Macro

Τι κι αν κάποιοι διαλαλούν ότι καταδικάζουν τη βία από όπου κι αν προέρχεται αλλά κι ότι "αυτή προέρχεται από αριστερή κατεύθυνση"... η ακροδεξιά βία είναι μια παλιά και αιματηρή ιστορία για την Ελλάδα,και αποτελεί μία πραγματικότητα που δυστυχώς ζει και βασιλεύει. Από τα τσεκούρια της ΕΠΕΝ, τον ξυλοδαρμό του Δημήτρη Κουσουρή από τον Περίανδρο, τις εξορμήσεις των «αγανακτισμένων πολιτών» του Αγίου Παντελεήμονα, τα πογκρόμ του Κασιδιάρη εναντίον μεταναστών και του Γερμενή και του Μπαρμπαρούση εναντίον μικροπωλητών σε λαϊκές αγορές, κι από τη δολοφονική επίθεση στο Πέραμα μέχρι τη δολοφονία του Σαχζάτ Λουκμάν και του Παύλου Φύσσα, η ακροδεξιά βρίσκεται στον δρόμο και παραμένει εκεί, παρόλο που η Χρυσή Αυγή δικάζεται ως εγκληματική οργάνωση.

Αλλά δεν πρέπει να υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι αυτό που θα κυριαρχήσει το 2018 και το 2019 θα είναι οι εξελίξεις στο κοινωνικό και κοινοβουλευτικό πεδίο, το είδος εξόδου που θα εξασφαλιστεί από το μνημονιακό πρόγραμμα, οι δεσμεύσεις που θα επιβληθούν στη χώρα από τους δανειστές. Αυτό είναι ακόμα ανοιχτό και ήδη διακρίνεται η προσπάθεια η τελική ισορροπία να είναι ες βάρος μας. Αυτό θα φέρει σε σύγκρουση την κυβέρνηση και τον ΣΥΡΙΖΑ τόσο με την αντιπολίτευση και τις επιχειρηματικές ελίτ στο εσωτερικό όσο και με τους δανειστές, ιδίως την ΕΚΤ και το ΔΝΤ. Στο εσωτερικό η αξιωματική αντιπολίτευση, η ευρύτερη συντηρητική παράταξη επιθυμούν διακαώς προληπτική πιστωτική γραμμή, ουσιαστικά ένα τέταρτο μνημόνιο προφανώς για να μην είναι η Αριστερά αυτή που θα οδηγήσει την χώρα στο δρόμο της ανόρθωσης. Αλλά όχι μόνο. Όσο η οικονομία πείθει ότι έχει μπει στο δρόμο της ανάκαμψης τόσο στο τραπέζι θα έρχεται ως επίδικο η πολιτική που θα ακολουθηθεί μετά τον Αύγουστο. Από τώρα θέτουν ζήτημα διασφάλισης των μνημονιακών κεκτημένων ιδίως στον τομέα της εργασίας. «Οι σημερινοί κυβερνώντες δεν κρύβουν την πρόθεσή τους να ξηλώσουν με την πρώτη ευκαιρία τις αλλαγές που έγιναν» σημειώνει στο κύριο άρθρο της η «Καθημερινή», δηλαδή τα «μέτρα μείωσης εργατικού κόστους και μεταρρύθμισης στην αγορά εργασίας» στα οποία οφείλεται η ανάκαμψη…

Οι ομάδες κρούσης της ναζιστικής οργάνωσης είναι το DNA της. Τελευταίο παράδειγμα, η δολοφονική επίθεση στη δικηγόρο Ελευθερία Τομπατζόγλου την προηγούμενη Κυριακή στον κοινωνικό χώρο Φαβέλα.

Ευθύνη, ύψιστη ευθύνη όλων όσοι εμπλέκονται με κάθε τρόπο, με πρώτους από όλους τους μετέχοντες των τριών συντεταγμένων εξουσιών, είναι τα πράγματα να εξελιχθούν «έτσι», δηλαδή προς όφελος του λαού και του τόπου, και όχι «αλλιώς». Γιατί το «αλλιώς», εδώ που φτάσαμε, ύστερα από τόση αρπαγή, θα είναι καταστροφικό.

Θα πρέπει να καταλάβουν οι πάντες ότι το ενδιαφέρον, τόσο το δικό μου όσο και του Τμήματος Δικαιωμάτων του ΣΥΡΙΖΑ, είναι για όλους τους κρατούμενους. Είναι για τον άνθρωπο. Το ίδιο ακριβώς ενδιαφέρον που έχουμε για τον Γιαγτζόγλου, έχουμε και για το τσιγγανάκι που συνάντησα προσφάτως σε φυλακή και το οποίο έλεγε κάτι συγκλονιστικό: Πως δεν μπορούσε να φανταστεί τη ζωή του στην ελευθερία, διότι μόνο τον κόσμο της φυλακής έχει μάθει. Το ίδιο ενδιαφέρον έχουμε και για τον ανώνυμο ποινικό, που, ακριβώς επειδή είναι ανώνυμος, δεν έχει τη συμπαράσταση κανενός κινήματος.