφισής του! Κοντολογίς, «πιστέψτε με, κλείστε τα μάτια και ψηφίστε». Χειρότερα από τα χρόνια που η βουλή νομοθετούσε υπό μνημονιακό καταναγκασμό! Αν και φύτεψε τη σχετική διάταξη μετά τη δημόσια διαβούλευση του νόμου, κάθε άλλο παρά προχειρότητα έδειξε. Το έγκλημα ήταν εκ προμελέτης, σχεδιασμένο εδώ και χρόνια. Αρχικά, η ΝΔ έκανε, ως αντιπολίτευση αλλά και από την πρώτη μέρα που ανέλαβε τη διακυβέρνηση, εκστρατεία δυσφήμισης των δημόσιων πανεπιστημίων. Τα ζωγράφιζε με τα πιο μελανά χρώματα, κυψέλες αταξίας και χάους («αχούρια» κατά τα φιλικά της ΜΜΕ), αξιοποιώντας μεμονωμένα -και κατακριτέα- περιστατικά. Όλη η φιλολογία για την κατάργηση του ασύλου, εκεί στόχευε, στην υποβάθμιση του κύρους των δημόσιων πανεπιστημίων. Ακολούθησε η κατάργηση τμημάτων με μια γενικευμένη προπαγάνδα συκοφάντησης, αν και τα περισσότερα είχαν θετικές και τεκμηριωμένες εισηγήσεις από τα πρυτανικά συμβούλια. Η ρύθμιση αυτή δεν πρέπει να περάσει. Η εκπαιδευτική κοινότητα που -δικαίως- έχει ξεσηκωθεί θα εμποδίσει με κάθε νόμιμο τρόπο την εφαρμογή της, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ, επιστρέφοντας στην κυβέρνηση θα την καταργήσει. Αυτό πρέπει να γίνει σαφές προς όλους. Ο ΣΥΡΙΖΑ στην Παιδεία είχε μια προτεραιότητα, την αναβάθμιση της δημόσιας εκπαίδευσης. Έκανε ό,τι ήταν δυνατό, στο πλαίσιο του μνημονιακού καταναγκασμού. Θα πετύχει πολύ περισσότερα την επόμενη φορά.
Περισσότερα »
28
01

Πόσο επικίνδυνη είναι η απλή αναλογική;

Αφού τη χαρακτήρισε «θεωρητικό απολίθωμα» και αφού αντέστρεψε την απλή αλήθεια της απλής αναλογικής, την αντιστοιχία ποσοστού ψήφων στις εκλογές με το ποσοστό εδρών στο κοινοβούλιο θεωρώντας τη αδιανόητη προϋπόθεση (δεν είναι δυνατόν, είπε, το εκλογικό ποσοστό να καθορίζει τον αριθμό των εδρών!), τόλμησε να της φορτώσει ακόμα και την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία, λες και το εκλογικό σύστημα έφερε τον φασισμό… Αναφερόμενος δε στα εγχώρια πολιτικά πράγματα, απέδωσε και τον εμφύλιο πόλεμο στο…καταραμένο εκλογικό σύστημα. Γιατί, άραγε, δίνει τόσο μεγάλη σημασία στην κατασυκοφάντηση της απλής αναλογικής η ΝΔ για χάρη ενός από τα πιο άδικα και πιο καλπονοθευτικά συστήματα; Για δύο τουλάχιστον λόγους. Ο ένας είναι διαχρονικός, αφορά τον έρωτα της δεξιάς για τα συστήματα που δίνουν απόλυτη πλειοψηφία εδρών χωρίς πλειοψηφία ψήφων στις εκλογές. Είναι τα συστήματα που ιστορικά την εγκαθιστούν στην κυβέρνηση στο διηνεκές, επιτρέποντας το πολύ πολύ την εμφάνιση ενός ακίνδυνου αντιπάλου σε ένα δικομματικό παιχνίδι ανώδυνης εναλλαγής στην κυβέρνηση. Το σύστημα αυτό ευνοεί το σχηματισμό δύο ισχυρών διεκδικητών της κυβέρνησης δυσκολεύοντας στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό την ανάδειξη άλλων σε ισότιμη βάση, όπως θα μπορούσε να γίνει με την απλή αναλογική, και αποκλείοντας τις προγραμματικές συγκλίσεις και συμφωνίες, αφού το ζήτημα είναι το κυνήγι της πρωτιάς.
Περισσότερα »
28
01

