Macro

26
04

Τομέας Δικαιωμάτων ΣΥΡΙΖΑ: Ανοιχτές αγκαλιές για τα παιδιά, χωρίς διακρίσεις

Για όλους και όλες εμάς, προτεραιότητα είναι το παιδί. Το παιδί, που μεγαλώνει σε ίδρυμα, το παιδί, που κακοποιείται ή, που είναι στο δρόμο και ζει σε ένα διαρκή κίνδυνο. Αυτή είναι η απόλυτη προτεραιότητά μας. Τα δικαιώματα, οι ανάγκες και εντέλει η ευτυχία του παιδιού. Η κυβέρνηση και η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, στο σύνολό της, έχουν κάθε λόγο να προχωρήσουν με τόλμη, χωρίς καμία υποχώρηση, στη ψήφιση του σχεδίου νόμου. Οι όποιες διαφωνίες, που μέχρι τώρα έχουν εκφραστεί από ορισμένους βουλευτές, δεν έχουν σχέση με έναν υπαρκτό διάλογο εντός του ΣΥΡΙΖΑ. Τα ζητήματα αυτά δεν έχουν αντιμετωπιστεί μόνο από συνεδριακές αποφάσεις ή της Κεντρικής Επιτροπής. Στην πραγματικότητα αποτελούν αφετηριακό σημείο της αριστεράς. Και αυτό πρέπει να το σεβαστούν όλες και όλοι.
26
04

ΔΙΑΛΟΓΟΣ: ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ…

Ο παραγωγικός μετασχηματισμός της οικονομίας για να είναι δίκαιος θα πρέπει να στοχεύει σε πλευρές του επιθετικού καπιταλιστικού σχηματισμού και όχι απλά στο ανακάτεμα κεφαλαιακών προτεραιοτήτων καπιταλιστικής ανταγωνιστικότητας και εξωστρεφούς προσανατολισμού. Μία τέτοια διαπραγμάτευση όμως με τους δανειστές δεν θα έχει αποτελέσματα εάν δεν γίνεται με όρους ρήξης και ανατροπής, απαλλαγμένης από το φόβο της ήττας σε μία εκλογική αναμέτρηση. Κυρίως πρέπει να τροφοδοτείται από την πεποίθηση πως αν οικοδομηθούν στέρεες και ειλικρινείς σχέσεις με τους «από κάτω» η ελληνική άνοιξη δεν θα αργήσει να γίνει πραγματικότητα.
26
04

Για αυτή την «ώρα», που χάνει συνεχώς το τρένο…

Οι όποιες διαφωνίες από ομάδα βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, για το συγκεκριμένο νομοσχέδιο -ελπίζω να μην είναι δέκα, αλλά σαφώς λιγότεροι-, δεν αφορούν έναν υπαρκτό διάλογο εντός του κόμματός μας. Όχι γιατί τα ζητήματα αυτά έχουν λυθεί με τις συνεδριακές μας αποφάσεις –καλό όμως είναι να το γνωρίζουν και αυτό-, αλλά γιατί τα ζητήματα των ελευθεριών, των ατομικών και συλλογικών δικαιωμάτων, συγκροτούν εν πολλοίς τον πυρήνα της κεντρικής σκέψης του συλλογικού μας υποκειμένου. Και αυτό δεν αλλάζει με τίποτα…
26
04

Χρήστος Μαντάς: Το σχέδιο νόμου για την υιοθεσία και την αναδοχή έχει στο κέντρο του το παιδί (Video)

Απαντώντας σε ερώτηση για ενδεχόμενες ρατσιστικές αντιδράσεις καθώς η κοινωνία δεν είναι έτοιμη ο κ. Μαντάς υπογράμμισε ότι «οταν υπάρχει η διαφορά κρίνεται και η δημοκρατία» ενώ απαντώντας στον βουλευτή των ΑΝΕΛ, Δ. Καμμένο ο κ. Μαντάς υποστήριξε ότι έχει παρέλθει η εποχή που η ομοφυλοφιλία θεωρούνταν αρρώστια για να μιλά για φυσιολογικές ή μη οικογένειες.
25
04

Τι είναι το «ωριμότητα»;

Τι να σημαίνει άραγε η «κοινωνική ωριμότητα» την οποία επικαλέστηκαν οι 10 βουλευτές της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ για να διαμαρτυρηθούν ως προς την επέκταση διατάξεων του νέου νομοσχεδίου του Υπ. Εργασίας για την αναδοχή και την υιοθεσία σε ομόφυλα ζευγάρια που ζουν σε σύμφωνο συμβίωσης;
25
04

