Macro

22
08

Οικοδομώντας πόλεις του συνεργατισμού και του διαμοιρασμού

«Το Κάντρι της Τούπακ Αμάρου προβάλλει ως πρότυπο μιας μετακαπιταλιστικής πόλης. Εγινε εφικτό μεταμορφώνοντας ένα εργαλείο πολιτικής για τη στέγη σε μια άλλη πολιτική που θέτει στο επίκεντρο τη διεκδίκηση των κοινωνικών και οικονομικών δικαιωμάτων των πολιτών που έως τότε ζούσαν στιγματισμένοι ιεραρχικά, κοινωνικά και φυλετικά», γράφει ο Χάιμε Σορίν, πρώην πρύτανης της Σχολής Αρχιτεκτονικής του Πανεπιστημίου του Μπουένος Αϊρες. «Δεν είναι ένα πολεοδομικό σύμπλεγμα, αλλά μια κοινωνική δομή που στηρίζει ένα σχέδιο ζωής κάνοντας πράξη το δικαίωμα στην πόλη ως κοινωνικά συλλογικό χώρο».
21
08

Ενάντια στην ανάπτυξη «ρομπότ δολοφόνων»

Οι 116 ειδικοί ζητούν από τον ΟΗΕ την απαγόρευση της χρήσης Τεχνητής Νοημοσύνης για τη διαχείριση όπλων. «Εάν αναπτυχθούν, θα επιτρέψουν τη διεξαγωγή ένοπλων συγκρούσεων σε μεγαλύτερη κλίμακα από ό,τι έχει δει μέχρι τώρα ο κόσμος και σε χρονικά πλαίσια ταχύτερα από ό,τι μπορούν να κατανοήσουν οι άνθρωποι» αναφέρεται στην επιστολή κι προστίθεται: «Αυτά θα μπορούσαν να αποτελέσουν επίσης όπλα για την ενίσχυση της τρομοκρατίας, όπλα τα οποία τρομοκράτες θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν εναντίον αθώων πληθυσμών και όπλα τα οποία θα μπορούσαν να παραβιάσουν χάκερ, ώστε αυτά να "συμπεριφέρονται" με ανεπιθύμητους τρόπους».
21
08

Η θεωρία των δυο άκρων, ένα διαχρονικό εργαλείο της αστικής τάξης

Το αφήγημα του "κομμουνιστικού κινδύνου" ήταν και παραμένει πρωτίστως ένα χαρτί των αστικών δυνάμεων. Η θεωρία των δύο άκρων, η εξίσωση δηλαδή του κομμουνισμού με τον ναζισμό και τον φασισμό, δεν ξεπλένει απλά τους δεύτερους, αλλά ως γνήσια έκφραση της επιθετικότητας της αστικής τάξης στοχεύει άμεσα στις δυνάμεις της εργασίας και τις διεκδικήσεις τους. Ο κομμουνιστικός κίνδυνος έρχεται απλά να νομιμμοποιήσει αυτή την επιθετικότητα.
20
08

Το προπατορικό αμάρτημα – Πώς η CIA έστησε το πραξικόπημα στο Ιράν

Μια από τις πιο διακριτές δεσμεύσεις του Μοσαντέκ ήταν η εθνικοποίηση των πετρελαίων του Ιράν. Ο στόχος του αυτός αγκαλιάστηκε μαζικά από τον ιρανικό λαό αλλά προκάλεσε ανησυχίες στα αμερικανικά και βρετανικά συμφέροντα, που έβλεπαν τα κέρδη τους να βρίσκονται στο στόχαστρο. Παρουσιάζοντας τον Μοσαντέκ ως απειλή στον παγκόσμιο πόλεμο κατά του κομουνισμού που είχε ξεκινήσει η Αμερική, οι βρετανικές μυστικές υπηρεσίες συνομώτησαν με την CIA για να τον ρίξουν.
20
08

Για τον πόλεμο της Σαουδικής Αραβίας στην Υεμένη

Ο κηρυγμένος πόλεμος της Σαουδικής Αραβίας στην Υεμένη –ένας πόλεμος-εισβολή που δεν καθίσταται άξιος αναφοράς από Ευρωπαϊκά ΜΜΕ και από κρατικές αρχές– αποκρύπτεται και αποκαλύπτεται παράλληλα στα περιβάλλοντα των ιμπεριαλιστικών συμμαχιών και της πώλησης σύγχρονου στρατιωτικού εξοπλισμού στη Σαουδική Αραβία.
19
08

Σκέψεις για τη Δημοκρατία του Κουρδιστάν

Η βόρεια Αφρική και η Μέση Ανατολή γνώρισαν πολλές και διάφορες αλλαγές μέσα στα τελευταία 7 χρόνια. Η Τυνησία αντιμετώπισε πολλά κοινωνικά και πολιτικά προβλήματα, η Λιβύη διαμελίστηκε στα δύο ανάμεσα στις δύο πρωτεύουσες, στην Αίγυπτο η εξουσία άλλαξε με διαδοχικά στρατιωτικά πραξικοπήματα, ενώ το Μαρόκο προβλέποντας ότι πιθανώς θα είναι το επόμενο στη σειρά ξεκίνησε οικειοθελώς τις –έστω και επιφανειακές λαϊκές– μεταρρυθμίσεις. Η Συρία και το Ιράκ έχασαν τα κοινά τους σύνορα λόγω των πολλαπλών ξένων στρατιωτικών παραβιάσεων. Ταυτόχρονα, ξεκίνησαν διάφοροι εμφύλιοι πόλεμοι στην ευρύτερη περιοχή, όπως στην Υεμένη, την Συρία, το Ιράκ, το Σουδάν.
19
08

Μαζικές λιποθυμίες σε εργοστάσια λόγω των συνθηκών εργασίας

Οι εργασιακές συνθήκες στα περισσότερα εργοστάσια παραγωγής ρούχων, υποδημάτων και παιχνιδιών γνωστών εταιριών, που βρίσκονται στην Ασία, έχουν γίνει αντικείμενο καταγγελίας από οργανώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα αρκετές φορές στο παρελθόν.
18
08

Νταρ-αλ-χαρμπ και Νταρ-αλ-Ισλάμ, τα γεννήματα του καπιταλισμού

Το αγριεμένο φάντασμα του καπιταλισμού, και των πολεμικών σχέσεων που δημιουργεί, πλανάται πάνω από τα κεφάλια του ανθρώπινου γένους και βάζει σε μπελάδες τους, ανάλογα με ποιον Θεό μιλάς, περιούσιους λαούς.
18
08

Αλτσχάιμερ, μια νόσος έντονα πολιτική

Ο αυξανόμενος ρυθμός κρουσμάτων της νόσου Αλτσχάιμερ αποτελεί μια πρωτοφανή πρόκληση για την ανθρωπότητα. Από την πλευρά της, καθώς ποντάρει σε μια δυνητικά κολοσσιαία αγορά, η φαρμακευτική βιομηχανία έχει επιδοθεί σε μια φρενήρη –και για την ώρα αναποτελεσματική– έρευνα για την ανακάλυψη ενός θαυματουργού φαρμάκου ή εμβολίου. Το συμφέρον των ασθενών και των οικείων τους μας καλεί να ξανασκεφθούμε τις δημόσιες πολιτικές και τη θεραπευτική προσέγγιση μιας ασθένειας που ακόμη δεν γνωρίζουμε καλά.