Αντιμέτωπη με τη συσσώρευση εμφανούς φθοράς

H ψήφιση του νέου εκλογικού νόμου, της ενισχυμένης αναλογικής, από τη Δεξιά – στο σύνολό της, διότι τον φιλελεύθερο Κυρ. Μητσοτάκη συνέδραμε και ο δηλωμένος ακροδεξιός κ. Βελόπουλος – αποκαλύπτει την έντονη ανησυχία της ΝΔ για τις μελλοντικές πολιτικές εξελίξεις. Γι’ αυτό έγκαιρα παίρνει τα μέτρα της, και δεν έχει καμιά σχέση με την αλήθεια ο ισχυρισμός της ότι ξεκαθαρίζει το θεσμικό τοπίο, χάριν της εύρυθμης λειτουργίας του πολιτικού συστήματος. Γιατί όμως ανησυχεί; Για δυο λόγους καίριας σημασίας. Ο ένας, είναι ότι βαθμιαία, λόγω της πολιτικής που εφαρμόζει και της αλαζονείας της, συνειδητοποιεί ότι δεν έχει πιθανούς συμμάχους. Μιλώντας στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ το σημείωσε αυτό ο Αλέξης Τσίπρας πολύ καθαρά. «Θα μείνει μόνος του γιατί το πολιτικό του σχέδιο και οι προγραμματικές του θέσεις δεν μπορούν να χωρέσουν σε κανένα πλαίσιο σύγκλισης ή συνεννόησης για την επόμενη μέρα». «Και επειδή γνωρίζει», πρόσθεσε, «ότι δεν μπορεί να είναι μέρος της πολιτικής λύσης των συσχετισμών που θα διαμορφώσει ο ελληνικός λαός στις επόμενες εκλογές, μιλά διαρκώς για διπλές εκλογές». Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, συνοπτικά, εξέφρασε και την πεποίθηση του κόμματός του ότι κυβέρνηση μπορεί να προκύψει και με την απλή και «αυτή δεν θα τον περιλαμβάνει, γιατί πρέπει να είναι – και θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να είναι δημοκρατική και προοδευτική λύση».
Περισσότερα »
27
01

Νίκος Παρασκευόπουλος: Ένταξη ή αποκλεισμοί, Η διεύρυνση της Αριστεράς

Κάποιος ίσως αναρωτηθεί: είναι τόσο σημαντικό το δίπολο ένταξη/αποκλεισμός, ώστε να σηματοδοτεί καίρια τις σύγχρονες κοινωνικοπολιτικές συγκρούσεις; Ξεχνιούνται ξαφνικά τα κλασικά μαρξιστικά κριτήρια, όπως η εκμετάλλευση των παραγωγικών σχέσεων και η διάκριση καπιταλιστής/προλετάριος; Αν οι αλλαγές στην Ιστορία θα γίνονταν μονομιάς, η απάντηση θα ήταν εδώ χωρίς άλλο αρνητική. Οι εξελίξεις όμως είναι σταδιακές. Το βέβαιο είναι ότι σε εποχές με υψηλά ποσοστά ανεργίας και με ανάπτυξη μαζικών ηλεκτρονικών υπηρεσιών και τεχνητής νοημοσύνης, το κοινωνικό βάρος της βιομηχανικής παραγωγής αρχίζει να μειώνεται. Σήμερα λοιπόν η Αριστερά και οι δημοκράτες μοιράζονται κοινά οράματα, συμμαχούν και έχουν την ανάγκη μιας κοινής πολιτικής έκφρασης. Αντικειμενικά όμως, στη συμμαχία αυτή δεν έχουν -και δεν θέλουν καν να έχουν- θέση όσοι επιθυμούν το στάτους κβο της ανισότητας, καθώς και όσοι υπηρετούν ιστορικά αντίπαλες ιδέες, όπως η κυριαρχία της αγοράς κι όχι της ψήφου των πολλών, καθώς και η ολιγαρχία που ενδύεται κατά περίπτωση το ρούχο του ρατσισμού, του εθνικισμού ή της θεοκρατίας. Ιστορική ανάγκη λοιπόν η πολιτική διεύρυνση που δεν θα ξεπερνά τα κατακτημένα κοινωνικά όρια της Αριστεράς και της Δημοκρατίας.
Περισσότερα »
27
01

Ανδρέας Ξανθός: Τα προβλήματα απαιτούν λύσεις κι όχι ανούσια επικοινωνία

Οι μεγαλοστομίες χωρίς αντίκρισμα, ειδικά στην Υγεία, έχουν «κοντά ποδάρια». Το πολιτικό σχέδιο της σταδιακής υπονόμευσης του δημόσιου χαρακτήρα του ΕΣΥ και της δημιουργίας «ζωτικού χώρου» για τα ιδιωτικά συμφέροντα στην Υγεία έχει τεθεί σε εφαρμογή. Το ενθαρρυντικό είναι ότι αρχίζουν να αντιδρούν οι εργαζόμενοι στα νοσοκομεία, οι επαγγελματίες υγείας, οι σύλλογοι ασθενών και οι τοπικές κοινωνίες. Αυτοί είναι οι κοινωνικοί μας σύμμαχοι στην προσπάθεια: 1. Να αντισταθούμε στη νεοφιλελεύθερη μετάλλαξη της δημόσιας περίθαλψης μέσω των ΣΔΙΤ (Συμπράξεων Δημόσιου - Ιδιωτικού Τομέα). 2. Να υπερασπιστούμε την κοινωνική κατάκτηση της καθολικής κάλυψης υγείας και της ενδυνάμωσης του ΕΣΥ μέσα στην κρίση. 3. Να ασκήσουμε τεκμηριωμένη και μαχητική αντιπολίτευση στην «ανθυγιεινή» πολιτική της κυβέρνησης.
Περισσότερα »
27
01