Σε αναζήτηση ευρωπαϊκών ρωγμών

Βασική προτεραιότητα της Ελλάδας οφείλει να είναι η πλήρης ανάκτηση του ποσοστού κρατικής και δημοσιονομικής κυριαρχίας που είχε απολέσει κατά την περίοδο 2010-2018. Με απλά λόγια, να έχει τη δυνατότητα να αποφασίζει η ίδια για το μέλλον της και για το μοντέλο ανάπτυξης που θα ακολουθήσει. Οποια πρωτοβουλία συντείνει σε αυτό το αποτέλεσμα είναι υποστηρίξιμη. Συγχρόνως, όμως, η χώρα μας οφείλει να συνεχίσει δυναμικά τη διεκδίκηση μιας άλλης Ευρώπης, θεμελιωμένης στη δημοκρατία, την αλληλεγγύη και την κοινωνική συνοχή. Μιας Ευρώπης σε επαφή με τους λαούς της και εφοδιασμένης με ένα σύγχρονο θεσμικό πλαίσιο, κατάλληλο για τις προκλήσεις της εποχής μας. Και σε αυτήν τη διεκδίκηση δεν υπάρχει λόγος να μην εξερευνήσουμε λύσεις εκ πρώτης όψεως αντισυμβατικές, χωρίς ταμπού και προκαταλήψεις: εάν η επανίδρυση της Ευρώπης δεν είναι δυνατόν να επιτευχθεί εντός των υφιστάμενων δομών –εάν, με άλλα λόγια, η Ευρωπαϊκή Ενωση και η ευρωζώνη είναι εκ της φύσεώς τους μη μεταρρυθμίσιμες– τότε ίσως χρειάζεται να ξεκινήσουμε από μηδενική βάση: να επανεφεύρει η Ευρώπη τον εαυτό της, όπως έκανε πολλές φορές στο ιστορικό παρελθόν.
25
04

Χρήστος Καραγιαννίδης: Η αναδοχή παιδιού από ομόφυλα ζευγάρια είναι συνεδριακή θέση του ΣΥΡΙΖΑ – Το ν/σ πρέπει να έρθει στη Βουλή

Αυτό που λέμε είναι το αυτονόητο, να βγάλουμε τα παιδιά που ζούνε σε ιδρύματα και σίγουρα προκαλούν περισσότερα προβλήματα στον ψυχισμό των παιδιών τα ιδρύματα- όχι γιατί δεν λειτουργούν καλά, αλλά γιατί όπως και να το κάνουμε έχει διαφορά όταν ένα παιδί μεγαλώνει σε ένα περιβάλλον που θεωρείται οικογενειακό από το να μεγαλώνει σε ένα ίδρυμα. Η κοινωνία αλλάζει, διαπαιδαγωγείται και διαμορφώνει πρότυπα, καθώς οι άνθρωποι προσπαθούν να βελτιώσουν στις κοινωνικές τους σχέσεις (...) αν ακολουθήσουμε το επιχείρημα ότι η κοινωνία δεν είναι έτοιμη, θα καίγαμε ανθρώπους και μάγισσες αυτή τη στιγμή.
25
04

Η εξέγερση των Μάου Μάου στην Κένυα

Η εξέγερση των Μάου Μάου, που ξέσπασε το 1952, ήταν η αντίδραση πολλών Κικούγιου (της μεγαλύτερης εθνότητας της Κένυας) εναντίον των βρετανικών αρχών και των λευκών εποίκων. Η εξέγερση και η απίστευτης βαναυσότητας βρετανική αντίδραση δεν αποτελούν μόνο το σημαντικότερο γεγονός στην πορεία της Κένυας προς την ανεξαρτησία (1963) αλλά ταυτόχρονα και μια από τις αιματηρότερες συγκρούσεις στην ιστορία της βρετανικής αποικιοκρατίας.
23
04

Ερντογάν: Ή θα κερδίσω ή ας καεί όλος ο ντουνιάς!

«Και ευχαριστημένοι να είμαστε που ο Ερντογάν ανακοίνωσε πως θα γίνουν εκλογές. Θα μπορούσε να πει ότι την περασμένη εβδομάδα έγιναν και τις κέρδισε». Αυτό το «πικρό» ανέκδοτο ακούγεται στην Τουρκία τις τελευταίες ώρες.
23
04

Νέος πρόεδρος, νέα εποχή, ίδιες προκλήσεις, ίδια προβλήματα

Για να μην έχει επίσης κανένας αμφιβολίες ως προς τη διαμόρφωση των συμμαχιών, ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν και ο Κινέζος ομόλογός του Σι Ζιπίνγκ ήταν από τους πρώτους ξένους ηγέτες που συνεχάρησαν τον Μιγκέλ Ντίας-Κανέλ. Και οι δύο χώρες αποτελούν βασικούς εταίρους της Κούβας. Οσο για την Ε.Ε., είναι μάλλον αμφίβολο ότι θα θελήσει να χαλάσει την ιστορική συμφωνία πολιτικού διαλόγου και συνεργασίας με την Κούβα η οποία τέθηκε σε ισχύ την 1η Νοεμβρίου 2017. Το μέλλον είναι άδηλο· ωστόσο, κάποιοι στην Κούβα δεν χάνουν την αισιοδοξία τους. «Εχουμε ζήσει τα χειρότερα. Την κατέρρευση του σοβιετικού μπλοκ και την “ειδική περίοδο”», σχολιάζει ένας κομματικός αξιωματούχος στον ρεπόρτερ του BBC αναφερόμενος στη δεινή οικονομική φάση της δεκαετίας του ‘90. «Αν μπορέσαμε να επιβιώσουμε από αυτό, μπορούμε να επιβιώσουμε από τα πάντα».