Άγγελος Τσέκερης: Επισημάνσεις

Ο Μηταράκης δήλωσε ότι τα κλειστά κέντρα κράτησης δεν μπορούν να είναι ολιγάριθμα, γιατί χάνουν την αποτρεπτική τους ικανότητα. Και άμα διανέμεται συσσίτιο χάνουν την αποτρεπτική τους ικανότητα. Αντιθέτως, με λυκόσκυλα την ενισχύουν. Δεν του αρέσει η απλή αναλογική του Γεραπετρίτη, γιατί έφερε τον Χίτλερ στην εξουσία. Να τα ακούτε εσείς που ρίχνετε όλη την ευθύνη στις μπυραρίες. Συγκλονισμένος ο ΣΥΡΙΖΑ από το σατανικό σχέδιο των “53” που αποκάλυψε ο Λακόπουλος. Σχεδιάζουν να απαγάγουν τον Τσίπρα και να τον κλείσουν στη σπηλιά του Νταβέλη. Δεν αποκλείεται. Αυτοί μέχρι και τροπολογίες είναι ικανοί να καταθέσουν.
Περισσότερα »
27
01

Γιώργος Κυρίτσης: Αναξιοπρεπές κράτος

Οι αριστεροί δεν συμπαθούν τη φιλανθρωπία, που δημιουργεί κάθετες σχέσεις, σχέσεις ανισοτιμίας και εξάρτησης, προτιμά την αλληλεγγύη, που είναι οριζόντια κοινωνική διαδικασία. Ακόμα περισσότερο, δεν της αρέσουν αυτοί που κάνουν τους φιλάνθρωπους εκμεταλλευόμενοι τη φοροασυλία τους, δηλαδή τη μη αναλογική συμμετοχή τους στα δημόσια βάρη όπως επιτάσσει άλλωστε και το σύνταγμα. Περισσότερο όμως αγριεύουν όταν βλέπουν την παντελή αδιαφορία της κυβέρνησης για τη δημόσια υγεία. Και εκεί, όταν δεν υπάρχουν φάρμακα και ακυρώνονται χειρουργεία, η υπόθεση με τις τουαλέτες και τα κλινοσκεπάσματα είναι απλώς το κερασάκι στην τούρτα της απαξίωσης.
Περισσότερα »
27
01

Να σε λένε Κατερίνα Αγγελάκη Ρουκ

Η Κατερίνα Αγγελάκη Ρουκ το έκανε: έσπασε τον εαυτό της για να μπορέσει να βρει τις λέξεις της. Έσπασε τον εαυτό της για να μπορέσει να βρει το ποίημα. Έσπασε ακόμα και τη γενναιότητα της εγκατάλειψης, με το βαρύ σφυρί της ποίησης. Αμόνι και δάκρυ. Χάλυβας και χαμόγελο. Χορός και εικόνισμα. Εξάρθρωση και λόγος. Συμπληγάδες και Ερινύες. Α, ναι. Από πολλές Συμπληγάδες πέρασε η Κατερίνα Αγγελάκη Ρουκ ώσπου να φύγει. Χρόνια και χρόνια χαμηλώνοντας τις λέξεις, χρόνια και χρόνια χαμηλώνοντας τη σιωπή μέσα στα ζήτω των άλλων. Αυτή τη χοάνη που καταπίνει τους ποιητές. Και τους ξεβράζει σε ασήμαντες ημερομηνίες. Σε μια σιωπή ασήμαντη. Αυτό είναι το θηρίο: Η ασήμαντη σιωπή. Λες και δεν έγινε τίποτα που πέθανε η ποιήτρια Κατερίνα Αγγελάκη Ρουκ που τίμησε τη σιωπή, τον έρωτα, τον θάνατο, το πολεμικό κορμί, το άλλο βλέμμα, τον παλμό, την υστέρηση που λέγεται στυγνότητα όταν το δάκρυ καθυστερεί για λίγα δευτερόλεπτα κι ο κόσμος για αιώνες. Γι’ αυτό θα πω πως είναι μεγάλο πράγμα να έχεις υπάρξει η Κατερίνα Αγγελάκη Ρουκ. Γιατί μαζί σου, για όλα αυτά, υπήρξαμε κι εμείς. Δεν γίνεται λοιπόν να σε αφήσουμε από τα χέρια μας, να πούμε ότι πέθανες και να τελειώσει έτσι η κατάσταση. Δεν γίνεται να σε αφήσουμε να μας αφήσεις. Συνεχίζουμε. Θα γράψουμε τα ποιήματα που δεν πρόλαβες να γράψεις. Αύριο πάλι, Κατερίνα. Αύριο, στον αιώνα τον άπαντα.
Περισσότερα »